Als je zelf je taartje mag opspuiten,nou,dan krijg je dit!

En gelachen dat we hebben!

Botsauto's,dat is toch het einde?
Maar er moest eigenlijk geen veiligheidsriem inzitten.
Nathalie liet me de striem in haar hals zien,die ze bij een botsing had opgelopen.Knalrood,maar volgens Nathalie niet pijnlijk.
het zag er niet zo fraai uit.

Nathalie in aktie
:"Spring"schreeuwde een kerel en warachies,daar ging ze,eerst heel voorzichtig,maar op het laatst voluit.ze vond het prachtig

Nog een pil!

Het einde van de vakantie is weer in zicht.
Gistermorgen kwamen de twee grote meiden zooooooooooooo laat uit bed,die konden gelijk met de lunch mee doen.Daarna was het rap omkleden en in de auto,want ze wilden zwemmen.Ik probeer zo veel mogenlijk op schema te blijven.We hadden gezegd,zwemmen van 1 tot 4.Het was wel kwart over een,maar allah,je wordt gauw een kniesoor als je met kinderen te maken hebt.Want ze zijn nooit op tijd.Dus gewoon maar wachten met je jas aan en hopen dat het niet al te lang duurt.
In het dagenlijkse leven worden ze al zo gejaagd,hier hebben ze rust nodig en dat krijgen ze.
Afwassen schijnt iets vreselijks te zijn en als je de kans krijgt moet je em smeren.
maar,toevallig niet bij deze oma!
Gisteravond zag ik er een voorzichtig uit de keuken schuifelen,ik ga gauw kijken,nou,het leek er niet op.
Jammer dan voor de dames,ze werden letterlijk teruggeduwd,de keuken in en kregen de mededeling,dat ik alleen met PERFEKT genoegen nam.Drie zuchten en daarna heb ik als een soort schooljuf aanwijzingen gegeven.
In de trant van :"Hup,in de vuilnisbak,even afspoelen,was dat maar even af,doe dat in een bakje,papiertje erover,geen eten weggooien,geef aan de vogels"
Binnen vijf minuten was mijn keuken spik and span,zelf het gasstel werd afgesopt.
Ze hoeven echt niet veel te doen.
Gistermiddag ging ik weer naar het zwembad om de meute weer op te halen en Bob kwam net van boven,met een boos gezicht.
:"Heb je die kamer van de meiden gezien,wat een klere bende,zeg jij er eens iets van,dit kan toch niet???
Tja,en dan kom ik bij het zwembad en dan zie ik drie blije koppies en dan heb ik eigenlijk geen zin om te mopperen,maar ja..........het moest toch.Dus halverwege naar huis vertelde ik ze,dat IK op mijn donder had gekregen,omdat HUN kamer niet was opgeruimd .Dat vonden ze toch wel zielig voor mij,dus thuis gekomen,vlogen ze naar boven-'zelfs Nathalie- en waren de kamers binnen een scheet en een zucht voor de bakker..Alles weer netjes.
Daarna kwamen de overbuur jongentjes en vond ik ze met zijn allen op Ilse's bed and Guess what?? NINTENDO!!!!
Vandaag zouden we naar het boomkroonpad gaan,maar het is pokkenweer.
De hele meute is nu weer boven,Tracey heeft weer tot kwart voor twaalf geslapen,dus kwam weer gezellig voor de lunch naar beneden,how convenient,de tafel al gedekt en lekkere hapjes en op je gemakje oppeuzelen in je pyama.
Ze beginnen waarachtig uit zich zelf met het opruimen van de tafel,alhoewel ze elkaar goed in de gaten houden of ze wel allemaal meehelpen,zelf Nathalie kan niet te lang op de w.c. zitten!
Ik ga dan maar weer als een soort politieagent staan kijken (dat werkt!!) totdat alles klaar is.Ik geef ze nog wel eens handige tips,zoals : Dooooooooooooorwerken,niet treuzelen,doe het zelf even als de ander het niet ziet.Dan zie ik voorzichtige boze ogen op mij gericht,maar die zie ik dan even niet.
Toch verbaasd het me,hoe apsoluut onhandig die dertienjarigen zijn.
Reen en ik moesten vroeger de afwas doen van tachtig gasten en ook al die grote hotelpannen en de keukenvloer moesten we ook schrobben.
Van 21 kamers moesten we de bedden opmaken en die grote gangen moesten gestofzuigd en er waren zes toiletten die een beurt moesten hebben en WE DEDEN HET GEWOON .
Afgezien van al die boodschappen die we gauw even moesten halen.
Nathalie haalt nu eindelijk haar bed af (want, dan maak ik het voor haar op),maar iedere keer had ze het weer vergeten.
Toen heb ik haar maar eens verteld van Janachteran! een die alles altijd vergat en nooit op tijd was,Nu vergeet ze het niet meer,gewoon een kwestie van doorduwen en met zachte hand trainen.
Ik geef haar dan een verdiend complimentje een ook de dames bedank ik uitvoerig als mijn keuken er weer netjes uitziet.
Als ze hem nu proberen te smeren,hou ik ze vast,laat ze met hun ogen de hele keuken controleren en als ze dan echt niets meer zien,laat ik ze onder mijn arm doorglippen.
Ik kan je vertellen,dan is de keuken gauw leeg en hoor ik haastige voetstappen op de trap.
Reen en Claar en ik zongen altijd bij het afwassen,vaak tweestemmig,maar ik ken hun liedjes niet,hun muziek klinkt me in de oren als een verwarde kluwe.
Ik luister wel vaak naar ze als ze zingen en ben ik iedere keer weer verbaasd,dat ze alledrie toch eenzelfde soort melodie produceren.
Morgen gaan ze weer naar huis,wat zal het stil zijn,geen gebonk meer op de trap,geen haastige figuren die langs ons heen roetsen,op weg naar boven,geen gezellige ontbijtjes meer met Nathalie,die altijd al om halfacht beneden is.Beeeeeeeeeeeeeeeeeh.
Enfin,dat komt vanzelf weer.we gaan nu eerst drie maanden naar Spanje.
Tot slot nog een paar foto's van deze vakantie en dan ben ik voorlopig weer uitverteld.