Overpeinzing

Gisteren zijn we op bezoek geweest naar een oude patient en tevens vriend van mij.We zijn hem samen met zijn vrouw gaan bezoeken.We schrokken ons helemaal te pletter van wat we daar aantroffen..Zo intens zielig.Hij ligt daar , alleen op een benauwd kamertje.bed- stoel -tafel- praktisch kale muren en geen uitzicht vanuit zijn bed.
Deze man bezit een prachtig moderne flat met de meest denkbare luxe,midden in en gezellige omgeving  en moet hier ,in dit verzorgingstehuis, nu de rest van zijn leven dooorbrengen.naar huis gaan kan niet meer ,daarvoor is hij te ziek.
Natuurlijk kan je zo een kamertje opleuken met eigen spulletjes , maar dan nog...........
Dat kan ons ook gebeuren en dat is echt een griezelig vooruitzicht.
Natuurlijk.daar lopen ook aardige verpleegstertjes en koffie juffrouwen rond ,maar dat vergoed niet  het feit ,dat je nooit meer kan genieten van  waar je voor hebt gewerkt . je eigen huis ,televisie- muziek, je gezelige huiskamer,je moet dan echt álles missen.
We praten er wel eens over met mijn ex en die blijft ons maar waarschuwen ,zorg ,dat je goed terrecht komt voor het te laat is.!!
Daar kan ik het spaans benauwd van krijgen. We tellen echt onze zegeningen. Wij kunnen er nog op uit ,hebben nog geen hulp nodig , wonen in en gezellige buurt waar iedereen iedereen kent ,waar ze je  nog willen helpen met kleine karweitjes en waar de voorbijgangers nog vrolijk naar ons zwaaien.
We realiseren ons ,dat dat voor ons ook in één klap kan veranderen.Vanmorgen haalden we nog herinneringen van Australie op.
Dat we Reen opgehaald hebben en haar tot ziegeunerin hebben geslagen met een stok ,versierd met allerlei gekke spullen.Touwtjes en knijpers en flessendoppen ,waarbij we de ceremonie begeleiden met het lied Komm Zigeun,spiel mir was vor!"en Reen lachtte zich krom ,vooral omdat ze moest beloven ,dat ze zich aan het regelement moest houden.Natuurlijk waren dat allemaal krankzinnige regels en omdat Reen zo moest lachen ,heb ik die regels al lachend en met tranen in mijn ogen voorgelezen ,terwijl Bob de muziek steeds harder zette.(hadden we afgesproken.)Een heerlijke scene!
Zoiets als dat bezoek van gisteren zet ons wel aan het denken en we gaan nog meer bewust van alles genieten , we zien hoe snel het leven anders voor je beslist.

kerstboom

We hebben besloten toch maar een kerstboom te kopen en op te tuigen.
Verder gaan we de kamer weer een beetje in de kerstsfeer ombouwen. Het gaat met Bob  fantastisch.
Hij heeft één dag een flinke dip gehad.Hij had vreselijke pijn in zijn rechter knie,kon bijna niet op de been staan ,kon ook moeilijk overeind komen en ik was helemaal treurig..Hilde hielp me weer aan de naam diclofenac en ik heb de huisarts om drie pilletjes gebedeld.
Die tabletten geven ze liever niet , maar als Bob jicht heeft is hij er binnen een paar uur van af.Het was dus een gok .Ongeveer drie uur na het innemen van het pilletje begon Bob weer op te krabbelen en de volgende dag was hij weer helemaal de oude.geen pijn meer,zwelling verdwenen en hij kon weer meedoen. Ik heb de pilletjes goed opgeborgen , hoeven we  niet meer te wachten op toestemming.

 Gister hebben we een klein rondje gelopen ,zo gauw de regen stopt gaan we weer een flinke ronde maken.

De specialist van Bob krijgt wel gelijk.Bob loopt nu met één stok ,maar vergeet de stok soms. Dan loopt hij nog wel een beetje mank, maar het is gewoon een kwestie van oefenen en vertrouwen hebben in zijn nieuwe heup. Aan de kersttafel zal hij de stokken niet meer nodig hebben.Dát was hem voorspeld.

Als het weer goed blijft gaan we a.s.zaterdag naar Annelies ,die viert dan haar zestigste verjaardag en dát willen we meemaken.

Er lag minstens tien centimeter sneeuw en de kinderen in de straat konden hun hart ophalen aaneen sneeuwbalfestijn

R

Zo heeft het er een paar dagen uit gezien,alles mooi wit.Onze auto zag er prachtig uit met een witte hoed op , je kan het nog net zien achter de schutting.Vandaag regent het en alle sneeuw is weer verdwenen.

We zijn er bijna!

Vanmorgen moesten we een boodschap doen met de auto en onderweg vroeg ik me af of Bob al zou kunnen rijden.
Terwijl ik de boodschap even deed wipte Bob achter het stuur en verdraaid ,hij kon goed rijden ,geen enkele moeite ! Heerlijk.Aan mij is autorijden niet besteed en Bob doet het zo graag.
Hij was helemaal happy en bracht me veilig thuis.
Nu nog het laatste restje.dat is zijn sokken en schoenen aantrekken.Douchen en aan of uitkleden doet hij nu helemaal zelf en gisteravond heeft hij thee voor mij gezet.
Hij dekt nu ook regelmatig de tafel en doet na het avondeten de afwas.
Hier kan binnenkort de vlag uit!