De volgende dag.

Alweer heel vroeg opgestaan. We besloten nog maar eens naar het huis van Jaap en Jana te gaan en eventueel wat spullen af te geven die we voor hun hadden meegenomen.
Ze waren er niet en we vonden het wel vreemd.
Enfin ,dan maar bij de buren aangebeld.
De eerste buurvrouw deed niet eens de deur open.Zei botweg nee!
De buurvrouw er boven deed wel de deur open en bleek een Turkse te zijn.Reen heeft met haar gepraat en gevraagd of ze bij hun wat spullen af kon geven ,maar ook deze zei botweg nee. Dat vonden we vreemd. Ze vertelde dat nog een verdieping hoger ook een Turkse familie woonden en dat waren min of meer vrienden van Jaap en Jana.
Dus belden we weer aan en die deed gelijk open en begroette ons aller hartelijkst.
Ja,natuurlijk wilde hij de spullen aanpakken en we moesten perse binnen komen en koffie blijven drinken.Dat deden we.
Hij was een alleraardigste man.Hij pastte op zijn twee kindertjes ,die mijn broer opa noemen.Dat vonden Reen en ik zo leuk.Zijn vrouw kwam later van haar werk terug ,die hebben we niet gezien.
Helaas moest hij weg ,anders wilde hij wel voor ons koken ,hij was kok van beroep.
Een geweldig leuke ervaring.
Hij vertelde dat Opa Jacob op vakantie was en wist niet wanneer hij weer terug kwam.
Hij hielp ons de spullen mee naar boven te slepen en Reen en ik kregen een hartelijke hug toen we weggingen.