Triggerfinger

Ben vandaag geopereerd aan mijn linker wijsvinger en zit nou even zwaar in het verband.
Het doet een klein beetje zeer , maar paracetamol helpt me daar door heen.
In de operatiekamer heerste gelijk al een lollige sfeer.
Ik vroeg of mijn schoenen uit moesten maar ik mocht zo maar met mijn schoenen op het witte laken.
"Heb ik voor niets mijn voeten gewassen"mopperde ik en het werd gelijk gezellig.
Ik mocht kijken naar de operatie en kreeg uitleg . Ik kon de zenuw zien liggen en ook de aangedane pees. Hij liet ook zien , dat de pees nu weer soepel kan glijden en ik heb weer een rechte vinger! Daar ben ik heel blij mee.
Halverwege de operatie bleken er spullen uit de operatiekamer te zijn verdwenen ,er werd kennelijk gegapt.
Zegt die chirurg :"Kijken jullie straks deze mevrouw haar handtas na voor ze weggaat."! daarbij keek hij zo ondeugend.
Ik voelde me er lekker thuis en iedereen was echt aardig.Daar loopt ook zo en zorgzaam zustertje rond die me af en toe bemoedigend beetpakte , geweldig.
Ik dacht eerlijk gezegd , dat ouwe taarten zo als ik niet meer zo goed in de pul liggen bij al dat jonge spul , maar dit was een fijne ploeg.