Terug en straks weer foetsie

Na een paar gezellige dagen in Amstelveen zijn we weer voor even in Annen.
Wij kijken onze ogen uit naar de vorderingen van de drie kleine meisjes.
Met Camilla kan je al tenminste tien minuten praten door de telefoon en dan kwebbelt ze zo gezellig.Verteld van alles en kan dan zo heerlijk giechelen.
Ze kroop bij me in de douche en zorgde ervoor , dat ik zeep kreeg . Het was natuurlijk helemaal om te gillen , toen ze mijn b h. te pakken kreeg en er giechelend mee paradeerde . Armpjes erdoor , borst vooruit en zo een guitige toet!
De zondag riep ze me om half zeven.Oma Connie ...ooooooommmmmmmmmmmmmmaaaaaaaaaaaaaa Coooooooooooooonnie!!
Ik moet poepe! wat doe je dan he? Uit je bed , Camilla op de w.c. Als ik dan haar billetjes afveeg gluurt ze onder mijn arm door ,want ze wil niets missen. Vervolgens kroop ze bij ons in bed.
Twee minuten lag ze stil , toen kroop ze rap onder de dekens uit en veranderde ons bed in een trampoline. Maar opa Bobbie "sliep!"nog , dus weer gauw onder de dekens en verhaaltje vertellen. ja natuurlijk van dat huis en die kat en niet vergeten , de muis , die naar Parijs gingen.
Camilla weer slap van het lachen.Daar gaat mijn mamma heen , hi hi hi!
Ineens begon opa Bobbie te snurken en toen zei ik dat hij nu opa varken heette. Weer een lachbui. Ze vond opa Knorretje ook leuk. Enfin als zo een dreumes wakker is , dan moet je er op het laatst wel uit.dat bekkie staat niet stil en die armpjes en beentjes bewegen en je wordt klaar wakker.
Dus.....opstaan , douchen , gezellig samen met Camilla en aankleden!
Camilla is helemaal zindelijk ook s'nachts..7 December wordt ze vier en dan mag ze naar de kleuterschool.Daar kijkt ze naar uit.
Ze weet donders goed wat wel en niet mag .Ze bedankte me voor het lekkere eten ,wat ik voor haar had gekookt en Bob en ik keken daar van op.Zo een klein kind en dan zo hartelijk bedanken..grappig hoor.
5 oktober gaan we een paar dagen naar Sarah.
Dat is ook heel leuk.Die kan ook zo gezellig babbelen en jou precies in de richting trekken waar zij heen wil . Dus ,naar de speeltuin... naar buiten..of in de speelhoek.
Die probeert ook alle wetten van pappa en mamma te omzeilen met haar charme.
Eerst een banaantje en dan een boterham he? oma Connie!.nee dus . Diepe zucht en dan in vredesnaam maar eerst de boterham en dan het lekkers.
Misschien zoeken we Marinke een dezer dagen op en dan hebben we ze weer alle drie gezien.
Ze zijn alledrie bloedje mooi ,om zo in te bijten en we zijn met deze drie heel erg blij , ze zijn de zonnetjes in ons leven .