Overpeinzing

Gisteren zijn we op bezoek geweest naar een oude patient en tevens vriend van mij.We zijn hem samen met zijn vrouw gaan bezoeken.We schrokken ons helemaal te pletter van wat we daar aantroffen..Zo intens zielig.Hij ligt daar , alleen op een benauwd kamertje.bed- stoel -tafel- praktisch kale muren en geen uitzicht vanuit zijn bed.
Deze man bezit een prachtig moderne flat met de meest denkbare luxe,midden in en gezellige omgeving  en moet hier ,in dit verzorgingstehuis, nu de rest van zijn leven dooorbrengen.naar huis gaan kan niet meer ,daarvoor is hij te ziek.
Natuurlijk kan je zo een kamertje opleuken met eigen spulletjes , maar dan nog...........
Dat kan ons ook gebeuren en dat is echt een griezelig vooruitzicht.
Natuurlijk.daar lopen ook aardige verpleegstertjes en koffie juffrouwen rond ,maar dat vergoed niet  het feit ,dat je nooit meer kan genieten van  waar je voor hebt gewerkt . je eigen huis ,televisie- muziek, je gezelige huiskamer,je moet dan echt álles missen.
We praten er wel eens over met mijn ex en die blijft ons maar waarschuwen ,zorg ,dat je goed terrecht komt voor het te laat is.!!
Daar kan ik het spaans benauwd van krijgen. We tellen echt onze zegeningen. Wij kunnen er nog op uit ,hebben nog geen hulp nodig , wonen in en gezellige buurt waar iedereen iedereen kent ,waar ze je  nog willen helpen met kleine karweitjes en waar de voorbijgangers nog vrolijk naar ons zwaaien.
We realiseren ons ,dat dat voor ons ook in één klap kan veranderen.Vanmorgen haalden we nog herinneringen van Australie op.
Dat we Reen opgehaald hebben en haar tot ziegeunerin hebben geslagen met een stok ,versierd met allerlei gekke spullen.Touwtjes en knijpers en flessendoppen ,waarbij we de ceremonie begeleiden met het lied Komm Zigeun,spiel mir was vor!"en Reen lachtte zich krom ,vooral omdat ze moest beloven ,dat ze zich aan het regelement moest houden.Natuurlijk waren dat allemaal krankzinnige regels en omdat Reen zo moest lachen ,heb ik die regels al lachend en met tranen in mijn ogen voorgelezen ,terwijl Bob de muziek steeds harder zette.(hadden we afgesproken.)Een heerlijke scene!
Zoiets als dat bezoek van gisteren zet ons wel aan het denken en we gaan nog meer bewust van alles genieten , we zien hoe snel het leven anders voor je beslist.