Al bijna twee weken geleden!

wat een verschil met 14 dagen geleden. Toen brachten Reen en ik Bob naar het ziekenhuis.
Vandaag kreeg hij moppers , omdat hij zijn scheerspullen in de keuken had laten staan.
Steeds meer leer ik hem terrein terug te winnen.Hij kan al heel veel.
Vandaag moest hij zich  grotendeels zelf afdrogen ,nada ik vele kannen water over hem heen had gegoten.In Indonesie noemen ze dat  mandien.Als beloning kreeg hij een voorverwarmde grote handdoek.dat vond hij heerlijk.Hij stapt nu gemakkelijk in dat kinderbadje en dan kan ik maar raak plonzen  met water.
We hebben zojuist nog en klein rondje gemaakt buiten.het was net even droog tussen de buien door.
Het lopen op zich gaat vaak niet al te fraai.Hij sleept veel te gauw zijn rechter been er weer bij en dan wordt het lopen lelijk. Ik blijf gewoon corrigeren en dat helpt echt!.Hij kan heel goed dat been belasten ,maar in zijn onderbewustzijn gaan dan de alarmbellen aan en strompelt hij weer inplaats van netjes lopen..Ik heb één groot geluk , dat is dat hij echt wil luisteren en goed reageert.
Vannacht waren de batterijen van ons belletje op ( Reen!!) en stond Bob om twaalf uur onder aan de trap te roepen. Dat uit het bed komen ,helemaal zelf hadden we net die dag geoefend.
Hij had pijn en wilde een slaappil en nog een beetje gerustgesteld worden.
Hij had in de gauwegeit  vier paracetamol tabletten naar binnen gewerkt,wat hem weer moppers bezorgde.Enfin ,dat ik er dan ben helpt kennelijk ook.Hij dacht dat de heup ontstoken was ,maar beide heupen waren even warm en dan zie ik de opluchting. Ik sliep al ,maar ik ben nog een half uurtje beneden gebleven ,tot ik dat rustige ademhaken hoorde en toen  ben ik maar weer gauw zelf onder de dekens gedoken.
Ik sta nu telkens een kwartiertje later op ,want zijn biologische klok staat nog een beetje  op zomertijd.
Dat doe ik dan een paar dagen en dan begin ik met half acht.Ik leer iedere dag allerlei foefjes om de zaken beter te regelen.Ik krijg steeds meer respekt voor de mensen die dag in dag uit in de zorg werken. Met een patient in huis  krijg je alleen maar rust als hij slaapt. Dus ben ik s ávonds K.O en de mensen in de zorg  die behandelen misschien wel tien op één dag.??
Bob gaat wel vooruit ,maar is nog steeds zó moe! Ik denk aan astronauten voeding ,ik ga de huisarts toch eens vragen.Af en toe koop ik een sappige biefstuk voor hem ,om aan te sterken.En natuurlijk veel verse groenten en fruit.