Sarah

Zo heet die kleine meid en net als al die andere kleine pukken is deze ook aan biddelijk.Ze heeft prachtige goudblonde krulletjes,een ontwapenende glimlach en nestelt zich heerlijk op je schoot,als het haar zo uitkomt.
haar kleine handjes graaien naar alles wat in haar buurt ligt.
Maar net als Marinke en Camilla vind ze het zalig als grote mensen met haar spelen.gewoon buiten,lekker springen en hardlopen achter oma aan.dan schatert ze het uit.
Ze is gek op opa,die schenkt ze heel byzondere aandacht,ook zo leuk om te zien.
Bob en ik vinden haar iets weg hebben van Shirley Temple.We hebben haar trouwens nog niet horen zingen.
Net als alle meisjes van die leeftijd is ze ook gek op Nijntje.
Camilla had haar Nijntje computer hier vergeten en daar heeft ze zo fijn mee gespeeld en ze kwam ons iedere keer weer vertellen,dat dit Nijntje was.
Ze begint ook met praten.
Camilla praat je de oren van je hoofd,Marinke ook,iets minder verstaanbaar en Sarah houd het nog bij woordjes.
Ze snapt des te meer,dat kan je zien.
Van alle drie is Sarah de beste eetster..Bij elke hap hoor je nummenummenum en ze lust alles!
Wat Marinke niet lust verdwijn al gauw naar de grond,maar ze heeft twee (honden)stofzuigers naast haar stoel,dus daar lig nooit veel.
Onze logee Gijs doet dat ook.Zo gauw we maar een kruimel morsen,zoekt hij dat op.Hij lijkt wel uitgehongerd!Wij hebben echt genoten van de vaderdag visite.Wat een luxe,drie dochters en twee kleindochters .Bere gezellig.
Jammer dat ze allemaal zo ver weg wonen.
We gaan er weer een paar dagen op uit.Naar Oostvoorne,Jalmar zijn verjaardag vieren en dan naar Sarah haar pappa,want die viert zaterdag zijn verjaardag.Gijs gaat voor een paar dagen naar Linda.
Gisteren ben ik nog even lekker van de trap af gesmakt.Gijs was naar boven gegaan en kan dan heel moeilijk naar beneden komen.Dus hield ik hem tegen,stapje voor stapje en ineens valt hij toch bijna dwars en ik verlies mijn evenwicht en lig voor pampus op de grond.Bob roepen hielp niet,dus ben ik eerst maar rustig blijven liggen en heb heel langzaam geprobeerd of alles het nog deed.Ik viel vooral op mijn achterwerk en daar heb ik kennelijk nog enige bescherming.!Gisteren was ik de verdere dag heel stijf en deed alles mij zeer,vandaag gaat het weer redelijk goed.Tja,geen trapleuning he?.
Gijs mag niet meer naar boven,dat is duidelijk.

Marinke weet wat ze wil!!

Martje Riekie Constance

Even iets vertellen over Marinke.
We zij er op bezoek geweest en meestal ga ik dan even met die kleine wandelen en we nemen dan gelijk de honden mee.Dat wandelen is toch zo grappig met zulke kleine meisjes.Even geen mamma of pappa,nee,wij,even met z'n tweetjes,dat vinden we allebei heerlijk.
Marinke is een kleine rauwdouwer,ze kan geweldig goed marscheren en vind alles interessant wat we tegen komen.
Ons avontuur begon al achter in de tuin van Johan en linda,want we moesten over een wankel bruggetje,de honden,Marinke en ik.De honden waren door het dolle heen,trokken ons veel te hard over het bruggetje en ik kon die drie maar net houden.De honden trokken zo hard en Marinke heeft nog geen grote mensenbenen,dus die hing aan mijn hand en veilig aan de overkant heb ik de honden maar gauw los gelaten.Bij Johan en Linda kan je een boerenpad af lopen en dus konden ze alledrie los.
:"Geef oma maar een handje"bood ik aan,maar daar had ze geen zin in."Nee"zei ze ferm en gelijk zette ze,net als de honden, de sokken erin.
"He,roep Alto eens even vroeg ik en ze stond stil,keek even waar Alto was en schreeuwde AAAAAAAAAAAAAAAAAtooooooooo!En ja hoor,daar kwam hij weer terug en liep haar bijna omver.Maar ze is nergens bang voor,dus liet em gewoon op haar afkomen en de hond sjeesde langs haar heen naar mij toe.Dat was dat.
We hebben bloemetjes geplukt en als het aan haar had gelegen was een boerenkar nog te klein om alles mee te nemen,dus moest ik hier en daar effe remmen. Op de terugweg kreeg ze ineens door,dat we toch weer richting huis gingen en daar had dat kleine dametje geen zin in.
"Kom,we gaan naar mamma!"Ze kijkt me ondeugend aan en loopt zo hard haar kleine beentjes kunnen lekker de andere kant uit.
:"Moet oma boos worden?",vraag ik streng.Ze doet nog een stap en kiest dan eieren voor haar geld.Oke,ik ga wel mee!`` en vrolijk marcheert ze dan in de goede richting.
Omdat ik daar toch ver van de bewoonde wereld loop en er verder niemand is,kon ik er lekker eventjes een laten schieten.Ik dacht,dat merkt die kleine toch niet.
Maar oh my God,haar oortjes doen het goed.Ze staat met een ruk stil,kijkt me heel schalks aan en zegt,vingertje omhoog`Òma deet!Scheet is nog te moeilijk.toen ik het later aan Linda vertelde hoorde zij dat ook en daar stond ze Oma deet,oma deet hi hi!

De honden waren al uitgerend en naar huis,dus,dacht ik een makkie te hebben om over het bruggtje te gaan.Nou ja,lang verhaal kort,we plompten in de sloot en dat was even klimmen om er weer uit te komen.Dat was even een geworstel,want Marinke vond deze duik minder geslaagd en klampte zich aan mij vast en dat is moeilijk klimmen hoor.maar,eind goed al goed,we kwamen er met een vuile broek en de schrik vanaf.
Gelukkig zat er geen water in de sloot.Alleen de val was diep!
Daarna mocht ik haar in bad stoppen.Daar staat een ronde hoge ton in de douche en ze past er wonderwel in.Daar kan ze spetteren en spatten en naar hartelust met water plenzen.Op een gegeven ogenblik zag ze haar kans schoon,pakte een bakje,vulde het met water en gooide mij nat.Ze schaterde het uit.Gauw wilde ze het nog een keer doen,maar daar had ik geen zin in,dus effe streng kijken en het gevaar was weer voorbij.Om haar af te drogen zette ik haar even op de deksel van de w.c.
Tja,dan kan je lekker graaien en daar belanden nogal wat spulletjes van Johan en Linda op de grond.Ze is razend vlug.Dan, gauw naar haar slaapkamer,nachtkleertjes aan
en intussen maar alles afpakken,wat haar kleine handjes grijpen.
De poeder en wat er alles op het plankje staat.
Tja,alles is interessant en dus,waarom zou je het niet even pakken!.
Òma nog een liedje voor je zingen`,poesje mauw of zo.dat vind ze prachtig,ze kijkt je dan aan ,vol bewondering,tjee zeg,oma kan poesje mauw zingen.
Kortom,om je met Marinke te bemoeien,moet je een flinke dosis energie meenemen en ook.....streng zijn, want ze neemt je zo in het ootje!
Wij vinden haar een heerlijk kind,ze lijkt momenteel veel op haar mamma.Zo moet Linda er vroeger uit hebben gezien.Maar je ziet er ook de pappa in,het is net in wat voor stemming ze is.We wippen daar nogal eens een keer binnen en we vinden het daar altijd weer bere gezellig.
Zo,nu nog even een foto opzoeken en dat was dan even een klein waargebeurd verhaal over Marinke.

dol op glijbanen!

Camilla-Noor!!

We zijn weer een paar dagen naar Amstelveen geweest en hebben lekker met die kleine Milla opgetrokken.
Die kan inmiddels praten als Brugmans en echt geen onzin hoor!
We zijn samen naar de geitjes geweest.Dat is een boerderij,waar je bij de geiten in het hok mag klimmen en de kleintjes een flesje mag voeren.Omdat iedereen dat graag doet,lusten die beesten nauwelijks nog wat.Even kijkt Camilla dit hele gedoe aan,voordat ze besluit om het hok in te gaan.maar,dan is het ook goed.Ze aait ze en probeert ze stro in de bekjes te proppen.Ze knabbelen aan haar kleertjes .Je hebt niet altijd je fototoestel bij de hand,maar er zijn echt kostelijke momenten.Er is daar ook een speeltuintje en ze hadden wat brutale geitjes er ook in gelaten.Camilla is gek op de glijbaan en de geitjes ook.En dan zie ik ineens zo een kostelijk moment.
Een geitje lag lekker boven ,voor de glijbaan,waar Camilla net af wilde.
Ze ging er ook maar bij liggen en het geitje snuffelde aan haar neusje en ze keken elkaar even diep in de ogen.Dat was zo lief om te zien.Vervolgens stond ze op,duwde het beestje resoluut opzij en gleed naar beneden.
Ik ga altijd graag met haar wandelen.Die kleine kwek staat nooit stil.
Meestal neem ik brood voor de eendjes mee.Nou,Camilla weet er wel weg mee.Ze propt het achter elkaar lekker in haar eigen mond .
Dit keer hadden we een fijne wandeling.We zagen drie moederganzen met twaalf jonkies er achter aan,een eend met zeven kuikentjes,twee kievieten,een reiger,een ekster en twee grote kraaien.Dat hoef ik maar een keer te zeggen,dat onthoud ze.Soms,dagen later komt ze daar weer mee voor de dag.
:"Oma,ik hoor een kikker,Milla wil de kikker zien."
:Die zit onder water,die kan je niet zien!Hij verstopt zich.".
Milla begrijpt dat,want dat doet ze zelf ook graag.Ze kruipt dan achter het gordijn en is dan muisstil.Laatst had ze zich zo in het gordijn gedraaid,ze kwam er niet meer uit en dat maakt ze je dan wel even duidelijk.
Ik verbaas me erover,wat zo een kleintje van twee en een half allemaal oppikt en verwerkt.
:"Waar is mijn mamma?" ,vraagt ze dan.
Dan geeft ze zelf antwoord.:"Mijn mamma is in Maleisie".
dan zeg ik:"Nog vier nachtjes slapen,dan komt mamma weer",waarop ze zegt:"Milla bedje toe!"
Als je iets beloofd,moet je het ook echt doen,ook al zijn ze zo klein.ze vergeten het niet en helpen je graag herinneren en als je het dan toch niet doet,dan maakt het haar verdrietig.Ze kan nog niet precies zeggen van:je had het toch beloofd!,maar zo kijkt ze je dan wel aan.
Op mijn linker ringvinger zit nog een plakkertje op mijn nagel.
Milla is gek op stickers en ze had in de auto al mijn nagels mooi versierd.Haar kleine vingertjes peuteren dan een zorgvuldig uitgezochtte sticker van het blaadje en dan ben ik aan de beurt.Allemaal verschillende.Ze kent alle kleuren.
Ze kan net zo gemakkelijk Engels praten als Nederlands en schakelt zonder moeite over.Met de nannie praat ze Engels,met ons Nederlands.
Op die boerderij was ook een paard en ze wilde dat beest graag aaien.Het is echt geen verhouding,zo een groot paard en zo een klein meisje.
Ze steekt haar armpjes omhoog en het paard buigt zijn hals en hij knabbelt voorzichtig aan haar haar en zij aait zijn hals.In volkomen harmonie.De mensen ,die er om heen stonden waren helemaal vertederd.
Maar als er een brommer aankomt,kruipt ze dicht tegen mij aan,daar moet ze niets van hebben.
Huilen doet ze alleen maar als ze de situatie niet aan kan.
Als de grote mensen hun wil op haar overbrengen en ze wilde zo graag iets anders doen.Wij kunnen dan zeggen,:"wacht effe",maar ze kan levensgrote tranen produceren en die werken net zo goed en dat gaat sneller.
Ze slaapt het klokje rond ,kent heel veel liedjes,die ze vaak heel spontaan begint te zingen,weet donders goed wat mag en wat niet mag.Maar je kan het toch proberen om de grenzen iets te verleggen?
Milla is geen grote eter,maar ze ziet er gezond en stevig uit en ze barst van energie.Wij,ouwe oma's willen dan nog wel eens wat proberen,maar ook de juffen op haar school vinden dat niet nodig.Als ze niet wil,hoeft ze niet te eten,maar ze moet wel aan tafel blijven,en dat vind ze maar niks!Snoep lust ze niet,wel droog brood,droge kaakjes of soepstengels.Dus als ik daar kom,heb ik niks in de tas!
Nu zitten we weer thuis(Ook heerlijk) en praten we na over deze dagen.
Inmiddels hebben we Marinke weer gezien .Dat is dan zo opmerkelijk,ze herkent ons direkt.:Öma!"en ze laat zich lekker knuffelen
Ons oude leventje is weer begonnen.
Heb al een paar telefoontjes gepleegd,wat bezoekjes afgelegd en nu is mijn blog ook weer bij gewerkt.
Harrie en Rieny,kom maar hoor,je bedje is al opgemaakt!En je mag ook langer opblijven.(Al was het alleen al om mijn computer problemen onder controle te krijgen.!!!)Altijd welkom!