Nog even twee foto,s

Nathalie met diploma en Nhalie eindelijk alleen in het grote zwembad

Zwemdiploma Nathalie

Het is heel normaal in Nederland,dat een kind een zwemdiploma haalt.Maar dat is niet voor iedereen weggelegd.Die dappere Nathalie heeft een giga gevecht gevoerd met zichzelf en opa Theo heeft haar er mee geholpen.Voor mij is hij DE OPA VAN HET JAAR!!!!
Samen hebben ze wekenlang gezwommen ,soms met veel plezier en soms met tranen.
Hoe kan je als klein meisje beschrijven wat je moet overwinnen om met je kop onder water te gaan?.Bij mij heeft ze onder de douche geoefend,badmuts op ,ogen open en proberen te blijven kijken als het water erlangs stroomt.Met Suzanne in het zwembad spelen en spetteren en hele kleine eindjes onder water.
Maandag zat ik in zak en as,want ik dacht dat ze het niet had gehaald.Ik had beter moeten luisteren naar Els.Dinsdagavond belde Els.Of we kwamen kijken,Nathalie had groen licht gekregen van de badmeester,ze mocht ook mee doen.
Nou,gauw alle afspraken afgezegd en toch een beetje benauwd,gingen Bob en ik er naar toe.Wij kennen dit wichie zo goed en we weten ook wat ze soms moet doormaken met angst en onzekerheid.
Daar stond ze dan eindelijk,net als alle andere kinderen,in de rij.babbelen,duwen,grapjes maken,knikken naar al die opa's en oma's,even zwaaien en ineens,ja , Nathalie aan de beurt.
Met gemak sprong ze erin en nam ze de eerste horde,onder een soort buis doorzwemmen,met kleren aan.
Geen probleem. Dan......weer op het startblok,nu dieper naar beneden,door een gat heen zwemmen.Ze deed het keurig en alle vier de grootouders en de mamma haalden opgelucht adem.
Daarna moest ze de verplichte baantjes rugzwemmen en gewoon zwemmen en dan weer aan de kant hangen.Nathalie kan zich niet super concentreren,ze babbelde maar wat af en de zwemleraar riep haar een paar keer tot de orde.:Nathalie,oren boven water,opletten,luisteren.
Even begon ze te huilen,want een ander kind trapte haar onder water.
Maar de zwemleraar weet wel wat hij met haar aan moet.Niks trooste,vooruit,mee zwemmen!
En de tranen verdwenen,de boze blik bleef nog wel even,maar ze deed het toch maar..Rugcrawl,buikcrawl en toen tot slot watertrappen.
De laatste tien tellen tellen alle aanwezigen mee en het is een feest om maar die snoetjes te kijken.Allemaal trots,zo,dat hebben we toch maar even gefikst!.
Wij waren allemaal zo blij voor deze jonge dame,want nu kan ze met haar vriendinnen ook lekker in het diepe zwemmen en dat gunnen we haar van harte.
Goed zo,Nathalie!