Het toneelstukje was een complete verrassing voor de groep. Een kreeg zelfs de slappe lach.
het toneelstukje inspireerde een paar mensen om ook iets lolligs te doen. Hans vertelde een mop. hij is gek op alles wat treintjes is.
Rijdt een treinmachinist en ziet een mens op de rails liggen.
Vraagt iemand .....Waarom reed je helemaal door de weilanden en door de bossen.
Antwoord.......Er lag een mens op de rails.
Was er toch over heen gereden!
Antwoord ....ja ,dat wilde ik ook ,maar die vent rende door de weilanden en door de bossen !!Enfin ,sommige lazen kleine lollige stukjes voor en Bob vertelde die mop over die kerel die geholpen wilde worden met plassen.
Een heel geslaagde avond dus en zoals al voorspeld blijft iedereen ` Jantje` met zorg omringen.
Aangekomen in Bucaresti werden we door de reisleider verwelkomd en werd er gelijk geinformeerd of Jantje nog pijn in zijn buik had.Daarbij werd hij liefdevol op zijn inmiddels beetje dikke buikje geaaid.
Vervolgens werden we weer formidabel geholpen door de hele groep om op de plaats te komen.Electrisch werd aangesloten ,de auto geparkeerd ,de pootjes uitgedraaid .Wat een fantastische groep hebben wij!
En wij hebben Gerda!!. Ze is een kleine tien jaar jonger dan wij.Die springt onmiddelijk in als ze ziet dat er wat gebeuren moet.Helpt mee de was te spoelen ,droogt mee af , die nemen we maar mee als we weer naar Annen gaan.
Wat ...nou ja,maar 40 betreft. Ik kon het Bob niet aan zijn verstand peuteren , hij wist zeker dat we op de goede weg waren. Inplaats van comfortabel over de A2 te rijden ,reden we op een land weg. Uiteindelijk was het maar 40 km om ,maar duurde door het slechte wegdek de toch veel langer. Maar achteraf was het toch mooier ,want op die saaie autobaan vielen we bijna in slaap.
