Nog steeds winter

Vanmorgen zijn we voor de verandering maar eens op tijd opgestaan.Voordat we naar beneden gaan loeren we eerst naar buiten of er nog sneeuw bij gekomen is. Nee dus . maar tijdens het ontbijt brak de zon door en dus zijn we na de koffie maar eens gaan wandelen . Dik ingepakt , dat wel .We besloten naar het bos te gaan en daar wachtte ons een verrassing . daar kwam de schaapskudde aan met hun herderinntje en twee honden . Daar hebben we lekker mee lopen babbelen ,tot een kruising.
Nu weet ik ook hoe ze de kudde de hoek om dirigeert.Ze roept halt ,heel luid en duidelijk en de schapen staan stil en de honden rennen er om heen . Dan loopt ze door de kudde heen naar voren en met haar stok geeft ze een van de voorste schapen een zetje en de kudde marscheert weer netjes de hoek om.
Ze vertelde dat ze iedere avond tot vijf uur buiten loopt . Zolang mogen ze grazen . Deze kudde verblijft niet onderdak . maar gewoon in een weiland. Onderdak hebben ze het vaak veel te warm , vertelde ze.
De schapen krijgen toch genoeg voedsel naar binnen. Ze schuiven met hun hoeven de sneeuw weg en eten bijna alles wat groen is . Varens ,bramenstruiken en knolletjes.
Onderweg kwamen we nog een stel vroegere buren tegen en daar hebben we ook nog even staan praten .
De wereld ziet er hier prachtig uit . Op de bospaden ligt tien centimeter sneeuw en de bomen dragen dikke dotten sneeuw op hun takken.Echt sprookjesachtig.
Gisteren waren we een dagje bij Johan en Linda. Allereerst hebben we Marinke uit school gehaald . Die zag allereerst opa Bobbie en het heerlijke dan is , dat zo een kind het uitschreeuwt. Opa Bobbie!!
En daarna zg ik haar oogjes onderzoekend dwalen over al die moeders en ineens zag ze mij en schreeuwde ze :"Ha ,oma!
Ze stapte vrolijk bij ons in de auto ,wist gelijk haar plekje en dat kleine mondje stond niet stil. Het was haar eerste officiele schooldag . Normaal mogen ze pas als de kinderen echt vier jaar zijn , maar dat is ze pas 23 februari.
Marinke vind het zalig. :"Ga maar weg pappa en mamma , ga maar , ik blijf lekker hier."
Ze wil eigenlijk ook niet naar huis want daar spelen , met al die kinderen vind ze geweldig. Ze heeft ook al een vriendje.
Die dag zijn we doorgereden naar Bunde. daar hebben we een lekker broodje gegeten en daarna even gewinkeld in de Duitse supermarkten..
Heerlijke spullen hebben ze daar.
Verbazingwekkend is het ,dat Marinke zich geen moment verveeld. Ze huppeld door de paden sjeest met het karretje , bekijkt op haar gemak al het speelgoed en als mamma nee zegt gaat ze verder met spelen.
De meeste kinderen hebben een gloeiende hekel aan winkelen.
Daarna zijn we naar het huis van Johan en Linda gegaan en onder het genot van een lekker kopje koffie hebben we even een potje geklaverjast.
Daarna ben ik met de honden het veld ingegaan en Johan en Linda hebben een zalige pot Nasi gemaakt.
Wat zo lollig was , op de terugweg met de honden , Alto ging wel een keer of vier lang uit plat op zijn buik liggen , midden in de sneeuw .gek beest. Hij is echt heel gehoorzaam. Maxie luistert ook wel , maar als hij in de gaten krijgt dat je naar binnen gaat smeert hij em . Hij komt vanzelf naar huis , als hij uitgeholt is . Het is echt een plezier om ze mee naar buiten te nemen . gelukkig hoeven ze niet aan de riem . Ik kan ze niet meer houden als ze zich proberen los te rukken.
Het was een heerlijke dag.