Onweer ojé ojé!

Gisteravond om een uur of twaalf begon het te rommelen buiten.
Even later werd onze hut fel verlicht . Het is een angstaanjagend gezicht , als de bui vlak boven je hoofd losbarst.
Bob ging voor alle zekerheid even kijken of het niet inregende . Gelukkig maar ,want dat had het al flink gedaan . De vloerbedekking was kledder!
Voordeel van zo een plens bui is , dat alle ramen schoon zijn
en de caravan ook.
Ik hoorde een Duitse mevrouw in de douche ruimte een gesprek voeren met een Spaanse mevrouw ,die altijd de ruimte daar schoon maakt en dat ging als volgt:"
:"Boem --Boem... ojé ojé! " De Spaanse :"vale!"
:"Hast du Kinder ??" Ich zwei Tòchter ,ein Sohn!!!" De Spaanse :"Si si!!"
:"Fiel regen..... ojé ojé!...! pss pss!" De Spaanse weer :"Si si!"
Dat ging nog een poosje zo door en voor mij was dat je reinste theater . Ik heb ze helemaal afgeluisterd....Foei he?
Eerlijk gezegd ,mijn Spaans is geen haar beter .Maar die twee lachten om het hardst en die taal is internationaal , ja toch?
Mijn ochtend was weer goed en eigenlijk nog steeds. Gezellig koffie gedronken met de buurtjes en nu ga ik mijn post lezen . We vinden comments nog steeds fijn , dus ... jongelui , leef je uit!

Nog effe koffie

Vandaag zijn Kees en Maria nog even komen koffie drinken
Die rijden vandaag naar Cabo di Cata.Zij hebben een camper en gaan een beetje rondtoeren.Dat zou ik ook wel willen , af en toe eens ergens anders naar toe ,waar ik nog nooit geweest ben. Maar Bob hecht echt aan zijn vaste plekkie en voelt zich hier zo heerlijk en een gelukkige man is ook wat waard!
Op de foto Maria in haar camper.


We zijn gisteravond nog wat sinaasappels gaan plukken.De grond onder die bomen ligt bezaaid met sinaasapppels ,die daar helaas wegrotten.
Als je al de goede sinaasappels hier in de buurt zou oprapen , kon je er wel een dorp als Annen mee voeden . Nu heb ik een kist vol voor 4 euro,s
De man komt niet eens kijken hoeveel je er meeneemt.Je laat de zakken zien die je vol maken wilt ,betaald en dan kan je je gang gaan.

Bijna weer mooi weer

Na drie dagen somber ,regenachtig weer vinden we het nu wel weer genoeg ,onze botjes worden koud! We willen de zon terug!
Gisteravond om een uur of vijf kwam ie even tevoorschijn en schonk ons gelijk een prachtige regenboog.
Deze foto heeft Harrie bewerkt. Nu staat hij recht en hier en daar wat details eraf geknabbeld.Ik vind `em nu een stuk mooier!

"Bar" gezellig

Vandaag zijn we met Rieny en Harrie en de Duitse buren naast ons. eerst een flink eind gaan wandelen en daarna een bar ingedoken.
Daar is elke dinsdag een soort soos en daar zitten dan uitsluitend mannen.Ze spelen een soort kaartspel en raken soms behoorlijk richting kookpunt.
Lekker nieuw drankje geprobeerd.Het proefde naar gebrande suiker en zeer alcoholisch.
Voor de zekerheid heb ik er nog maar een genomen ,maar echt dronken werd ik er niet van.
Vanavond hebben Harrie en Rieny bij ons schaap gegeten.Echt zo een gezellig samen zijn en met elkaar eten.Lekker ijs toe (Rieny voor gezorgd!) ,met slagroom. We hebben het maar goed hier.

Nog een beetje Lubrin

De amandelbomen bloeien in volle pracht!

vervolg Lubrin

Allemaal prachtige ringen brood ,sommigen met versieringen erop.

De heilige stak een beetje boven de menigte uit en zo aan zijn beschadigde benen te zien is hij al niet meer zo jong . Maar hij stond op een prachtig met brood versierde kar en waar hij ook voorbij kwam werd hij met gejuich begroet.

Feestelijk broodjes gooien in Lubrin

We hadden al iets gehoord over brood gooien maar konden er ons geen voorstelling van maken.Lubrin ligt hier een slordige veertig kilometer vandaan.
Samen ,met Kees en Maria zijn we om een uur of twaalf vertrokken.
Vlak bij het stadje aangekomen hoorden we waanzinnige knallen.Daar werden ter verwelkoming pijlen afgeschoten.
Er waren erg veel auto´s en zoals altijd vond Bob een comfortabel plekje om de auto te parkeren.We hoefden helemaal niet ver te lopen , hoogstens een beetje klimmen.
We hoorden al muziek in de verte en ineens stonden we midden tussen de mensen en vlogen ons de broodjes om de oren.
De hoofdstraat heeft aan beide kanten aan alle huizen kleine balkonnetjes en daar gooiden ze brood naar beneden.Dat was me een gelach en geschreeuw van jewelste.
Het was heerlijk om je in de mensenmassa te verliezen en ook broodjes te vangen.
Het zijn broodjesringen met een tamelijk groot gat. Sommige muzikanten hadden een paar broodjes aan hun trompet hangen Het was een echt feest. We waren ook precies op de goede tijd gekomen.Ze waren net begonnen met gooien.En dit allemaal in de naam van de heilige Franciscus.

Kleine ongelukjes

We zijn nu ruim een maand hier en laat ik jullie eens vertellen van al de kleine pechjes onderweg, In Benicasum kreeg Bob zin in yoghurt ,dus hebben we een grote beker gekocht . Ik liet em geopend op de grond vallen en ik kan jullie vertellen wat een kliederzooi dat gaf . Onze vloerbedekking was net een week oud!
Af en toe poets ik nog eens op de giga vlek en ik moet zeggen , het ziet er al beter uit.Ik heb er nu een klein kleedje op liggen.

We wilden graag een vriendin in de buurt van Alicante (La Marina) bezoeken en dus zochten we een camping in de buurt. Op de laatste rotonde 100 meter voor de camping botst de caravan tegen een hek . De schade is niet gering . Het was donker en we waren moe , het was al laat en het was daar op die rotonde heel donker.
Nu blijkt , dat we het luik niet meer kunnen open maken , dus moet nu altijd het bed omhoog als we iets daar onder vandaan willen hebben , heel lastig!

Gister was ik aan het koken op een electrisch pitje . Ik vroeg aan Bob om een onderzettertje zodat ik nog wat anders kon koken . Bob gaf me een plastic plankje en ik zette de pan er op . Toen ik met de eerste pan weer verder wilde koken bleef het plankje aan de pan kleven en dat zag ik net een seconde te laat.
Dat heeft heel wat moeite en energie van Harrie en Bob gekost . om dat plastic er weer af te poetsen . Het plaatje is gelukkig weer schoon.

Die zelfde dag bleef ik met mijn voet achter een snoer hangen en viel de waterketel met inhoud op de grond.
Grond is nu weer droog.

Een van ons is blijven haken achter de douchekraan . Liters water gingen verloren en het kleedje was drijfnat! Dus kleedje aan de lijn en ik dweilen!

Internet viel twee dagen uit en dat vindt niemand fijn op de camping.

Maar , hoera ,we leven nog en we hebben het geweldig naar onze zin.

gewoon maar een plaatje van onderweg

Heel veel bergen zijn afgegraven en gecultiveerd . Op dit moment is de sla aan de beurt.
Onafzienbare velden met ijsbergsla.Rieny en ik hebben staan te kijken naar het poten.
Eerst worden de rijen gemaakt en daarna lopen twee kerels met sla plantjes voor hun buikin een rek.
Telkens gooien ze twee plantjes op de rij en dat gaat eindeloos zo door.Achter hen aan komt een hele ploeg mensen die de plantjes in de grond stoppen.Zwaar werk ,want ze moeten alsmaar voorover bukken.Ik hield dat nog geen uur vol.
De mannen zijn luchtig gekleed.De vrouwen dragen lange rokken en hoofddoeken en hun gezichten zijn verweerd door de felle zon.

Mijn wandelmaatje en ik

Vandaag weer 7 kwartier fors gemarscheerd.Dwars door de bergen.Ik kan ,merken dat ik fitter word .Ik heb nu maar een keer even op een steen gezeten om bij te komen.

Rotzooi!

Vanmiddag hebben Rieny en ik weer een fijne wandeling gemaakt en daar zagen we opo een hoek toch zo een grote hoop vuil liggen ,daar heb ik een foto van gemaakt.
Daar liggen kledingstukken en bierblikjes en wijnflessen en meubilair op een gezellige hoop bij elkaar ,midden in de natuur.
Het doet me denken aan varkens , die ook in een bepaalde hoek s....
Je ziet in Nederland ook hier en daar wel eens een blikje zwerven ,maar zoveel rotzooi op een hoop toch niet zo gauw.Met dit soort troep heeft de Spanjaard geen moeite.
Als ik volgend jaar weer ga kijken , ligt het er nog!

Skyp tegoed

Zo langzamerhand heb ik de boel een beetje voorelkaar. Gisteren hebben Bob en ik samen ons skyp tegoed weer ingesteld . Dan kunnen we bellen voor een paar centen via skype ,naar bijvoorbeeld Henk en Riet in Australie . Je kan nummers installeren en dus ook mensen die geen skype hebben bereiken . Vanmorgen hebben we een dik half uur gepraat metde fam.Bouck.

Riet gaat nu beginnen aan de laatste weken bestralen, heel intensief ,vijf keer per week.

Ze is vol goede hoop ,dat ze dan van die rot ziekte verlost is. Ze wil deze zomer naar Nederland komen en met ons een tocht door Europa maken.

Straks ga ik met mijn fototoestel naar buiten om foto´s van al die zonneaanbidders te maken.Elke middag installeren ze zich op het midden pad met stoel en hoed en laten zich lekker bruin bakken.

Gister ben ik met Bob wezen winkelen en daarna sardientjes eten aan de haven van Aguilas.

Vandaag ben ik naar gymnastiek geweest.het eerste half uur was het gewoon bewegen ,het tweede half uur samba rumba en nog meer van die opwindende dansen
Nu weet ik pas hoe stijf ik ben in de botten en spieren , Jan Klaassen is er niks bij!

Op de foto zie je de overburen ,die nog vriendelijk aanboden om helemaal uit de kleren te gaan ,maar dat hoefde niet hoor.

Trouwens ,er is hier vlak bij een naaktstrand . Op een wandeling met Rieny zag ik in de verte een klein dik mannetje aankomen . Ik vond dat hij zooooooooooooo een aparte zwembroek aan had . Toen hij heel dicht bij kwam , zag ik dat het allemaal zijn eigen kleuren waren! Tja!

Boek uit!

Zo mooi ziet het er hier uit als de zon schijnt.Prachtige bloemen en mooie huizen op de achtergrond
Zo ,nu kan ik lekker grof op zijn Engels schelden , nu moet ik nog een Engelsman vinden op wie ik dat kan uitproberen.Ik heb nog een boek op de markt gekocht en dat heet Plea of insanity , geschreven door Jilliane Hoffman.
Om je vast lekker te maken staat er op het kaft in rode letters: Some fear madniss ,some choose it.....
Zondag is er weer markt en dan ga ik weer een nieuwe lading halen.Het zijn tweede hands boeken en kosten twee Euro vijftig per stuk.
Ik heb nog geprobeerd met hem te handelen ,maar daar voelde hij niets voor.
Ik zei :"Als ik nou tien boeken tegelijk koop ,wat moet ik dan betalen en hij schudde zijn kop en gaf verder geen antwoord.
Op een vorige markt kocht ik eens kinderboekjes en hoe meer ik er kocht hoe minder ik voor ieder boekje hoefde te betalen.Toen heb ik in een keer de hele stapel meegenomen.

Tja , !??

Het is best moeilijk om van een afstand in te schatten wat er hier gebeurd. Maar geloof mij maar , over de hond is goed nagedacht en het besluit heeft echt veel tranen en moeite gekost.
En er over strijden brengt de hond niet terug. Dus laat het maar rusten.
We genieten hier van het mooie weer en vanmorgen ben ik naar een klasje geweest waar ze drie d. kaarten maken.Ik heb met kraaltjes en naalden en prikpennen en schaartjes net zolang gefrutseld ,totdat ik een echte kaart gemaakt had.
Die bewaar ik.Er waren zo´n zestien dames , die kennelijk al langer met dat bijltje hadden gehakt.
Sommigen hadden ware kunstwerken gewrocht.
Vanmiddag zijn we naar een klein stadje in de buurt geweest en hebben wat boodschappen gedaan en daarna ergens koffie gedronken.
Op dit moment lees k een Engels boek ,geschreven door Martina Cole. Een zeldzaam rot boek ,maar ik ben er in begonnen en lees het dus uit . Nu leer ik alle smerige Engelse scheldwoorden en begrijp ,dat het in Engeland ook niet overal even "clean" is.
Op de cover staat:"The sensational No 1 bestseller . Enfin ,ik heb het bijna uit.
Gaat verder alles goed met jullie allemaal? Hebben jullie ook allemaal zulke goede voornemens voor het nieuwe jaar? Zo te lezen heeft Nina ze in ieder geval.Ze duikelt altijd ergens kleine gezegdes of gedichten op en wat ze nu schrijft is zeker de moeite waard.

Droevige dag

Vanmorgen zijn Bob Rieny en ik naar Carucha geweest ,om de hond van Rieny en Harrie weg te brengen.
Het blijkt achteraf dat hij toch wel veel mensen had gebeten.Hij was heel erg gefocust op Rieny en verdedigde zijn baasje met zijn tanden.Maar ook zijn huis , haard en spullen.Hij is zeven jaar oud geworden.
Nu is hij ingeslapen , heel kalm . Hij heeft er niets van gemerkt . Gelukkig dat het zo kan.
Maar nu weet ik wel heel zeker , dat ik nooit een hond wil en ik wil me ook nooit meer hechten aan een andermans hond.
Met deze hond was ik goeie maatjes , af en toe beet hij me heel zachtjes . Nooit boosaardig.
We hebben gedrieen heel wat fijne wandelingen gemaakt. Telkens even stil staan , omdat hij weer nodig ergens aan moest snuffelen.Die gezellige wandelingen zullen we missen.
Linda krijgt de mand en het kussen en alle speeltjes en die komen dan toch weer terecht bij een Spaanse hond , Alto . Ook de halsband en de riem.