Het is nu donderdag en ik heb geen mevrouw gezien gisteren. Zou ze me nu al vergeten zijn? Ik had me er echt op verheugd.Ik weet haar achternaam niet ,ze woont hier in de buurt. Voorlopig moet ik nog maar even door met die gekke stelten van mij.Vandaag schijnt de zon en ik ga lekker naar buiten ,Bob slaapt en ik neem het er even van. Ik kan nog steeds  lopen ,dat is echt  heerlijk. Als ik met de stokken marcheer ,buiten ,dan vergeet ik even alle kommer en kwel  en geniet ik.  Het is wel  herfst ,maar er zijn nog zoveel mooie bloemen en planten  buiten te bewonderen.  Vroeger wilde ik ze allemaal hebben ,nu vind ik het fijn er gewoon naar te kunnen kijken.