Vroeger was ik bang in het donker.Vanaf mijn zesde-zevende keek ik eerst onder mijn bed voordat ik er in stapte.Dat kwam omdat ik flarden van gesprekken van grote mensen opving ,die ik in mijn brein vertaalde als griezelig gevaar of levensbedreigend.Mijn broertje had daar ook een respektabel aandeel in.
Toen we nog in Alphen aan de Rijn woonden en allemaal op één zolder sliepen,kroop mijn broer soms stiekem tussen twee kasten en liet Reen en mij dan vreselijk schrikken,door ineens tevoorschijn te springen.
Eerlijk gezegd ben ik dat nooit helemaal kwijt geraakt,dat gevoel van onveiligheid.
Gevolg daar van is ,dat ik bijvoorbeeld niet graag alleen een boswandeling maak , bang dat er achter die bomen potentieel gevaar dreigt.
Vandaag dacht ik moest het maar eens afgelopen zijn met die belachelijke angsten en ben ik......het bos in gegaan....alleen!!!!
Die wandeling heb ik zo vaak met Reen samen gemaakt en met Bob en met Rieny en dan heb ik geen vleugje angst.Vandaag heb ik in een fors tempo dezelfde wandeling gemaakt,ik was echt helemaal alleen.Bij het tunneltje onder de weg door zag ik nog wat mensen , maar toen was ik even aan mezelf overgeleverd. De eerste mensen die ik weer zag ,waren wandelaars die nét het tunneltje ingingen.
Ik heb lopen fantaseren wát ik zou moeten doen als er werkelijk een kerel op me af sprong.?
Ik zou me toch een stuk zekerder voelen als ik een "wapen "bij me had . Een electrische stok of iets dergelijks.Volgens mij zijn die zaken verboden.
Het enige wat me echt zekerheid gaf was de wetenschap ,dat ik een oud wijf ben ,met "streepjes"in mijn gezicht en met een ouwe jas en spijkerbroek nou niet bepaald een aantrekkelijk "slachtoffer " ben. Al lopende was ik nog steeds bang ,raakte ik dat enge gevoel niet kwijt,
Al ben ik 75 jaar ,ik hang kennelijk nog steeds aan het leven. De damp van de inspanning sloeg thuisgekomen bijna van me af ,maar dat neemt niet weg , dat ik mezelf vandaag een klein beetje heb overwonnen.
Destijds heb ik ook vijf jaar alleen gewoond en maakte de angst plaats voor fatalisme.
Nou én?? als ik word overvallen,als ik alleen thuis ben ,dan was het zeker mijn tijd!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Followers
Blog Archive
About Me
- Connie
- Annen, Drenthe, Netherlands
- Was altijd een harde werker, heb veel tijd in mijn patienten geinvesteerd, cursussen gevolgd. Veel plezier gehad in mijn werk. In mijn vrije tijd veel aan sport gedaan. Diepzeeduiken, surfen, fitnissen, fietsen en wandelen. Genoten van mijn twee kinderen. Af en toe een biosje pikken, matig televisie kijken, lees graag de krant en heb altijd wel een boek waar ik in bezig ben.. Maak mijn huis schoon omdat het moet, kan niet tegen rotzooi of een vies huis. Hou van dieren, kijk dus graag naar Animal planet. Wil eigenlijk graag een kat maar zolang we grote reizen maken kan dat niet. Ik hou ook veel van bloemen en een mooie tuin. Mijn achterplaatsje lijkt er dus niet op maar we leven hier met z'n tweetjes en Bob wil tegels. Ben een tevreden mens. Hoop dat ik nog een poosje mee mag draaien.
1 comment:
Daar herinner ik me , dat Jaap met een onderbroek op zijn hoofd en een laken om zich heen ons opwachtte. We moesten eerst in de verlichte keuken de deur van de trap naar de zolder openen. Dan had je het licht achter je en haast boven aan de trap schrokken we ons ellendig, als hij met een akelige schreeuw als spook op je afsprong. Mam had in de oorlog voor iemand ooit eens een gedroogde huid van een krokodil getransporteerd, de bek zat er ook nog aan. Jaap was plat op zijn buik boven aan het trapgat gaan liggen met zijn armen had hij de bek open gedaan en liet hem met een klap dicht vallen, toen we al haast boven waren. Van de schrik zijn we achterover de keuken in gedonderd.
ER zijn veel mensen die last van angst hebben. Als Gerd en ik Hannelore naar huis brachten, vroeg ze ons , of we onder haar bed en de kast wilden kijken. We zijn niet de enige, die angst kennen, Con.
Zaterdag ben ik met Albert naar de bioscoop gegaan, naar de film : Die Vermessung der Welt. Het ging om twee wetenschapsmensen : De wereldbekende onderzoeker Alexander von Humboldt voor natuurkunde ( planten- en dierenwereld ) en Gauss voor mathematik. Tamelijk aan het begin van de film komt er in 3D - beeld een hele grote dikke spin met harige poten op het doek. Albert en ik hoorden een meisje naast ons : Uhhhhh oohhhh... echt heel diep kreunen. Als haar vriend er niet bij geweest was, was ze erwaarschijnlijk uitgegaan .
Eerlijk gezegd , ik heb mijn ogen ook een poosje dicht geknepen. Dat 3 D- beeld( je krijgt dan voor de voorstelling een bril ) werkt soms bedreigend, net of je hem zo in je gezicht krijgt .
Post a Comment