Gisteren zijn we op bezoek geweest naar een oude patient en tevens vriend van mij.We zijn hem samen met zijn vrouw gaan bezoeken.We schrokken ons helemaal te pletter van wat we daar aantroffen..Zo intens zielig.Hij ligt daar , alleen op een benauwd kamertje.bed- stoel -tafel- praktisch kale muren en geen uitzicht vanuit zijn bed.
Deze man bezit een prachtig moderne flat met de meest denkbare luxe,midden in en gezellige omgeving en moet hier ,in dit verzorgingstehuis, nu de rest van zijn leven dooorbrengen.naar huis gaan kan niet meer ,daarvoor is hij te ziek.
Natuurlijk kan je zo een kamertje opleuken met eigen spulletjes , maar dan nog...........
Dat kan ons ook gebeuren en dat is echt een griezelig vooruitzicht.
Natuurlijk.daar lopen ook aardige verpleegstertjes en koffie juffrouwen rond ,maar dat vergoed niet het feit ,dat je nooit meer kan genieten van waar je voor hebt gewerkt . je eigen huis ,televisie- muziek, je gezelige huiskamer,je moet dan echt álles missen.
We praten er wel eens over met mijn ex en die blijft ons maar waarschuwen ,zorg ,dat je goed terrecht komt voor het te laat is.!!
Daar kan ik het spaans benauwd van krijgen. We tellen echt onze zegeningen. Wij kunnen er nog op uit ,hebben nog geen hulp nodig , wonen in en gezellige buurt waar iedereen iedereen kent ,waar ze je nog willen helpen met kleine karweitjes en waar de voorbijgangers nog vrolijk naar ons zwaaien.
We realiseren ons ,dat dat voor ons ook in één klap kan veranderen.Vanmorgen haalden we nog herinneringen van Australie op.
Dat we Reen opgehaald hebben en haar tot ziegeunerin hebben geslagen met een stok ,versierd met allerlei gekke spullen.Touwtjes en knijpers en flessendoppen ,waarbij we de ceremonie begeleiden met het lied Komm Zigeun,spiel mir was vor!"en Reen lachtte zich krom ,vooral omdat ze moest beloven ,dat ze zich aan het regelement moest houden.Natuurlijk waren dat allemaal krankzinnige regels en omdat Reen zo moest lachen ,heb ik die regels al lachend en met tranen in mijn ogen voorgelezen ,terwijl Bob de muziek steeds harder zette.(hadden we afgesproken.)Een heerlijke scene!
Zoiets als dat bezoek van gisteren zet ons wel aan het denken en we gaan nog meer bewust van alles genieten , we zien hoe snel het leven anders voor je beslist.
Friday, December 21, 2012
Sunday, December 09, 2012
kerstboom
We hebben besloten toch maar een kerstboom te kopen en op te tuigen.
Verder gaan we de kamer weer een beetje in de kerstsfeer ombouwen. Het gaat met Bob fantastisch.
Hij heeft één dag een flinke dip gehad.Hij had vreselijke pijn in zijn rechter knie,kon bijna niet op de been staan ,kon ook moeilijk overeind komen en ik was helemaal treurig..Hilde hielp me weer aan de naam diclofenac en ik heb de huisarts om drie pilletjes gebedeld.
Die tabletten geven ze liever niet , maar als Bob jicht heeft is hij er binnen een paar uur van af.Het was dus een gok .Ongeveer drie uur na het innemen van het pilletje begon Bob weer op te krabbelen en de volgende dag was hij weer helemaal de oude.geen pijn meer,zwelling verdwenen en hij kon weer meedoen. Ik heb de pilletjes goed opgeborgen , hoeven we niet meer te wachten op toestemming.
Gister hebben we een klein rondje gelopen ,zo gauw de regen stopt gaan we weer een flinke ronde maken.
De specialist van Bob krijgt wel gelijk.Bob loopt nu met één stok ,maar vergeet de stok soms. Dan loopt hij nog wel een beetje mank, maar het is gewoon een kwestie van oefenen en vertrouwen hebben in zijn nieuwe heup. Aan de kersttafel zal hij de stokken niet meer nodig hebben.Dát was hem voorspeld.
Als het weer goed blijft gaan we a.s.zaterdag naar Annelies ,die viert dan haar zestigste verjaardag en dát willen we meemaken.
Verder gaan we de kamer weer een beetje in de kerstsfeer ombouwen. Het gaat met Bob fantastisch.
Hij heeft één dag een flinke dip gehad.Hij had vreselijke pijn in zijn rechter knie,kon bijna niet op de been staan ,kon ook moeilijk overeind komen en ik was helemaal treurig..Hilde hielp me weer aan de naam diclofenac en ik heb de huisarts om drie pilletjes gebedeld.
Die tabletten geven ze liever niet , maar als Bob jicht heeft is hij er binnen een paar uur van af.Het was dus een gok .Ongeveer drie uur na het innemen van het pilletje begon Bob weer op te krabbelen en de volgende dag was hij weer helemaal de oude.geen pijn meer,zwelling verdwenen en hij kon weer meedoen. Ik heb de pilletjes goed opgeborgen , hoeven we niet meer te wachten op toestemming.
Gister hebben we een klein rondje gelopen ,zo gauw de regen stopt gaan we weer een flinke ronde maken.
De specialist van Bob krijgt wel gelijk.Bob loopt nu met één stok ,maar vergeet de stok soms. Dan loopt hij nog wel een beetje mank, maar het is gewoon een kwestie van oefenen en vertrouwen hebben in zijn nieuwe heup. Aan de kersttafel zal hij de stokken niet meer nodig hebben.Dát was hem voorspeld.
Als het weer goed blijft gaan we a.s.zaterdag naar Annelies ,die viert dan haar zestigste verjaardag en dát willen we meemaken.
Tuesday, December 04, 2012
We zijn er bijna!
Vanmorgen moesten we een boodschap doen met de auto en onderweg vroeg ik me af of Bob al zou kunnen rijden.
Terwijl ik de boodschap even deed wipte Bob achter het stuur en verdraaid ,hij kon goed rijden ,geen enkele moeite ! Heerlijk.Aan mij is autorijden niet besteed en Bob doet het zo graag.
Hij was helemaal happy en bracht me veilig thuis.
Nu nog het laatste restje.dat is zijn sokken en schoenen aantrekken.Douchen en aan of uitkleden doet hij nu helemaal zelf en gisteravond heeft hij thee voor mij gezet.
Hij dekt nu ook regelmatig de tafel en doet na het avondeten de afwas.
Hier kan binnenkort de vlag uit!
Terwijl ik de boodschap even deed wipte Bob achter het stuur en verdraaid ,hij kon goed rijden ,geen enkele moeite ! Heerlijk.Aan mij is autorijden niet besteed en Bob doet het zo graag.
Hij was helemaal happy en bracht me veilig thuis.
Nu nog het laatste restje.dat is zijn sokken en schoenen aantrekken.Douchen en aan of uitkleden doet hij nu helemaal zelf en gisteravond heeft hij thee voor mij gezet.
Hij dekt nu ook regelmatig de tafel en doet na het avondeten de afwas.
Hier kan binnenkort de vlag uit!
Thursday, November 29, 2012
Assen
We kunnen zo langzamerhand een huis in Assen kopen , we moeten er zo vaak heen.
Gister zijn we naar de fysioth.geweest om te laten zien hoe ver Bob gevorderd was.Hij bleek erg tevreden . Ik wandel elke dag met hem en zie wel degenlijk de fouten in zijn looppatroon ,maar de spieren zijn gewoon nog niet sterk genoeg en dus zet hij veel te snel zijn rechter voet weer neer.
Ik denk uit een soort veiligheid.Hij heeft echt geen pijn meer.Hij mag nu op zijn zij slapen ,dus stapt hij vanavond weer in het grote bed.We komen steeds een klein stukje verder.
Vandaag moesten we naar de chirurg.Daar aangekomen moest er eerst een ró foto gemaakt worden .Op de afdeling daar leek het wel een reunie ,want alle vier de patienten van zijn kamer kwamen er ook en het was me een gekwebbel!.Over zes weken moeten we nog voor een laatste controle terug komen,zowel bij de peut als bij de chirurg.Ik denk dat we dan even met alle vier gaan koffiedrinken . Het gaat ze alle vier goed.
Bob loopt nu met één stok ,behalve als we ver weggaan ,want dan kan hij even op de rollator uitrusten.Als we achterom kijken was het toch een héél traject.
De chirurg heeft het wel goed voorspeld.met de kerst staan de krukken in een hoekje voor noodgevallen.
Hij loopt nu soms ook zonder stok ,maar dat gaat erg ongelukkig en dat lijkt me ook niet goed.
We gaan toch een beetje meer oefeningen doen.Bob heeft daar niet zo veel zin in.Hij is gauw moe.
We willen er even uit en gaan op snor naar een klein reisje bv. naar Portugal om even wat warmte en zon op te doen.Klein flatje ,met uitzicht op zee,we zien wel.
Gister zijn we naar de fysioth.geweest om te laten zien hoe ver Bob gevorderd was.Hij bleek erg tevreden . Ik wandel elke dag met hem en zie wel degenlijk de fouten in zijn looppatroon ,maar de spieren zijn gewoon nog niet sterk genoeg en dus zet hij veel te snel zijn rechter voet weer neer.
Ik denk uit een soort veiligheid.Hij heeft echt geen pijn meer.Hij mag nu op zijn zij slapen ,dus stapt hij vanavond weer in het grote bed.We komen steeds een klein stukje verder.
Vandaag moesten we naar de chirurg.Daar aangekomen moest er eerst een ró foto gemaakt worden .Op de afdeling daar leek het wel een reunie ,want alle vier de patienten van zijn kamer kwamen er ook en het was me een gekwebbel!.Over zes weken moeten we nog voor een laatste controle terug komen,zowel bij de peut als bij de chirurg.Ik denk dat we dan even met alle vier gaan koffiedrinken . Het gaat ze alle vier goed.
Bob loopt nu met één stok ,behalve als we ver weggaan ,want dan kan hij even op de rollator uitrusten.Als we achterom kijken was het toch een héél traject.
De chirurg heeft het wel goed voorspeld.met de kerst staan de krukken in een hoekje voor noodgevallen.
Hij loopt nu soms ook zonder stok ,maar dat gaat erg ongelukkig en dat lijkt me ook niet goed.
We gaan toch een beetje meer oefeningen doen.Bob heeft daar niet zo veel zin in.Hij is gauw moe.
We willen er even uit en gaan op snor naar een klein reisje bv. naar Portugal om even wat warmte en zon op te doen.Klein flatje ,met uitzicht op zee,we zien wel.
Wednesday, November 28, 2012
Hier zie je de prachtige krullebol van Nathalie,het achterhoofd met bril van Ilse ,tegen de tafel zit Gerben en naast hem zit Suzy en de benen zijn van Robert ,de vriend van IlseMonday, November 26, 2012
25 November.
Toen ik nog een jaar of negen was begon ik op mijn verjaardag allereerst te huilen.Ik had diep zelf medelijden omdat ik bijna zeker wist dat iedereen mijn verjaardag zou vergeten.!
Als ik dan beneden kwam ,waren de tranen gauw gedroogd en huppelde ik met de traktatie voor de klas en alle meesters en juffen naar school.
Vroeger mocht je dan in de klas een meisje uit kiezen die met je de klassen rond ging om trots de reepjes chocolade rond te delen en dan kreeg je een stichtelijk plaatje , want ik zat wel op een zéér gereformeerde school . En na schooltijd gingen de uitgenodigde vriendinnen mee naar huis en dan bad ik onderweg de lieve God of mijn moeder toch wel aan het feestje gedacht had , want anders stond ik voor gek met al die meiden . Natuurlijk had ze er aan gedacht en dan stortte ik me verder onbekommerd in de feestvreugde .Ranja met een rietje , één koekje en als mammie heel royaal was een ijsje van kruidenier de Geus . Op mijn verjaardag kreeg ik steevast sinterklaas snoepgoed. Ik was stapel dol op rose of bruine suikerbeestjes.Ik zie ze al eeuwen niet meer in de winkel ! En een taai taai pop ging er ook wel in!
Op mijn 76e verjaardag werd ik wakker gepord door Camilla.Om kwart voor zeven! : "Oma ,je bent jarig en hier is je cadeau".
Twee kouwe pootjes gauw onder mijn deken en dan uitpakken.
Ze had zeven ringetjes gemaakt ven hele kleine kleurige kraaltjes . Alles mooi ingepakt . Dát was een leuk begin.Geringd en wel gingen we samen onde de douche en die kleine kwebbel staat nooit stil.
Na het ontbijt ging Chris met Camilla naar Pake en Beppe en heb ik als de donder het huishouden aan kant gemaakt en de hapjes voorbereid.
Danielle kwam al vroeg en Suzie hielp me kleren uitzoeken ,want ik had weer eens niets om aan te trekken! . Dat was gezellig ,Daarna kwamen om een uur of half drie de hele meute en toen werd het echt zo gezellig. Er rende kleine pootjes de trappen op en af ,ik hoorde de jongelui boven schateren en lol maken en mijn dag kon niet meer stuk.
Alles is bijna opgegaan.Vanmorgen heeft Gerben het laatste gebakje verorberd en vanavond hebben we de restjes van de Chinees opgewarmd. Ik had dus goed ingekocht deze keer.
Vanmorgen heb ik de zolder weer opgeruimd en aan de puinhoop te zien hebben ze daar flink feest gevierd .Linda en Johan hebben ook fijn geholpen en als het aan Danielle had gelegen had ik de hele tijd op de stoel moeten zitten , omdat ik jarig was. maar dat kan ik niet ,ik wil alles zien ,horen en meemaken.
Ik kwam een keer boven ,daar stonden Ilse en Nathalie Suzy en Robert en Gerben en Daan in een kringetje ,allemaal met een boek en ze hadden afgesproken om elk een zin uit hun boek voor te lezen , en dan wordt dat natuurlijk een idioot verhaal.
Een super fijne ,gezellige verjaardag met leuke cadeautjes ,veel skypers en telefoontjes.Héérlijk!
Als ik dan beneden kwam ,waren de tranen gauw gedroogd en huppelde ik met de traktatie voor de klas en alle meesters en juffen naar school.
Vroeger mocht je dan in de klas een meisje uit kiezen die met je de klassen rond ging om trots de reepjes chocolade rond te delen en dan kreeg je een stichtelijk plaatje , want ik zat wel op een zéér gereformeerde school . En na schooltijd gingen de uitgenodigde vriendinnen mee naar huis en dan bad ik onderweg de lieve God of mijn moeder toch wel aan het feestje gedacht had , want anders stond ik voor gek met al die meiden . Natuurlijk had ze er aan gedacht en dan stortte ik me verder onbekommerd in de feestvreugde .Ranja met een rietje , één koekje en als mammie heel royaal was een ijsje van kruidenier de Geus . Op mijn verjaardag kreeg ik steevast sinterklaas snoepgoed. Ik was stapel dol op rose of bruine suikerbeestjes.Ik zie ze al eeuwen niet meer in de winkel ! En een taai taai pop ging er ook wel in!
Op mijn 76e verjaardag werd ik wakker gepord door Camilla.Om kwart voor zeven! : "Oma ,je bent jarig en hier is je cadeau".
Twee kouwe pootjes gauw onder mijn deken en dan uitpakken.
Ze had zeven ringetjes gemaakt ven hele kleine kleurige kraaltjes . Alles mooi ingepakt . Dát was een leuk begin.Geringd en wel gingen we samen onde de douche en die kleine kwebbel staat nooit stil.
Na het ontbijt ging Chris met Camilla naar Pake en Beppe en heb ik als de donder het huishouden aan kant gemaakt en de hapjes voorbereid.
Danielle kwam al vroeg en Suzie hielp me kleren uitzoeken ,want ik had weer eens niets om aan te trekken! . Dat was gezellig ,Daarna kwamen om een uur of half drie de hele meute en toen werd het echt zo gezellig. Er rende kleine pootjes de trappen op en af ,ik hoorde de jongelui boven schateren en lol maken en mijn dag kon niet meer stuk.
Alles is bijna opgegaan.Vanmorgen heeft Gerben het laatste gebakje verorberd en vanavond hebben we de restjes van de Chinees opgewarmd. Ik had dus goed ingekocht deze keer.
Vanmorgen heb ik de zolder weer opgeruimd en aan de puinhoop te zien hebben ze daar flink feest gevierd .Linda en Johan hebben ook fijn geholpen en als het aan Danielle had gelegen had ik de hele tijd op de stoel moeten zitten , omdat ik jarig was. maar dat kan ik niet ,ik wil alles zien ,horen en meemaken.
Ik kwam een keer boven ,daar stonden Ilse en Nathalie Suzy en Robert en Gerben en Daan in een kringetje ,allemaal met een boek en ze hadden afgesproken om elk een zin uit hun boek voor te lezen , en dan wordt dat natuurlijk een idioot verhaal.
Een super fijne ,gezellige verjaardag met leuke cadeautjes ,veel skypers en telefoontjes.Héérlijk!
Saturday, November 17, 2012
25 november
Ja ,dat is me nog eens wat . Al heel veel familie heeft zich aangemeld om ons die dag te bezoeken.
de Chinees krijgt het druk met ons !
Saskia en Hans en de kleine komen, Linda en Johan en nog een kleine en Chris komt ook met zijn kleine meid en dan komt mijn droom weer uit , de drie meiden bij elkaar! Fanrtastisch! Nu ga ik toch echt van die drie foto's maken
Ook zus Brit komt,samen met Ton.
Iedereen is welkom.!!
Voor zo een menigte kan ik onmogenlijk koken ,dus ... om 5 uur eten we met ze'n allen van de Zuidlaarder Chinees.Die is heel goed hoor! Voor de kleintjes zorgen we voor patatjes en kipnuggets en zuig-appelmoesjes.
We hebben er echt zin in.ben jij ook van plan te komen ,laat dan even wat van je horen ......in verband met taart en broodjes en hapjes ,die we zaterdag gaan ophalen!
de Chinees krijgt het druk met ons !
Saskia en Hans en de kleine komen, Linda en Johan en nog een kleine en Chris komt ook met zijn kleine meid en dan komt mijn droom weer uit , de drie meiden bij elkaar! Fanrtastisch! Nu ga ik toch echt van die drie foto's maken
Ook zus Brit komt,samen met Ton.
Iedereen is welkom.!!
Voor zo een menigte kan ik onmogenlijk koken ,dus ... om 5 uur eten we met ze'n allen van de Zuidlaarder Chinees.Die is heel goed hoor! Voor de kleintjes zorgen we voor patatjes en kipnuggets en zuig-appelmoesjes.
We hebben er echt zin in.ben jij ook van plan te komen ,laat dan even wat van je horen ......in verband met taart en broodjes en hapjes ,die we zaterdag gaan ophalen!
Monday, November 12, 2012
De temp.stijgt weer!
Vandaag hebben twee hardwerkende kerels onze oude ketel gedemonteerd en nu hangt er een nieuwe en het huis is heerlijk warm,de monteur heeft en passant ook nou gauw even de keukenkraan gerepareerd ,die lekte behoorlijk.Hij zal ook een kraan meenemen voor de badkamer.Die is zo lelijk geworden , aan de achterkant zie je allemaal roest en dat zie je in de spiegel.
Omdat we mensen in huis hadden ,bleef ik vanmorgen thuis en is Bob alleen gaan wandelen.
Ht was schitterend weer ,aan het einde van de middag hebben we nog een rondje samen gelopen.
Bob heeft vandaag gekookt.Spagettie (kan hij heerlijk maken) en had ik even de handen vrij voor wat anders.
Omdat we mensen in huis hadden ,bleef ik vanmorgen thuis en is Bob alleen gaan wandelen.
Ht was schitterend weer ,aan het einde van de middag hebben we nog een rondje samen gelopen.
Bob heeft vandaag gekookt.Spagettie (kan hij heerlijk maken) en had ik even de handen vrij voor wat anders.
Sunday, November 11, 2012
En dit ook nog!
Ook onze wasdroger is naar de filistijnen!
Nu staat er een wasrek in onze huiskamer,de was moet toch ergens drogen!
Morgen maar weer gelijk achter een nieuwe aan.
Duur week end hoor!Dat gebeurt soms he ,dat een heleboel zaken kapot gaan.Onze wasmaschine begint ook te rammelen.We wachten af.
Nu staat er een wasrek in onze huiskamer,de was moet toch ergens drogen!
Morgen maar weer gelijk achter een nieuwe aan.
Duur week end hoor!Dat gebeurt soms he ,dat een heleboel zaken kapot gaan.Onze wasmaschine begint ook te rammelen.We wachten af.
Hebben we dát weer!
Onze verwarmingsketel heeft het begeven! We zitten al een paar dagen te hannissen met elektrische kacheltjes.Morgen krijgen we weer een andere ketel en zijn we van de problemen weer verlost.
Dit huis kan behoorlijk onaangenaam koud worden zonder verwarming.
Vandaag treffen we het uitzonderlijk met het weer en hebben we bijna een uur in de zon gewandeld.
Bob krijgt er nu toch weer een paar taken bij.behalve de afwas opruimen verzorgd hij nu ook de planten en dat zorgt er voor ,dat hij niet alsmaar in de stoel zit te slapen.
Tussen de middag slaapt hij nu ongeveer een dik uur en dat moet genoeg zijn. s'avonds gaat hij redelijk vroeg de kooi in.Dat moet langzamerhand ook weer terug naar normaal.We schieten op!
Dit huis kan behoorlijk onaangenaam koud worden zonder verwarming.
Vandaag treffen we het uitzonderlijk met het weer en hebben we bijna een uur in de zon gewandeld.
Bob krijgt er nu toch weer een paar taken bij.behalve de afwas opruimen verzorgd hij nu ook de planten en dat zorgt er voor ,dat hij niet alsmaar in de stoel zit te slapen.
Tussen de middag slaapt hij nu ongeveer een dik uur en dat moet genoeg zijn. s'avonds gaat hij redelijk vroeg de kooi in.Dat moet langzamerhand ook weer terug naar normaal.We schieten op!
Tuesday, November 06, 2012
Ochtend wandeling met tekst
Het programma is voor de zoveelste keer veranderd.Ik wilde bij de foto's een tekst zetten . Na veel ploeteren ging dat , maar kon ik publiceren" niet vinden . Ook had ik van Harrie een trucje geleerd om de foto mooi groot te krijgen ,maar nu verschijnt gelijk de hele foto en niet de de tekst waar ik -600 in kan tikken.
Enfin , als je weer thuis komt Harrie ,sleep ik mijn laptop weer mee en dan help jij me wel uit de droom he?
We treffen het uitzonderlijk met het weer . Vanmorgen gingen we om tien over tien op pad en kwamen we om tien voor elf weer thuis.Drie korte stops en werkelijk een fikse ronde.
Hij krijgt tijdens die ronde echt les....recht op lopen .......gelijke passen maken .....been goed belasten...
Het houd niet op . Ik heb hem gevraagd of hem dat niet de keel uithangt , al die correcties ..maar ...nee! Voordeel is natuurlijk ,dat hij zulke goede vorderingen maakt. Als je in een verpleeghuis terrecht komt heb je veel minder kansen en ben je meer op jezelf aangewezen.
Ik probeer hem te leren niet zo sterk op die rollator te steunen . Ik heb hem beloofd om morgen eieren in zijn handen te geven en dan weten jullie wel hoe hij kijkt!! "Gooi ze maar in mijn pet" was zijn commentaar.
De jas van Wilma ,de sjaal van Annlies en mijn handschoenen zorgen ervoor , dat hij niet koud wordt buiten . Vandaag is het precies drie weken geleden dat hij onder het mes ging.
Vannacht heeft hij voor het eerst echt goed geslapen. Ik ben twee keer vannacht gaan kijken en beide keren had hij alle dekens van zich afgegooid .Maar hij blijft op zijn rug liggen , dat moet nog een poosje.
Ja Reen ,met kerst zit hij aan tafel zonder krukken.
Gistermiddag zijn we even Zuidlaren in gegaan en hebben we koffie gedronken met...appelbollen. Jammer genoeg hadden ze die verwarmd in de magnetron en dan wordt de korst taai.
De HEMA presenteert ze beter ,een echte aanrader!.
Enfin , als je weer thuis komt Harrie ,sleep ik mijn laptop weer mee en dan help jij me wel uit de droom he?
We treffen het uitzonderlijk met het weer . Vanmorgen gingen we om tien over tien op pad en kwamen we om tien voor elf weer thuis.Drie korte stops en werkelijk een fikse ronde.
Hij krijgt tijdens die ronde echt les....recht op lopen .......gelijke passen maken .....been goed belasten...
Het houd niet op . Ik heb hem gevraagd of hem dat niet de keel uithangt , al die correcties ..maar ...nee! Voordeel is natuurlijk ,dat hij zulke goede vorderingen maakt. Als je in een verpleeghuis terrecht komt heb je veel minder kansen en ben je meer op jezelf aangewezen.
Ik probeer hem te leren niet zo sterk op die rollator te steunen . Ik heb hem beloofd om morgen eieren in zijn handen te geven en dan weten jullie wel hoe hij kijkt!! "Gooi ze maar in mijn pet" was zijn commentaar.
De jas van Wilma ,de sjaal van Annlies en mijn handschoenen zorgen ervoor , dat hij niet koud wordt buiten . Vandaag is het precies drie weken geleden dat hij onder het mes ging.
Vannacht heeft hij voor het eerst echt goed geslapen. Ik ben twee keer vannacht gaan kijken en beide keren had hij alle dekens van zich afgegooid .Maar hij blijft op zijn rug liggen , dat moet nog een poosje.
Ja Reen ,met kerst zit hij aan tafel zonder krukken.
Gistermiddag zijn we even Zuidlaren in gegaan en hebben we koffie gedronken met...appelbollen. Jammer genoeg hadden ze die verwarmd in de magnetron en dan wordt de korst taai.
De HEMA presenteert ze beter ,een echte aanrader!.
Monday, November 05, 2012
we schieten op!
Gistermiddag hoorde ik het belletje niet van Bob en verscheen hij aangekleed en wel beneden!
Hij kan nu zelf in en uit bed,zelf de trap op en af , zelf douchen en van morgen heeft hij zijn eerste huishoudelijke taak keurig volbracht . Ik had de tafel afgeruimd en de rommel op een blad in de keuken gezet en dat heeft hij netjes opgeruimd .Verder heft hij voor ons beiden een kopje koffie gemaakt.
Intussen kon ik naar boven om de boel te luchten en daarna aan kant te maken.Om kwart over negen zaten we al aan de koffie en bijna direkt er na hebben we een flink ronde gelopen.Bijna dertig minuten met drie kleine pauze's.
Het bed gaat morgen weer naar de uitleen terug.dat geeft weer ruimte.
Ik zie dat Bob steeds handiger wordt met oversteken van de stoel naar de tafel en bij het scheren staat hij zonder steun.Hij klaagt wel ,dat het zo langzaam gaat ,maar als ik met anderen er over praat ,lachen ze ons uit en dan krijgen we de wind van voren.
Wat wil je nou ,hij is 84 en het was een fikse ingreep en ...en ...en...!!!!
Alleen schoenen en sokken aan doen mag hij nog niet zelf , dat kan (mag) pas over drie weken.
Als hij soms ineens veel te hard begint te lopen ,vraag ik hem wie ook weer Wammes Waggel was?? en dan loopt hij toch weer redelijk netjes.We maken kleine auto ritjes (hij kan nu heel goed in en uit stappen!) en zo komen we de volgende drie weken wel door.
Hij kan nu zelf in en uit bed,zelf de trap op en af , zelf douchen en van morgen heeft hij zijn eerste huishoudelijke taak keurig volbracht . Ik had de tafel afgeruimd en de rommel op een blad in de keuken gezet en dat heeft hij netjes opgeruimd .Verder heft hij voor ons beiden een kopje koffie gemaakt.
Intussen kon ik naar boven om de boel te luchten en daarna aan kant te maken.Om kwart over negen zaten we al aan de koffie en bijna direkt er na hebben we een flink ronde gelopen.Bijna dertig minuten met drie kleine pauze's.
Het bed gaat morgen weer naar de uitleen terug.dat geeft weer ruimte.
Ik zie dat Bob steeds handiger wordt met oversteken van de stoel naar de tafel en bij het scheren staat hij zonder steun.Hij klaagt wel ,dat het zo langzaam gaat ,maar als ik met anderen er over praat ,lachen ze ons uit en dan krijgen we de wind van voren.
Wat wil je nou ,hij is 84 en het was een fikse ingreep en ...en ...en...!!!!
Alleen schoenen en sokken aan doen mag hij nog niet zelf , dat kan (mag) pas over drie weken.
Als hij soms ineens veel te hard begint te lopen ,vraag ik hem wie ook weer Wammes Waggel was?? en dan loopt hij toch weer redelijk netjes.We maken kleine auto ritjes (hij kan nu heel goed in en uit stappen!) en zo komen we de volgende drie weken wel door.
Sunday, November 04, 2012
Vroeger
Vroeger was ik bang in het donker.Vanaf mijn zesde-zevende keek ik eerst onder mijn bed voordat ik er in stapte.Dat kwam omdat ik flarden van gesprekken van grote mensen opving ,die ik in mijn brein vertaalde als griezelig gevaar of levensbedreigend.Mijn broertje had daar ook een respektabel aandeel in.
Toen we nog in Alphen aan de Rijn woonden en allemaal op één zolder sliepen,kroop mijn broer soms stiekem tussen twee kasten en liet Reen en mij dan vreselijk schrikken,door ineens tevoorschijn te springen.
Eerlijk gezegd ben ik dat nooit helemaal kwijt geraakt,dat gevoel van onveiligheid.
Gevolg daar van is ,dat ik bijvoorbeeld niet graag alleen een boswandeling maak , bang dat er achter die bomen potentieel gevaar dreigt.
Vandaag dacht ik moest het maar eens afgelopen zijn met die belachelijke angsten en ben ik......het bos in gegaan....alleen!!!!
Die wandeling heb ik zo vaak met Reen samen gemaakt en met Bob en met Rieny en dan heb ik geen vleugje angst.Vandaag heb ik in een fors tempo dezelfde wandeling gemaakt,ik was echt helemaal alleen.Bij het tunneltje onder de weg door zag ik nog wat mensen , maar toen was ik even aan mezelf overgeleverd. De eerste mensen die ik weer zag ,waren wandelaars die nét het tunneltje ingingen.
Ik heb lopen fantaseren wát ik zou moeten doen als er werkelijk een kerel op me af sprong.?
Ik zou me toch een stuk zekerder voelen als ik een "wapen "bij me had . Een electrische stok of iets dergelijks.Volgens mij zijn die zaken verboden.
Het enige wat me echt zekerheid gaf was de wetenschap ,dat ik een oud wijf ben ,met "streepjes"in mijn gezicht en met een ouwe jas en spijkerbroek nou niet bepaald een aantrekkelijk "slachtoffer " ben. Al lopende was ik nog steeds bang ,raakte ik dat enge gevoel niet kwijt,
Al ben ik 75 jaar ,ik hang kennelijk nog steeds aan het leven. De damp van de inspanning sloeg thuisgekomen bijna van me af ,maar dat neemt niet weg , dat ik mezelf vandaag een klein beetje heb overwonnen.
Destijds heb ik ook vijf jaar alleen gewoond en maakte de angst plaats voor fatalisme.
Nou én?? als ik word overvallen,als ik alleen thuis ben ,dan was het zeker mijn tijd!
Toen we nog in Alphen aan de Rijn woonden en allemaal op één zolder sliepen,kroop mijn broer soms stiekem tussen twee kasten en liet Reen en mij dan vreselijk schrikken,door ineens tevoorschijn te springen.
Eerlijk gezegd ben ik dat nooit helemaal kwijt geraakt,dat gevoel van onveiligheid.
Gevolg daar van is ,dat ik bijvoorbeeld niet graag alleen een boswandeling maak , bang dat er achter die bomen potentieel gevaar dreigt.
Vandaag dacht ik moest het maar eens afgelopen zijn met die belachelijke angsten en ben ik......het bos in gegaan....alleen!!!!
Die wandeling heb ik zo vaak met Reen samen gemaakt en met Bob en met Rieny en dan heb ik geen vleugje angst.Vandaag heb ik in een fors tempo dezelfde wandeling gemaakt,ik was echt helemaal alleen.Bij het tunneltje onder de weg door zag ik nog wat mensen , maar toen was ik even aan mezelf overgeleverd. De eerste mensen die ik weer zag ,waren wandelaars die nét het tunneltje ingingen.
Ik heb lopen fantaseren wát ik zou moeten doen als er werkelijk een kerel op me af sprong.?
Ik zou me toch een stuk zekerder voelen als ik een "wapen "bij me had . Een electrische stok of iets dergelijks.Volgens mij zijn die zaken verboden.
Het enige wat me echt zekerheid gaf was de wetenschap ,dat ik een oud wijf ben ,met "streepjes"in mijn gezicht en met een ouwe jas en spijkerbroek nou niet bepaald een aantrekkelijk "slachtoffer " ben. Al lopende was ik nog steeds bang ,raakte ik dat enge gevoel niet kwijt,
Al ben ik 75 jaar ,ik hang kennelijk nog steeds aan het leven. De damp van de inspanning sloeg thuisgekomen bijna van me af ,maar dat neemt niet weg , dat ik mezelf vandaag een klein beetje heb overwonnen.
Destijds heb ik ook vijf jaar alleen gewoond en maakte de angst plaats voor fatalisme.
Nou én?? als ik word overvallen,als ik alleen thuis ben ,dan was het zeker mijn tijd!
Wednesday, October 31, 2012
Eerste conrtrole
Vanmiddag om 4 uur moesten we ons melden op de afdeling fysiotherapie.We waren fijn op tijd en we waren de eerste.
.Helaas kwamen er twee niet..Die waren opgenomen in een verzorgingstehuis en daar krijgen ze al therapie.Een dame uit Friesland kwam even later en dat was een vrolijke ontmoeting.
Bob loopt nog steeds met zijn rollator en tot onze grote vreugde vond de peut dat beter dan met krukken.
Als je met krukken loopt ,stop je na twee stappen om de krukken weer te verplaatsen. met de rollator loop je gewoon door en krijg je sneller het juiste looppatroon Zeker de eerste zes weken.
Dat is een fijne opsteker voor Bob ,want door die tia's is hij niet zo stabiel in zijn armen.Nu heeft hij geen enkel probleem.
Het in de auto stappen hebben we afgelopen dinsdag met Marloes( peut in Annen)geoefend en dat ging zó goed!.Daarnaast hebben we ook het traplopen nog een keer geoefend en dus.......kon hij vanmorgen gewoon onder de douche.Al dat geklieder in de keuken is dus nu verleden tijd , heerlijk!
We gaan weer terug naar normaal. Die mevrouw vertelde ons dat ze gewooon in de keuken staat te koken. Morgen neem ik Bob mee in de keuken,aardappels schillen of vlees braden,we zien wel ,maar de verwenperiode is gedeeltelijk voorbij.Hij moet weer mee doen.Arme Bob he?
Vanmorgen hebben we een half uur gelopen ,met ingelaste pauzes van drie minuten.Van mij mogen de pauzes wel langer duren , maar dan wordt hij te koud.
We treffen het nog steeds ,we kunnen iedere dag naar buiten.
Hier zitten Bob en het Friezinnetje gezellig te kletsen en haar man kijkt vrolijk mee.
.Helaas kwamen er twee niet..Die waren opgenomen in een verzorgingstehuis en daar krijgen ze al therapie.Een dame uit Friesland kwam even later en dat was een vrolijke ontmoeting.
Bob loopt nog steeds met zijn rollator en tot onze grote vreugde vond de peut dat beter dan met krukken.
Als je met krukken loopt ,stop je na twee stappen om de krukken weer te verplaatsen. met de rollator loop je gewoon door en krijg je sneller het juiste looppatroon Zeker de eerste zes weken.
Dat is een fijne opsteker voor Bob ,want door die tia's is hij niet zo stabiel in zijn armen.Nu heeft hij geen enkel probleem.
Het in de auto stappen hebben we afgelopen dinsdag met Marloes( peut in Annen)geoefend en dat ging zó goed!.Daarnaast hebben we ook het traplopen nog een keer geoefend en dus.......kon hij vanmorgen gewoon onder de douche.Al dat geklieder in de keuken is dus nu verleden tijd , heerlijk!
We gaan weer terug naar normaal. Die mevrouw vertelde ons dat ze gewooon in de keuken staat te koken. Morgen neem ik Bob mee in de keuken,aardappels schillen of vlees braden,we zien wel ,maar de verwenperiode is gedeeltelijk voorbij.Hij moet weer mee doen.Arme Bob he?
Vanmorgen hebben we een half uur gelopen ,met ingelaste pauzes van drie minuten.Van mij mogen de pauzes wel langer duren , maar dan wordt hij te koud.
Hier zitten Bob en het Friezinnetje gezellig te kletsen en haar man kijkt vrolijk mee.
Monday, October 29, 2012
Al bijna twee weken geleden!
wat een verschil met 14 dagen geleden. Toen brachten Reen en ik Bob naar het ziekenhuis.
Vandaag kreeg hij moppers , omdat hij zijn scheerspullen in de keuken had laten staan.
Steeds meer leer ik hem terrein terug te winnen.Hij kan al heel veel.
Vandaag moest hij zich grotendeels zelf afdrogen ,nada ik vele kannen water over hem heen had gegoten.In Indonesie noemen ze dat mandien.Als beloning kreeg hij een voorverwarmde grote handdoek.dat vond hij heerlijk.Hij stapt nu gemakkelijk in dat kinderbadje en dan kan ik maar raak plonzen met water.
We hebben zojuist nog en klein rondje gemaakt buiten.het was net even droog tussen de buien door.
Het lopen op zich gaat vaak niet al te fraai.Hij sleept veel te gauw zijn rechter been er weer bij en dan wordt het lopen lelijk. Ik blijf gewoon corrigeren en dat helpt echt!.Hij kan heel goed dat been belasten ,maar in zijn onderbewustzijn gaan dan de alarmbellen aan en strompelt hij weer inplaats van netjes lopen..Ik heb één groot geluk , dat is dat hij echt wil luisteren en goed reageert.
Vannacht waren de batterijen van ons belletje op ( Reen!!) en stond Bob om twaalf uur onder aan de trap te roepen. Dat uit het bed komen ,helemaal zelf hadden we net die dag geoefend.
Hij had pijn en wilde een slaappil en nog een beetje gerustgesteld worden.
Hij had in de gauwegeit vier paracetamol tabletten naar binnen gewerkt,wat hem weer moppers bezorgde.Enfin ,dat ik er dan ben helpt kennelijk ook.Hij dacht dat de heup ontstoken was ,maar beide heupen waren even warm en dan zie ik de opluchting. Ik sliep al ,maar ik ben nog een half uurtje beneden gebleven ,tot ik dat rustige ademhaken hoorde en toen ben ik maar weer gauw zelf onder de dekens gedoken.
Ik sta nu telkens een kwartiertje later op ,want zijn biologische klok staat nog een beetje op zomertijd.
Dat doe ik dan een paar dagen en dan begin ik met half acht.Ik leer iedere dag allerlei foefjes om de zaken beter te regelen.Ik krijg steeds meer respekt voor de mensen die dag in dag uit in de zorg werken. Met een patient in huis krijg je alleen maar rust als hij slaapt. Dus ben ik s ávonds K.O en de mensen in de zorg die behandelen misschien wel tien op één dag.??
Bob gaat wel vooruit ,maar is nog steeds zó moe! Ik denk aan astronauten voeding ,ik ga de huisarts toch eens vragen.Af en toe koop ik een sappige biefstuk voor hem ,om aan te sterken.En natuurlijk veel verse groenten en fruit.
Vandaag kreeg hij moppers , omdat hij zijn scheerspullen in de keuken had laten staan.
Steeds meer leer ik hem terrein terug te winnen.Hij kan al heel veel.
Vandaag moest hij zich grotendeels zelf afdrogen ,nada ik vele kannen water over hem heen had gegoten.In Indonesie noemen ze dat mandien.Als beloning kreeg hij een voorverwarmde grote handdoek.dat vond hij heerlijk.Hij stapt nu gemakkelijk in dat kinderbadje en dan kan ik maar raak plonzen met water.
We hebben zojuist nog en klein rondje gemaakt buiten.het was net even droog tussen de buien door.
Het lopen op zich gaat vaak niet al te fraai.Hij sleept veel te gauw zijn rechter been er weer bij en dan wordt het lopen lelijk. Ik blijf gewoon corrigeren en dat helpt echt!.Hij kan heel goed dat been belasten ,maar in zijn onderbewustzijn gaan dan de alarmbellen aan en strompelt hij weer inplaats van netjes lopen..Ik heb één groot geluk , dat is dat hij echt wil luisteren en goed reageert.
Vannacht waren de batterijen van ons belletje op ( Reen!!) en stond Bob om twaalf uur onder aan de trap te roepen. Dat uit het bed komen ,helemaal zelf hadden we net die dag geoefend.
Hij had pijn en wilde een slaappil en nog een beetje gerustgesteld worden.
Hij had in de gauwegeit vier paracetamol tabletten naar binnen gewerkt,wat hem weer moppers bezorgde.Enfin ,dat ik er dan ben helpt kennelijk ook.Hij dacht dat de heup ontstoken was ,maar beide heupen waren even warm en dan zie ik de opluchting. Ik sliep al ,maar ik ben nog een half uurtje beneden gebleven ,tot ik dat rustige ademhaken hoorde en toen ben ik maar weer gauw zelf onder de dekens gedoken.
Ik sta nu telkens een kwartiertje later op ,want zijn biologische klok staat nog een beetje op zomertijd.
Dat doe ik dan een paar dagen en dan begin ik met half acht.Ik leer iedere dag allerlei foefjes om de zaken beter te regelen.Ik krijg steeds meer respekt voor de mensen die dag in dag uit in de zorg werken. Met een patient in huis krijg je alleen maar rust als hij slaapt. Dus ben ik s ávonds K.O en de mensen in de zorg die behandelen misschien wel tien op één dag.??
Bob gaat wel vooruit ,maar is nog steeds zó moe! Ik denk aan astronauten voeding ,ik ga de huisarts toch eens vragen.Af en toe koop ik een sappige biefstuk voor hem ,om aan te sterken.En natuurlijk veel verse groenten en fruit.
Tuesday, October 23, 2012
Effe schrikken
Eergisteravond breng ik Bob naar bed en hij piepte , omdat ik zijn zere been op het bed wilde hijsen.
het was bijna elf uur. Toen ik eens goed naar zijn linker been keek ,zag ik dat het behoorlijk dikker was dan zijn rechter been.
Twee huizen verder woont een mevrouw ,die werkt bij de thuiszorg en die heb ik even opgehaald.
Beiden dachten we aan trombose en we besloten een dokter te bellen..Die kwam na een half uur en hij constateerde oedeem door waarschijnlijk hartfalen.
Het zag er echt griezelig uit. Glimmend en héél dik.
Ik was benieuwd hoe je aan de buitenkant kan zien dat je te maken hebt met thrombose.
Het been was niet rood ,alleen erg gezwollen.
Hij liet hem de knie buigen en voelde toen aan de kuit.Voor wie het weten wil.....Als het trombose is is de kuit hard en warm , is het water ,dan voelt de kuit soepeler aan . Ik ben al zo lang uit het vak , daar was ik niet op gekomen.
Dus...in bed been omhoog en vroeg in de morgen een plaspil . maar die dan ook weerkelijk vocht afvoert. Bob slikt ook altijd "plaspillen " maar die reguleren alleen de waterhuishouding zei die dokter. Wéér wat geleerd. Ik zag Bob alweer naar Assen verdwijnen , maar gelukkig niet!
De huisarts is nog even aan komen wippen en die beval steunkousen aan.
Daar heeft Bob gloeiend de p.aan . Boven en onder de kous hoopt het vocht zich dan gigantisch op en daar zitten we ook niet op te wachten.
Verder gaat het prima met hem.vanavond eten we stamppot boerenkool met worst en gaan we nog één keer klaverjassen , morgen breng ik Reen naar de trein.wat zal ik die missen !Ze heeft me zó fijn geholpen en bijgestaan , in zo een situatie kan je wel een beetje backing up gebruiken.
het was bijna elf uur. Toen ik eens goed naar zijn linker been keek ,zag ik dat het behoorlijk dikker was dan zijn rechter been.
Twee huizen verder woont een mevrouw ,die werkt bij de thuiszorg en die heb ik even opgehaald.
Beiden dachten we aan trombose en we besloten een dokter te bellen..Die kwam na een half uur en hij constateerde oedeem door waarschijnlijk hartfalen.
Het zag er echt griezelig uit. Glimmend en héél dik.
Ik was benieuwd hoe je aan de buitenkant kan zien dat je te maken hebt met thrombose.
Het been was niet rood ,alleen erg gezwollen.
Hij liet hem de knie buigen en voelde toen aan de kuit.Voor wie het weten wil.....Als het trombose is is de kuit hard en warm , is het water ,dan voelt de kuit soepeler aan . Ik ben al zo lang uit het vak , daar was ik niet op gekomen.
Dus...in bed been omhoog en vroeg in de morgen een plaspil . maar die dan ook weerkelijk vocht afvoert. Bob slikt ook altijd "plaspillen " maar die reguleren alleen de waterhuishouding zei die dokter. Wéér wat geleerd. Ik zag Bob alweer naar Assen verdwijnen , maar gelukkig niet!
De huisarts is nog even aan komen wippen en die beval steunkousen aan.
Daar heeft Bob gloeiend de p.aan . Boven en onder de kous hoopt het vocht zich dan gigantisch op en daar zitten we ook niet op te wachten.
Verder gaat het prima met hem.vanavond eten we stamppot boerenkool met worst en gaan we nog één keer klaverjassen , morgen breng ik Reen naar de trein.wat zal ik die missen !Ze heeft me zó fijn geholpen en bijgestaan , in zo een situatie kan je wel een beetje backing up gebruiken.
Sunday, October 21, 2012
Die Bob toch!
Hij ligt nu lekker te slapen voor zijn middagpauze , maar hij is nu al geweldig opgeknapt.
de eerste nacht was een ramp nacht , iedere keer weer drijfnat .En maar weer verschonen.
Ik denk , dat zijn onderbewustzijn er nog niet op ingesteld was ,dat hij geen katheter meer had . Vanmorgen belde hij pas om kwart voor vijf. Hij was nog kurkdroog , had zelf in de fles geplast, maar kon de paracetamol niet vinden en de pijn kwam hem pesten. Dus gauw even gepakt en bijna direkt sliep hij weer in.
Ik had met Reen en Chris afgesproken , dat ik Bob eerst even wilde wassen in de keuken en om kwart voor acht stond ik bij zijn bed en sliep hij nog heerlijk.
Wat een georganiseer is dat om een groot mens weer schoon in de kleren te krijgen. Petje af voor al die mensen die dat dagelijks doen . Ik heb er een dik half uur voor nodig om hem van top tot teen te wassen .Hij kan al redelijk goed op beide benen staan , dus kon ik fijn zijn haren wassen bij de gootsteen. Voor de rest zit hij op de rollator en kan ik grote delen zó wassen.
Als ik zijn benen was , zit hij met de pootjes lekker in een bakje met warm water en als de zeep van zijn benen af moet giet ik gewoon met een kannetje warm water er over. Wat op de grond valt, dweil ik later met de handdoeken weer op , die gaan daarna gelijk in de maschine.
We redden het goed , maar ik ben wel blij als hij eenmaal schoon en aangekleed in zijn stoel zit. Voor ik alles weer heb opgeruimd , is een heel uur voorbij.
Je kan nu bellen wannneer je maar wilt en op bezoek komen , alleen moet je weten , dat ik hem van acht tot negen in de kleren help en na de lunch (ongv. half één) stop ik hem in bed en laat hem tot half drie slapen..Zo ongeveer als in het ziekenhuis.
Van de zielige patient is niets meer over ,hij is weer helemaal Bob met gebbetjes en geintjes en lekker fel met kaarten .Dat doet twee dagen thuis met een patient.
Natuurlijk heeft hij nog een beetje pijn ,de wond lekt nog een klein beetje , maar we zijn al lekker bezig met quadricepsdrill en andere oefeningen.
Morgen roep ik een peut op , kijken wat die met hem uitspookt en als het me niet bevalt doe ik het gewoon helemaal zelf.
Ik zie Kerstmis zonder stokken wel zitten .Dat voorspelde de chirurg!
de eerste nacht was een ramp nacht , iedere keer weer drijfnat .En maar weer verschonen.
Ik denk , dat zijn onderbewustzijn er nog niet op ingesteld was ,dat hij geen katheter meer had . Vanmorgen belde hij pas om kwart voor vijf. Hij was nog kurkdroog , had zelf in de fles geplast, maar kon de paracetamol niet vinden en de pijn kwam hem pesten. Dus gauw even gepakt en bijna direkt sliep hij weer in.
Ik had met Reen en Chris afgesproken , dat ik Bob eerst even wilde wassen in de keuken en om kwart voor acht stond ik bij zijn bed en sliep hij nog heerlijk.
Wat een georganiseer is dat om een groot mens weer schoon in de kleren te krijgen. Petje af voor al die mensen die dat dagelijks doen . Ik heb er een dik half uur voor nodig om hem van top tot teen te wassen .Hij kan al redelijk goed op beide benen staan , dus kon ik fijn zijn haren wassen bij de gootsteen. Voor de rest zit hij op de rollator en kan ik grote delen zó wassen.
Als ik zijn benen was , zit hij met de pootjes lekker in een bakje met warm water en als de zeep van zijn benen af moet giet ik gewoon met een kannetje warm water er over. Wat op de grond valt, dweil ik later met de handdoeken weer op , die gaan daarna gelijk in de maschine.
We redden het goed , maar ik ben wel blij als hij eenmaal schoon en aangekleed in zijn stoel zit. Voor ik alles weer heb opgeruimd , is een heel uur voorbij.
Je kan nu bellen wannneer je maar wilt en op bezoek komen , alleen moet je weten , dat ik hem van acht tot negen in de kleren help en na de lunch (ongv. half één) stop ik hem in bed en laat hem tot half drie slapen..Zo ongeveer als in het ziekenhuis.
Van de zielige patient is niets meer over ,hij is weer helemaal Bob met gebbetjes en geintjes en lekker fel met kaarten .Dat doet twee dagen thuis met een patient.
Natuurlijk heeft hij nog een beetje pijn ,de wond lekt nog een klein beetje , maar we zijn al lekker bezig met quadricepsdrill en andere oefeningen.
Morgen roep ik een peut op , kijken wat die met hem uitspookt en als het me niet bevalt doe ik het gewoon helemaal zelf.
Ik zie Kerstmis zonder stokken wel zitten .Dat voorspelde de chirurg!
Friday, October 19, 2012
thuis
Wilma ,nú zou ik jouw handige handjes kunnen gebruiken.!!!!!
Bob is thuis en dat had al veel voeten in de aarde.Met de rolstoel naar de auuto ging nog prima ,maar toen moest hij in de auto en dat ging echt niet.
Ik ben dus weer naar binnen gelopen om hulp te halen ,maar er bleek nergens een sterke kerel rond te lopen die een handje kon helpen en Johan was nét weg.
Ik zag een jongeman lopen en daar ben ik op af gestapt en vroeg hem of hij sterk was?
:Komt er op aan" ze hij.Hij wilde het wel proberen.
Met echt heel veel zorg en spierkracht van die jonge man en het trapje van de caravan zat Bob even later prinsheerlijk in de auto.
Bob was echt heél bleek en bibberig maar zó blij dat hij naar huis ging.
Ik heb héél voorzichtig gereden, de weg zit vol met verkeersheuveltjes.
Thuis gekomen hebben we met Roelien en vooral Hendrik met kunst en vliegwerk Bob er weer uit gehaald. Hij kon zelf achter de rollator lopen.
Hij was helemaal K.O. Kopje thee en gauw op het ziekenhuisbed . Was binnen een paar minuten diep in slaap. Ik had hem op zijn hart gedrukt niét uit bed te gaan en ik had een fles om te plassen naast hem gezet.
Reen en ik gauw naar de markt , kom ik terug ,wie loopt daar midden in de kamer????
Bob , .met de mededeling dat hij moet plassen . Ik schrok me echt wezeloos. We hebben net gezien bij mijn zus Jet , wat een val kan doen met zo een heup. Die is al bijna twee maanden opgenomen en heel misschien mag ze zaterdag naar huis.
Vanavond heeft Bob redelijk gegeten maar het lijkt er niet op ,zoals hij vóór de operatie kon bunkeren.Van alles maar een klein beetje.
Daarna moest hij naar de w.c. en met heel veel moeite kreeg ik hem op het toilet. en daarna hoefde hij niet meer ,de hele boel zit vast.Reen had een Duits middel ,net zoiets als lijnzaad, en nu maar afwachten.
Nu ligt hij op bed en slaapt alweer.
Mensen ,vanavond maar niet meer bellen ,hij moet echt bijkomen.
Morgen moet ik hem helpen met wasssen en verschonen.Ik ga het echt proberen ,maar als me dat te zwaar wordt , kan ik hulp van ICARE krijgen.Ik kijk het even aan.
De wond lekt nog een beetje. Gelukkig mag ik mijn tweede buurvrouw ook roepen ,als ik het even niet meer weet. Zij gaat overdag ook van patient naar patient en kent het klappen van de zweep.
Hoofdzaak ....hij is thuis! Over het algemeen knapt een mens daar van op.
Reen en ik proberen hem lekker te verwennen en hopen echt ,dat we hem weer aan de loop krijgen..
Als je bellen wilt ,doe dat dan tussen tien en twaalf of tussen drie en zes.
Hij heeft echt een enorme klap gehad.
Bob is thuis en dat had al veel voeten in de aarde.Met de rolstoel naar de auuto ging nog prima ,maar toen moest hij in de auto en dat ging echt niet.
Ik ben dus weer naar binnen gelopen om hulp te halen ,maar er bleek nergens een sterke kerel rond te lopen die een handje kon helpen en Johan was nét weg.
Ik zag een jongeman lopen en daar ben ik op af gestapt en vroeg hem of hij sterk was?
:Komt er op aan" ze hij.Hij wilde het wel proberen.
Met echt heel veel zorg en spierkracht van die jonge man en het trapje van de caravan zat Bob even later prinsheerlijk in de auto.
Bob was echt heél bleek en bibberig maar zó blij dat hij naar huis ging.
Ik heb héél voorzichtig gereden, de weg zit vol met verkeersheuveltjes.
Thuis gekomen hebben we met Roelien en vooral Hendrik met kunst en vliegwerk Bob er weer uit gehaald. Hij kon zelf achter de rollator lopen.
Hij was helemaal K.O. Kopje thee en gauw op het ziekenhuisbed . Was binnen een paar minuten diep in slaap. Ik had hem op zijn hart gedrukt niét uit bed te gaan en ik had een fles om te plassen naast hem gezet.
Reen en ik gauw naar de markt , kom ik terug ,wie loopt daar midden in de kamer????
Bob , .met de mededeling dat hij moet plassen . Ik schrok me echt wezeloos. We hebben net gezien bij mijn zus Jet , wat een val kan doen met zo een heup. Die is al bijna twee maanden opgenomen en heel misschien mag ze zaterdag naar huis.
Vanavond heeft Bob redelijk gegeten maar het lijkt er niet op ,zoals hij vóór de operatie kon bunkeren.Van alles maar een klein beetje.
Daarna moest hij naar de w.c. en met heel veel moeite kreeg ik hem op het toilet. en daarna hoefde hij niet meer ,de hele boel zit vast.Reen had een Duits middel ,net zoiets als lijnzaad, en nu maar afwachten.
Nu ligt hij op bed en slaapt alweer.
Mensen ,vanavond maar niet meer bellen ,hij moet echt bijkomen.
Morgen moet ik hem helpen met wasssen en verschonen.Ik ga het echt proberen ,maar als me dat te zwaar wordt , kan ik hulp van ICARE krijgen.Ik kijk het even aan.
De wond lekt nog een beetje. Gelukkig mag ik mijn tweede buurvrouw ook roepen ,als ik het even niet meer weet. Zij gaat overdag ook van patient naar patient en kent het klappen van de zweep.
Hoofdzaak ....hij is thuis! Over het algemeen knapt een mens daar van op.
Reen en ik proberen hem lekker te verwennen en hopen echt ,dat we hem weer aan de loop krijgen..
Als je bellen wilt ,doe dat dan tussen tien en twaalf of tussen drie en zes.
Hij heeft echt een enorme klap gehad.
Thursday, October 18, 2012
Het gaat goed!
Bob mag morgen naar huis.Ik heb vandaag les gekregen.Hoe de wond verzorgd moet worden ,hoe ik Bob het beste kan helpen met uit bed komen etc etc.
Alles staat ook nog eens op papier en ik mag altijd bellen.
Als Bob moet lopen ,gaan de eerste twee stappen een beetje moeilijk ,maar dan gaat hij er als een speer vandoor.Hij mag dat been niet volledig belasten , hij krijgt krukken mee en een rollator voor in huis.
Vandaag heeft hij normaal gegeten en gedronken en hij gaat zelfstandig naar de w.c. voor kleine en grote boodschappen.
Voor de nacht heb ik een fles gekocht ,want als ik boven slaap ben ik niet zo snel ter plekke .
Hij heeft een zalig bed in de computerkamer.Daar heeft hij ook t.v , dus wat wil hij nog meer.
Het ziekenhuis hangt hem ellelang de keel uit en zijn grote wens ......naar huis!
Ik heb ook een stoel voor hem besteld ,zodat hij makkelijk er in en er uit kan krabbelen.Die kan ik huren.Die komt over twee dagen.
Onze stoelen zijn totaal ongeschikt.We gaan zeker op jacht naar een hele fijne stoel,maar dat duurt nog even.
De vorige keer na zijn zware hartoperatie knapte hij thuis gekomen zó snel weer op. Ik hoop dat dat weer zo goed gaat.
Reen heeft me met alles zó goed geholpen , fantastisch! Ze gaat volgende week woensdag weer naar Karlsruhe.
We wandelen nog elke morgen ,koken samen en doen samen de huishouding.
Die zal ik missen!
Alles staat ook nog eens op papier en ik mag altijd bellen.
Als Bob moet lopen ,gaan de eerste twee stappen een beetje moeilijk ,maar dan gaat hij er als een speer vandoor.Hij mag dat been niet volledig belasten , hij krijgt krukken mee en een rollator voor in huis.
Vandaag heeft hij normaal gegeten en gedronken en hij gaat zelfstandig naar de w.c. voor kleine en grote boodschappen.
Voor de nacht heb ik een fles gekocht ,want als ik boven slaap ben ik niet zo snel ter plekke .
Hij heeft een zalig bed in de computerkamer.Daar heeft hij ook t.v , dus wat wil hij nog meer.
Het ziekenhuis hangt hem ellelang de keel uit en zijn grote wens ......naar huis!
Ik heb ook een stoel voor hem besteld ,zodat hij makkelijk er in en er uit kan krabbelen.Die kan ik huren.Die komt over twee dagen.
Onze stoelen zijn totaal ongeschikt.We gaan zeker op jacht naar een hele fijne stoel,maar dat duurt nog even.
De vorige keer na zijn zware hartoperatie knapte hij thuis gekomen zó snel weer op. Ik hoop dat dat weer zo goed gaat.
Reen heeft me met alles zó goed geholpen , fantastisch! Ze gaat volgende week woensdag weer naar Karlsruhe.
We wandelen nog elke morgen ,koken samen en doen samen de huishouding.
Die zal ik missen!
Wednesday, October 17, 2012
Woensdag
We waren zó benieuwd of Bob uit bed was,Reen en ik.
En ja hoor ,daar zat hij ,prinsheerlijk op zijn relaxstoel.
Hij had vannacht heel slecht geslapen ,omdat iedere keer weer een apparaat begon te piepen(ERROR) .Vanmorgen werd iedereen geholpen met aankleden en voorzichtig in hun stoel gehesen.Daarna werden ze in een andere (huis) kamer gezet ,met ze'n vieren.
Bob had die morgen ,vlak voor zijn ontbijt vreselijk over gegeven.
Ik vroeg of hij zin had in een ijsje (ik wist toen nog niet van dat overgeven) en hij gruwde bij het idee.
Nou,als er iemand gek is op ijs ,dan is hij het.Je mag hem er voor wakker maken.Maar deze keer hield hij het maar bij water.Hij heeft al die tijd nog niets gegeten,alleen maar minimaal gedronken.
Bob viel nog voortdurend bijna in slaap en was nog erg moe. Hij had helemaal rode konen van inspanning. Wie er ook heen gaat ,maak je het niet te lang ,hij kan het echt niet hebben.
Alle vier hadden ze een liter water naast zich staan ,die móet vandaag op.
De peut is geweest en alle vier hebben ze gelopen.Bob had geen moeite en één mevrouw ook niet ,maar die kleine branieschopper ging het niet zo best af ,net als die andere mevrouw.
Bob heeft wel pijn ,maar goed te verdragen.Morgen gaan alle infusen óók de morfine eraf en zijn ze weer op zich zelf aangewezen en op de paracetamol.
De stemming is weer goed en ik denk dat ze alle vier vroeg gaan slapen.
En ja hoor ,daar zat hij ,prinsheerlijk op zijn relaxstoel.
Hij had vannacht heel slecht geslapen ,omdat iedere keer weer een apparaat begon te piepen(ERROR) .Vanmorgen werd iedereen geholpen met aankleden en voorzichtig in hun stoel gehesen.Daarna werden ze in een andere (huis) kamer gezet ,met ze'n vieren.
Bob had die morgen ,vlak voor zijn ontbijt vreselijk over gegeven.
Ik vroeg of hij zin had in een ijsje (ik wist toen nog niet van dat overgeven) en hij gruwde bij het idee.
Nou,als er iemand gek is op ijs ,dan is hij het.Je mag hem er voor wakker maken.Maar deze keer hield hij het maar bij water.Hij heeft al die tijd nog niets gegeten,alleen maar minimaal gedronken.
Bob viel nog voortdurend bijna in slaap en was nog erg moe. Hij had helemaal rode konen van inspanning. Wie er ook heen gaat ,maak je het niet te lang ,hij kan het echt niet hebben.
Alle vier hadden ze een liter water naast zich staan ,die móet vandaag op.
De peut is geweest en alle vier hebben ze gelopen.Bob had geen moeite en één mevrouw ook niet ,maar die kleine branieschopper ging het niet zo best af ,net als die andere mevrouw.
Bob heeft wel pijn ,maar goed te verdragen.Morgen gaan alle infusen óók de morfine eraf en zijn ze weer op zich zelf aangewezen en op de paracetamol.
Tuesday, October 16, 2012
Eerste bezoekje
We troffen Bob slapend aan.Een beetje bleekjes en de beentjes iets omhoog ,want de broeder zei dat zijn bloeddruk te laag was.Door al het lawaai van het bezoek werd Bob ook wakker en hij was echt blij dat hij ons weer zag.
Hij heeft absoluut geen pijn en geen zorgen Alle vier liggen met een katheter,ze mogen nog niet uit bed.Bob blij ,want hij was even verlost van zijn blaasprobleem.
Hij had nog niets gegeten en een heel klein slokje gedronken.
Wij natuurlijk vragen hoe het ging in de operatie zaal.
Oh,zei hij, ze hebben me gewoon op- mijn bed geopereerd,ik hoefde niet over te stappen of zo.!
Reen en ik lachen . Hij was kennelijk al zo versufd ,dat hij niets gemerkt heeft.
Boven zijn bed hangt een morfinepompje en daar hoeft hij geen gebruiksaanwijzing voor hoor.
Hij viel constant weer in slaap en na een half uurtje zijn we weggegaan.Ik keek nog even om het hoekje en daar lag hij al weer heerlijk te slapen.
Grote ijszak tegen zijn heup ,been dik in het verband.
Zijn been ligt in een comfortabel gootje.De ruggeprik was al weer uitgewerkt ,want hij voelde zijn tenen weer en kon zijn voet bewegen.
Het gaat dus goed met mijn baasje!
We hebben een bed bestelt bij IKARE,dan hoeft hij even niet naar boven te lopen , dat brengen ze morgen en naderhand halen ze het ook weer op.
In het ziekenhuis hebben we de rollator verruild voor een paar elleboogkrukken.
Wat heerlijk ,al die comments,die print ik morgen uit en neem ze mee naar het ziekenhuis.dank je wel allemaal!
foto's volgen ,ik ga eerst even eten!
Hij heeft absoluut geen pijn en geen zorgen Alle vier liggen met een katheter,ze mogen nog niet uit bed.Bob blij ,want hij was even verlost van zijn blaasprobleem.
Hij had nog niets gegeten en een heel klein slokje gedronken.
Wij natuurlijk vragen hoe het ging in de operatie zaal.
Oh,zei hij, ze hebben me gewoon op- mijn bed geopereerd,ik hoefde niet over te stappen of zo.!
Reen en ik lachen . Hij was kennelijk al zo versufd ,dat hij niets gemerkt heeft.
Boven zijn bed hangt een morfinepompje en daar hoeft hij geen gebruiksaanwijzing voor hoor.
Hij viel constant weer in slaap en na een half uurtje zijn we weggegaan.Ik keek nog even om het hoekje en daar lag hij al weer heerlijk te slapen.
Grote ijszak tegen zijn heup ,been dik in het verband.
Zijn been ligt in een comfortabel gootje.De ruggeprik was al weer uitgewerkt ,want hij voelde zijn tenen weer en kon zijn voet bewegen.
Het gaat dus goed met mijn baasje!
We hebben een bed bestelt bij IKARE,dan hoeft hij even niet naar boven te lopen , dat brengen ze morgen en naderhand halen ze het ook weer op.
In het ziekenhuis hebben we de rollator verruild voor een paar elleboogkrukken.
Wat heerlijk ,al die comments,die print ik morgen uit en neem ze mee naar het ziekenhuis.dank je wel allemaal!
foto's volgen ,ik ga eerst even eten!
operatie geslaagd!
Zojuist belde het ziekenhuis.
De operatie is geslaagd , wat heerlijk. Hij is ook al even wakker geweest!
Hij ligt op kamer 8 op afdeling A2
De operatie is geslaagd , wat heerlijk. Hij is ook al even wakker geweest!
Hij ligt op kamer 8 op afdeling A2
Monday, October 15, 2012
Ziekenhuis Assen.
Vanmorgen om half elf hebben Reen en ik Bob afgeleverd in het Wilhelmina zieken huis in Assen.
Er kwamen nog drie patienten en het is me daar een vrolijke boel . Een ontzettend grappig mager mannetje en twee dames ondergaan het zelfde lot. .Eén heeft het al een keer meegemaakt dus daar kunnen die anderen van profiteren.
Bob is morgen als eerste aan de beurt om acht uur!.
Hij heeft een telefoontje naast zijn bed.Voor wie het nummer nog niet weet,ik geef dit nummer maar ik vraag jullie DRINGEND om de eerste twee dagen niet te bellen. 0612281171
Woensdag moet hij uit bed en dat is razend inspannend.Aan het einde van de dag kan je hem wel bellen als je het kort houdt .De dagen daarna heeft hij wel weer spraakwater voor tien.
Deze mededeling geef ik op advies van de zaalzuster.
Ook liever voor die tijd géén bezoek,
Reen en ik mogen er morgen eventjes bij ,maar dan is hij nog weinig aamspreekbaar.
Het is voor een 84 jarige echt een forse ingreep en vooral met zijn medische voorgeschiedenis.
Helaas houden de hartritme stoornissen niet op en natuurlijk is door de pijn zijn conditie (wat betreft lopen etc.) achteruit gegaan.
Maar mijn baasje is vol goede moed . Hij komt er wel door.Reen en ik hebben de relax stoelen mogen bewonderen , waar ze naderhand in komen te liggen . Echt grandioos.
Er zat daar een groepje die bijna klaar zijn en daar was de stemming ook perfekt.
Morgen om drie uur mogen we even om het hoekje kijken.daar liggen dan vier mensen bij te komen van de operatie.
We sluipen er ook zó weer uit en ik zal hem jullie groeten overbrengen
Bob heeft zöveel telefoontjes van jullie gehad,dat sterkt hem en hij bedankt jullie er hartelijk voor.
Ze kwamen uit Frankrijk,Duitsland en zelfs uit Australie.Verder van een groot deel van familie vrienden en kennissen uit Nederland.Van onze buurvrouw kreeg hij vóór hij wegreed nog een hartelijke pakkerd!.
Bij de intake vertelde Bob , dat hij zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap heeft gesteld en daaraan merk ik ,dat hij toch een beetje bang is.
Maar de artsen zijn optimistich .Ze bellen me zodra hij op de uitslaapkamer is. Hij krijgt een ruggeprik en een klein roesje en vooraf nog een kalmerend pilletje
Fijn zieken huis,prima begeleiding . Ik ga schrijven zodra ik thuis ben . Dus jullie hoeven me vóór 5 uur niet te bellen , het is een dik half uur rijden.
Er kwamen nog drie patienten en het is me daar een vrolijke boel . Een ontzettend grappig mager mannetje en twee dames ondergaan het zelfde lot. .Eén heeft het al een keer meegemaakt dus daar kunnen die anderen van profiteren.
Bob is morgen als eerste aan de beurt om acht uur!.
Hij heeft een telefoontje naast zijn bed.Voor wie het nummer nog niet weet,ik geef dit nummer maar ik vraag jullie DRINGEND om de eerste twee dagen niet te bellen. 0612281171
Woensdag moet hij uit bed en dat is razend inspannend.Aan het einde van de dag kan je hem wel bellen als je het kort houdt .De dagen daarna heeft hij wel weer spraakwater voor tien.
Deze mededeling geef ik op advies van de zaalzuster.
Ook liever voor die tijd géén bezoek,
Reen en ik mogen er morgen eventjes bij ,maar dan is hij nog weinig aamspreekbaar.
Het is voor een 84 jarige echt een forse ingreep en vooral met zijn medische voorgeschiedenis.
Helaas houden de hartritme stoornissen niet op en natuurlijk is door de pijn zijn conditie (wat betreft lopen etc.) achteruit gegaan.
Maar mijn baasje is vol goede moed . Hij komt er wel door.Reen en ik hebben de relax stoelen mogen bewonderen , waar ze naderhand in komen te liggen . Echt grandioos.
Er zat daar een groepje die bijna klaar zijn en daar was de stemming ook perfekt.
Morgen om drie uur mogen we even om het hoekje kijken.daar liggen dan vier mensen bij te komen van de operatie.
We sluipen er ook zó weer uit en ik zal hem jullie groeten overbrengen
Bob heeft zöveel telefoontjes van jullie gehad,dat sterkt hem en hij bedankt jullie er hartelijk voor.
Ze kwamen uit Frankrijk,Duitsland en zelfs uit Australie.Verder van een groot deel van familie vrienden en kennissen uit Nederland.Van onze buurvrouw kreeg hij vóór hij wegreed nog een hartelijke pakkerd!.
Bij de intake vertelde Bob , dat hij zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap heeft gesteld en daaraan merk ik ,dat hij toch een beetje bang is.
Maar de artsen zijn optimistich .Ze bellen me zodra hij op de uitslaapkamer is. Hij krijgt een ruggeprik en een klein roesje en vooraf nog een kalmerend pilletje
Fijn zieken huis,prima begeleiding . Ik ga schrijven zodra ik thuis ben . Dus jullie hoeven me vóór 5 uur niet te bellen , het is een dik half uur rijden.
Monday, October 08, 2012
Operatie
Bob moet volgende week maandag zich vervoegen in het ziekenhuis en dinsdag wordt hij geopereerd.
Hij kreeg vanochtend een telefoontje en hij is blij ,eindelijk van de pijn af,!
We zijn gisteren naar Harlingen geweest en hebben met Jet in de tuin gewandeld Uiteraard jet in de rolstoel ,maar we waren wel een uur onderweg en ze heeft genoten.
Reen had in duitsland nog wet kleren gekocht en daar was ze ook blij mee!
Brit ,bedankt voor de bijdrage en ik heb haar jullie groeten over gebracht.
Ze gaat goed vooruit en ziet in ,dat ze nog even moet blijven .Ze krijgt nog veel hulp , die ze thuis niet heeft.
Het ziekenhuis verveelt haar en de kost is ook niet je dat , maar ze heeft wel geduld ,nu ze het zonnetje van het naar huis gaan in de verte ziet schijnen.
Hij kreeg vanochtend een telefoontje en hij is blij ,eindelijk van de pijn af,!
We zijn gisteren naar Harlingen geweest en hebben met Jet in de tuin gewandeld Uiteraard jet in de rolstoel ,maar we waren wel een uur onderweg en ze heeft genoten.
Reen had in duitsland nog wet kleren gekocht en daar was ze ook blij mee!
Brit ,bedankt voor de bijdrage en ik heb haar jullie groeten over gebracht.
Ze gaat goed vooruit en ziet in ,dat ze nog even moet blijven .Ze krijgt nog veel hulp , die ze thuis niet heeft.
Het ziekenhuis verveelt haar en de kost is ook niet je dat , maar ze heeft wel geduld ,nu ze het zonnetje van het naar huis gaan in de verte ziet schijnen.
Friday, October 05, 2012
Karwei geklaard
Er is hier in de afgelopen twee dagen heel wat af gezaagd en getimmerd , Het resultaat mag er zijn,
het ziet er prachtig uit.
We hebben hele fijne vakmensen , die met een enorme inzet het karwei afmaken.
Ze komen uit Enschede en praten Hollands met een accentje . Dat klinkt echt gezellig.
Zo tijdens de koffie hebben we leuke gesprekken . Dan merk ik ineens weer hoe ik mijn werk mis.
Vroeger vertelden de mensen mij over hun werk en hun bazen en kreeg ik een beetje inzicht waar mensen mee bezig zijn en hoe ze hun dagelijks brood verdienen.
Deze kerels werken in een hoog tempo,staan om vier uur op , rijden dan naar hun opdracht en moeten maar zien dat ze het af krijgen binnen de termijn.
Eén van die mannen ging de eerste dag al door zijn rug , maar heeft gewoon hard doorgewerkt.
Ze hadden ook pech ,want het stortregende soms en dat werkt niet prettig.
Toch klagen ze niet , drinken koffie op het puntje van de stoel en gunnen zich geen tijd om rustig hun boterham opp te eten , De eerste dag had ik soep voor ze klaar staan . maar daar hadden ze géén tijd voor.We kunnen nu duidelijk zien wat men bedoeld met hoge werkdruk.
Vandaag komt er ook nog iemand om alles precies te bekijken en voor een handtekening..
Ik mag nog geen ramen zemen , eerst moet de kit goed drogen.
Morgen gaan we nieuwe plantjes halen voor het raam en gaan we naar Leer om Reen op te halen..
Van de anesthesiste hoorden we dat Bob gauw aan de beurt is .Dat kan dus volgen de week zijn.
Er is daar geen wachtlijst.We hebben ook toegezegd dat Bob eventueel wel eerder wil als iemand uitvalt.
We willen beiden toch graag weer naar het zonnige zuiden..Morgen maar eerst eens de stofzuiger door het huis.Als ze vroeg klaar zijn ,doe ik dat vandaag nog.
het ziet er prachtig uit.
We hebben hele fijne vakmensen , die met een enorme inzet het karwei afmaken.
Ze komen uit Enschede en praten Hollands met een accentje . Dat klinkt echt gezellig.
Zo tijdens de koffie hebben we leuke gesprekken . Dan merk ik ineens weer hoe ik mijn werk mis.
Vroeger vertelden de mensen mij over hun werk en hun bazen en kreeg ik een beetje inzicht waar mensen mee bezig zijn en hoe ze hun dagelijks brood verdienen.
Deze kerels werken in een hoog tempo,staan om vier uur op , rijden dan naar hun opdracht en moeten maar zien dat ze het af krijgen binnen de termijn.
Eén van die mannen ging de eerste dag al door zijn rug , maar heeft gewoon hard doorgewerkt.
Ze hadden ook pech ,want het stortregende soms en dat werkt niet prettig.
Toch klagen ze niet , drinken koffie op het puntje van de stoel en gunnen zich geen tijd om rustig hun boterham opp te eten , De eerste dag had ik soep voor ze klaar staan . maar daar hadden ze géén tijd voor.We kunnen nu duidelijk zien wat men bedoeld met hoge werkdruk.
Vandaag komt er ook nog iemand om alles precies te bekijken en voor een handtekening..
Ik mag nog geen ramen zemen , eerst moet de kit goed drogen.
Morgen gaan we nieuwe plantjes halen voor het raam en gaan we naar Leer om Reen op te halen..
Van de anesthesiste hoorden we dat Bob gauw aan de beurt is .Dat kan dus volgen de week zijn.
Er is daar geen wachtlijst.We hebben ook toegezegd dat Bob eventueel wel eerder wil als iemand uitvalt.
We willen beiden toch graag weer naar het zonnige zuiden..Morgen maar eerst eens de stofzuiger door het huis.Als ze vroeg klaar zijn ,doe ik dat vandaag nog.
Tuesday, October 02, 2012
Nog een paar foto's
Daar zit Bob helemaal verloren in de kale kamer.
Gelukkig duurt het maar twee dagen.
Ga vandaag de gordijnen wegbrengen, die mogen na tien jaar wel eens gewassen worden
De achterkant van het huis heeft al eerder kunststof kozijnen gehad en dat is toch wel praktisch, we hoeven nooit meer te verven
Chaos in huize Bik
Vandaag krijgen we nieuwe kozijnen en ramen aan de voorkant van ons huis.
Daarvoor moesten we de boel zo goed mogenlijk leeg maken ,zodat die kerels kunnen werken.
daar heb ik even wat foto's van gemaakt.
Bob en ik zijn allebei geinterresseerd in technieken van werken en zag ik bijvoorbeeld hoe ze van de bovenverdieping een raam er uit halen en laten zakken.
Alsje het ziet is het een fluitje van een cent ,maar verzin het maar eens!
Zó begint het ,de ramen worden afgeleverd.
En de boel moet aan kant.Kleed weg prulletjes weg,planten weg,zowel boven als beneden.
Vanmorgen om kwart over zeven stonden ze al hier voor de deur.
Eerst maar een lekker bakkie koffie en een beetje praten en nu is het een lawaai en een getimmer van jewelste.De gang ligt nu al vol rotzooi, en ik denk dat het nog wel even erger wordt.Ze zijn boven begonnen en morgen doen ze beneden.Ze komen morgen ook zo vroeg en ik weet nu al dat ze om drie uur al weer naar huis gaan.\Heb ik mooi tijd om daar op te ruimen.
Daarvoor moesten we de boel zo goed mogenlijk leeg maken ,zodat die kerels kunnen werken.
daar heb ik even wat foto's van gemaakt.
Bob en ik zijn allebei geinterresseerd in technieken van werken en zag ik bijvoorbeeld hoe ze van de bovenverdieping een raam er uit halen en laten zakken.
En de boel moet aan kant.Kleed weg prulletjes weg,planten weg,zowel boven als beneden.
Vanmorgen om kwart over zeven stonden ze al hier voor de deur.
Eerst maar een lekker bakkie koffie en een beetje praten en nu is het een lawaai en een getimmer van jewelste.De gang ligt nu al vol rotzooi, en ik denk dat het nog wel even erger wordt.Ze zijn boven begonnen en morgen doen ze beneden.Ze komen morgen ook zo vroeg en ik weet nu al dat ze om drie uur al weer naar huis gaan.\Heb ik mooi tijd om daar op te ruimen.
Sunday, September 30, 2012
Verslag van het ziekenhuis bezoek
Gelukkig ,Bob mag een nieuwe heup aan laten meten.
We zijn wel gewaarschuwd voor complicaties ,maar die schat de specialist in op 2 %.
Hersenbloeding ,thrombose , ontsteking en eventueel helemaal geen nieuwe heup als de oude heup eruit is.
Daar staat tegenover ,dat de toekomst voor Bob eindigt in een rolstoel als we het niet doen en die voorspelling zou binnen het jaar uitkomen.
De heup kop én kom zijn totaal versleten.
Iedereen nog bedankt namens Bob voor alle hartelijke telefoontjes.
Hij is binnen vier weken aan de beurt .Die dag worden er vier tegelijk geopereerd.Alle vier komen op één kamer en gelijk al de volgende dag moeten ze uit de pyama en gewone kleding aan.
Dan volgen 5 dagen intensieve revalidatie. Als Bob zich goed aan de voorschriften houdt , dan staan er geen krukken meer achter zijn stoel met het Kerstdiner!
Was het maar vast Kerstmis!! Bob is vol goede moed en is nu gestart met lijnen ,een paar kilo"s moeten er nog af. Ik doe met hem mee.
Sas en Hans,nog welgefeliciteerd met jullie prachtige aankoop ,die komen we bekijken als we kunnen! En veel plezier met de herfst vakantie.
We zijn wel gewaarschuwd voor complicaties ,maar die schat de specialist in op 2 %.
Hersenbloeding ,thrombose , ontsteking en eventueel helemaal geen nieuwe heup als de oude heup eruit is.
Daar staat tegenover ,dat de toekomst voor Bob eindigt in een rolstoel als we het niet doen en die voorspelling zou binnen het jaar uitkomen.
De heup kop én kom zijn totaal versleten.
Iedereen nog bedankt namens Bob voor alle hartelijke telefoontjes.
Hij is binnen vier weken aan de beurt .Die dag worden er vier tegelijk geopereerd.Alle vier komen op één kamer en gelijk al de volgende dag moeten ze uit de pyama en gewone kleding aan.
Dan volgen 5 dagen intensieve revalidatie. Als Bob zich goed aan de voorschriften houdt , dan staan er geen krukken meer achter zijn stoel met het Kerstdiner!
Was het maar vast Kerstmis!! Bob is vol goede moed en is nu gestart met lijnen ,een paar kilo"s moeten er nog af. Ik doe met hem mee.
Sas en Hans,nog welgefeliciteerd met jullie prachtige aankoop ,die komen we bekijken als we kunnen! En veel plezier met de herfst vakantie.
Thursday, September 27, 2012
Morgen ,wat zal het ons brengen?
Om 9.15 zitten we morgenochtend bij de orthopaed en we zeggen echt een schietgebedje op , want Bob zijn klachten verergeren met de dag. Onze wandelrondjes worden steeds kleiner en de paracetemol vliegt er door.
We hebben echt naar deze dag uitgekeken ,wachten duurt lang bij pijn.
We hebben al geprobeerd om de afspraak naar wat vroeger te verzetten , maar er was geen mogenlijkheid.
Onze grote angst is ,dat ze niet meer willen opereren vanwege zijn leeftijd en zijn conditie.
De cardioloog heeft geen bezwaren en daar klampen we ons maar aan vast.
We weten gewoon ,dat áls de operatie goed verloopt , Bob nog een fijn stukkie leven voor de boeg heeft , met veel buiten zijn en gewoon met allles weer mee doen.
Het fietsen op onze e.bikes gaat ook niet meer , zo jammer!
Duimen jullie voor hem?
Deze foto heeft kl. Con uit Frankrijk gemaakt in de week dat we Jet hebben bezocht.
Jet zit nu in Harlingen waar ze druk bezig is met revalideren.Zo te zien klimt ze er weer boven op.
We waren er afgelopen zondag .We troffen er Reineke nog met man en kinderen en dat was éxtra gezellig.
We hebben echt naar deze dag uitgekeken ,wachten duurt lang bij pijn.
We hebben al geprobeerd om de afspraak naar wat vroeger te verzetten , maar er was geen mogenlijkheid.
Onze grote angst is ,dat ze niet meer willen opereren vanwege zijn leeftijd en zijn conditie.
De cardioloog heeft geen bezwaren en daar klampen we ons maar aan vast.
We weten gewoon ,dat áls de operatie goed verloopt , Bob nog een fijn stukkie leven voor de boeg heeft , met veel buiten zijn en gewoon met allles weer mee doen.
Het fietsen op onze e.bikes gaat ook niet meer , zo jammer!
Deze foto heeft kl. Con uit Frankrijk gemaakt in de week dat we Jet hebben bezocht.
Jet zit nu in Harlingen waar ze druk bezig is met revalideren.Zo te zien klimt ze er weer boven op.
We waren er afgelopen zondag .We troffen er Reineke nog met man en kinderen en dat was éxtra gezellig.
Saturday, September 22, 2012
Bloederige toestanden
We zijn afgelopen week samen op curses bloedprikken geweest.Bob wil graag zélf prikken , want dan kunnen we de gegevens later doorgeven via de computer.
Als we weer eens op stap zijn is dat handig.
De eérste keer werd het een bloedig drama ,waar Bob toch tussen zijn tanden dooer stiekem onze lieve Heer aan riep.Want het ging alsmaar mis , óf te weinig bloed of verkeerd op het kaartje óf per ongeluk er weer afgeveegd. . De eerste keer dus vier keer , de tweede dag drie keer de tweede dag twee keer, de vierde dag gewoon vergeten en vandaag ging het helemaal in één keer goed.
Dat komt omdat ik wil dat hij het helemaal zelf kan doen.
Volgende week de finale , dan gaan we weer naar Groningen om te leren in te loggen op de computer ,zodat we altijd onze gegevens kunnen doorgeven.
Het is daar heel gezellig ,compleet met koffie en eindeloos geduld van het personeel.
Als we weer eens op stap zijn is dat handig.
De eérste keer werd het een bloedig drama ,waar Bob toch tussen zijn tanden dooer stiekem onze lieve Heer aan riep.Want het ging alsmaar mis , óf te weinig bloed of verkeerd op het kaartje óf per ongeluk er weer afgeveegd. . De eerste keer dus vier keer , de tweede dag drie keer de tweede dag twee keer, de vierde dag gewoon vergeten en vandaag ging het helemaal in één keer goed.
Volgende week de finale , dan gaan we weer naar Groningen om te leren in te loggen op de computer ,zodat we altijd onze gegevens kunnen doorgeven.
Het is daar heel gezellig ,compleet met koffie en eindeloos geduld van het personeel.
lekker prutsen
Dat vinden we allebei fijn om te doen. Reen wilde een bureau stoel weer op zijn plaats zetten en hield de bovenkant in haar hand. Die stoel was al zo oud als Methusalem en dus zijn we naar IKEA gegaan om een andere stoel uit te zoeken.
We dachten dat we die zo kant en klaar beneden konden ophalen ,maar daar wachtte ons een bouwpaket.
We hebben er eerst eens een paar dagen naar zitten kijken voor dat we daar aan begonnen.
het bleek zó eenvoudig te zijn en nu zit ik er op te werken en hij zit heerlijk.Lekkere brede zitting.
We dachten dat we die zo kant en klaar beneden konden ophalen ,maar daar wachtte ons een bouwpaket.
We hebben er eerst eens een paar dagen naar zitten kijken voor dat we daar aan begonnen.
Thursday, September 20, 2012
Al weer goed nieuws
Gisteren zijn Bob en ik naar Assen geweest ,want er stond nog een afspraak met de longarts op het programma. Hij hoeft niet meer terug te komen ,de foto liet een helder beeld zien ,alle wolkjes zijn verdwenen.
Dat is al het derde goede bericht die we krijgen. Eerst de P.S.A ,die drastisch naar beneden is gezakt , daarna de cardioloog ,die hem pas over een jaar weer wil zien en gister dus de longarts.
Nu nog de bottendokter en daar gaan we volgende week vrijdag heen.
We hopen dat hij geopereerd kan worden , want soms heeft hij echt veel pijn.
De cardioloog zei ,dat hij zich gerust kon laten opereren ,dus de weg ie vrij,
Gisteravond hebben we heerlijk gegeten bij Daniélle en Suzy.
Ze hebben ons de foto's van hun laatste vakantie laten zien en Bob krijgt er al weer zin in om er ook op uit te gaan.Die twee waren naar Turkije geweest en de temp. was daar behoorlijk hoog.
Vandaag is Nina jarig en vanuit hier nog eens van harte gefeliciteerd Nina!
De zon schijnt hier volop en straks gaan we met de rollator toch een fijne wandeling maken.
Dat is al het derde goede bericht die we krijgen. Eerst de P.S.A ,die drastisch naar beneden is gezakt , daarna de cardioloog ,die hem pas over een jaar weer wil zien en gister dus de longarts.
Nu nog de bottendokter en daar gaan we volgende week vrijdag heen.
We hopen dat hij geopereerd kan worden , want soms heeft hij echt veel pijn.
De cardioloog zei ,dat hij zich gerust kon laten opereren ,dus de weg ie vrij,
Gisteravond hebben we heerlijk gegeten bij Daniélle en Suzy.
Ze hebben ons de foto's van hun laatste vakantie laten zien en Bob krijgt er al weer zin in om er ook op uit te gaan.Die twee waren naar Turkije geweest en de temp. was daar behoorlijk hoog.
Vandaag is Nina jarig en vanuit hier nog eens van harte gefeliciteerd Nina!
De zon schijnt hier volop en straks gaan we met de rollator toch een fijne wandeling maken.
Sunday, September 16, 2012
Meidenweek end
Reen is nog een week langer gebleven op speciaal verzoek van Sarah.Dit week end kwam ze logeren , samen met Marinke.
We hadden ons er allebei op verheugd en leuke plannetjes gesmeed.
We zijn met de meiden naar Sprookjeshof geweest en dat was dolle pret.De Sprookjeshof is nu uitgebreid met een soortement Balloris , maar met zoveel te spelen ,daar kan je wel een dag je vermaken.
Marinke en Sarah kozen allereerst voor de grote glijbaan.Die is net zo breed als onze huiskamer en vreselijk hoog.En dat rende maar de steile trappen op ,een kleed achter zich aanslepend. daar word je al moe van als je er naar kijkt.
De sprookjeshof op zich had zoveel attrakties voor de dametjes ,die kwamen gewoon niet uitgespeeld.
Moter racen , bootje varen schommelen ,springen , glijden ,sprookjes bekijken en beluisteren , het was een feest voor hen.
Gelukkig dat we allebei op een kind konden passen ,want de dames zijn ondernemend hoor!
Rénnen ,achter de geiten aan ,wij hiér duwen en dáár vasthouden en dan weer opvangen ,dat was wat je noemt een pittig middagje.
Het in slaap komen had nogal wat voeten in de aarde , Marinke is niet moe te krijgen en Sarah zag er ook geen been in om lekker wakker te blijven en pret te maken.
Om half elf sliepen ze pas.Geen wonder hoor ,na zo een opwindende dag!
Vanmorgen hebben we het feit gevierd ,dat Marinke was blijven slapen.Logeren is voor haar nog een beetje eng.We hebben haar op een stoel gezet en voor haar gezongen en haar toen drie keer de l;ucht in getild!Sarah natuurlijk ook.Zo ,nu even de foto's erbnij zoeken.
Friday, September 07, 2012
Monday, September 03, 2012
Rollator
Vanmorgen zijn Bob en ik even snel naar Assen gereden om een rollator op te halen. Die mogen we voor een half jaar lenen.
Bob loopt er mee als een kiviet en hij is er echt blij mee.De pijn bij belasten wordt nu steeds erger..Eind van de maand gaan we naar de orthopaed en nu maar hopen ,dat er een plaatsje vrij komt voor een operatie.
De scholen zijn weer begonnen en nu kunnen we alleen maar s'middags zwemmen.Nog twaalf keer en dan sluit het bad.Jammer hoor!
Bob loopt er mee als een kiviet en hij is er echt blij mee.De pijn bij belasten wordt nu steeds erger..Eind van de maand gaan we naar de orthopaed en nu maar hopen ,dat er een plaatsje vrij komt voor een operatie.
De scholen zijn weer begonnen en nu kunnen we alleen maar s'middags zwemmen.Nog twaalf keer en dan sluit het bad.Jammer hoor!
Sunday, September 02, 2012
Bezoek
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan Jet in Leeuwarden.
Ze ligt wat je noemt voor Pampus.Ze heeft een enorme klap gehad en een heel groot team van artsen heeft zich met haar bezig gehouden.
Ze moet zó gegild hebben van pijn ,dat ze besloten om haar te verdoven met een ruggeprik . Die blijft er in zitten tot dinsdag. We hebben afwisselend telkens een paar minuten bij haar gezeten.Gewoon haar hand vasthouden en soms heel zachtjes met haar praten.
Ze moet echt vechten om te overleven. Haar man ligt naast haar op de kamer , om al haar kleine wensen te vervullen. Arm verleggen of een drupje water laten drinken of haar kussen opschudden.
We hebben vreselijk met haar te doen.
Kleine Marinke had uit medelijden een armbandje voor haar geregen en dat heeft ze gezien en ze vond het zo leuk. Ik moest Marinke bedanken (heb ik ook necht gedaan!) en dat zei ze met horten en stoten . Reen en ik denken dat ze nog wel een week nodig heeft om van de schok bij te komen.
Elke morgen heel vroeg wandelen we (Reen en ik) een uur door de bossen en om elf uur liggen we in het zwembad.Reen zwemt al beter en ik knabbel secondes af van mijn kilometertje.We hebben nog 13 dagen ,dan gaat het zwembad dicht. We zwemmen ongeveer een half uur. het is echt al een stuk kouder als je uit het bad komt maar we willen volhouden
We beseffen nu des te meer wat een geluk we hebben ,dat we dit kunnen doen.
,.
We genieten er echt van dat we in het water zo vrij kunnen bewegen.
Gisteren braken we alle records voor oude taarten.!
Eérst wandelen ,dán zwemmen ,dan fietsen naar Zuidlaren (op de e-bikes!!) en toen nog een dik half uur wandelen met de honden en Marinke in Westerlee.Nou jullie!
O.K ik snap het best ,jullie hebben géén tijd je?
Ze ligt wat je noemt voor Pampus.Ze heeft een enorme klap gehad en een heel groot team van artsen heeft zich met haar bezig gehouden.
Ze moet zó gegild hebben van pijn ,dat ze besloten om haar te verdoven met een ruggeprik . Die blijft er in zitten tot dinsdag. We hebben afwisselend telkens een paar minuten bij haar gezeten.Gewoon haar hand vasthouden en soms heel zachtjes met haar praten.
Ze moet echt vechten om te overleven. Haar man ligt naast haar op de kamer , om al haar kleine wensen te vervullen. Arm verleggen of een drupje water laten drinken of haar kussen opschudden.
We hebben vreselijk met haar te doen.
Kleine Marinke had uit medelijden een armbandje voor haar geregen en dat heeft ze gezien en ze vond het zo leuk. Ik moest Marinke bedanken (heb ik ook necht gedaan!) en dat zei ze met horten en stoten . Reen en ik denken dat ze nog wel een week nodig heeft om van de schok bij te komen.
Elke morgen heel vroeg wandelen we (Reen en ik) een uur door de bossen en om elf uur liggen we in het zwembad.Reen zwemt al beter en ik knabbel secondes af van mijn kilometertje.We hebben nog 13 dagen ,dan gaat het zwembad dicht. We zwemmen ongeveer een half uur. het is echt al een stuk kouder als je uit het bad komt maar we willen volhouden
We beseffen nu des te meer wat een geluk we hebben ,dat we dit kunnen doen.
,.
We genieten er echt van dat we in het water zo vrij kunnen bewegen.
Gisteren braken we alle records voor oude taarten.!
Eérst wandelen ,dán zwemmen ,dan fietsen naar Zuidlaren (op de e-bikes!!) en toen nog een dik half uur wandelen met de honden en Marinke in Westerlee.Nou jullie!
O.K ik snap het best ,jullie hebben géén tijd je?
Friday, August 31, 2012
Hartspecialist.
Vanmorgen waren we vroeg op weg naar Groningen ,waar Bob voor contrôle bij de cardioloog moest opdraven.
Dat was een kort bezoek.De specialist heeft na het hartfilmpje nog even bij hem geluisterd of hij een ruis kon horen,maar nee hoor , alles was prima in orde.
De cardioloog verbaasde zich er over ,dat Bob nog geen klachten had ,want het is nu al 15 jaar geleden dat hij bypasses kreeg.De operateur had volgens zijn zeggen prima werk afgeleverd.
Bob heeft nog gevraagd of een heupoperatie kwaad kon ,vanwege zijn hart .Hij kan het rustig laten doen,volgens de cardioloog Dat geeft weer lucht. De pijn wordt nu steeds erger en de wandelrondjes steeds kleiner.
Hij heeft even de rollator van mijn ex geprobeerd en dat ging prachtig.Ik ga op zoek naar zo een ding ,want daar loopt hij zo fijn mee.
Via achterweggetjes zijn we weer naar huis gereden en Bob zag aan de kant een tafeltje staan met zoete appeltjes er op , 1.50 Euro per zak. We hebben er twee meegenomen en omdat het toch rot weer was ,zijn we er maar gelijk aan begonnen.Reen en Bob schillen en ik de klokhuizen eruit en de handel koken.
Daar maken we hete bliksem van met spekkies.
Vanmiddag nog een grote wandeling met Reen gemaakt.
We hebben grote zorgen om mijn zuster Jettie.
Die is met haar electrische karretje omgeduikeld.Ze heeft een grote wond aan haar been en de pin van de kunstheup stak naar buiten.
Op dit moment ligt ze op de operatie tafel.We wachten met spanning op een telefoontje van haar man.
Dat was een kort bezoek.De specialist heeft na het hartfilmpje nog even bij hem geluisterd of hij een ruis kon horen,maar nee hoor , alles was prima in orde.
De cardioloog verbaasde zich er over ,dat Bob nog geen klachten had ,want het is nu al 15 jaar geleden dat hij bypasses kreeg.De operateur had volgens zijn zeggen prima werk afgeleverd.
Bob heeft nog gevraagd of een heupoperatie kwaad kon ,vanwege zijn hart .Hij kan het rustig laten doen,volgens de cardioloog Dat geeft weer lucht. De pijn wordt nu steeds erger en de wandelrondjes steeds kleiner.
Hij heeft even de rollator van mijn ex geprobeerd en dat ging prachtig.Ik ga op zoek naar zo een ding ,want daar loopt hij zo fijn mee.
Via achterweggetjes zijn we weer naar huis gereden en Bob zag aan de kant een tafeltje staan met zoete appeltjes er op , 1.50 Euro per zak. We hebben er twee meegenomen en omdat het toch rot weer was ,zijn we er maar gelijk aan begonnen.Reen en Bob schillen en ik de klokhuizen eruit en de handel koken.
Daar maken we hete bliksem van met spekkies.
Vanmiddag nog een grote wandeling met Reen gemaakt.
We hebben grote zorgen om mijn zuster Jettie.
Die is met haar electrische karretje omgeduikeld.Ze heeft een grote wond aan haar been en de pin van de kunstheup stak naar buiten.
Op dit moment ligt ze op de operatie tafel.We wachten met spanning op een telefoontje van haar man.
Tuesday, August 28, 2012
Stank
Reen had water gevonden onder de koelkast en dat was een beetje zwart . Het bleek ,dat het gootje verstopt zat, .het water druppelde uit de koelkast en verdween tussen de koelkast en het ladenkastje.
Eesrt hebben we geprobeerd zover mogenlijk met een doekje er onde te komen.Er kwam een beetje heel vies zwart water onder uit . Hoe kom je tussen zo'n kleine tussenruimte.?
Ik bedacht....misschien een pijperager en Bob bedacht ,we hebben er een met een lange steel en die hangt in de bijkeuken.
Nou zeg ...succes verzekerd.Vieze drab kwam er met golven onder vandaan.We hebben net zo lang "geragd"tot er niets meer onderuit kwam Reen had intussen met een klein pennetje het gaatje leeggevist en nu hopen we maar dat dat niet weer gebeurd. We gaan sowiso een nieuwe koelkast kopen.
Geroken hebben we het geen van drieén ,maar Robert ,misschien heb jij een betere neus?
Het was echt héél vies!
Camilla is hier weer drie dagen geweest en die is overal voor te porren.Zwemmen.wandelen ,spellerjes en van oma Renie krijgt ze rekenles.Zij is immers onderwijzeres geweest!
Ze heeft Camilla een trucje geleerd om optelsommen te maken ,door haar te leren de twee tot negen uit elkaar te halen.
Als ze nu 8+7 moet uitrekenen,telt ze eerst tot de tien en wat er dán overblijft van de 7.
Verbazingwekkend hoe snel zo een kind dat leert.
Vroeger was het best ingewikkeld om 8+9 snel op te tellen..Nu gaat dat vlugger.
Wat voor Sarah en Marinke als ze zover zijn.misschien? Dat is de Duitse methode en zeer effectief.
In Nederland leren we dat nartuurlijk , alhoewel annders....natuurlijk ook , maar het is een bruggetje.
Om elf uur vertrekt hier nu zo langzamerhand een hele stoet zwemmers .Reen ,Camilla .Sharissa , Marcella ,Roelien, Sieneke en ik.En dan lopen we kwebebbel de kwebbel naar het zwembad.
Daar komen dan een stuk of zes vaste klanten bij en wat is dat gezellig! Na een half uur duiken ze allemaal onder de warme douche en marcheert de hele stoet weer terug naar huis.
Bob staat ons meestal op te wachten. Hij heeft vaak veel pijn .De een zegt dat we niet moeten zeuren en rustig afwachten tot hij aan de beurt is , de ander zegt ga toch naar Duitsland of Belgie of Spanje!
Eesrt hebben we geprobeerd zover mogenlijk met een doekje er onde te komen.Er kwam een beetje heel vies zwart water onder uit . Hoe kom je tussen zo'n kleine tussenruimte.?
Ik bedacht....misschien een pijperager en Bob bedacht ,we hebben er een met een lange steel en die hangt in de bijkeuken.
Nou zeg ...succes verzekerd.Vieze drab kwam er met golven onder vandaan.We hebben net zo lang "geragd"tot er niets meer onderuit kwam Reen had intussen met een klein pennetje het gaatje leeggevist en nu hopen we maar dat dat niet weer gebeurd. We gaan sowiso een nieuwe koelkast kopen.
Geroken hebben we het geen van drieén ,maar Robert ,misschien heb jij een betere neus?
Het was echt héél vies!
Camilla is hier weer drie dagen geweest en die is overal voor te porren.Zwemmen.wandelen ,spellerjes en van oma Renie krijgt ze rekenles.Zij is immers onderwijzeres geweest!
Ze heeft Camilla een trucje geleerd om optelsommen te maken ,door haar te leren de twee tot negen uit elkaar te halen.
Als ze nu 8+7 moet uitrekenen,telt ze eerst tot de tien en wat er dán overblijft van de 7.
Verbazingwekkend hoe snel zo een kind dat leert.
Vroeger was het best ingewikkeld om 8+9 snel op te tellen..Nu gaat dat vlugger.
Wat voor Sarah en Marinke als ze zover zijn.misschien? Dat is de Duitse methode en zeer effectief.
In Nederland leren we dat nartuurlijk , alhoewel annders....natuurlijk ook , maar het is een bruggetje.
Om elf uur vertrekt hier nu zo langzamerhand een hele stoet zwemmers .Reen ,Camilla .Sharissa , Marcella ,Roelien, Sieneke en ik.En dan lopen we kwebebbel de kwebbel naar het zwembad.
Daar komen dan een stuk of zes vaste klanten bij en wat is dat gezellig! Na een half uur duiken ze allemaal onder de warme douche en marcheert de hele stoet weer terug naar huis.
Bob staat ons meestal op te wachten. Hij heeft vaak veel pijn .De een zegt dat we niet moeten zeuren en rustig afwachten tot hij aan de beurt is , de ander zegt ga toch naar Duitsland of Belgie of Spanje!
Tuesday, August 21, 2012
Ontmoeting
Elke morgen word ik gewekt door een tikje op mijn schouder. Daar staat Reen en dan spring ik uit bed , trek gauw wat kleren aan en meestal zijn we dan vóór half acht met de stokken onder weg , meestal naar het bos . Deze keer dus ook weer.
In de verte zagen we een echtpaar aankomen met twee honden . Eén liep los , de andere aangelijnd. We maakten even een praatje en vroegen waarom die ene hond aan de lijn moest . Dat deden ze voor ons ,omdat het een kleine springeling is die graag je vrolijk begroet.
Laat maar gauw los ,zeiden wij ,wij zijn beiden dol op beesten . .Ze hadden een bal bij zich aan een touwtje en ik mocht ook een keer gooien.
Je geloofd het niet zeg , de bal belandde in een boom hoog boven ons en bleef daar hangen . Reen en ik hadden de stokken bij ons en begonnen te gooien ,maar dat lukte voor geen meter .Reen trok een schoen uit en wilde nét gooien en toen hoorden we een plof .Die meneer had een stok van ons gepakt en gooide raak!
Nog even nagelachen en toen weer terug naar huis , waar Bob ons opwachtte met een heerlijk ontbijt.
Wat is het heerlijk buiten op de vroege morgen , allerlei heerlijk geuren komen in je neus en alles is zo vredig , koetjes in de wei ,grazende paarden en alles is nog zó mooi groen..
In de verte zagen we een echtpaar aankomen met twee honden . Eén liep los , de andere aangelijnd. We maakten even een praatje en vroegen waarom die ene hond aan de lijn moest . Dat deden ze voor ons ,omdat het een kleine springeling is die graag je vrolijk begroet.
Laat maar gauw los ,zeiden wij ,wij zijn beiden dol op beesten . .Ze hadden een bal bij zich aan een touwtje en ik mocht ook een keer gooien.
Je geloofd het niet zeg , de bal belandde in een boom hoog boven ons en bleef daar hangen . Reen en ik hadden de stokken bij ons en begonnen te gooien ,maar dat lukte voor geen meter .Reen trok een schoen uit en wilde nét gooien en toen hoorden we een plof .Die meneer had een stok van ons gepakt en gooide raak!
Nog even nagelachen en toen weer terug naar huis , waar Bob ons opwachtte met een heerlijk ontbijt.
Wat is het heerlijk buiten op de vroege morgen , allerlei heerlijk geuren komen in je neus en alles is zo vredig , koetjes in de wei ,grazende paarden en alles is nog zó mooi groen..
Thursday, August 09, 2012
foto's
mijn kleine architekt!
We hadden een paar heerlijke dagen samen
We zijn samen naar Groningen geweest en hebben daar de 3d film Brave gezien.
In Groningen heb ik peultjes gezweten in de parkeergarage.die is niet bepaald gebouwd op busjes.De pest met onze auto is ,dat hij moeilijk in zijn achteruit schakelt.Dus als ik één keer verkeerd voor de op of afgang kwam te staan ,dan was ik verkocht.Ik ga er met de bus nóóit meer in.
Ik heb het gered zonder krassen! Maar het was wel goed voor hevige hartkloppingen
Milla is weer thuis in Amstelveen en die heb ik ook kunnen afleveren zónder krassen.Nu de vogel nog levend aan zijn baasje afleveren.De kat van Chris liet zich hier lekker verwennen. Op een morgen zie ik em met zijn kop tegen de tralies van de vogelkooi zitten,maar gelukkig zijn de tralies klein ,dus zijn pootje kon er niet door.Een mens maakt wat mee he?
stedenbouwers!
Monday, August 06, 2012
Bijna als van ouds!
Gisteren had ik twee kinderen die bij mij logeerden en al gauw hadden ze een hele aanhang om zich heen.Mijn binnenplaatsje was even weer vol. Het was ook heerlijk weer en de speeltuin doet wonderen.Wat is er nou fijner dan met ze'n vieren op een mandschommel te zitten en te worden geduwd en dan maar schreeuwen :' hóger ,,,hóger" op de toppen van je longen! Camilla had haar vriendinnetje meegebracht om uit te proberen hoe dat zou gaan.heel ver weg van mamma ,maar wel samen met je vriendin. Danielle had weer voor allerlei moois gezorgd.Een van de leuke speelgoedjes was een kist vol kleine houtjes.Daarmee kan je fantstische bouwereken maken .Chris raakte hierdoor geinspireerd en bouwde een hele hoge toren.
Omdat het mooi weer is duiken we nogal eens een keer het zwembad in.Allebei de meisjes hebben diploma A.B en C ,dus zijn het nu echte waterratten ,die over de bodem zwemmen en van de duikplank afduiken.(beiden zijn zes jaar oud)
Ik kondigde aan ,dat ik lekker op het randje van het zwembad wilde zonnebaden en dat was voor die twee de uitdaging om oma (Die niéts vermoedde!!!!) maar eens het zwembad in te duwen.Ik hoorde intens gefluister en voelde vier kleine handjes en giegel de giegel en toen plonsde ik er in en lachen die twee!
Natuurlijk was ik óók bang om in het koude water te moeten ,maar zonder pardon werd ik erheen gesleurd en er in geduwd.
Heel fijn hoor ,dat omagebeuren!
Boven vind je een foto met de mooie benen van...nee , niet van Dolores maar van Juna.Die twee hebben wat afgezwommen en gedoken.
Samen slapen is een ander verhaal.Twee keer waarschuwen en maar hopen dat de "dreigementen"helpen.!
Gisteravond was Camilla zo bekaf ,die sliep in vijf minuten en bijna de klok rond.
Vandaag is het een regendag ,dus binnen spelen.Computeren en bouwen,misschie morgen nog een keertje skelteren. De skelter is ook van Daniella.Die zorgt goed voor ons.!
Thursday, July 26, 2012
Zomertje he?
We genieten wel van het mooie weer,we gaan er nu vaak eens op uit,ijsje kopen,beetje winkelen en veel wandelen.Alleen Bob heeft last van een zere linker heup.
Hij is er toch maar even mee naar de huisarts geweest en er is een ro foto gemaakt en morgen krijgen we de uitslag.Altijd weer spannend.
We zijn ook even op bezoek geweest bij Johan van der Veen.
Ik schrok wel even van die dikke arm ,maar hij heeft gelukkig geen pijn en kan met de rolstoel wel naar buiten.
Toevallig kwam net de dokter en ze kon Hilde gerust stellen, de tijd zal het helen.Zonet belde Chris even vanuit Amerika.Die bezoekt daar zijn broer en familie.
Bij Andre is het tien graden heter dan hier!Gelukkig hebben die huizen airco.Verder geen nieuws,De vogel en de kat hebben elkaar wel ontdekt ,maar ze hebben beiden geen intresse.De vogel zingt veel en de kat slaapt veel.
Ik zwem iedere dag mijn kilometertje,doodsaai ,maar wel gezond.Bob leest veel en de telegraaf krijgt bij hem altijd een grote beurt.Binnenstebuiten achterste voren en ondersteboven en dan fiks gekreukt.Het papier is ook van slechte kwaliteit,jullie herkennen dat wel he?
Friday, July 20, 2012
Wednesday, July 18, 2012
Vogeltje
Sinds een week zorgen we voor een piepklein vogeltje.Zijn (Of haar) naam zijn we alweer vergeten.
Deze week brengt Chris zijn kat en nu maar zien of dat goed gaat.
Ik moet zeggen dat het vogeltje (lach niet!) erg kattig is! Zogauw ik bij de kooi kom en mijn vingers tegen de tralies duw begint het fanatiek te krijsen en te pikken.
In ieder geval is het goed gezond. Gisteren heb ik de kooi schoon gemaakt.Om de dag krijgt ie nieuw water.Af en toe gaat het in zijn waterbakje poedelen en dat drinkt niet lekker.
Het is niet ongezellig hoor ,zo een beestje in huis.Af en toe laat ie flink van zich horen. Hopenlijk overleefd het de logeerpartij.Nog drie weken voor zijn baasjes weer naar Nederland komen.
Veel plezier jullie in het zonnige Italie.
Deze week brengt Chris zijn kat en nu maar zien of dat goed gaat.
Ik moet zeggen dat het vogeltje (lach niet!) erg kattig is! Zogauw ik bij de kooi kom en mijn vingers tegen de tralies duw begint het fanatiek te krijsen en te pikken.
In ieder geval is het goed gezond. Gisteren heb ik de kooi schoon gemaakt.Om de dag krijgt ie nieuw water.Af en toe gaat het in zijn waterbakje poedelen en dat drinkt niet lekker.
Het is niet ongezellig hoor ,zo een beestje in huis.Af en toe laat ie flink van zich horen. Hopenlijk overleefd het de logeerpartij.Nog drie weken voor zijn baasjes weer naar Nederland komen.
Veel plezier jullie in het zonnige Italie.
Sunday, July 15, 2012
Bobs verjaardag
Voor die gelegenheid heb ik een kanjer van een taart besteld,die ik vooraf heb laten snijden.Zag er lekker uit.
Om tien uur zaten we opgeprikt klaar om de familie te ontvangen.
maar er kwam niemand en dus hebben we samen maar een kop koffie genomen en wat geluisterd naar muziek en verder wat krant gelezen en zitten puzzelen.
Om kwart over elf kwamen Hilde en Johan .
Het eerste gebakje kwam uit de doos.Hilde wilde er geen hebben en ik weet hoe het is als iemand je iets opdringt ,dus ...doos weer dicht!
Om twaalf uur zijn ze weer vertrokken en gingen we een boterhammetje eten.
We hadden net de laatste hap naar binnen daar stapt Bram binnen met de mededeling dat de rest er ook aan kwam.(pappa,mamma en nog twee boefjes)
Wat later kwamen Els en Nathalie en Danielle en Suzy.Tot onze grote verrassing stapten even later ook Bob en zijn vriendin binnen.Dat vonden we echt tof!Daarna kwamen Linda en Johan met Marinke en toen werd het een heerlijke chaos van speelgoed en vuile kopjes en drankjes en hapjes.Ik had deze keer niet de geijkte worst en kaasbrokjes gemaakt ,maar een huzaar inelkaar geflanst.
Gewoon alles op tafel gezet en iedereen kon zich zelf bedienen
Laura heeft de huzaar een beetje versierd met komkommer en andere lekkere dingen.Verder had ik broodjes gekocht en verschillende soorten beleg,zodat iedereen kon eten wat ie wilde .Daarbij had ik een giga grotte pan soep voorbereid,de avond van tevoren en koud gezet.
Tot mijn grote vreugde zat iedereen er lekker van te eten. Alles is op!
De laatste restjes heb ik verdeeld onder de bezoekers en nu kan ik weer met een schone lei beginnen.
Er waren twintig gasten ,veel telefoontjes uit binnen en buitenland,veel mooie kaarten en als we willen kunnen we wel een maand dronken zijn van alle cadeautjes voor de jarige.
Wij hebben allebij genoten.Het was druk maar echt héél gezellig.
Dank jullie wel en volgend jaar doen we het nog eens dunnetjes over!
Musical
Friday, July 06, 2012
Mopje
Gisteravond om en uur of half acht roept Bob.
:"Connie ,ga even naar de deur,daar komen twee meisjes"
:Kan jij ook " probeerde ik nog ,maar hij bleef zitten en dus ging ik maar.
Twee meisjes van een jaar of elf zeiden eerst even helemaal niets en ineens zei eentje ;"we weten een mop!!"
Kom dan maar even binnen.Giegel de giegel ,zo stapten ze de kamer in.
Vertel maar! Bob was ineens ook een en al oor.
:"nou......het is groen en het vliegt van de berg af"
Tja,wat is dat.????Ik probeerde het met een groene bergvlieger en Bob met een krop sla ,maar dat was helemaal fout!
Eindelijk mochten we het weten....een skiwie!!
Daar waren we echt niet op gekomen.
Ik had er nog een voor hun.
Het is geel en heeft een slurf.
Nou ,ze lachten zoet zuur toen ik ze de oplossing vertelde.gewoon....en kanariefantje!
Waarom de bakker door het raam keek wisten ze ook niet.Ik deed de voordeur weer open en vertrouwde ze toe ,dat die bakker niet door de muur kon kijken.Nog een klein lachje en toen gingen ze hun mop elders slijten.
Zo een heerlijk intermetzo ,zo luchtig en vrolijk en vooral zo onverwachts.
Dat mag van mij wel drie keer per week!
:"Connie ,ga even naar de deur,daar komen twee meisjes"
:Kan jij ook " probeerde ik nog ,maar hij bleef zitten en dus ging ik maar.
Twee meisjes van een jaar of elf zeiden eerst even helemaal niets en ineens zei eentje ;"we weten een mop!!"
Kom dan maar even binnen.Giegel de giegel ,zo stapten ze de kamer in.
Vertel maar! Bob was ineens ook een en al oor.
:"nou......het is groen en het vliegt van de berg af"
Tja,wat is dat.????Ik probeerde het met een groene bergvlieger en Bob met een krop sla ,maar dat was helemaal fout!
Eindelijk mochten we het weten....een skiwie!!
Daar waren we echt niet op gekomen.
Ik had er nog een voor hun.
Het is geel en heeft een slurf.
Nou ,ze lachten zoet zuur toen ik ze de oplossing vertelde.gewoon....en kanariefantje!
Waarom de bakker door het raam keek wisten ze ook niet.Ik deed de voordeur weer open en vertrouwde ze toe ,dat die bakker niet door de muur kon kijken.Nog een klein lachje en toen gingen ze hun mop elders slijten.
Zo een heerlijk intermetzo ,zo luchtig en vrolijk en vooral zo onverwachts.
Dat mag van mij wel drie keer per week!
Monday, July 02, 2012
Eigen schuld!
De laatste dagen tobde ik behoorlijk met duizeligheid.
Daar word je zo melig van.Natuurlijk krijg je dit altijd vlak voor het weekend.
Eerst dacht ik dat het aan mijn bloeddruk pillen lag,want ik had een rare lage bloeddruk.
Vandaag ben ik naar de huisarts gegaan en die dacht eerder aan mijn evenwichtsorgaan in mijn oor.Hij noemde het draai duizeligheid en hij gaf me een internetadres ,waar ik het kon opzoeken.
www.Thuisarts.nl
Onder het naar huis lopen bedacht ik me ineens dat ik vaak tijdens het zwemmen water in mijn oren krijg wat er zo een twee drie niet uit wil komen. Dat probeer ik er dan met veel zijwaartse bewegingen van mijn hoofd er weer uit te krijgen.
Soms duurt dat wel een uur. Dat zal waarschijnlijk de boosdoener zijn .Ineens komt er dan een warm straaltje water uit mijn oor en kan ik alles weer horen.
Nu ga ik oordopjes kopen ,want ik wil toch graag blijven zwemmen.
Deze ellende had ik dus aan mezelf te danken.
Bob was de laatste dagen letterlijk mijn houvast.
Het gaat gelukkig weer een beetje beter!
Ik hoor helemaal niets over de Bikkendag.??????Wie zou dat organiseren?
Ben benieuwd ,wie wat weet ,he,vertel ons even?
Wednesday, June 27, 2012
Even wat laten horen
Natuurlijk wil ik graag weten hoe het met iedereen gaat en als ik achter de computer zit klik ik de diverse blogs aan. De meest trouwe blog invuller is Nina.Ze schrijft niet veel ,maar er staan toch vaak leuke foto's van haar dochter op.
Het blog van Andre en van Linda staat al maanden stil.We bellen wel hoor en we skypen ook,maar een beetje jammer vind ik dat wel.Van Andre wil ik foto's zien en van Linda de mooie verhalen van Marinke.
De laatste dagen ben ik bezig geweest met mijn e-reader.
Bij mij in de buurt woont een zekere Chris en die heeft me wat geholpen met wat orde te scheppen in mijn foto bestand.
We zijn samen ook bezig geweest om uit te vinden hoe dat apparaatje van mij werkt.
Tot mijn grote vreugde kan ik nu boeken er op en er af zetten foto,s toevoegen en muziek erop zetten.
Ik kan er ook op internetten .Heerlijk!En het is zo simpel!
Deze week heb ik mijn huis ook eens goed onder handen genomen.Alles gesopt en gedweild.Morgen nog even de computer kamer en de keuken en dan kan ik weer gevoegelijk op mijn lauweren gaan rusten.
De tuin ligt er ook netjes bij en mijn buurvrouw maait bijna iedere week ons gras.
Verder zwem ik nu elke dag een kilometer.Snelheid ....1000 meter in een half uur.Als je mij ziet ploeteren,net een plompe zeehond, maar ik doe het toch maar ,want een beetje sport doet me goed. Ik ontmoet daar ook andere mensen en dat is gewoon gezellig.Meestal gaat mijn buurvrouw mee ,maar ze was een paar dagen niet topfit.Morgen gaan we weer samen.
Bob gaat nog steeds trouw mee met een redelijke wandeling.
We hebben nu wel kleine stops....hier een bankje en daar een muurtje ,maar ook hij voelt zich er wel bij. We wachten alleen nog op mooier weer.
Vanmiddag was ik het eerste kwartier de enigste gebruiker van het zwembad.
had ik effe lekker de ruimte.
Het spieronderzoek bracht niets byzonders,er is niets aan te doen .Alle medicijnen onderdrukken maar even de klachten maar voor de kwaal restless legs is nog niets uitgevonden.
Ik trof een vriendelijke specialist die zeker van grapjes houdt.
Ik verbaasde me erover dat ik zo snel aan de beurt was waarop hij me aanbood om ....als ik dat wilde ...nog wel even in de wachtkamer te gaan zitten.Ik mag dat wel!
Zo ,ik stop mijn overpeinzingen,zaterdag gaan we naar Johan en Linda en Marinke.Dat wordt vast weer wandelen met de honden en Marinke .
We hopen op mooi weer.
Met Bob gaat het redelijk goed.Hij heeft het naar zijn zin.We hebben even pauze van ziekenhuisbezoeken.
dank jullie wel voor alle comments!
Het blog van Andre en van Linda staat al maanden stil.We bellen wel hoor en we skypen ook,maar een beetje jammer vind ik dat wel.Van Andre wil ik foto's zien en van Linda de mooie verhalen van Marinke.
De laatste dagen ben ik bezig geweest met mijn e-reader.
Bij mij in de buurt woont een zekere Chris en die heeft me wat geholpen met wat orde te scheppen in mijn foto bestand.
We zijn samen ook bezig geweest om uit te vinden hoe dat apparaatje van mij werkt.
Tot mijn grote vreugde kan ik nu boeken er op en er af zetten foto,s toevoegen en muziek erop zetten.
Ik kan er ook op internetten .Heerlijk!En het is zo simpel!
Deze week heb ik mijn huis ook eens goed onder handen genomen.Alles gesopt en gedweild.Morgen nog even de computer kamer en de keuken en dan kan ik weer gevoegelijk op mijn lauweren gaan rusten.
De tuin ligt er ook netjes bij en mijn buurvrouw maait bijna iedere week ons gras.
Verder zwem ik nu elke dag een kilometer.Snelheid ....1000 meter in een half uur.Als je mij ziet ploeteren,net een plompe zeehond, maar ik doe het toch maar ,want een beetje sport doet me goed. Ik ontmoet daar ook andere mensen en dat is gewoon gezellig.Meestal gaat mijn buurvrouw mee ,maar ze was een paar dagen niet topfit.Morgen gaan we weer samen.
Bob gaat nog steeds trouw mee met een redelijke wandeling.
We hebben nu wel kleine stops....hier een bankje en daar een muurtje ,maar ook hij voelt zich er wel bij. We wachten alleen nog op mooier weer.
Vanmiddag was ik het eerste kwartier de enigste gebruiker van het zwembad.
had ik effe lekker de ruimte.
Het spieronderzoek bracht niets byzonders,er is niets aan te doen .Alle medicijnen onderdrukken maar even de klachten maar voor de kwaal restless legs is nog niets uitgevonden.
Ik trof een vriendelijke specialist die zeker van grapjes houdt.
Ik verbaasde me erover dat ik zo snel aan de beurt was waarop hij me aanbood om ....als ik dat wilde ...nog wel even in de wachtkamer te gaan zitten.Ik mag dat wel!
Zo ,ik stop mijn overpeinzingen,zaterdag gaan we naar Johan en Linda en Marinke.Dat wordt vast weer wandelen met de honden en Marinke .
We hopen op mooi weer.
Met Bob gaat het redelijk goed.Hij heeft het naar zijn zin.We hebben even pauze van ziekenhuisbezoeken.
dank jullie wel voor alle comments!
Monday, June 18, 2012
Vaderdag.
Die hebben we deze keer aan Bob zijn zus Corrie besteed,Op haar verjaardag hadden we geen auto en we wilden Corrie sowieso weer eens een keer zien.
Ze is toch weer ziek geweest en zit nu in het proces van opknappen.
Ze is nog tamelijk zwak,kan niet zo veel drukte hebben.
Ze is flink mager geworden en het schort haar een beetje aan de eetlust.Ik heb wel mensen zien opknappen van astranoutenvoeding ,dat wil nog wel eens snel helpen.Maar in zo een verzorgingstehuis laten ze de mensen gewoon in hun eigen tempo opknappen en dat vergt tijd.Pim denkt ,dat ze ook wat kleine tia,s heeft gehad ,want haar linkerbeen doet niet precies wat Corrie wil.
Corrie is 93 jaar.
Ze vond het fijn ,dat ze haar (half)broer nog een keertje zag.
Bob heeft ons er heen gereden en ik nam de terugweg voor mijn rekening.
We hebben nog even voetbal gekeken .Bob kan er niet zo goed tegen.
Hij begint ook te schreeuwen vanuit zijn stoel net als ik.
Ooit heb ik eens een wedstrijd Nederland - Belgie zitten kijken en van pure opwinding stönd ik opeens op mijn bank inplaats dat ik er op zit.
Kortom ,we zijn zo partijdig ,daar krijgen wij een hartaanval van.
Onderweg zijn we bij van der Valk gestopt en hebben ons daar lekker laten verwennen.Heel aardig personeel,die ons zo prettig bedienden.
Bob ligt nu uit te rusten van onze dagenlijkse wandeling en ik ga nog even wat lekkers halen voor morgen.
Tante An , Dik en Jennie komen op bezoek .dat is altijd héél gezellig.
Bob wordt 14 juli 84 en wil dat graag thuis vieren. Dus ,wie zin heeft om te komen is van harte welkom.
We vieren dat ook nog eens met de buurt en dat doen we een dag ervoor of erna ,dat moet ik nog even overleggen.
,
Ze is toch weer ziek geweest en zit nu in het proces van opknappen.
Ze is nog tamelijk zwak,kan niet zo veel drukte hebben.
Ze is flink mager geworden en het schort haar een beetje aan de eetlust.Ik heb wel mensen zien opknappen van astranoutenvoeding ,dat wil nog wel eens snel helpen.Maar in zo een verzorgingstehuis laten ze de mensen gewoon in hun eigen tempo opknappen en dat vergt tijd.Pim denkt ,dat ze ook wat kleine tia,s heeft gehad ,want haar linkerbeen doet niet precies wat Corrie wil.
Corrie is 93 jaar.
Ze vond het fijn ,dat ze haar (half)broer nog een keertje zag.
Bob heeft ons er heen gereden en ik nam de terugweg voor mijn rekening.
We hebben nog even voetbal gekeken .Bob kan er niet zo goed tegen.
Hij begint ook te schreeuwen vanuit zijn stoel net als ik.
Ooit heb ik eens een wedstrijd Nederland - Belgie zitten kijken en van pure opwinding stönd ik opeens op mijn bank inplaats dat ik er op zit.
Kortom ,we zijn zo partijdig ,daar krijgen wij een hartaanval van.
Onderweg zijn we bij van der Valk gestopt en hebben ons daar lekker laten verwennen.Heel aardig personeel,die ons zo prettig bedienden.
Bob ligt nu uit te rusten van onze dagenlijkse wandeling en ik ga nog even wat lekkers halen voor morgen.
Tante An , Dik en Jennie komen op bezoek .dat is altijd héél gezellig.
Bob wordt 14 juli 84 en wil dat graag thuis vieren. Dus ,wie zin heeft om te komen is van harte welkom.
We vieren dat ook nog eens met de buurt en dat doen we een dag ervoor of erna ,dat moet ik nog even overleggen.
,
Wednesday, June 13, 2012
Alles goed
Met lood in de schoenen gingen we naar de longarts, maar de foto zag er goed uit.Nog een klein wolkje konden we zien en Bob moet over twee maanden nog een keer voor contróle terugkomen.
Wij blij weer neer huis en nu storten we ons weer vrolijk in ons dagelijks bestaan.vanavond voetbal kijken en ik heb Bob tompoezen beloofd als lekkernij vanavond bij de koffie. En we drinken ook een borrel op de goede afloop.
Wij blij weer neer huis en nu storten we ons weer vrolijk in ons dagelijks bestaan.vanavond voetbal kijken en ik heb Bob tompoezen beloofd als lekkernij vanavond bij de koffie. En we drinken ook een borrel op de goede afloop.
Tuesday, June 05, 2012
Hoera!!
De auto is weer klaar en we hebben em weer achter het huis staan,
Achteraf heeft Bob helemaal geen schuld,er was een tandrad volledig versleten,dus wilde de auto niet meer schakelen.
Nu zit er weer zo een nieuw monster onder de auto en hij loopt weer als een trein. Heerlijk,we zijn weer eigen baas.
Dat wilde ik jullie even vertellen.Bob heeft weer gereden en is de koning te rijk!
Verder heb ik vandaag heel veel geluk gehad.Mijn nieuwe tandarts wilde persé een kies trekken ,maar hij was er niet en tot mijn verbazing trof ik mijn ouwe tandarts.
:"laten we maar eens kijken !.......Nou nee,dat zou zonde zijn.....Er klonk muziek in mijn oren.
We gaan nog een foto maken........
Ik zei :"van mij part maak je er tien ,als de kies er in mag blijven".
Hij constateerde tandvleesontsteking en ....jawel...de kies zit er nog in.
k Heb heerlijk gezwommen 36 keer 25 meter en buiten bij de tandarts heb ik een opgeluchte gil gegeven . Die moest ik effe kwijt.Ik was vanmorgen om vijf uur wakker en kon niet meer slapen.
Ben er uit gegaan en heb rustig een kopje thee gedronken en de krant gelezen.
Ik was gewoon stik zenuwachtig.Nou ga ik lekker slapen,het is elf uur!
Wég zenuwen!!
Achteraf heeft Bob helemaal geen schuld,er was een tandrad volledig versleten,dus wilde de auto niet meer schakelen.
Nu zit er weer zo een nieuw monster onder de auto en hij loopt weer als een trein. Heerlijk,we zijn weer eigen baas.
Dat wilde ik jullie even vertellen.Bob heeft weer gereden en is de koning te rijk!
Verder heb ik vandaag heel veel geluk gehad.Mijn nieuwe tandarts wilde persé een kies trekken ,maar hij was er niet en tot mijn verbazing trof ik mijn ouwe tandarts.
:"laten we maar eens kijken !.......Nou nee,dat zou zonde zijn.....Er klonk muziek in mijn oren.
We gaan nog een foto maken........
Ik zei :"van mij part maak je er tien ,als de kies er in mag blijven".
Hij constateerde tandvleesontsteking en ....jawel...de kies zit er nog in.
k Heb heerlijk gezwommen 36 keer 25 meter en buiten bij de tandarts heb ik een opgeluchte gil gegeven . Die moest ik effe kwijt.Ik was vanmorgen om vijf uur wakker en kon niet meer slapen.
Ben er uit gegaan en heb rustig een kopje thee gedronken en de krant gelezen.
Ik was gewoon stik zenuwachtig.Nou ga ik lekker slapen,het is elf uur!
Wég zenuwen!!
Sunday, June 03, 2012
Autopech
Gisteren brak de steel van mijn badkamer schrobber.Die was totaal verroest.Dus stapten we in de auto en gingen naar Zuidlaren.Bob bedacht zich en we gingen eerst tanken ,want Bob zijn halfzus is vandaag jarig en daar wilden wij naar toe.Na het tanken bedacht ik me ,dat we eigenlijk vlak bij Johan van der Veen waren en die hebben we opgezocht.Na een uurtje babbelen keerden we weer om richting Zuidlaren.Blokker is overal goed voor en inderdaad vonden we een passende steel voor onze schrobber.Richting huis zag Bob en poffertjes tent staan en daar kreeg hij toch zo een zin in. Dus ,auto geparkeerd en we hebben allebei een lekker bord vol poffertjes op zitten smullen.
Maar we hadden nog niet gewandeld die dag ,dus gingen we naar de Esweg en maakten we onze ouderwetse wandeling van vroeger.
Linda dat weggetje heb je veel gefietst!!. Heerlijk,tussen de bomen en de weilanden .De zon deed ze,n best en op de terugweg heb ik een verdwaald maisplantje mee genomen.Enfin ,weer in de auto ,komen we bij een kruising ,daar schakelt Bob verkeerd en geeft gas in de derde versnelling terwijl we stil stonden.
We kwamen de kruising nog over ,maar daarna was het kontakt tussen de moter en de versnelling volledig weg.
We stonden vlak bij de benzinepomp en daar heb ik onze overbuurman gebeld en die wilde ons wel slepen.
Het was nog een heel gezoek om het sleepoog te vinden.Maar Jan zocht het op in ons boek ,
Het was formidabel,Jan had van die waarschuwings pilonnen en kleefde maar gelijk even een plakstrip met het woord SLEEP achter op onze auto.Thuisgekomen ben ik aan het bellen geslagen.Wekema ,onze garage,was gesloten,Linda en Johan hadden een afspraak en dus konden we hun auto niet lenen en een auto huren voor een dag om even richting Hoevelaken te rijden werd veel te duur.
Nu zitten we thuis,allebei stiekem de pest in ,maar we proberen elkaar op te peppen,want voor ons is het gewoon wachten op maandag en zeuren helpt niet.
Corrie is vandaag jarig en we feliciteren haar van harte en zo gauw de auto weer klaar is komen we alsnog!
Volgende week moeten we vaak naar Assen voor Bob,maar we krijgen vast van Wekema een leenauto.
Intussen ga ik eens uitzoeken hoe het met die busjes zit ,die je kan bellen voor ziekenhuis etc . Daar belde ik vanmorgen Hilde voor ,maar ze was niet thuis.Eerst maar koffie drinken.
Nou voel ik ook ineens wat een juffrouw ongeduld ik ben,het jaagt me van mijn stoel en ook ,het gemis van een auto tot je beschikking hebben is nieuw voor mij .
Wat is het ook een rot gevoel ,als je in nood iemand wilt bellen en ze pakken niet op!
We wachten nog op een telefoontje van Johan of we zijn moeders auto even mogen lenen voor een paar uurtjes, maar die kan ik nu ook niet bellen ,want die zitten in de kerk ,denk ik.
Corie ,Helena en Pim ,fijne dag!
Maar we hadden nog niet gewandeld die dag ,dus gingen we naar de Esweg en maakten we onze ouderwetse wandeling van vroeger.
Linda dat weggetje heb je veel gefietst!!. Heerlijk,tussen de bomen en de weilanden .De zon deed ze,n best en op de terugweg heb ik een verdwaald maisplantje mee genomen.Enfin ,weer in de auto ,komen we bij een kruising ,daar schakelt Bob verkeerd en geeft gas in de derde versnelling terwijl we stil stonden.
We kwamen de kruising nog over ,maar daarna was het kontakt tussen de moter en de versnelling volledig weg.
We stonden vlak bij de benzinepomp en daar heb ik onze overbuurman gebeld en die wilde ons wel slepen.
Het was nog een heel gezoek om het sleepoog te vinden.Maar Jan zocht het op in ons boek ,
Het was formidabel,Jan had van die waarschuwings pilonnen en kleefde maar gelijk even een plakstrip met het woord SLEEP achter op onze auto.Thuisgekomen ben ik aan het bellen geslagen.Wekema ,onze garage,was gesloten,Linda en Johan hadden een afspraak en dus konden we hun auto niet lenen en een auto huren voor een dag om even richting Hoevelaken te rijden werd veel te duur.
Nu zitten we thuis,allebei stiekem de pest in ,maar we proberen elkaar op te peppen,want voor ons is het gewoon wachten op maandag en zeuren helpt niet.
Corrie is vandaag jarig en we feliciteren haar van harte en zo gauw de auto weer klaar is komen we alsnog!
Volgende week moeten we vaak naar Assen voor Bob,maar we krijgen vast van Wekema een leenauto.
Intussen ga ik eens uitzoeken hoe het met die busjes zit ,die je kan bellen voor ziekenhuis etc . Daar belde ik vanmorgen Hilde voor ,maar ze was niet thuis.Eerst maar koffie drinken.
Nou voel ik ook ineens wat een juffrouw ongeduld ik ben,het jaagt me van mijn stoel en ook ,het gemis van een auto tot je beschikking hebben is nieuw voor mij .
Wat is het ook een rot gevoel ,als je in nood iemand wilt bellen en ze pakken niet op!
We wachten nog op een telefoontje van Johan of we zijn moeders auto even mogen lenen voor een paar uurtjes, maar die kan ik nu ook niet bellen ,want die zitten in de kerk ,denk ik.
Corie ,Helena en Pim ,fijne dag!
Thursday, May 31, 2012
Uitslag ro foto
Vandaag belde de huisarts over de uitslag van de foto.Het blijkt ,dat er nog niets is verbeterd en dus moet Bob naar een longarts.Volgende week krijgen we bericht wanneer precies.
Er zit "iets" in zijn rechter long top en dat moet nader bekeken worden
We krijgen een beetje het heen en weer naar Assen, maar we geven de moed niet zo gauw op.We plakken er gelijk iets gezelligs aan vast,ergens lekker eten of een biosje pikken.
We wachten af.
Er zit "iets" in zijn rechter long top en dat moet nader bekeken worden
We krijgen een beetje het heen en weer naar Assen, maar we geven de moed niet zo gauw op.We plakken er gelijk iets gezelligs aan vast,ergens lekker eten of een biosje pikken.
We wachten af.
Saturday, May 26, 2012
Buiteling!
Gisteren zijn we met de e-bikes naar Zuidlaren gefietst.Boodschappen doen.
Op de terugweg gingen we nog even naar C1000 en volgeladen wilden we weer huiswaards.
maar dat ging mooi niet door.
Bob viel om tijdens het opstappen.twee dames schoten gelijk te hulp.Zo vlug kon ik niet van de fiets afstappen.Eén ondersteunde zijn hoofd en de ander begon tegen Bob te praten terwijl ze gelijk zijn pols controleerde.
"Áfbliven" .zei ze tegen mij.Nou ja ,het staat ook niet op mijn voorhoofd ,dat dit mijn man was. dat heb ik haar maar even duidelijk gemaakt en gevieren (er kwam nog een sterke kerel bij) hebben we ons baasje weer op de pootjes gezet.
Hij had een lelijke ontvelling op zijn toch al zere arm.
We zijn de supermarkt weer ingegaan en gevraagd naar een EHBO koffertje.
Dat stelde allemaal niet zo veel voor.Maar wat we geweldig vonden was het aanbod om Bob even naar huis te brengen met de auto.
Dat hebben ze gedaan.
Zijn fiets kon mee in de auto en ik ben er achter aan gesjeesd.
Ze hebben zijn fiets thuis afgezet en hem toen gelijk naar de dokter gebracht.
Daar hebben zijn eigen dokter en een assistente de boel grondig schoon gemaakt en een keurige check-over er achter aan.
Hij kreeg twee tetanus spuiten en en berg verband mee naar huis.
Het deed hem wel een beetje zeer , zo ee wond schrijnt.
Enfin ,vanmorgen is hij weer vrolijk met Dirk en Gerben in de auto gestapt op weg naar Winsum, de piano ophalen.Ik heb de koffie klaar en alle deuren open ,hij kan zo naar binnen.
Ze kunnen nu elk moment eraan komen,dus ik ga sluiten!
Subscribe to:
Posts (Atom)
About Me
- Connie
- Annen, Drenthe, Netherlands
- Was altijd een harde werker, heb veel tijd in mijn patienten geinvesteerd, cursussen gevolgd. Veel plezier gehad in mijn werk. In mijn vrije tijd veel aan sport gedaan. Diepzeeduiken, surfen, fitnissen, fietsen en wandelen. Genoten van mijn twee kinderen. Af en toe een biosje pikken, matig televisie kijken, lees graag de krant en heb altijd wel een boek waar ik in bezig ben.. Maak mijn huis schoon omdat het moet, kan niet tegen rotzooi of een vies huis. Hou van dieren, kijk dus graag naar Animal planet. Wil eigenlijk graag een kat maar zolang we grote reizen maken kan dat niet. Ik hou ook veel van bloemen en een mooie tuin. Mijn achterplaatsje lijkt er dus niet op maar we leven hier met z'n tweetjes en Bob wil tegels. Ben een tevreden mens. Hoop dat ik nog een poosje mee mag draaien.