Hoera!

Het is allemaal goed gegaan en Bob zijn hart tikt als en zonnetje.
We werden netjes opgevangen , ik kreeg koffie en Bob een glaasje limonade.
Daarna werd Bob in bed gestopt en kreeg hij zijn bast vol plakkertjes .

Daarna begon het grote wachten op de anestesist.De zuster legde intussen nog een infuus aan met fysiologisch zout en een extra opening aan de infuus om de narcose erin te spuiten.
Op een gegeven moment moest ik uit de kamer en dat lieve zustertje kwam me gauw vertellen dat het gelukt was met Bob.Zijn buurman , die voor hetzelfde kwam had pech , die moest onverrichte zaken weer naar huis.
Hij bleek een Hagenees te zijn en we hebben heel gezellig met ze,n drien gekletst.
Na de twee schokken( de eerste hielp niet) moet hij rusten tot half zes en toen langzaam overend en in de "huiskamer" gaan zitten. De beide heren kregen warm eten en ik heb mezelf getrakteerd op een broodje gezond.
Om acht uur gingen de plakkertjes eraf en mochten we naar huis..Wat een lange dag! maar we hadden het er wel voor over.
Nu zijn we weer thuis en echt blij.Vrijdag gaan we naar Hans Anders voor de hoorapparaatjes en dan hebben we het voorlopig even gehad.Dan gaan we fijn op reis naar Moskou!

de opdonder!

We gaan zo weg ,naar het Martiniziekenhuis ,want Bob krijgt vandaag zijn langverwachte opdonder.
We zijn er verder de hele dag mee kwijt ,want hij moet vier uren op bed blijven na de behandeling.
Ik blijf bij hem ,dus jullie kunnen even niet bellen.
Vanavond na negen wel hoor.
Nu maar hopen dat dit helpt!