Camilla-Noor!!

We zijn weer een paar dagen naar Amstelveen geweest en hebben lekker met die kleine Milla opgetrokken.
Die kan inmiddels praten als Brugmans en echt geen onzin hoor!
We zijn samen naar de geitjes geweest.Dat is een boerderij,waar je bij de geiten in het hok mag klimmen en de kleintjes een flesje mag voeren.Omdat iedereen dat graag doet,lusten die beesten nauwelijks nog wat.Even kijkt Camilla dit hele gedoe aan,voordat ze besluit om het hok in te gaan.maar,dan is het ook goed.Ze aait ze en probeert ze stro in de bekjes te proppen.Ze knabbelen aan haar kleertjes .Je hebt niet altijd je fototoestel bij de hand,maar er zijn echt kostelijke momenten.Er is daar ook een speeltuintje en ze hadden wat brutale geitjes er ook in gelaten.Camilla is gek op de glijbaan en de geitjes ook.En dan zie ik ineens zo een kostelijk moment.
Een geitje lag lekker boven ,voor de glijbaan,waar Camilla net af wilde.
Ze ging er ook maar bij liggen en het geitje snuffelde aan haar neusje en ze keken elkaar even diep in de ogen.Dat was zo lief om te zien.Vervolgens stond ze op,duwde het beestje resoluut opzij en gleed naar beneden.
Ik ga altijd graag met haar wandelen.Die kleine kwek staat nooit stil.
Meestal neem ik brood voor de eendjes mee.Nou,Camilla weet er wel weg mee.Ze propt het achter elkaar lekker in haar eigen mond .
Dit keer hadden we een fijne wandeling.We zagen drie moederganzen met twaalf jonkies er achter aan,een eend met zeven kuikentjes,twee kievieten,een reiger,een ekster en twee grote kraaien.Dat hoef ik maar een keer te zeggen,dat onthoud ze.Soms,dagen later komt ze daar weer mee voor de dag.
:"Oma,ik hoor een kikker,Milla wil de kikker zien."
:Die zit onder water,die kan je niet zien!Hij verstopt zich.".
Milla begrijpt dat,want dat doet ze zelf ook graag.Ze kruipt dan achter het gordijn en is dan muisstil.Laatst had ze zich zo in het gordijn gedraaid,ze kwam er niet meer uit en dat maakt ze je dan wel even duidelijk.
Ik verbaas me erover,wat zo een kleintje van twee en een half allemaal oppikt en verwerkt.
:"Waar is mijn mamma?" ,vraagt ze dan.
Dan geeft ze zelf antwoord.:"Mijn mamma is in Maleisie".
dan zeg ik:"Nog vier nachtjes slapen,dan komt mamma weer",waarop ze zegt:"Milla bedje toe!"
Als je iets beloofd,moet je het ook echt doen,ook al zijn ze zo klein.ze vergeten het niet en helpen je graag herinneren en als je het dan toch niet doet,dan maakt het haar verdrietig.Ze kan nog niet precies zeggen van:je had het toch beloofd!,maar zo kijkt ze je dan wel aan.
Op mijn linker ringvinger zit nog een plakkertje op mijn nagel.
Milla is gek op stickers en ze had in de auto al mijn nagels mooi versierd.Haar kleine vingertjes peuteren dan een zorgvuldig uitgezochtte sticker van het blaadje en dan ben ik aan de beurt.Allemaal verschillende.Ze kent alle kleuren.
Ze kan net zo gemakkelijk Engels praten als Nederlands en schakelt zonder moeite over.Met de nannie praat ze Engels,met ons Nederlands.
Op die boerderij was ook een paard en ze wilde dat beest graag aaien.Het is echt geen verhouding,zo een groot paard en zo een klein meisje.
Ze steekt haar armpjes omhoog en het paard buigt zijn hals en hij knabbelt voorzichtig aan haar haar en zij aait zijn hals.In volkomen harmonie.De mensen ,die er om heen stonden waren helemaal vertederd.
Maar als er een brommer aankomt,kruipt ze dicht tegen mij aan,daar moet ze niets van hebben.
Huilen doet ze alleen maar als ze de situatie niet aan kan.
Als de grote mensen hun wil op haar overbrengen en ze wilde zo graag iets anders doen.Wij kunnen dan zeggen,:"wacht effe",maar ze kan levensgrote tranen produceren en die werken net zo goed en dat gaat sneller.
Ze slaapt het klokje rond ,kent heel veel liedjes,die ze vaak heel spontaan begint te zingen,weet donders goed wat mag en wat niet mag.Maar je kan het toch proberen om de grenzen iets te verleggen?
Milla is geen grote eter,maar ze ziet er gezond en stevig uit en ze barst van energie.Wij,ouwe oma's willen dan nog wel eens wat proberen,maar ook de juffen op haar school vinden dat niet nodig.Als ze niet wil,hoeft ze niet te eten,maar ze moet wel aan tafel blijven,en dat vind ze maar niks!Snoep lust ze niet,wel droog brood,droge kaakjes of soepstengels.Dus als ik daar kom,heb ik niks in de tas!
Nu zitten we weer thuis(Ook heerlijk) en praten we na over deze dagen.
Inmiddels hebben we Marinke weer gezien .Dat is dan zo opmerkelijk,ze herkent ons direkt.:Öma!"en ze laat zich lekker knuffelen
Ons oude leventje is weer begonnen.
Heb al een paar telefoontjes gepleegd,wat bezoekjes afgelegd en nu is mijn blog ook weer bij gewerkt.
Harrie en Rieny,kom maar hoor,je bedje is al opgemaakt!En je mag ook langer opblijven.(Al was het alleen al om mijn computer problemen onder controle te krijgen.!!!)Altijd welkom!