Marakesh twee.

We kennen de weg hier al aardig goed.Bob sjeest als een volleerde Marokaan door de straten hier en toetert net zo hard mee als die andere dolle kerels.
Allereerst het diner van Chris en Nina. We hebben onze auto in een parkeergarage gezet en zijn verder gegaan met een petit taxiDat was een dolle rit,tussen mensen en ezels en brommers.het laatste stukje moesten we lopen en een klein marokkaantje rook gelijk busines en bracht ons naar het restaurant.Een heel prachtig gebouw,met een soortement open dak,alleen hadden ze er een tent overheen gespannen.We hebben al vele huizen gezien,die volgens dit principe zijn gebouwd.De bediening liet niets te wensen over,we mochten even op het dakterras kijken,maar het was hun te koud om daar te bedienen.
het eten was zo zalig,ik had een kogelbiefstuk (nog nooit gehad!) en Bob een bord vol allerlei soorten vlees.Chris had gezegd,neem er maar een wijntje bij en dus bestelde ik een echte Marokkaanse wijn.Die bleek achteraf waanzinnig duur te zijn,dus hebben we de halve fles later meegenomen naar de camping.ik heb nog nooit zo een lekkere wijn gedronkeen,dus was het het geld wel waard.
Jongens,nog eens bedankt,het was geweldig.
daarna en even zo dolle rit weert terug,dat kan je echt niemand vertellen.
Linda,de negentiende stappen we op de boot,gaan dan naar kleine Con voor een paar dagen,dan een wekie naar Reen ,dus eind van deze maand komen we weer terug.
Morgen gaan we weer op pad.Fons,pa was heel gelaten over de camera (of super beheerst!!),we hebben gewoon een nieuwe gekocht.!
We hebben hier twee keer de koning gezien en we zien ook,dat er met man en macht aan het aanzien van de stad wordt gewerkt.Planten en bloemen en palmbomen en veel nieuwe huizen.Nu nog even ons allerlaatste avontuur,waar Bob helemaal uit zijn slof schoot.
We hadden een museum bekeken en ik wilde nog even naar de synagoge en dat hoorde een kerel.Oh,kom maar,ik wijs die wel even.wat doe je dan he,gewoon meelopen.
de synagoge was in verband met de feestdagen helaas gesloten en die vent zou ons wel even de weg eruit laten zien.We kwamen ................toevallig!!!!!!!..... langs zijn huis en ach,kom maar even binnen.Kopje thee en daar werd ik ingesmeerd met een soort kalk op mij gezicht en Bob,die al een beetje kwaad werd,kreeg ook een veeg over zijn neus.daarna begon hij zijn handel aan te prijzen en Bpb werd bloedje nijdig.Om de man een plezier tedoen kocht ik wat safraan en wat kalk en ik schrok me rot van de prijs.Dus gaf ik gauw de helft terug en Bob sprong overeind,helemaal pis nijdig en brulde,NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!
de man sprong opzij een voor we het wisten waren we weer buiten,twintig euro lichter en een woedende Bob..de man vond,dat we nog te weinig hadden betaald,wat een schooier he? Enfin,we hebben eerst maar eens een stukje gelopen en toen de bui was gezakt (dat gaat ook heel snel bij Bob) lekker koffie en een broodje op een terras gebruikt.Het was natuurlijk mijn schuld en ik had het echt te laat door. ik vond het geheel juist zo bere gezellig.Ik zie nu al de kkerels al gniffelen.
Zo,morgen dus weer op pad richting Casa blanca,we melden ons wel weer.