gedicht!

Lieve lezers,

Ook ïk verbeelde mij héél lang geleden
dat ik met recht het dichterspad had betreden
Vooral met sinterklaas ,als pa het weer niet lukte
hij dan maar aan mij de rijmelarij ontrukte,
De poezie ,daaruit ontsproten
is vast en zeker jullie nu ontschoten!
Een paar woorden wil ik richten aan onze "wijze"man
In al zijn wijsheid ,weet hij er ook niets van!
want een gedicht bestaat toch minstens uit twee zinnen
dus wat moeten wij met zijn comment beginnen?
Onze familie heeft in hem een eige wijze
edoch willen wij zijn schrijfsels prijze!
Wij wachten steeds met veel ongeduld
dat hij dit blog met zijn wijsheid vult'
Zodat ons Pindaatje zich zet achter de computer
en luid kan schetteren met haar haar commententoeter!
En dat dan Svore
weer lekkertjes kan score!

En onze Daniélle
heeft jullie ook nog wat te vertelle
Haar wijsheid uit dat kleine koppie
is ráak,dat vind ik toppie!

Hier volgt nog even een triest gebeuren
Pa heeft verdorie mijn oortje wéér verleuren
Dit is de tweede keer, nou is tie weg
en kan hij niet meer horen wat je zeg!

Dit gaat hem kosten ,dat moet ie dokken
en daaraan heeft hij..... zoals bekend,,,, de pokken!
Zo ,mijn dichtader is weer voor lange tijd gesloten
mooi he ,da's uit mijn fantasie ontsproten!!!!
De rest zal ik jullie maar besparen
ik ga weer ander nieuws vergaren.

Sóms kan het je raar vergaan

Bob en ik zijn beiden behoorlijk doof en dus zijn we klant bij Hans Anders.
Ik kon mijn oortjes pasgeleden afhalen ,maar die van Bob pasten niet en hij kreeg anderen aangemeten.
Thuis gekomen liet ik Bob eens horen hoe zo een apparaatje werkt en hij vond het fantastisch.
12 Augustus zijn die van hem klaar en zolang hebben we beiden eentje van mij in. Wat een uitkomst.
Pasgeleden gingen we wandelen en thuisgekomen vroeg Bob :"wat zeg je?" en ik keek verbaasd want hij had toch mijn oortje in! Nee dus!
Verloren . Wij de hele route weer afgefietst , maar zonder resultaat . Bij mezelf dacht ik "sh!',weer zoveel geld weg ,maar ik weet hoe gemakkelijk je zo een klein dinkie kwijt raakt.
De volgende dag wil ik de was aan de molen hangen en wat zie ik???
Mijn oortje bengelt daar gezellig aan een lijn.
Ik gauw er mee naar binnen en uitproberen.Het had de hele nacht lekker buiten gehangen.
Dus nat en kapot ,dacht ik . Maar nee hoor , het werkt nog prima en wij allebei blij!
Nu horen we elkaar weer en laten dat ding thuis als we gaan wandelen.
Bob had een theedoek opgehangen en bleef in de draden hangen met zijn kop en merkte toen niet dat daardoor zijn oortje eruit ging.De goden waren weer met ons!

Verder nieuwtje is ,dat als ik naar Hongkong ga Bob ook mee kan! Heerlijk.
Ik ga Eric Havelaar weer bellen ,want die moet voor de visa zorgen en ons adviseren waar we nog meer heen kunnen als we daar eenmaal zijn.De vorige keer was het allemaal dik in orde.

bezoek in st Petersburg aan de Hermitage

En hier zat de tsaar dan op de troon.



Het personeel had ook geen liften om het eten te breng en de afwas weg te brengen.
Toiletten waren ook hier niet aanwezig ,dat deden ze zeer waarschijnlijk achter kamerschermen en wie weet kieperden het personeel de potten ergens in de tuin leeg.
Ik weet dat ze in Versaille een plekje onder de trap zochten ,dat heb ik me daar laten vertellen (wijsmaken??).
De foto's van de schilderijen die ik gemaakt heb zijn niet echt mooi geworden ,dus die kan je beter op de computer bekijken ,schilderijen in St Petersburg.
Dan kom je op de site van Wikipedia en daar staat heel veel op.!

Je kijk echt je ogen bij zoveel moois'Hier zijn we in het winterpaleis van de tsaar,
in de Hermitage.Daar hebben we veel schilderijen van Hollandse meesters gezien. Van Rembrand ,Frans hals ,P.Potter , maar ook van beroemde Russische schilders en wij wilden vooral Ilja Repin zien.Die hadden we in Groningen ook gezien en daar waren we wég van.De meesten hebben we weer terug gezien en dat was genieten.
Je wordt best moe hoor van alleen maar kijken en luisteren en dan is het heerlijk om even uit te rusten op zo een prettig bankje.




Hie zie je het trappenhuis .Zoiets heb ik alleen maar op plaatjes gezien en nu wandelden we er zomaar,,ook daarvan kan ik geweldig genieten.
Toch moet die tsarenfamilie wat afgelopen en geklommen hebben. Echt hele grote zalen en lopen maar jongens!

St. Petersburg

We hebben er ook even een "kerkje" van de buitenkant bekeken.Ik denk , dat kleine kinderen het net zo mooi vinden als volwassenen.Ongelofelijk , als die verschillende torens en kleuren.


Verder zijn we gaan kijken naar een oorlogsschip , de Aurora en daar heeft Bob speciaal voor geposeerd.DE geschiedenisboekjes in Rusland staan vol van de heldendaden van dit schip en zijn bemanning.




Wat een stad! Groot en druk en machtig veel te beleven.Wij wilden natuurlijk naar de Hermitage ,maar onze nieuwe gids had eerst nog wat anders met ons voor.
We zijn daar naar een klooster geweest en vlak naast het klooster lag een beroemd kerkhof.Daar liggen een paar hele bekende musicie zoals Tjaikofsky en Rimsky Korsakof en nog andere grootheden.Dichters en schrijvers o.a Tolstoy.Het was er echt indrukwekkend rustig en prettig. Geen overdreven graven ,geen grote poespas , eenvoudig.Daar kan je rustig even zitten en het op je in laten werken.

de metro van Moskou

Eigenlijk moet ik metro met een hoofdletter schrijven . Dat is een puur kunstwerk
Als je door het poortje gaat kijk je honderd meter naar beneden . De roltrap is heel steil en gaat met een noodgang naar beneden. Je wordt geacht je rechts op te stellen voor de mensen die nog sneller dan snel langs je kruipen om toch nog nét die trein te halen.
Daarbij laat de volgende trein nooit langer dan drie minuten op zich wachten.Maar ja ,je moet maar haast hebben.
Beneden is het een waanzinnig lawaai als de treinen binnenlopen en ook in de trein kan je eigenlijk niet praten.
Net als in Berlijn razen die treinen op topsnelheid naar hun volgende station.
Wij zijn met Ludmilla een paar stations gaan bekijken.Je vindt er geen papiertje op de grond en de stations daar zijn de Moskovieten met recht trots op . Wie geinteresseerd is kan een dia voorstelling van mij krijgen ,die heb ik van tante An gekregen.Als je er om vraagt ,stuur ik em je door!
Natuurlijk heb ik ook een paar foto's gemaakt.Eén van de mosaiken op de plafonds en één van een gemiddeld station .

Dat was de afsluiting van ons Moskou avontuur en Ludmilla bracht ons naar de nachttrein van St Petersburg.Daar was op ons gerekend .Alleen moesten we zelf bepalen waar we konden slapen,
Nou ,dat was een gezellige boel ,veel te weing ruimte voor de koffers en je benen en ik kon maar net in het bedje op mijn rug liggen ,alles heel klein en smal.
Maar het was te doen en we hadden het beregezellig met de Friezen.

Napoleon

Dat was toch een schaamteloze rakker ,die Napoleon!
Hij stalde zijn paarden soms in een kerk en liet her en daar nog wel eens wat slingeren.
Onder andere dit enorme kanon.
Als je goed kijkt zie je er ook nog kanonskogels liggen ,maar die zijn namaak , ze zijn zelfs te groot voor de vuurmond!
Hier zijn we binnen de muren van het kremlin.
De muren zijn soms zes meter dik en twaalf meter hoog.Beetje veel om een gaatje in te boren.
Met de huidige techniek is het denk ik een peuleschil om zo een "muurtje"omver te krijgen.

Een liefelijk plaatje van Bob en Ludmilla.Iedereen vond haar aardig en ze deed ook enorm haar best om zoveel mogenlijk vragen te beantwoorden en informatie te geven.
Hier eten we nog gauw even een hapje.Daar zijn we op weg naar "het"kremlin.
Iedere grote stad in Rusland heeft een kremlin . Dat is een ommuurde hele kleine stad.
In Moskou staan vier kerken achter de muur en een heleboel regerings gebouwen.
Daar vind je de huidige president en al zijn medewerkers.
In het kremlin gelden strikte regels. Je moet óp de stoep blijven lopen en alleen gebruik maken van zebrapaden . Als je tóch eigenwijs bent word je er af gestuurd door rondlopende agenten . Er komen zo waanzinnig veel mensen elke dag daar heen ,daar moet orde heersen.Dus wij bleven ook netjes op de stoep.

De liefde

Volgens Ludmilla (onze gids) is de échte liefde voor een Rus zéér belangrijk.
Je vind overal aan bruggen sloten.Verliefde paartjes kopen een mooi slot (sommigen zijn héél byzonder) ,hangen het aan een brug en gooien het sleuteltje in het water.
Zó kan der liefde nooit meer stuk! Op deze brug waar Bob staat , stonden vele boompjes ,als een kerstbomen behangen .In alle kleuren en maten en met vaak een hele lieve tekst er op geschreven.

Zóveel foto's

Dit was ons hotel in Moskou.Hotel Cosmos . 23 verdiepingen ,wij zaten op de 15e verdieping . Het hotel telt 6000 kamers.In front staat de ouwe baas van mijn vader , president de Gaule.Die maakte in de tweede wereldoorlog deel uit van de vloot en mijn vader was de "sparks" aan boord.
Hij heeft vele opdrachten voor hem uitgevoerd ,maar het was geen vriendelijke man volgens papa.Altijd nors en humeurig.Niet prettig om onder te werken.



Om van dag tot dag van de reis alles op te schrijven is me teveel van het goede ,maar ik kom zoveel mooie plaatjes tegen , die wil ik op mijn blog bewaren en wie weet ,vinden jullie ze ook de moeite waard.

Onze groep

Het is echt álles goud wat daar blinkt.Deze foto heb ik gemaakt in het "paleisje" van de tsarina Elisabeth.



We hadden een hele kleine ploeg van acht mensen.Dat is zo heerlijk.De gidsen hadden werkelijk alle tijd voor ons. Onze Ludmilla had zich uitstekend voorbereid en de jaartallen rolden als warme broodjes uit haar mond.
Ze weet heel veel en kan het leuk verpakken.dan word je ook niet zo moe en al gauw had ze door ,dat wij Hollanders somms zin hebben in een kopje koffie . Dus bouwde ze zo een moment in tijdens de rondleiding.
Heerlijk om even je voeten rust te geven.

Mooie kerken

We kwamen in een klein stadje en dezelfde avond hebben we een fijne wandeling gemaakt en alvast wat kerken van buiten bekeken.
Die zien eruit als een sprookje uit duizend en één nacht.

vervolg

Op een avond zaten we te eten en ineens hoorden we muziek en zang en we gingen natuurlijk gauw kijken . Daar was een Russische groep ,uitgedost in prachtige costumes en die zongen en dansten voor ons . Ze namen ook mensen uit het publiek en je moet dan gewoon meedoen.
Op de foto zie je Alexander van onze groep , die door een beeldschone Russin werd gekust.Ik zal hem de foto toesturen heb ik hem beloofd.
De meisjes zijn er werkelijk mooi!

De vliegreis

Zo schrijf je dus Moskou !

Bob en ik zijn allebei gek op vliegen . Het stijgen en het landen en de wereld , die langzaam ( voor ons gevoel) ) onder ons voorbij glijdt .
We laten ons ook graag verwennen door de stewardessen met lekkere hapjes en drankjes . Onze benen konden we goed kwijt , dus voor ons was het perfekt.
Voor mij was het een apart gevoel om over Litauen te vliegen , daar komt mijn moeder vandaan.
De oostzee was goed te zien , want het was prachtig helder weer . Wij vinden het heerlijk om met KlM te vliegen ,dat staat voor ons garant als heel goed.
In Moskou aangekomen viel de warmte als een warme deken over ons heen . In die aankomst en vertrekhal draait wel hier en daar een ventilator , maar zonder effekt.
De paspoort controle verliep voor iedereen vlot , behalve voor mij . Ik moest terug ,ze zei dat er een fout in de computer was en ik moest op een stoel gaan zitten . Dat vond ik minder geslaagd en bovendien was Bob niet meer te beschreeuwen ,die stond al bijna buiten.
Maar hij mistte me toch en kwam weer terug.
Ik zat naast een andere mevrouw ,die ook hevig zat te balen en we grapten nog zoiets van :" Straks zitten we in Sieberie" , maar gelukkig ,ik mocht er tóch door en de hele groep stond al te wachten ,samen met onze gids Ludmilla.
Ze zorgde ervoor , dat ik roebels kon trekken en daarna begon ze gelijk al te vertellen.
Wat het oude en wat het nieuwe luchthaven gebouw was , hoe het heette en daarna loodste ze ons in een busje en vertelde dat we nog een kleine honderd kilometer moesten rijden richting de gouden circel rond Moskou.
Onderweg was van alles te zien. Kleine huisjes met drie raampje beneden ,versierd met houtsnijwerk . Alle kleuren verf die je je kan bedenken.Fel geel of blauw of groen en sommigen hadden echt hun beste tijd gehad.Ingezakte daken , scheefgezakte zijkant en soms totaal ingestort dak. Natuurlijk waren er ook hele fraaie huisjes ,broederlijk naast de minder bedeelden . Dat alles gaf een kleurrijk beeld van de buiten omgeving van Moskou.
Die huisjes noemen de Russen dacha's . Zeer waarschijnlijk schrijf ik dit fout ,maar het betekent buiten of zomerhuisje en velen mensen uit Moskou hebben zoiets.Ik heb er foto's van gemaakt , die ga ik nu opzoeken! Er waren na onze thuiskomst zoveel telefoontjes en Danielle en Suzie vierden verjaardag en we zijn meegeweest met Suzie naar haar nieuwe middelbare school en de tijd vliegt.
Dus ga ik dit artikeltje vast publiceren en...... wordt vervolgt..... mét foto's!

Wij zijn weer thuis!

Allereerst moet ik vertellen van onze reddende engel Linda.!
We gingen op pad met Dennis en zijn vriendin Anne Marije.
We werden keurig afgezet op Schiphol en Dennis en Bob haalden de bagage uit de auto.
Ik nam de twee koffers onder mijn hoede en de rugzak en Bob de grote tas.
Beiden zien niet ,dat ons mapje met álle papieren nog in de auto ligt.Vijf minuten nadat Dennis was weggereden kwamen we tot de ontdekking ,dat de papieren weer op weg waren naar Oostvoorne.De paniek was onbeschrijfelijk.
Gauw bellen naar Linda en die heeft net zo lang gebeld tot ze Wilma te pakken had en die heeft Dennis op zijn mobiel te pakken gekregen. Hij zat tien kilometer van Schiphol koffie te drinken met zijn vriendin en die kwam in vliegende vaart weer terug mét onze papieren.
We waren keurig op tijd voor het inchecken en in het vliegtuig keken we elkaar aan en kneep ik van de pure opwinding Bob en maar zingen :" we gaan naar Moskou"!!!!!!!
Eerlijk gezegd ,van deze schrik heb ik wel drie dagen flink last gehad .....bij vlagen!
Morgen ga ik aan het werk en zal ik jullie trakteren op onze reisverhalen mét foto's
We zijn beiden bekaf ,gaan vroeg naar bed en morgen slapen we voor de eerste keer eens lekker uit.Maar ik verklap alvast .... de reis was formidabel en we hebben beiden zó genoten!
En dat allemaal .....dank zei Linda!