Friday, March 30, 2007
Marakesh
Wat een mooie reis was dat hier naar toe.Met de caravan dwars door de Hoge Atlas,dat is daar zijn heen ervaring.Bob doet dat geweldig en het is hier en daar erg stijl en diepe afgronden en vaak geen afrastering langs de kanten.het waqs weer een byzondere ervaring..We kwamen helemaal gaar hier aan.Na even zoeken vonden we de weg naar de camping en verder was het een fluitje van een cent.Caravan neerzetten,koffie maken en uitblazen. Het is hier wel een heel andere temperatuur,beetje frisser als aan de oceaan,maar vooral vandaag,toch zeer aangenaam.De avonden zijn duidelijk koeler.De volgende dag zijn we maar eens op stap gegaan.Auto ergens neergezet (bewaakt) en marcheren maar!.Fijn naar de shouk.Daar zijn honderden kleine winkeltjes en werkplaatsen en voor we het wisten waren we hopeloos verdwaald.Ineens werden we allebei zo moe,we wilden er weer uit.Mar dat gaat zo maar niet.Een vriendelijke dame bracht ons naar de poort en toen bleek,dat we heel ver uit de richting waren gelopen.dus namen we een taxi.Opgelucht gingen we weer naar onze auto.we zaten er net twee tellen in,zegt Bob:"Waar is mijn Jas?"Ja,helaas,in de taxi.Nog een seconde later miste ik mijn camera en we moeten elkaar wel verbijsterd hebben aangekeken..We hadden zijn nummer niet genoteerd eeeen dus konden we de spullen wel vergeten!.dat was echt even slikken en later een beetje woelen in bed,wat had ik de pest in.
Enfin,we hebben gisteren een nieuwe camera gekocht en die doet het goed.het is een super kodak,met 5 m.pixels.We zijn gelopen naar het grote plein Jemaa-El-Fna_ ,(Chris en Nina weten daar de weg)
,waar het al en drukte van belang was.Slangenbezweerders,kerels met gedresseerde apen en watermannen.We hebben dar een tentje opgezocht om een kleinigheid te eten.Daarna natuurlijk de Souks weer ingedoeken en toen weer terug naar de auto.We hadden al gezien,dat er veel militairen en politie op de been was en het bleek,dat de koning in aantocht was..Dus hebben we een minuut of veertig gewacht en ja hoor,daar kwam hij aan.Hij stond recht op in zijn prachtige zwarte Mercedes cabriolet.
Hij zwaaide vrolijk naar ons en dat vonden we geweldig.Vanavond gaan we uit eten,traktatie van Nina en Chris..We hebben ons er netjes voor aangekleed.Bedankt Nina en Sas,voor de mooie fot"'s,wat een mooie meiden!Linda,fijn,dat Marinke weer beter is.Liefs,Connie en Bob
Monday, March 26, 2007
test photo upload!
Test with photo by Nina... Connie, it works!!! There is nothing wrong with your photo upload!
Connie, now you can login with your hotmail email account and use the same password.
If you want to upload photos, click on the little button which looks colourful on the top left handside of the box in which you have to type. It is next to the letters ABC (for spelling check). Once you click on the square colourful symbol, you would be given the option to upload. Choose your file and upload as you have always done. Uploading may take time from where you are . The internet connection may not be as fast as it is in Holland.
Please call us once you arrive in Marrakesh so that I can arrange for the dinner for you at La Fondouk.
Love, Nina
Tagasouth vaarwel!
Daar gaan we dan weer.Vanmorgen hebben we maar weer eens schoon schip gemaakt,auto gewassen en uitgezogen,kleedjes geklopt en weer alles reisklaar gemaakt.Morgen vroeg gaan we voor een dag of vier naar Marakesh.We nemen toch de route door de bergen en het binnenland.Die hebben we al een stukje verkend,toen we op weg gingen naar Taroudannt
daar had ik een brief over geschreven,maar die is niet goed door gekomen,helaas.
Die reis was zo byzonder,want een marokaan had ons aangeboden om die mooie stad te gaan bekijken.We waren nog maar net buiten Agadir ,toen werden we aangehouden door een paar lekkere corrupte politieagentjes,die twee honderd dirham wilden hebben.Want zeiden ze,je mag niet zo maar een marokaan meenemen.Na veel protesten van onze kant mocht hij dan toch weer instappen ,maar we moesten toch honderd dirham dokken.Natuurlijk kreeg hij geen ticket voor de "boete" en wij moesten wel lachen,want ze waren met vijf man,dus hadden ze maar twintig dirham de man gevangen.Al met al is dat hier nog een kapitaal.het betekend twintig sigaretten of twintig stokbroden,dus ja kan er wel wat mee hier!Die stad is helemaal ommuurd en wij kwamen allereerst in een paleis,wat omgetoverd is tot hotel.We zijn ,bleek achteraf er wel eens eerder geweest.daarna hebben we een toertje met een rijtuig gemaakt(nou ja,gammele koets)
en dat was kostelijk.Hij stopte hier en daar,want dan moest ik een foto maken.Opeens hielden we midden in de kasba halt en die man vertelde,dat er hier familie van hem woonde en voor we het wisten zaten we weer aan de thee,brood,jam,pindasaus,pannekoeken en andere heerlijkheden van Marokko.De pest was,dat we net een heerlijke tachine achter de kiezen hadden,maar met een beetje goede wil,propten we er nog een beetje in.Die mevrouw zag er zo mooi uit en ik vroeg of ik haar kleren eens aan mocht.Ja hoor,kom maar mee.Dus ik mee in de gardarobe van die dame.daar hingen nog twee outfits en verder helemaal niets.ja,nog een hoek met slofjes. Nou zeg,wat lollig,natuurlijk ging ik op de foto.Ze vroeg of we wilden blijven slapen.daar voelden we niet veel voor en Bob verzon een smoes,dat hij zijn medicijnen niet bij zich had en hij liet gelijk maar effe zijn grote snee op zijn borstkas zien.Lachen was dat,want alles moet hier eigenlijk bedekt blijven.. Op de terugweg naar Agadir verdwaalden we nog even,dus kwamen we laat weer thuis,maar het was een leuke dag met weer zo hartelijke mensen.
Enfin,morgen gaan we dus weer op pad en we zullen Chris en Nina daar bellen als we wat op adem zijn gekomen,want het is een rot eind met de caravan.Die hebben daar wat in het vat voor ons en we zijn stik nieuwsgierig natuurlijk
Het is heel onbeleefd om niet te eten als je uitgenodigd wordt en ze zien er hier geen been in om je een handje te helpen,ze proppen het bijna in je mond.
We hadden van mensen op de camping gehoord ,waar je zo lekker vis kan eten en dat bijnavoor niets!.Nou ja,een paar bacillen gratis,die vooralsukses hadden bij Bob,hij kon er niet tegen rennen!Enfin,onze achterbuurman gaf hem een slok uit een fles en ik had nog pillen en volgens mij zijn de bakterien weer dood.Ik had tijd genoeg om naar het toilet te gaan en heb voor alle zekerheid ook maar een slok medicijn genomen.We zijn nog niet tegen alles bestand!
In marakesh gaan we weer op zoek naar een internet,maar eerst gaan we wat musea bezoeken en proberen in een moskee te loeren.
Dit was het weer voor vandaag,dag allemaal.
Fons,dank je wel dat je zo vaak reageert,dat is echt gezellig en fijn.Trouwens heel veel sterkte,want jullie zullen zeker steun en toeverlaat zijn voor jullie buren.
daar had ik een brief over geschreven,maar die is niet goed door gekomen,helaas.
Die reis was zo byzonder,want een marokaan had ons aangeboden om die mooie stad te gaan bekijken.We waren nog maar net buiten Agadir ,toen werden we aangehouden door een paar lekkere corrupte politieagentjes,die twee honderd dirham wilden hebben.Want zeiden ze,je mag niet zo maar een marokaan meenemen.Na veel protesten van onze kant mocht hij dan toch weer instappen ,maar we moesten toch honderd dirham dokken.Natuurlijk kreeg hij geen ticket voor de "boete" en wij moesten wel lachen,want ze waren met vijf man,dus hadden ze maar twintig dirham de man gevangen.Al met al is dat hier nog een kapitaal.het betekend twintig sigaretten of twintig stokbroden,dus ja kan er wel wat mee hier!Die stad is helemaal ommuurd en wij kwamen allereerst in een paleis,wat omgetoverd is tot hotel.We zijn ,bleek achteraf er wel eens eerder geweest.daarna hebben we een toertje met een rijtuig gemaakt(nou ja,gammele koets)
en dat was kostelijk.Hij stopte hier en daar,want dan moest ik een foto maken.Opeens hielden we midden in de kasba halt en die man vertelde,dat er hier familie van hem woonde en voor we het wisten zaten we weer aan de thee,brood,jam,pindasaus,pannekoeken en andere heerlijkheden van Marokko.De pest was,dat we net een heerlijke tachine achter de kiezen hadden,maar met een beetje goede wil,propten we er nog een beetje in.Die mevrouw zag er zo mooi uit en ik vroeg of ik haar kleren eens aan mocht.Ja hoor,kom maar mee.Dus ik mee in de gardarobe van die dame.daar hingen nog twee outfits en verder helemaal niets.ja,nog een hoek met slofjes. Nou zeg,wat lollig,natuurlijk ging ik op de foto.Ze vroeg of we wilden blijven slapen.daar voelden we niet veel voor en Bob verzon een smoes,dat hij zijn medicijnen niet bij zich had en hij liet gelijk maar effe zijn grote snee op zijn borstkas zien.Lachen was dat,want alles moet hier eigenlijk bedekt blijven.. Op de terugweg naar Agadir verdwaalden we nog even,dus kwamen we laat weer thuis,maar het was een leuke dag met weer zo hartelijke mensen.
Enfin,morgen gaan we dus weer op pad en we zullen Chris en Nina daar bellen als we wat op adem zijn gekomen,want het is een rot eind met de caravan.Die hebben daar wat in het vat voor ons en we zijn stik nieuwsgierig natuurlijk
Het is heel onbeleefd om niet te eten als je uitgenodigd wordt en ze zien er hier geen been in om je een handje te helpen,ze proppen het bijna in je mond.
We hadden van mensen op de camping gehoord ,waar je zo lekker vis kan eten en dat bijnavoor niets!.Nou ja,een paar bacillen gratis,die vooralsukses hadden bij Bob,hij kon er niet tegen rennen!Enfin,onze achterbuurman gaf hem een slok uit een fles en ik had nog pillen en volgens mij zijn de bakterien weer dood.Ik had tijd genoeg om naar het toilet te gaan en heb voor alle zekerheid ook maar een slok medicijn genomen.We zijn nog niet tegen alles bestand!
In marakesh gaan we weer op zoek naar een internet,maar eerst gaan we wat musea bezoeken en proberen in een moskee te loeren.
Dit was het weer voor vandaag,dag allemaal.
Fons,dank je wel dat je zo vaak reageert,dat is echt gezellig en fijn.Trouwens heel veel sterkte,want jullie zullen zeker steun en toeverlaat zijn voor jullie buren.
Saturday, March 24, 2007
Hiep hiep hoera!
Deze aanhef geld natuurlijk onze Bob Gosewisch,die is vandaag jarig..Ik geloof niet dat ik het juiste e-mail adres van jullie heb,dus Fons,stuur je me dat nog even?Vandaag is het voor het eerst in hele lange tijd een beetje bewolkt.Voor de bevolking hoop ik,dat het eens flink gaat plenzen,de aarde barst hier gewoon van de droogte.
We zijn met twee Marocanen mee de bergen in geweest.We gaan altijd naar Tagazouth om te e-mailen en een van die twee vertelde dat zijn zus hier woonde en vroeg of we een keer mee wilden.Ja,wij wel natuurlijk!!.Dus gingen we donderdag op pad en dachten,dat we hier moesten uitstappen.Maar,we moesten hier met de auto naar boven klauteren en nog ongeveer tien kilometer door de bergen zwerven.Altijd weer hetzelfde liedje,smalle paadjes,doodenge bochten en geen afzettingen langs de randen.Ook deze tocht hebben we overleefd.Het huis waar ze woonden,zag er vreselijk uit,alleen kale stenen aan de buitenkant.Maar binnen kijk je je ogen uit.Nu hebben we ondekt,dat iedere marokaan een kamer reserveert voor de visite.dat is een lange,smalle ruimte,waar tapijten op de grond liggen en kussens tegen de muur staan.wel een stuk of zestien.Vroeger in Drente hadden ze de opkamer voor de visite of voor de zondag.
Zijn zus had een heerlijke tachine voor ons klaargemaakt en ook hier weer,zat ze telkens met de vingers erin,om de lekkere stukjes vlees voor Bob en mij eruit te vissen.
Ze hadden een zoon van twaalf en een meisje van elf en daar werden we al gauw goede maatjes mee.Na het eten zijn we nog even in de auto gestapt om naar een meertje te kijken,waar jonge meisjes met ezeltjes water halen om de was te kunnen doen.dat water ziet er vies uit en er drijft van alles in.heb er foto's van gemaakt.Daarna hebben we nog een andere familie bezocht,ook met een lelijk huis van buiten,maar binnen echt prachtig.
Nu weten we ook waarom de huizen niet worden afgebouwd.Als ze het zo laten hoeven ze minder belasting te betalen.Als je niet uitkijkt drink je hier de hele dag zoete thee ,met eigen gebakken brood,honing en roomboter.Zij had ook nog koek voor ond gebakken en als rolmpsen gingen we weer naar huis.Een heerlijke dag.
Ik roep nog maar eens: Koekoek laat je geluid eens horen,want we krijgen weinig post.laat dat werk nou maar even liggen mensen en tik eens wat op je computer en wat ons betreft,stuur het maar even!!!???hartelijke groeten allemaal,dit is voorlopig even de laatste maal,weet niet hoe dat in Marakesh gaat.Hier gebruik ik mijn eigen laptop en dat werkt natuurlijk fijn.Nina,can you have a look,why I cannot get pictures in my blog?I tried a hundred times.groetjes,
Connie en Bob
We zijn met twee Marocanen mee de bergen in geweest.We gaan altijd naar Tagazouth om te e-mailen en een van die twee vertelde dat zijn zus hier woonde en vroeg of we een keer mee wilden.Ja,wij wel natuurlijk!!.Dus gingen we donderdag op pad en dachten,dat we hier moesten uitstappen.Maar,we moesten hier met de auto naar boven klauteren en nog ongeveer tien kilometer door de bergen zwerven.Altijd weer hetzelfde liedje,smalle paadjes,doodenge bochten en geen afzettingen langs de randen.Ook deze tocht hebben we overleefd.Het huis waar ze woonden,zag er vreselijk uit,alleen kale stenen aan de buitenkant.Maar binnen kijk je je ogen uit.Nu hebben we ondekt,dat iedere marokaan een kamer reserveert voor de visite.dat is een lange,smalle ruimte,waar tapijten op de grond liggen en kussens tegen de muur staan.wel een stuk of zestien.Vroeger in Drente hadden ze de opkamer voor de visite of voor de zondag.
Zijn zus had een heerlijke tachine voor ons klaargemaakt en ook hier weer,zat ze telkens met de vingers erin,om de lekkere stukjes vlees voor Bob en mij eruit te vissen.
Ze hadden een zoon van twaalf en een meisje van elf en daar werden we al gauw goede maatjes mee.Na het eten zijn we nog even in de auto gestapt om naar een meertje te kijken,waar jonge meisjes met ezeltjes water halen om de was te kunnen doen.dat water ziet er vies uit en er drijft van alles in.heb er foto's van gemaakt.Daarna hebben we nog een andere familie bezocht,ook met een lelijk huis van buiten,maar binnen echt prachtig.
Nu weten we ook waarom de huizen niet worden afgebouwd.Als ze het zo laten hoeven ze minder belasting te betalen.Als je niet uitkijkt drink je hier de hele dag zoete thee ,met eigen gebakken brood,honing en roomboter.Zij had ook nog koek voor ond gebakken en als rolmpsen gingen we weer naar huis.Een heerlijke dag.
Ik roep nog maar eens: Koekoek laat je geluid eens horen,want we krijgen weinig post.laat dat werk nou maar even liggen mensen en tik eens wat op je computer en wat ons betreft,stuur het maar even!!!???hartelijke groeten allemaal,dit is voorlopig even de laatste maal,weet niet hoe dat in Marakesh gaat.Hier gebruik ik mijn eigen laptop en dat werkt natuurlijk fijn.Nina,can you have a look,why I cannot get pictures in my blog?I tried a hundred times.groetjes,
Connie en Bob
Friday, March 16, 2007
De waterval.
We hebben nu een soort zoon,die af en toe komt thee drinken.Hij heeft ons geleerd hoe je Maroccan whisky (thee dus ) moet maken.Wij vroegen hem naar een weggetje,wat we op de kaart hadden ontdekt en hij wilde graag met ons mee.Aan het einde van de weg was namelijk een enorme waterval en echt de moeite waard om te zien. Wij waren benieuwd en om half twee s'middags gingen we op pad..Al heel gauw,veranderde de toegangsweg in een akelig smal weggetje,met diepe afgronden aan de ene kant en grove brokken steen boven onze hoofden,die er uitzagen of ze zo naar beneden zouden donderen.En dat 45 kilometer lang en kronkelen als de pieten.Bob is zo langzamerhand een volleerde chauffeur en we tuften gemoedelijk met een vaartje van 40 km door de bergen en genoten. Els,dit was wat voor jou,want overal stonden kleine tentjes,houten gammele hutjes,waar de mensen fossielen tentoon stellen.Heel geweldig mooi.Sommige fossielen slijpen ze glad,sommige hakken ze voorzichtig midden door,zodat je het hele beest kan zien.Grote torren,maar ook horens van hele grote soortement dinausaurissen.Hij had een boek met platen en liet ons die beesten zien.
Ik heb een kapotte steen gekocht met kristallen erin.
Maar goed,aan de weg kwam maar geen einde en oplaatst zijn we gestopt om even thee te drinken,we werden echt moe van al dat gedraai en gekronkel.Zelfs van hele mooie dingen kan je echt moe worden.Het bleek,dat we nog drie kilometer door moesten rijden naar de waterval.dat deden we dus..het weggetje bleek tevens het einde te zijn van de route en het was griezelig smal en steil.
We waren nog maar net op pad,ongeveer een halve kilometer en hadden een doof stomme passagier opgepikt,die ons met rare geluiden en veel gebaren ons zijn dankbaarheid toonde.En ja hoor,ineens kwam er van de andere kant een beest van een kampeerwagen en die was niet van zins om voor ons opzij te gaan.Het mannetje sprong uit de auto en gebaarde woest,dat ie weg moest,maar dat hielp allemaal niets.Bob zette de auto rustig in zijn achteruit en karde vijftig meter terug en plakte de auto tegen de bergwand.Toen moest die andere auto ons wel voorbij en dat ging echt op de milllimeter.Dat mannetje dankte Allah en ons en sloeg Bob waarderend op zijn schouder.Het was ook echt knap wat ie deed.Naar beneden was echt een hele toer en beneden wachtte ons allerlei mensen die busines in ons zagen.Vooral een klein brutaal kereltje,die ons wel even de weg wilde wijzen.dat deed hij dan ook.Aan het einde kregen we de WATERVAL te zien.Het was een miezerig klein straaltje water,net een verstopte douchekraan.
dat was lachen.Maar ze hadden nog iets voor ons in petto,want de waterval had een klein meertje gevormd en een man kleedde zich uit en klom een heel eind naar boven op de rotsen en dook ter onzer vermaak naar beneden.dat was echt spektakulair.Ik gaf hem 10 dirham,maar dat vond hij niet genoeg,maar veel meer had ik niet aan klein geld,dus nam hij genoegen met 13.
Het kleinen brutale rot jochie weigerde de Dirham die ik hem gaf en eistte tien dirham.Die had ik niet. onderweg naar de auto vond ik nog een restaurantje,waar ik kon wisselen,want ik moest natuurlijk ook de parkeerwachter nog van dirhams voorzien.Zeer tevreden met zijn vijf dirham ,ging dat kleine apie er van door,maar niet nadat hij twee snoepies uit mijn doosje pikte inplaats van een! We zagen,dat er aan een nieuwe bredere toegangs weg werd gebouwd,maar dat zal nog wel even duren Tegen de tijd dat jullie er eens gaan kijken,zal het wel klaar zijn.
Het moet eerst maar eens flink gaan regenen.
Onderweg kwamen we ook veel kinderen voorbij,die mint aanboden,op hele verlate plekken.Doodeng!
We zijn voor morgen uitgenodigd om couscous te komen eten boven op de berg met al die kinderen.Nou,daar verheugen we ons op.Dit is wel een hele fijne trip,dat kan ik jullie verzekeren.
vandaag gaan we boodschappen doen in Agadir.
Ron,welgefeliciteerd met je verjaardag,allemaal hartelijke groeten en tot de volgende update!
Met foto's erin werken gaat helaas niet meer,dus komen jullie maar kijken als we weer thuis zijn.
Ik heb een kapotte steen gekocht met kristallen erin.
Maar goed,aan de weg kwam maar geen einde en oplaatst zijn we gestopt om even thee te drinken,we werden echt moe van al dat gedraai en gekronkel.Zelfs van hele mooie dingen kan je echt moe worden.Het bleek,dat we nog drie kilometer door moesten rijden naar de waterval.dat deden we dus..het weggetje bleek tevens het einde te zijn van de route en het was griezelig smal en steil.
We waren nog maar net op pad,ongeveer een halve kilometer en hadden een doof stomme passagier opgepikt,die ons met rare geluiden en veel gebaren ons zijn dankbaarheid toonde.En ja hoor,ineens kwam er van de andere kant een beest van een kampeerwagen en die was niet van zins om voor ons opzij te gaan.Het mannetje sprong uit de auto en gebaarde woest,dat ie weg moest,maar dat hielp allemaal niets.Bob zette de auto rustig in zijn achteruit en karde vijftig meter terug en plakte de auto tegen de bergwand.Toen moest die andere auto ons wel voorbij en dat ging echt op de milllimeter.Dat mannetje dankte Allah en ons en sloeg Bob waarderend op zijn schouder.Het was ook echt knap wat ie deed.Naar beneden was echt een hele toer en beneden wachtte ons allerlei mensen die busines in ons zagen.Vooral een klein brutaal kereltje,die ons wel even de weg wilde wijzen.dat deed hij dan ook.Aan het einde kregen we de WATERVAL te zien.Het was een miezerig klein straaltje water,net een verstopte douchekraan.
dat was lachen.Maar ze hadden nog iets voor ons in petto,want de waterval had een klein meertje gevormd en een man kleedde zich uit en klom een heel eind naar boven op de rotsen en dook ter onzer vermaak naar beneden.dat was echt spektakulair.Ik gaf hem 10 dirham,maar dat vond hij niet genoeg,maar veel meer had ik niet aan klein geld,dus nam hij genoegen met 13.
Het kleinen brutale rot jochie weigerde de Dirham die ik hem gaf en eistte tien dirham.Die had ik niet. onderweg naar de auto vond ik nog een restaurantje,waar ik kon wisselen,want ik moest natuurlijk ook de parkeerwachter nog van dirhams voorzien.Zeer tevreden met zijn vijf dirham ,ging dat kleine apie er van door,maar niet nadat hij twee snoepies uit mijn doosje pikte inplaats van een! We zagen,dat er aan een nieuwe bredere toegangs weg werd gebouwd,maar dat zal nog wel even duren Tegen de tijd dat jullie er eens gaan kijken,zal het wel klaar zijn.
Het moet eerst maar eens flink gaan regenen.
Onderweg kwamen we ook veel kinderen voorbij,die mint aanboden,op hele verlate plekken.Doodeng!
We zijn voor morgen uitgenodigd om couscous te komen eten boven op de berg met al die kinderen.Nou,daar verheugen we ons op.Dit is wel een hele fijne trip,dat kan ik jullie verzekeren.
vandaag gaan we boodschappen doen in Agadir.
Ron,welgefeliciteerd met je verjaardag,allemaal hartelijke groeten en tot de volgende update!
Met foto's erin werken gaat helaas niet meer,dus komen jullie maar kijken als we weer thuis zijn.
Tuesday, March 13, 2007
klein avontuurtje
We hadden maar weer eens besloten om met de stokken erop uit te gaan.Jullie lezen het goed,Bob heeft zich ook stokken aangemeten.Hij loopt er al aardig goed mee.Af en toe nog als een telganger,maaar dan laat hij ze even slepen en dan loopt hij weer zoals het moet.Na een kwartier wandelen zagen we een zijpaadje,wat vrij snel stijl tegen de berg oploopt.Effe proberen? Klein stukkie dan.Op ons pad liepen twee kleine jongentjes en die keken met grote belangstelling naar onze stokken.Wil je een keertje,vroeg ik en daar ging hij als een haas ermee van door.Dat andere joch kwam beleefd voor Bob staan en die rende zijn vriendje achterna,met Bob zijn stokken. Of we wilden of niet,we moesten wel volgen.Ik heb maar eens even geschreeuwd en prompt bleven ze staan en heb ik even en foto gemaakt.daarna zijn we achter die jochies doorgestrompeld,totdat er steeds meer kinderen kwamen,die wilden het ook proberen.Een van de vaders zwaaide naar ons uit zijn in aanbouw zijn de huis en ,we waren wel een beetje halfdood van moe heid,maar we volgde hem toch naar binnen.En toen nog eens een steil trapje zonder leuning op en daar werden we vergast op een schitterend uitzicht over de bergen.Zoals zovele gebouwen,is de bovenverdieping nog helemaal open,daarheeft hij nog geen geld voor.
Kom je bij ons thee drinken,vroeg hij. Ja graag natuurlijk.Hij had twee dochters en zijn vrouw bevalt in april van de derde.Dat moet een jongen worden.Hij verstond redelijk duits,dus heb ik em gelijk aan zijn verstand gepeuterd,dat hij verantwoordelijk is voor het geslacht van dit kind.
Ik vroeg hem,of hij de bevalling mocht zien,maar dat was taboe.Hij zei het zo: Ik breng vrouw ziekenhuis,ik haal haar morgen weer op,met kind.
Intussen kwamen we bij een ander huis,waar hij tijdelijk bij zijn ouders in woont.Vanuit de binnenplaats,loop je een ruimte in.daar ligt op de grond een matras met een deken erop en in de andere hoek een lappendoek.gaa toch zitten zei hij en Bob en ik nestelde ons op de matras.Steeds meer kinderen kwamen naar ons kijken en lieten zich graag op de foto zetten.Ze kruipen. lekker tegen je aan en zijn o zo blij met het bezoek.
Er werd een klein laag gammel tafeltje voor ons neergezet en even later kwam de aanstaande mamma met thee en glazen en brood en boter en een soort pindasaus.
:ëet!",commandeerde ze ons en scheurde een brok brood voor ons af.Intussen keek ik eens rond.Het was een langwerpige kamer,met volkomen kale muren en in een hoek stond en soortement televisie.er was geen deur in de kamer,dus de vliegen hadden vrij spel.
Het was toch zo gezellig.Kleine armpjes om mijn nek,grote nieuwschierige bruine ogen,die op elke beweging letten die we deden en iedereen keek blij en lachtte.De a.s.mamma schonk thee in en intusssen kwam er nog een jongeman binnen,die nachtwaker is op onze camping.
We hebben er wel een uur gezeten en echt genoten en de thee was weer heerlijk.
Chris,dank je wel voor je bel,we waren wel wakker,maar bij ons is het een uur vroeger..
Wie helpt me aan een eenvoudig recept om koekjes te bakken.zandkoekjes of van cornflakes.
Binnenkort zijn er weer twee jarige.Ron(de 16e),alvast gefeliciteerd en Bob (de24 ste )natuurlijk ook.
Vanmorgen zijn we even naar het strand geweest en hebben er verse vis gekocht.we zijn meteen naar huis gegaan . lekker vis gebakken en opgegeten.
Wat een leven.Nog een kleine veertien dagen,dan gaan we weer op pad,richting Marakesh
Kom je bij ons thee drinken,vroeg hij. Ja graag natuurlijk.Hij had twee dochters en zijn vrouw bevalt in april van de derde.Dat moet een jongen worden.Hij verstond redelijk duits,dus heb ik em gelijk aan zijn verstand gepeuterd,dat hij verantwoordelijk is voor het geslacht van dit kind.
Ik vroeg hem,of hij de bevalling mocht zien,maar dat was taboe.Hij zei het zo: Ik breng vrouw ziekenhuis,ik haal haar morgen weer op,met kind.
Intussen kwamen we bij een ander huis,waar hij tijdelijk bij zijn ouders in woont.Vanuit de binnenplaats,loop je een ruimte in.daar ligt op de grond een matras met een deken erop en in de andere hoek een lappendoek.gaa toch zitten zei hij en Bob en ik nestelde ons op de matras.Steeds meer kinderen kwamen naar ons kijken en lieten zich graag op de foto zetten.Ze kruipen. lekker tegen je aan en zijn o zo blij met het bezoek.
Er werd een klein laag gammel tafeltje voor ons neergezet en even later kwam de aanstaande mamma met thee en glazen en brood en boter en een soort pindasaus.
:ëet!",commandeerde ze ons en scheurde een brok brood voor ons af.Intussen keek ik eens rond.Het was een langwerpige kamer,met volkomen kale muren en in een hoek stond en soortement televisie.er was geen deur in de kamer,dus de vliegen hadden vrij spel.
Het was toch zo gezellig.Kleine armpjes om mijn nek,grote nieuwschierige bruine ogen,die op elke beweging letten die we deden en iedereen keek blij en lachtte.De a.s.mamma schonk thee in en intusssen kwam er nog een jongeman binnen,die nachtwaker is op onze camping.
We hebben er wel een uur gezeten en echt genoten en de thee was weer heerlijk.
Chris,dank je wel voor je bel,we waren wel wakker,maar bij ons is het een uur vroeger..
Wie helpt me aan een eenvoudig recept om koekjes te bakken.zandkoekjes of van cornflakes.
Binnenkort zijn er weer twee jarige.Ron(de 16e),alvast gefeliciteerd en Bob (de24 ste )natuurlijk ook.
Vanmorgen zijn we even naar het strand geweest en hebben er verse vis gekocht.we zijn meteen naar huis gegaan . lekker vis gebakken en opgegeten.
Wat een leven.Nog een kleine veertien dagen,dan gaan we weer op pad,richting Marakesh
Saturday, March 10, 2007
cultureel plezier in Agadir!
We vonden,dat we toch eens wat meer moesten doen,dan alleen maar thee drinken en zwemmen,dus zijn we weer naar Agadir gegaan,dit keer om het maroc museum te bezoeken..We kwamen natuurlijk weer telaat,net in de pauze voor het gebed en daarna moesten ze eten,maar daar lieten we ons niet door afschrikken.dus,een fijn terrasje opgezocht en koffie gedronken.Die kost omgerekend maar zestig cent,dus kan je wel een sloot drinken voor de Hollandse prijs.Het is een feest om hier op een terras te zitten,er wandelt zoveel moois voorbij.Als mannen elkaar ontmoeten,geven ze elkaar twee kussen en een klap op de schouder en..............een glimlach.mensen,wat een verademing,al die vrolijke en tevreden mensen.De meisjes giebelen net zo als in Nederland en dat is ook leuk om te zien en te horen..De een wandelt hier in zijn beste pak en nummer twee sjouwt met een grote jute zak op zijn gebogen rug en daaroverheen schijnt de zon en de vogels zingen er bij.Wij zijn helemaal omgeturnd,Marokko is heerlijk.het weer,de mensen en het eten (en de thee!),het past ons als een oude schoen.Dit is eigenlijk het eerste vakantieland,waar we ons honderd procent thuis voelen.We gaan er zeker weer naar toe de volgende reis..We wilden eigenlijk wat meer van de kunst hier zien,maar in het museum in Agadir waren alleen sierraden en foto's en geen enkel schilderij..Maar ook daar was een aardige jongeman,die ons ongevraagd van alles begon te vertellen.We hebben hem natuurlijk wat gegeven en dan zie je hoe blij ze er mee zijn.
Tussen de middag liepen we langs terrasjes om te kijken of er wat voor ons te bikken was.Een ober kwam naar ons toe,heette ons van harte welkom in La Pampa en we lieten ons maar verleiden.Hij had alles zei hij ,maar had geen enkele moeite om ons te vertellen,dat ze helaas....Maar toen zaten we al!Ik zag ook de triomfantelijke blik naar zijn bazin,zoiets van,hoe heb ik em dat geflikt?!Maar het eten was voortreffelijk en dat voor een habbekrats.
Van Reen hoorden we,dat Frans een hersenbloeding of een tia heeft gehad en vanuit deze plaats wensen we hem sterkte.Bob heeft twee keer met dit bijltje gehakt en we weten wat je dan doormaakt.
We hebben ook nog iets geleerd over bedelaars.Al die vrouwen die de hele dag op een bepaald plekje zitten,blijken achteraf in een mooi huis te wonen en verdienen een flinke cent bij.Echte arme mensen lopen schuchter langs je heen en zijn gods blij als je wat geeft.Vooral als ze invalide zijn dan doen we dat zeker.
Pasgeleden kwam een heel oud mannetje op ons toe en vroeg om een centje.Wij zaten net uit te puffen op een steen en gelukkig had ik wat dirhams bij me.Hij bedankte me en toen viel hij Bob letterlijk om de nek en knuffelde hem uitgebreid.Daar heb ik een foto van gemaakt.Ook dan blijft Bob heel lief zitten en ontvangt de omhelzing en gaf hem klopjes op zijn rug.dat was een onroerende scene.
Nina,we leave here at the end of the month,we give you a call and yes we love Marocan food,we look forwards to have dinner in your place.It is nice ,hearing from you anyway!
Tussen de middag liepen we langs terrasjes om te kijken of er wat voor ons te bikken was.Een ober kwam naar ons toe,heette ons van harte welkom in La Pampa en we lieten ons maar verleiden.Hij had alles zei hij ,maar had geen enkele moeite om ons te vertellen,dat ze helaas....Maar toen zaten we al!Ik zag ook de triomfantelijke blik naar zijn bazin,zoiets van,hoe heb ik em dat geflikt?!Maar het eten was voortreffelijk en dat voor een habbekrats.
Van Reen hoorden we,dat Frans een hersenbloeding of een tia heeft gehad en vanuit deze plaats wensen we hem sterkte.Bob heeft twee keer met dit bijltje gehakt en we weten wat je dan doormaakt.
We hebben ook nog iets geleerd over bedelaars.Al die vrouwen die de hele dag op een bepaald plekje zitten,blijken achteraf in een mooi huis te wonen en verdienen een flinke cent bij.Echte arme mensen lopen schuchter langs je heen en zijn gods blij als je wat geeft.Vooral als ze invalide zijn dan doen we dat zeker.
Pasgeleden kwam een heel oud mannetje op ons toe en vroeg om een centje.Wij zaten net uit te puffen op een steen en gelukkig had ik wat dirhams bij me.Hij bedankte me en toen viel hij Bob letterlijk om de nek en knuffelde hem uitgebreid.Daar heb ik een foto van gemaakt.Ook dan blijft Bob heel lief zitten en ontvangt de omhelzing en gaf hem klopjes op zijn rug.dat was een onroerende scene.
Nina,we leave here at the end of the month,we give you a call and yes we love Marocan food,we look forwards to have dinner in your place.It is nice ,hearing from you anyway!
Tuesday, March 06, 2007
Theepauze
Wat zijn wij toch een bofkonten,iedere keer als we iets ondernemen,vallen we met onze neus in de boter.In ieder geval,zo ervaren we dat.Gisteren gingen we even een stukje op de fiets..Het terrein is nogal ruig,dikke brokken stenen waar je doorheen moet laveren,maar dat hebben we inmiddels al geleerd.Dit keer wilden we weer eens een stukje verder,er was een lekker fris windje en we waren goed uitgerust.Uiteindelijk kwamen we in een soortement dorpje (echt tien mensen en een paardekop) en net toen we erdoorheen wilden rijden kwam er een klein vrouwtje naar buiten rennen en ze gilde :"hier, ici moet je wezen.!"Nou ja,we stapten af en we kregen allereerst een hand en toen werden we min of meer haar kleine winkeltje in geduwd en werd ik op een gammele plastic stoel geplant en ze keek gelukzalig,ze had een klant.
Wij natuurlijk alles bekijken,Bob kocht een potje honing,ik wat grappig spul om de meiden later mee te versieren (letterlijk) en toen wilde ze met mij op de foto en Bob en ik moesten achter haar toonbank staan en ook op de foto.Dat was zo grappig allemaal,maar het leukste was,ze nodigde ons uit om thee bij haar te drinken.De winkel ging op slot en onze fietsen werden bij haar achter de erf deur neergezet en ze viste mijn portemonnai voor alle veiligheid uit mijn boodschappentasje.Daarna werden we naar binnen geloodst.Stel je voor jongens,een cementen vloer,waar drie bedden op stonden,netjes met een paardedeken erover en daar tussen in een klein rond tafeltje met een plastic kleedje.We werden op een van de bedden gepoot en we wachtten rustig af.We hoorden haar rommelen en ja hoor,daar kwam ze aan met brood,olie,saus en pinda's en een blad met een theepotje en vier glazen.Inmiddels was haar vriendin ook binnen gekomen en daar begon de gezelligheid.Ze moedigde ons aan om toch vooral te eten en te drinken en ze scheurde een homp brood voor ons af,wat we in de olie moesten dippen.Het was echt oergezellig en ineens besefte ik,hoe overdreven wij onze kamers decoreren .Zij is een meisje van 18 jaar en een zo een aanstekelijke lach,zo tevreden met wat ze heeft,het was echt hartverwarmend.Het zijn dus niet de meubels die de gezelligheid brengen,het zijn de mensen die er wonen!!.Geen schilderijtje aan de muur,geen kleedje op de grond en aan het plafond hingen twee armzalige peertjes.Ook daar was ze trots op.Heerlijk.vandaag gaan we er weer heen en brengen haar wat kleding.Onze kasten puilen niet meer uit,Bob is enige t shirts armer en uit mijn kast is ook het een en ander verdwenen.
Gistermorgen kwam er een man,die de auto heeft opgeknapt,er zaten wat krassen op en nou is ie weer prachtig. Dat kostte wel een lieve cent en wat t-shirts.maar het ziet er prachtig uit.Ook de deuk in de caravan is verdwenen.Vakmannetje hoor.
Vandaag is Jalmar jarig,zestien jaar en not never been kissed.gefeliciteerd jong,we bellen je vanavond!Ook onze kleine Brammetje is jarig geweest en zijn vader is de volgende in de rij.
Wij leven met jullie mee en wij vieren dat hier ook een beetje.
Onze camping begint leeg te lopen,iedereen wil met pasen thuis zijn.Kale boel hoor.,maar voor ons lekker rustig..Zo,nu ga ik proberen wat beloofde foto's er bij te plakken.
Wij natuurlijk alles bekijken,Bob kocht een potje honing,ik wat grappig spul om de meiden later mee te versieren (letterlijk) en toen wilde ze met mij op de foto en Bob en ik moesten achter haar toonbank staan en ook op de foto.Dat was zo grappig allemaal,maar het leukste was,ze nodigde ons uit om thee bij haar te drinken.De winkel ging op slot en onze fietsen werden bij haar achter de erf deur neergezet en ze viste mijn portemonnai voor alle veiligheid uit mijn boodschappentasje.Daarna werden we naar binnen geloodst.Stel je voor jongens,een cementen vloer,waar drie bedden op stonden,netjes met een paardedeken erover en daar tussen in een klein rond tafeltje met een plastic kleedje.We werden op een van de bedden gepoot en we wachtten rustig af.We hoorden haar rommelen en ja hoor,daar kwam ze aan met brood,olie,saus en pinda's en een blad met een theepotje en vier glazen.Inmiddels was haar vriendin ook binnen gekomen en daar begon de gezelligheid.Ze moedigde ons aan om toch vooral te eten en te drinken en ze scheurde een homp brood voor ons af,wat we in de olie moesten dippen.Het was echt oergezellig en ineens besefte ik,hoe overdreven wij onze kamers decoreren .Zij is een meisje van 18 jaar en een zo een aanstekelijke lach,zo tevreden met wat ze heeft,het was echt hartverwarmend.Het zijn dus niet de meubels die de gezelligheid brengen,het zijn de mensen die er wonen!!.Geen schilderijtje aan de muur,geen kleedje op de grond en aan het plafond hingen twee armzalige peertjes.Ook daar was ze trots op.Heerlijk.vandaag gaan we er weer heen en brengen haar wat kleding.Onze kasten puilen niet meer uit,Bob is enige t shirts armer en uit mijn kast is ook het een en ander verdwenen.
Gistermorgen kwam er een man,die de auto heeft opgeknapt,er zaten wat krassen op en nou is ie weer prachtig. Dat kostte wel een lieve cent en wat t-shirts.maar het ziet er prachtig uit.Ook de deuk in de caravan is verdwenen.Vakmannetje hoor.
Vandaag is Jalmar jarig,zestien jaar en not never been kissed.gefeliciteerd jong,we bellen je vanavond!Ook onze kleine Brammetje is jarig geweest en zijn vader is de volgende in de rij.
Wij leven met jullie mee en wij vieren dat hier ook een beetje.
Onze camping begint leeg te lopen,iedereen wil met pasen thuis zijn.Kale boel hoor.,maar voor ons lekker rustig..Zo,nu ga ik proberen wat beloofde foto's er bij te plakken.
Friday, March 02, 2007
Agadir again
Vandaag zijn we een hele dag naar Agadir geweest.We hebben op ons gemak de stad bekeken en vonden daar een hele mooie moskee.
Helaas mogen we daar niet in,maar de buitenkant was al heel byzonder.
Daarna zijn we ergens gaan eten,waar we een paar jaar geleden ook zijn geweest.Het wachten op het eten duurde erg lang,we dachten eerlijk gezegd,dat de kip nog gevangen moest worden,maar toen kregen we toch weer een heerlijk bordje eten voor ons neus.
Deze keer zijn we voor Nina op pad geweest,in het zuiden van Agadir.Daar is een waanzinnig grote overdekte markt de zgn Souks en daar werden we plotseling door een brutale,maar oh zo aardige jonge man in zijn tentje geloodst.We kregen thee____uit hun glazen__ en toen vroegen we naar de kruiden van Nina.Nou,die hebben we dus,precies wat je gevraagd hebt,Nina.
Je kan ze tenminste vijf jaren goed houden.Verder hebben we ook thee gekocht,waar geen suiker in zit,maar toch heerlijk zoet smaakt.
En nu zitten we hier en hebben even de hotmail gelezen
Els,byzonder bedankt voor je uitgebreide brief,we waarderen dat zeer.
Reen,ook jou brief aandachtig gelezen,we hopen,dat jouw probleem snel wordt aangepakt,want,we blijven hier tot ongeveer 28 maart,dan reizen we door naar Marakesh,dus Chris,kom dan maar op met je leuke dakterras.
Hoe was het bij Andre,schrijf je me dat even?Suzanne,die domme oma had jouw adres verkeerd ingetikt,maar nu heb je toch een brief he?
WE sturen jullie hartelijke groeten en veel zon,
Connie en Bob
Helaas mogen we daar niet in,maar de buitenkant was al heel byzonder.
Daarna zijn we ergens gaan eten,waar we een paar jaar geleden ook zijn geweest.Het wachten op het eten duurde erg lang,we dachten eerlijk gezegd,dat de kip nog gevangen moest worden,maar toen kregen we toch weer een heerlijk bordje eten voor ons neus.
Deze keer zijn we voor Nina op pad geweest,in het zuiden van Agadir.Daar is een waanzinnig grote overdekte markt de zgn Souks en daar werden we plotseling door een brutale,maar oh zo aardige jonge man in zijn tentje geloodst.We kregen thee____uit hun glazen__ en toen vroegen we naar de kruiden van Nina.Nou,die hebben we dus,precies wat je gevraagd hebt,Nina.
Je kan ze tenminste vijf jaren goed houden.Verder hebben we ook thee gekocht,waar geen suiker in zit,maar toch heerlijk zoet smaakt.
En nu zitten we hier en hebben even de hotmail gelezen
Els,byzonder bedankt voor je uitgebreide brief,we waarderen dat zeer.
Reen,ook jou brief aandachtig gelezen,we hopen,dat jouw probleem snel wordt aangepakt,want,we blijven hier tot ongeveer 28 maart,dan reizen we door naar Marakesh,dus Chris,kom dan maar op met je leuke dakterras.
Hoe was het bij Andre,schrijf je me dat even?Suzanne,die domme oma had jouw adres verkeerd ingetikt,maar nu heb je toch een brief he?
WE sturen jullie hartelijke groeten en veel zon,
Connie en Bob
Subscribe to:
Posts (Atom)
About Me
- Connie
- Annen, Drenthe, Netherlands
- Was altijd een harde werker, heb veel tijd in mijn patienten geinvesteerd, cursussen gevolgd. Veel plezier gehad in mijn werk. In mijn vrije tijd veel aan sport gedaan. Diepzeeduiken, surfen, fitnissen, fietsen en wandelen. Genoten van mijn twee kinderen. Af en toe een biosje pikken, matig televisie kijken, lees graag de krant en heb altijd wel een boek waar ik in bezig ben.. Maak mijn huis schoon omdat het moet, kan niet tegen rotzooi of een vies huis. Hou van dieren, kijk dus graag naar Animal planet. Wil eigenlijk graag een kat maar zolang we grote reizen maken kan dat niet. Ik hou ook veel van bloemen en een mooie tuin. Mijn achterplaatsje lijkt er dus niet op maar we leven hier met z'n tweetjes en Bob wil tegels. Ben een tevreden mens. Hoop dat ik nog een poosje mee mag draaien.