gisteren en vandaag

We vliegen door de week heen.De dag is nu helemaal anders,omdat Ilse en Tracey lang uitslapen.Voor de kleine meisjes begint de dag om half acht.dan dekken ze de tafel (of wat daar voor door gaat!!) en als wij beneden komen wordt er al druk gecomputerd.
Ze hebben nu een programma gevonden waar voortdurend een babie krijst en dat gaat ons door merg en been.Soms verzoek ik ze vriendelijk om het geluid een paar decibel naar beneden te draaien.
Vandaag was het weer ellendig,de hele dag regen.Nou,moeders,ik kan het echt niet helpen als jullie kindertjes met vierkante ogen thuis komen,ze verdelen hun dag tussen de computer en de t.v en knutselen en dit alles in hevige mate!Wat moetje anders met de regen.? Ik heb nog voorgesteld om Monopoli te spelen,maar het kwam er niet van.Dat was weer gunstig voor de onderbroeken,want die liggen weer schoon en opgevouwen boven! Vanavond had mijn volkje gekozen voor Lasagna,brocoli en spruitjes.
Nathalie,die eeuwig en altijd beweert dat ze geen honger heeft en dat niet lust,wilde maar gelijk de halve bak voor haar zelf! Ze keek met argusogen toe,dat ze precies de helft kreeg,zo gek is ze op dat spul.Na het eten babbelen we meestal even en dit keer was het onderwerp emoties.
De vraag was,wie kan in een paar seconde een emotie laten zien?
Ik liet ze zien wat ik er mee bedoelde,sprong overeind en schreeuwde :Ïk heb een acht voor rekenen,Hoi hoi hoi!!!"
Ilse was aan de beurt.Ze boog haar hoofd naar voren en begon erbarmelijk te snikken.Dat was bere goed.Tracey deed ongeveer hetzelfde,ook Suzanne had een goed cijfer voor rekenen en Nathalie veegde gewoon al onze emoties op een hoop en viel dus fiks in de herhalingen.Ze hadden nog even geen idee.Dus was ik weer aan de beurt en ik begon te schateren van het lachen.Eerst keken ze heel gek en toen ineens hadden ze het door,dat is dus echt een emotie.
Nou ik,nou ik",zei Ilse,ze keek ons woedend aan sprong overeind,graaide een paar borden van de tafel en schreeuwde "Nou hebben jullie nog niet de tafel afgeruimd,nou doe ik het zelf wel!!"En ze stampte met het bord naar de keuken en verloor onderweg nog een paar vorken.
Het was levensecht en steen goed! Wat ik daarna allemaal te zien kreeg,echt van allemaal,houden jullie niet voor mogenlijk.Ik heb me bescheurd van het lachen!
Ze kregen volop inspiratie en speelden het zo goed,heerlijk was dat..Tracey had ineens een pukkel op haar gezicht en zat zogenaamd ontzet naar haar spiegelbeeld te kijken,Nathalie nam de gelegenheid waar en rende als een gek door de kamer,midden in haar emotie.Normaal mogen ze niet van tafel,ze moeten eerst vragen ,anders wordt het een zoodje!(Zooitje?)Dit was levensecht theater.
We hebben nog even Pake en Beppe op gebeld en ons bloemkoleenlied ten gehore gebracht en Ilse heeft uitgebreid geskyped met haar vader,samen met Tracey.Nu ligt mijn volkje weer lekker in bed,Bob is net thuis gekomen en we gaan even gezellig aan de borrel.ben blij,dat ik mijn baasje weer heelhuids thuis heb.
Morgen voor mij de laatste dag met de meiden,Vrijdag gaan we naar Reen en Gerd,zondag komen we weer terug.