Grote reis voor de deur!

Voorlopig zit ik nog comfortabel even in mijn huis,zie er toch een beetje tegen op om weer in dat kleine hokkie te leven voor drie maanden.Het weer moet dan ook echt alles goed maken.Veel zon en natuurlijk ook de mensen die we gaan ontmoeten en de gezellige uurtjes die daar bij horen.
Zo af en toe breng ik wat in de caravan.Die is koud en ruikt een beetje typischen alles wat ik daar aanpak voelt vochtig aan.Dat lokt me nu niet bepaald aan.
Maar ik weet wel,als ik maar eenmaal in de buurt van Alicante zit,dan kan ik weer koffie drinken in de zon,lekker buiten wandelen of fietsen en hier of daar eens een terrasje pikken.
Bob had bedacht,dat we de eerste dag maar gelijk 750 kilometer moesten rijden ,dat schiet zo lekker op,vond hij.Dat leek me een regelrechte nachtmerrie.want over zo een stuk rij je toch al gauw 13 a veertien uren ,als je niet stopt onderweg.En dan nog de camping zoeken in het pikkedonker.Ik denk,dat we nu een kleine 500 gaan rijden en onderin Luxemburg blijven hangen.De tweede dag rijden we dan naar Lyon en de derde dag naar de Spaanse grens.Dag vier rijden we dan al lekker in de zon en de vijfde dag halen we Alicante wel.
Dan komen we niet zo gaar aan.Het is toch al gauw een kleine tweeduizend kilometer.
In Alicante blijven we dan tot 1 februari en dan vliegen we even naar Nederland om de vijftigste verjaardag van Robert te vieren.We blijven daar dan een week en vliegen dan weer terug naar Alicante.
Daarna duiken we gauw naar beneden en zoeken een plaatsje op camping Cuevas Mar.
We hopen daar veel bekenden aan te treffen.We hopen dat het zwembad deze keer open is
en we willen graag weer mee doen met de speciale wandelingen.
Dat was leuk,vorige keer,lunchpakket mee,ouwe schoenen aan en dan de bergen in.
Naderhand altijd in een tentje koffie drinken en nog even kletsen.
Mijn gymnastiekmatje neem ik weer mee en nu maar hopen,dat dat ook weer marscheert.
Deze keer neem ik niet te veel etenswaren mee,je kan daar alles krijgen en Aldie's
en markten zijn daar overal.
Van onze logees merken we weinig.die zijn de hele dag boven aan het spelen.
Ze hebben er nu hun eigen computer en er is genoeg papier en tekenmateriaal.Morgen gaan we nog even wat maken met de buurtkinderen en maandag gaan de kids weer naar huis.Die paar dagen zijn ook zo om! Ze hebben wel en boel lol daar boven,dat wel!!
Wie er nog wat weten wil,die belt ons maar,anders duurt het een dikke week voordat we weer ergens een internetcafee hebben.We gaan ook weer een Spaans telefoonnummer halen en dat schrijf ik jullie in het volgende blog.
dag allemaal,Bob laat ook hartelijk groeten.

te ingewikkeld

We hebben besloten toch pas in januari af te reizen.Hoe dat nou precies komt is wel uit te leggen,maar bel me dan maar,als je het weten wilt.
Zo het er nu (veelbelovend) uitziet,komt Nina hier eerste Kerstdag ons kerstdiner koken.Danielle en Linda en Johan zullen ook van de partij zijn,dus hebben we zeven volwassenen en twee kleintjes.dat ziet er gezellig uit.
We hebben nog geen kerstboom en de kaarten liggen nog op een stapeltje,maar wat niet is kan nog komen,ik ga mijn best doen.!

20 december.

Dat is de datum,dat Bob wil gaan rijden,ijs en weder dienende.Hij werkt er in ieder geval hard aan.De auto is al schoon en half geladen,in de caravan draait momenteel het kacheltje,want ik moet de keuken "vullen" en de klerenkasten.
Eigenlijk hebben we nog wat meer tijd nodig,omdat we diverse mensen nog wilde bezoeken,maar meneertje ongeduld wil weg.

We reizen deze keer via Frankrijk en ons eerste doel is Alicante.Daar is een vliegveld vlak bij en daar willen we gebruik van maken als we tussendoor even overwippen naar Nederland om Robert zijn 50 ste verjaardag mee te vieren.
Het plaatsje heet Santa Pola en de camping (kennen we wel) heet Bahia de Santa Pola.Daar schijnt de zon van tien tot vier ,dan kunnen we lekker buiten zitten.Boodschappen doen we op de fiets en we kunnen daar ook internetten.

De eerste week van februari zijn we dan bij Robert en Wilma en daarna gaan we rap naar beneden.We willen weer naar Camping Quevas Mar.Daar vinden we oude kennissen en gaan we weer mee doen met de gymnastiek en de wandelingen en ook weer fietstochten maken.Die camping ligt aan de kust,twintig kilometer van Almeria.

Bij Santa Pola is nog een voor ons bekende camping,waar een hele reutemeteut vrienden elk jaar weer zitten en die gaan we zeker bezoeken.
Dat wordt beslist weer een happening,overgoten met veel wijn en knoflooksaus.
Daar springen je de tranen van in de ogen,maar het is zzzzzzzoooooooooooooo lekker!!
We gaan we volgende week dinsdag nog een keer op de kleine jonge dame oppassen,voordat we naar het zuiden gaan.
Van hieruit wensen we iedereen alvast een fijne kerst en een gelukkig 2008 en we laten wel weer van ons horen.
dag Hyve mensen,wat schrijven jullie gezellig!!!!
We sturen dit jaar geen kaarten,in de loop van het volgende jaar komen we gewoon op visite.!Bob laat hartelijk groeten,tot bellens of tot schrijfs!
Connie

de laatste keer naar "oppas "Amstelveen!

Zondag gaan we voor de laatste keer richting Amstelveen.De maand is voorbij gevlogen.Eigenlijk zou volgende week de oppas invallen,maar die kreeg het zo druk met andere zaken,dus vallen we nog een week in.
We hebben altijd een heel programma met die kleine.Ze gaat twee keer in de week naar de little gim,waar we rollebolle (volgens Milla) en rennen en klimmen en en en .Ze hebben iedere week een ander thema,er worden liedjes gezongen en met bellen gerinkeld en nu we twee keer per week gaan,wordt Milla steeds driester en durft ze echt veel meer.Af en toe klimt ze op iets hoogs en kijkt dan of ze opa Bobbie ziet.Als ze hem dan ontdekt,gilt ze het uit.:"Jaaaahhhh,opa Bobbiiiieieieie"
We gaan na haar middag slaapje altijd wandelen.Als ik vroeger de eendjes ging voeren riep ik altijd ;"poele-poele"En dan komen ze met gezwinde vaart.Dat hoef ik nou niet meer te doen,want dat doet Milla nu voor ons en ze komen hoor!.
Deze keer zijn we op de terugweg even naar Annelies geweest.Maandag wordt ze opgenomen en dinsdag wordt ze geholpen.Dat houdt ons allemaal bezig en werkelijk iedereen leeft met haar mee.We wensen haar vanaf deze plaats nog eens heel veel sterkte.Chris en Nina laten ook hartelijk groeten en wensen haar sterkte
Ze is heel moedig en sterk en positief en dat heb je allemaal nodig bij zoiets.Ze weet zich ook gesteund door de hele familie.Alfons zal ons in de namiddag na de operatie bellen.
Wij hebben ontzettend genoten van het oppassen en we hebben Chris en Nina hier en daar kunnen helpen met kleine klusjes. Ze hebben ons getrakteerd op een avondje Leidseplein theater met Booming Chigago en het was geweldig.Daar vertel ik jullie nog alles van Ik ga me op de bank installeren met de telefoon en wil weten hoe het jullie allemaal gaat.Volgende week dan bel ik jullie allemaal en zal je dan vergasten op een mooi verhaal!
.

heen en weer!

Deze maand reizen we wat heen en weer,van Annen naarAmstelveen.Soms gaan we via Zwolle,soms via de polder.We hebben meestal de radio aan en genieten dan van dit ritje.De laatste tijd zien we zwermen kievieten en ganzen en zwanen.
Wat we ook gezien hebben was het open breken van de lucht.Achter ons was het grauw en somber,voor ons was een klein spleetje blauwe lucht en daar achter ook weer grauw.Naarmate we dichter bij het noorden kwamen werd het steeds lichter en brak waarachtig de zon door.Dat was genieten.
We zijn vanmorgen even naar Linda geweest,even de kleine Marinke zien.Ik trof het,want ze moest nog in bad en dat mag ik dan doen.Dus gauw haar kleertjes uitgetrokken en in de grote bak gezet.Ze gaat er dan lekker in zitten en dan kan het spel beginnen.Heerlijk spatteren en water over de rand plenzen.Ik vond een beker en gooide lekker warm water over haar heen.Ze stak haar handje uit en toen ik het haar gaf stond ze bliksemsnel op en kreeg ik een beker water over mijn broek en ze schaterde het uit.Dat was natuurlijk niet de bedoeling .Ik mocht zelfs haar haartjes wassen en ze hielp me zelfs mee met wassen.
Ze klimt ook zelf weer uit haar bad,geen gebrul of protest.Als we dan naar haar kamer gaan grabbelt en graait ze naar alles wat in haar bereik komt. Lichtknopje,deurknop,spullen op de aankleedtafel,alles wat ze maar te pakken kan krijgen.
Wat ik altijd zo leuk vind,is even met die kleine peuters wandelen. Nu marscheerd ze dapper mee,het hele eind naar achteren bij Linda en Johan en ook weer terug.
De honden gingen ook mee en natuurlijk zagen we dat ze een poepje deden.We bleven even bij de hoop staan en ik zei:"Bah,poep!"
Dat was zeker een nieuw woord,want ze probeerde het na te zeggen.Eerst zei ze PPPP,toen pop en na nog een keer voorzeggen zei ze poep.Ze wilde er wel graag even in trappen met haar laarsjes,maar dat vond ik minder geslaagd.
Ze hielp me ook mee om de honden te roepen. AAAAAAATohhhh(Alto!),met forse stem,zo lollig.
Nu zijn we weer thuis,lekker en beetje rommelen,morgen gaan we weer naar Amstelveen.Donderdagavond zijn we weer thuis.
Wie gebak wil eten,moet op zaterdag 24 november komen,want de 25 ste gaan we weer naar Amstelveen.Te eten is er dan ook genoeg,dus kom maar gezellig!

Twee foto"s

Heb net ondekt hoe ik een foto via Picassa kan sturen naar mijn blog.
De twee foto's hier onder heeft Andre mij gestuurd.
daar zie je Katy en Gregory en zijn ze niet schattig?

 

 

Amstelveen!!

Mooi huis hebben die Chris en Nina,ook lekker warm! Nina kwam net aangerend,toen we de koffers uit de auto hadden gehaald.Lekker gegeten (dat kan je bij Nina!) en op tijd in de kooi.Natuurlijk even genieten van kleine Cammilla.Die praat honderd uit en rijgt al aardig wat woordjes aan elkaar.Het maakt haar niet uit,of je Nederlands of Engels tegen haar spreekt.ze begrijpt het!.Ze noemt ons opa Bobbie en oma Connie en ze wurmt zich net zo makkelijk op onze schoot als kleine Brammetje.
Haar pappa en Mamma noemen haar Milla en dat vinden we een echt leuke vlotte naam.
Milla is nu in haar " Nee " periode.Dus alles is nee en daarmee uit.maar ze doet wel "Ja" hoor.Je kan haar heel makkelijk paaien met een boek of gewoon aandacht.Ze heeft boven een heuse speelkamer en daar vermaken we ons uren.Daar zijn blokjes en puzzels en boeken en en en!.
Daar staat ook een grote oma stoel en daar ga ik lekker in zitten en dan laat ik het maar op me afkomen.Soms ploft er een boek op mijn schoot,soms klimt ze bij me in de stoel,soms brengt ze me al haar speelgoed en vervolgens brengt ze het weer op haar plaats.Good girl!
Ze vindt zingen mooi en soms hoor ik flarden van liedjes,die haar mamma haar heeft geleerd..
Buiten loop gaap-voetjes,zoetjes. Ze pakt haar babypop honderd keer in en uit,die moet slapen en eten en een luier en als het even niet lukt,dan krijg ik het op mijn schoot en met die donkere kijkers vraagt ze me om dat even te doen---zonder woorden.
Nou ja,wat doe je dan he? Een heel enkele keer lukt het haar een van de katten te pakken te krijgen,maar hoogstens voor tien seconden.Die zie ik dan hoogst verontwaardigd wegrennen naar boven toe.Ze heeft best een stevige handgreep en daar zijn ze niet van gediend.Ik hoor haar heel vertederd Baxie of Romeo zeggen.,maar daar trappen ze niet in!
Ben daar best een beetje ziek geweest.Rennen naar de w.c. Maar met behulp van pillen was dat leed gauw voorbij.Vrijdag middag zijn we naar onze familie vertrokken,waar we over honderd kilometer twee en een half uur over hebben gedaan.Het was file geblazen! De volgende morgen bleek de mamma ziek,die had wel drie keer de badkamer moeten dweilen ,midden in de nacht.Het bezoek kwam wel,maar de zieke moest van ellende in bed blijven.Maar toch heb ik nog lekker met de kleintjes kunnen spelen(er waren er een heel reut!) en heb ik de gastheer nog een beetje kunnen helpen.
Die avond zijn we achter Robert en Wilma aangereden en bleven we een nachtje in Oostvoorne.Inmiddels kreeg onze oudste kleindochter ook de racek.... en achteraf bleek Robert ook de infectie te hebben opgelopen.We zijn daar nog heerlijk even naar het strand geweest'lekker uitwaaien. Daarna weer naar Amstelveen.Daar werd ik verdorie weer ziek,maar nu echt.Het was bal met de gal.Uiteindelijk heeft een kinderzetpil me weer opgeknapt.Daarna zijn we naar huis gegaan.Alleen,de bacterie was nog niet uitgewoed,want Chris en Milla kwamen aan de beurt.
Hier in Annen is deze aandoening onbekend,dus heb ik em ergens bij Chris opgedaan of ik heb em ontwikkeld van de griepspuit.Ben nu weer helemaal gezond en morgen gaan we weer richting Amstelveen,waar we deze keer blijven tot Vrijdagmiddag.
We hebben ons telefoontje bij ons,dus bel gerust.Ben al mijn adressen kwijt,vanwege de nieuwe coputer,aan sommigen heb ik het al gevraagd,maar kom je dit artikel tegen,stuur me dan even je geldige e-mail adres?????

Leeg huis.

Zo,dat was een weekje flink aanpoten.Alle ramen gezeemd,huis gestofzuigd en..................de zolder opgeruimd.Elke dag een beetje en vanmorgen had ik even helemaal niets te doen na de koffie.Beetje krantje gelezen,wat mensen gebeld,eten gemaakt en een wandeling in de mist. Wat ruikt het buiten lekker naar herfst.
We gaan nu zelf koffertje pakken,want we gaan richting Amstelveen.daar blijven we tot vrijdag,daarna gaan we de jarige Sarah bezoeken en eens een kijkje nemen bij het baby zwemmen.Dan gaan we een nachtje bij Wilma en Robert slapen en zondagavond zijn we weer te bereiken bij Chris en Nina in Amstelveen.Daar blijven we tot donderdag en dan gaan we weer voor een paar dagen naar Annen.Deze Novembermaand zwerven we dus heen en weer tussen Annen en Amstelveen.Hier en daar gaan we onderweg misschien nog wat fanmilie met een bezoek vereren.
De bruiloft van Laura en Ron was geweldig.We hebben alle twee genoten.De bruid en bruidegom zagen er prachtig uit en kleine Bram stal echt de show met zijn mooie pakje. Heel veel mensen hadden voor hem ook een klein cadeautje meegebracht.Wat een feest voor dat joch.Het was ook leuk om weer de hele familie bijelkaar te zien.
Binnenkort wordt de nieuwe computer geinstalleerd en maar weer kijken of ik al mijn programma's er weer op krijg.Ik kan nu even niet skypen.
Ons huis is echt een beetje leeg,na de invasie van de vier meisjes.Maar de teklefoon zal wel weer eens rinkelen en dan komt er wel weer een logeren,nemen we aan.

gisteren en vandaag

We vliegen door de week heen.De dag is nu helemaal anders,omdat Ilse en Tracey lang uitslapen.Voor de kleine meisjes begint de dag om half acht.dan dekken ze de tafel (of wat daar voor door gaat!!) en als wij beneden komen wordt er al druk gecomputerd.
Ze hebben nu een programma gevonden waar voortdurend een babie krijst en dat gaat ons door merg en been.Soms verzoek ik ze vriendelijk om het geluid een paar decibel naar beneden te draaien.
Vandaag was het weer ellendig,de hele dag regen.Nou,moeders,ik kan het echt niet helpen als jullie kindertjes met vierkante ogen thuis komen,ze verdelen hun dag tussen de computer en de t.v en knutselen en dit alles in hevige mate!Wat moetje anders met de regen.? Ik heb nog voorgesteld om Monopoli te spelen,maar het kwam er niet van.Dat was weer gunstig voor de onderbroeken,want die liggen weer schoon en opgevouwen boven! Vanavond had mijn volkje gekozen voor Lasagna,brocoli en spruitjes.
Nathalie,die eeuwig en altijd beweert dat ze geen honger heeft en dat niet lust,wilde maar gelijk de halve bak voor haar zelf! Ze keek met argusogen toe,dat ze precies de helft kreeg,zo gek is ze op dat spul.Na het eten babbelen we meestal even en dit keer was het onderwerp emoties.
De vraag was,wie kan in een paar seconde een emotie laten zien?
Ik liet ze zien wat ik er mee bedoelde,sprong overeind en schreeuwde :Ïk heb een acht voor rekenen,Hoi hoi hoi!!!"
Ilse was aan de beurt.Ze boog haar hoofd naar voren en begon erbarmelijk te snikken.Dat was bere goed.Tracey deed ongeveer hetzelfde,ook Suzanne had een goed cijfer voor rekenen en Nathalie veegde gewoon al onze emoties op een hoop en viel dus fiks in de herhalingen.Ze hadden nog even geen idee.Dus was ik weer aan de beurt en ik begon te schateren van het lachen.Eerst keken ze heel gek en toen ineens hadden ze het door,dat is dus echt een emotie.
Nou ik,nou ik",zei Ilse,ze keek ons woedend aan sprong overeind,graaide een paar borden van de tafel en schreeuwde "Nou hebben jullie nog niet de tafel afgeruimd,nou doe ik het zelf wel!!"En ze stampte met het bord naar de keuken en verloor onderweg nog een paar vorken.
Het was levensecht en steen goed! Wat ik daarna allemaal te zien kreeg,echt van allemaal,houden jullie niet voor mogenlijk.Ik heb me bescheurd van het lachen!
Ze kregen volop inspiratie en speelden het zo goed,heerlijk was dat..Tracey had ineens een pukkel op haar gezicht en zat zogenaamd ontzet naar haar spiegelbeeld te kijken,Nathalie nam de gelegenheid waar en rende als een gek door de kamer,midden in haar emotie.Normaal mogen ze niet van tafel,ze moeten eerst vragen ,anders wordt het een zoodje!(Zooitje?)Dit was levensecht theater.
We hebben nog even Pake en Beppe op gebeld en ons bloemkoleenlied ten gehore gebracht en Ilse heeft uitgebreid geskyped met haar vader,samen met Tracey.Nu ligt mijn volkje weer lekker in bed,Bob is net thuis gekomen en we gaan even gezellig aan de borrel.ben blij,dat ik mijn baasje weer heelhuids thuis heb.
Morgen voor mij de laatste dag met de meiden,Vrijdag gaan we naar Reen en Gerd,zondag komen we weer terug.

herfstvakantie 2007

Van vroeger ,van de bijbelse geschiedenis,herinner ik me de kreet;"De Filistijnen over U" en dat betekende zoveel als pas op,dit wordt oorlog.!
Vier kleine meisjes ze kunnen zingen als sijsjes, maar... een rotzooi dat ze kunnen maken en een hels lawaai en een gegiegel,dat is verbazingwekkend.
Ik doe de hele dag niets anders,dan onderbroeken verzamelen en opvouwen,pijama's uit de meest vreemde plaatsen trekken ,truien die ondersteboven en binnenst buiten onder stoelen dweilen,lange broeken waarvan de ene pijp etc etc.
Ze hebben nu een manie van poppenkleren maken.dus vind ik overal lapjes (soms met de naald er nog in) met vreemde gaten ,waar het poppenhoofd of de armen door heen moeten,onder de dekens en onder de bedden .Dit moesten jullie eens kunnen zien.Als ik wilde,dan kon ik de hele dag achter ze aan jagen,maar daar heb ik geen zin in en,uiteindelijk,ze hebben toch vakantie.!!!!!
Ze genieten dan ook met volle teugen.Het eten gaat er redelijk in,tafel dekken doen ze als ik het vraag.Alleen houden ze wel in de gaten,dat ze vooral niet te veel doen,want die ander moet ook net zo veel doen. Alles wordt uitgemeten en van commentaar voorzien.
En midden in deze chaos dwaalt een gelukkig mens,want we lachen hier wat af,geloof mij maar..
We hebben een strijdlied .Het zogenaamde bloemkolen lied.Als je het wilt horen hoef je maar te bellen!
De eerste dag kwam de verdeling van de bedden aan de beurt.Ilse en Tracy doken gelijk maar in de caravan( Te cool,te geeeeeek!!!!) en Nathalie wilden wel genoegen nemen met de voorkamer(Met t.v,radio en c.d speler) en zo blijft het voorlopig even.
De tweede dag zouden we s'middags gaan fieten.Ik had een fietsje bij de buren geleend voor Nathalie,maar die keerde de kont tegen de krib en deelde ons mee,dat ze geen zin had.
Maar ik ben een strenge oma,dus,geen gezeur,hup,op die fiets en achter oma aan.Naar het hunnebed en naar het bos en nog een eind omfietsen en die kleine dwarse jonge dame kwam me spontaan mededelen,dat dit wel een hele mooie dag was,zo niet de mooiste!!Leuk he? We hebben nog naar het klootschieten staan kijken en ze mochten allemaal even de bal in hun handen wegen.
Gisteren zijn we met opa naar de kermis geweest.Alle vier kregen een tientje en daar moesten ze het mee doen.Dus eerst even de kermis over ,kijken wat alles kost.Ilse en Tracy natuurlijk in allemaal bloedgevaarlijke ,wild draaiende dingen en Nathalie vergokte bijna al haar geld,want ze wilde zo een beertje met de grijpmachine.helaas.....
Helemaal moe en voldaan kwamen ze weer thuis,met glimmende pretogen en sterke verhalen.Vandaag is het een rustige dag.Uitslapen ,computeren,naar de Aldi lopen om hun eigen toetje uit te zoeken (Wat kan je al niet krijgen voor vijftig Eurocent!!).
Hele potten met troep!
Vandaag kwamen ook de eerste traantjes.Tracy haar mooie spiegeltje brak en der was geen ene smid in het hele land....
We hebben het nog wel geprobeerd,maar de meeste winkels zijn dicht vanwege de Zuidlaardermarkt.Tracy is twaalf en weet niet,dat ze niet om dat rottige spiegeltje huilt,maar om veel andere zaken.Bij mamma weg,zoveel kinderen hier,ander eten,kleine hormoon stoornisjes zullen er ook wel mee te maken hebben.En al die duizend en een dingen zorgen dan voor traantjes en dan moet er even worden gepraat,samen in de caravan,niemand erbij. En dan komt toch weer de lach door de tranen heen en gaan we lekker thee drinken.Alle zes de meiden hebben een oud T shirt van Bob gekregen en die zijn ze nou boven aan het mishandelen.Nathalie is al klaar.Ik heb em aan de lijn gehangen,want bijna alle vingerverf heeft ze er op gekliedert.Zo,nu ga ik eten koken.
Ik mis mijn rots in de branding,die is naar Amsterdam,Chris helpen.
Menu van vandaag: aardappeltjes,broccolie en gehaktballen.Appelmoes en ananas en dan natuurlijk de toetjes van de Aldi!

gewoon,even niets byzonders.

Soms doen Linda en ik dat wel eens,lekker een beetje kletsen over niets.Dat vinden we allebei gezellig.Vroeger zou ik dat zonde gevonden hebben van de tijd,maar nu geniet ik ervan.Dan vraag ik aan Linda :"Heb jij nog wat te vertellen?"en ja hoor,dan komt er weer wat.Over boeken die we lezen of over een programma wat we hebben gezien en we wisselen grapjes uit en als we uitgekletst zijn,loop ik nog een hele tijd na te genieten.Soms spreken we af en dan komen ze hier of wij gaan daar naar toe en dan drinken we koffie een klaverjassen we.Dat is heerlijk ontspannend.
Ik mag ook altijd even,als ik nog op tijd ben Marinke in bad stoppen.Wat een pret is me dat.Het wordt weer aardig mooi bij de Kantertjes,de nieuwe keuken zit erin,de vloerbedekking ligt erin en het is er gewoon gezellig.Ze hebben een mooie grote tafel gekocht en nieuwe stoelen ,zo langzamerhand wordt het een leuk huis.Marinke kan daar heerlijk spelen.In de box gaat ze nauwelijks meer,alleen als Linda even naar buiten moet,naar de waslijn of zo.
Mooi is,als wij binnen komen.Ze herkent ons direkt en ik hoef mij handen maar uit te steken en ze staat gelijk klaar om opgepakt te worden,armpjes omhoog.Nu ze wat ouder wordt,wordt ze ook stukken sterker en soms moet ik een gevecht leveren om haar in of uit de kleren te krijgen en ben ik maar wat trots als me dat is lukt.
Ik kan merken dat ik ouder wordt,het gaat me niet allemaal zo vlot af als ik zou willen.Ik ben duidelijk minder sterk en op dit moment is Bob met zijn bijna tachtig jaar me in kracht de baas.Ik ben weer aan het trainen,loop heel veel met mijn walking sticks,meestal met Bob samen,maar soms ook alleen.
Ben weer Engelse boeken aan het lezen.Als ik er eenmaal mee begin moet ik het uitlezen. :"A house full of strangers" heet het en dat gaat over een joodse man,die zijn geloof af wil zweren en een andere naam aan wil nemen,omdat hij de pesterijen niet meer kan verdragen en zo graag zou willen leven als een gewone niet joodse man.
Verder speel ik met de gedachte om nog eens een boek te schrijven.
Ik las bij Reen een hele oude brief van een tante van mij en daarin vroeg ze zich af hoe het zou gaan met de lieve Jacob ?(mijn vader)Dat leek me een hele aparte titel voor een boek en die zin maakt gelijk een heleboel gevoelens in mij los.
Als die rottige oorlog er niet was geweest,had ik ook een familie gehad.Oma,opa een hele reut tantes en ooms en neefjes en nichtjes.Dat had ik prachtig gevonden.
Aan die vraag van mijn tante Klaar voel ik de hechte familie band in het gezin van mijn vader en een stukje daar van had ik graag willen meemaken.Ook hun tradities,ze waren puur joods,vierden al die joodse feestdagen en keken duidelijk uit naar die hoogtijdagen.Eigenlijk heb ik daar best tijd voor om eens achter de laptop te klimmen.Zit er nog over te dubben.Binnenkort komt Reen hier,dan ga ik het met haar eens doorkletsen,zij weet natuurlijk meer van onze familie Ook Jet,mijn oudste zus ga ik maar eens mee aan de babbel.
Vroeger was ik altijd stik jaloers als een van mijn vriendinnetjes zei dat ze die middag naar haar oma ging.Dan zag ik hele visioenen van limonade ,snoepjes en lekker geknuffeld worden door zo een lieve oma.
Zo,dit was dus een portie - niets byzonders- gewoon een beetje gekwebbel met degene die dit leest.Nu ga ik nog eens even in mijn foto's rommelen,er zijn er nog een paar die ik jullie wil laten zien.

weekje Amsterdam

We hebben voor een week onze tenten opgeslagen in het Amsterdamse bos.Mooie camping,goed onderhouden.
We hebben Chris en Nina een heel klein beetje geholpen.Wij hebben genoten van de kleine Milla.Ze is nog geen twee,maar kan al heel duidelijk aangeven wat ze wil.
Oma,buiten? Of: Nee,nee,douchen.Soms komt er een melodie in haar hoofdje en dan begint ze te zingen en als je dan meezingt,geniet ze duidelijk.Ze laat zich lekker badderen,luistert naar verhaaltjes ,is gek op spelen in de speeltuin.Ze klimt graag en eet zelfstandig.Ook soep!Ze vraagt soms of ze de teletubbies mag zien en als ze dan niet mag,gaat ze gewoon wat anders doen,geen gehuil.Ik ben er een week geweest en ik heb haar niet zien of horen huilen.Ze is echt een heel vrolijk meisje en ik heb dolle pret met haar als we gaan wandelen.Ze zegt alles na ,heel duidelijk.Met het benoemen van plaatjes scoort ze hoog.
Ik zag een keer een olifant en ik zei:"giraf".Ze keek me aan en zei heel gedecideerd :"Giraf"!!Ik verbaas me ,dat zulke kleintjes al zoveel weten en mij al verbeteren.
Ze krijgt een tweetalige opvoeding en ook dat kost haar geen enkele moeite.
Opa Bobbie vind ze leuk.Dat opa is te lastig en dus noemt ze hem Bobbie.Nina probeert haar dan te corrigeren,maar het blijft Bobbie en het klinkt koddig.
Soms zegt ze ook alleen Opa .Mij noemt ze oma en als ik vraag ;"zeg eens Connie?"dan doet ze dat ook.
Ik ben met haar naar een moedergroep geweest en je kan zien dat ze zich daar thuis voelt. Ze is nog niet binnen of ze pakt al wat speelgoed en je hoort haar niet meer.
de meeste ouders komen van heinde en ver,Engels hoorde ik het meest.
Daar wordt gezongen,lekker op mamma's schoot in de kring.Er wordt altijd iets gemaakt,geplakt,geknipt,geverfd.Ze krijgen limonade en fruit en zo een ochtend vliegt voorbij,ook daar vond ik het zo gezellig.
Ze gaat ook twee keer per week naar een creche en daar wordt echt met een programma gewerkt.Ook heel gezellig.Ik zag er babies en boxkindertjes en eigenwijze kleine kleuters,die al druk aan het spelen waren toen we kwamen.
We hebben in de omgeving nog een fikse fietstocht gemaakt,het is daar mooi hoor.
We zijn nu een weekendje thuis,bij Chris en Nina was even niets te doen voor ons.
Morgen gaan we een dagje Nistelrode om weer even te knuffelen met nog zo een grappig kleintje.dan gaan we diezelfde avond nog door naar Amsterdam.
Daar gaan we kijken of ze ons de Amsterdammers ons nog kunnen gebruiken en zo niet gaan we even naar Oostvoorne,ook even de kleinkinderen zien.
Wij genieten van deze periode in ons leven.
In oktober zien we de meiden weer,Reen en Gerd komen een paar dagen.Dan hebben we weer volle bak.Vier kleine meisjes en vier volwassenen.
Als Ilse er is,komt ook gelijk de hele buurt binnen.Moet wel even wat limonade etc inslaan en lekkere broodjes.De meiden hebben dan herftvakantie.Ze vinden het nog leuk gelukkig. O ja,ik vergeet de twee katten van Chris en Nina nog.
Die vinden drukte minder leuk,maar alles went zeggen ze he?.Het hek gaat op slot en de meiden moeten maar klimmen,dan kunnen de katten ook alvast een beetje wennen aan het weer buiten zijn.Foto's volgen
Op de terugweg zijn we nog even bij Linda en Johan aangewipt,even de kleine meid zien en wat spullen van CHris en Nina afleveren (Waren ze blij mee!!).We troffen Linda net buiten met de twee honden,dus nam ik er een van haar over en liepen we het boerenpad acteruit.Begint het me daar ineens te gieten,we waren allebei kledder nat binnen de minuut.Voelt niet lekker hoor.
Een warme douche doet wonderen.!
Bij Linda en Johan vorderen de werkzaamheden en kan je zien dat het mooi wordt.

Nog even twee foto,s

Nathalie met diploma en Nhalie eindelijk alleen in het grote zwembad

Zwemdiploma Nathalie

Het is heel normaal in Nederland,dat een kind een zwemdiploma haalt.Maar dat is niet voor iedereen weggelegd.Die dappere Nathalie heeft een giga gevecht gevoerd met zichzelf en opa Theo heeft haar er mee geholpen.Voor mij is hij DE OPA VAN HET JAAR!!!!
Samen hebben ze wekenlang gezwommen ,soms met veel plezier en soms met tranen.
Hoe kan je als klein meisje beschrijven wat je moet overwinnen om met je kop onder water te gaan?.Bij mij heeft ze onder de douche geoefend,badmuts op ,ogen open en proberen te blijven kijken als het water erlangs stroomt.Met Suzanne in het zwembad spelen en spetteren en hele kleine eindjes onder water.
Maandag zat ik in zak en as,want ik dacht dat ze het niet had gehaald.Ik had beter moeten luisteren naar Els.Dinsdagavond belde Els.Of we kwamen kijken,Nathalie had groen licht gekregen van de badmeester,ze mocht ook mee doen.
Nou,gauw alle afspraken afgezegd en toch een beetje benauwd,gingen Bob en ik er naar toe.Wij kennen dit wichie zo goed en we weten ook wat ze soms moet doormaken met angst en onzekerheid.
Daar stond ze dan eindelijk,net als alle andere kinderen,in de rij.babbelen,duwen,grapjes maken,knikken naar al die opa's en oma's,even zwaaien en ineens,ja , Nathalie aan de beurt.
Met gemak sprong ze erin en nam ze de eerste horde,onder een soort buis doorzwemmen,met kleren aan.
Geen probleem. Dan......weer op het startblok,nu dieper naar beneden,door een gat heen zwemmen.Ze deed het keurig en alle vier de grootouders en de mamma haalden opgelucht adem.
Daarna moest ze de verplichte baantjes rugzwemmen en gewoon zwemmen en dan weer aan de kant hangen.Nathalie kan zich niet super concentreren,ze babbelde maar wat af en de zwemleraar riep haar een paar keer tot de orde.:Nathalie,oren boven water,opletten,luisteren.
Even begon ze te huilen,want een ander kind trapte haar onder water.
Maar de zwemleraar weet wel wat hij met haar aan moet.Niks trooste,vooruit,mee zwemmen!
En de tranen verdwenen,de boze blik bleef nog wel even,maar ze deed het toch maar..Rugcrawl,buikcrawl en toen tot slot watertrappen.
De laatste tien tellen tellen alle aanwezigen mee en het is een feest om maar die snoetjes te kijken.Allemaal trots,zo,dat hebben we toch maar even gefikst!.
Wij waren allemaal zo blij voor deze jonge dame,want nu kan ze met haar vriendinnen ook lekker in het diepe zwemmen en dat gunnen we haar van harte.
Goed zo,Nathalie!

Nathalie en Suzanne,gehuld in onze badjassen

TWEEDE WEEK

OOK HIER HEBBEN WE GEMERKT,DAT DE DAMES VERANDEREN,het zijn geen echte kleine meisjes meer.Ze hebben een eigen mening en we worden op de vingers getikt,want ze zijn kritisch,soms tegen beter weten in!
Jullie moeten goed begrijpen,dat een mens alleen maar snurkt als hij of zij verkouden is en anders niet!!Nou,dat weten we dan maar weer.Wat is die Bob toch alsmaar verkouden!Zielig he en hij weet het niet eens.
Suzanne en ik zijn samen naar de sprookjeshof geweest en dat hebben we drie uren vol gehouden,met gemak.Suzanne heeft gesprongen,gedanst,geschommeld geklommen en en en ,wat een energie heeft die dondersteen!
Nathalie en Suzanne hebben eindeloos samen gespeeld,allerlei fantasiespelletjes,zo in de trant van:
Toen was ik een mevrouw he? en toe kwam jij eraan en toen zei je........
Uren kunnen ze dat volhouden.Ze hebben samen in een bed geslapen en elke avond kreeg ik een heerlijke pakkerd van allebei.Suzanne eet alles,vind het soms leuk om met Nathalie samen te zeuren over het eten,maar,die krijgt genoeg naar binnen.Nathalie heeft nog wat moeite met groente,maar ze doet echt haar best.
Die twee hebben ook heerlijk gezwommen en gedold in het water.
Nu zijn ze allebei weer naar huis en prompt blijven ook al de andere kinderen weer weg.
Op een avond zaten Bob en ik nog even na te tafelen,gaat ineens de deur van de keuken open en daar marcheren in ganzepas zes meiden naar binnen,recht op de computers af.Even later stampt dat stel naar boven en tien minuten later zien we ze weer naar buiten verdwijnen.Dit alles zonder woorden.Zoiets moet je eigenlijk filmen.
Zo,nu maken we het huis weer schoon,verven ons schuurtje nog op en dan staat Amsterdam op het programma.Daar gaan we op Camilla passen als Chris en Nina in hun nieuwe huis gaan werken.Daar verheugen we ons op.
De meisjes hoefden in huis niet veel te doen,ze hebben een kwarktaart gemaakt,braaf hun bordje naar de keuken gebracht ,soms geholpen om de tafel te dekken en er is bijna geen traantje geplengt.Hele kleine kibbelpartijtjes,maar ook met deze twee was het uiterst gezellig en we hebben veel gelachen.Zo,nu nog even een leuke foto van die twee ,ik heb er genoeg!

Rust in de tent!

We hebben twee gezellige maar heel drukke weken achter de rug.Eerst kwam Ilse met haar vriendin logeren.Aan giebelen geen gebrek,twee tieners,die het leven van de vrolijke kant bekijken.Van die twee word je niet echt moe hoor. De meeste tijd zitten ze boven op de hobbykamer of liggen ze lang uit op bed naar de t.v.
te kijken.En dan zitten ze ook uren achter de computer.Eten doen ze allebei goed en dit keer hebben we ze alle vrijheid gegeven.Opstaan wanneer ze willen,slapen gaan wanneer ze willen en verder hun eigen tijd naar wens invullen.De eerste avond zijn we wel naar het dorpscircus geweest.De jonge clown en jongleur mocht zich verheugen op de speciale aandacht van de twee dames.Hij heet Ramon en ziet er leuk uit. Hij kan een tafel op zijn kin balanceren en ook vier stoelen tegelijk.
Toen we eruit liepen wierp Ilse een kushandje naar de tent en een van de medewerkers zag dat. :"Is die voor Ramon?", vroeg hij en hardweglopend en gillend van het lachen maakten ze dat ze wegkwamen.Echt bakvissen.Het leuke van die twee is,dat je al echt met ze kan praten over diverse onderwerpen.
De vader van Tracy woont op Curaceau en de vader van Ilse in Amerika en ze vergelijken die die twee vaders op op een voor de vaders niet zo leuke manier. Ze vinden,dat hun vaders best een beetje meer van zich mogen laten horen en die moeten toch weten dat ze een keer per jaar jarig zijn.Waar blijft dan de post en het leuke cadeautje? Vaders?????
De hugs kon ik deze keer vergeten,doei en bedankt en gelijk weer giechelen met elkaar.Niet dat "kleffe" gedoe,ook iets voor te zeggen.
Meiden,het was echt een feest om jullie te hebben.En lieve Tracy,wil je af en toe nog eens voor ons bidden?
Als je dat ervaren wil,moet je haar uitnodigen,dat is een aanrader!

flink bij de oren gepakt!!!

De nacht ervoor had ik er al over gedroomd,echt waar.maar de werkelijkheid was veel mooier hoor.
Ik was vijf minuten voor de tijd Er was geen mens te bekennen.maar dat duurde ook maar een minuut,daar stroomde van alle kanten het personeel binnen.De ontvangst
was al zo apart.Schoenen uit,badjas mee,uitkleden en weer beneden komen.
Ik kreeg een heerlijk kopje koffie met een klein gebakje en zes andere versnaperingen erbij.Bij de open haard!En dat op de vroege morgen.Daarna
kwam een jongedame me vertellen hoe mijn dag was geplanned.Het eerste uur had ik niets te doen.Ik werd nog even rondgeleid door het hele gebouw en toen aan mezelf over gelaten.Nou,daar had ik weinig moeite mee.Heb me lekker in de tuin genesteld met een paar bladen(Opzij-net wat voor mij!) eeen mijn eerste uur was zo voorbij.Als eerste ging ik onder de snelbruiner.Ze hadden me al precies verteld hoe ik dat moest doen.Nou,lekker hoor
Warm en behaagelijk en een lekker kalmerend muziekje op de achtergrond.Daarna de rest van de bladen uitgelezen Daar kwam weer iemand naar me toe,die vond dat het tijd was voor mijn soepje.Ik heb Bob verteld,dat ik soep met ballen kreeg,maar die zaten niet in de soep hoor.Om mij heen liepen nogal wat kerels in adamkostuum,af te koelen van de sauna.dat was effe wennen,maar ook de dames liepen daar plantjes te bekijken en omgeven door al dit liefelijks,smaakte de soep excelent
Daarna kreeg ik nog een kop koffie en een pistoletje met kaas en annanas en een hele boel rauwkost,gezonder kon het echt niet.Toen werd het tijd voor de tweede behandeling.Ik moest weer uit de badjas en een juffrouw legde netjes een hele kleine handdoek over mij heen en kondigde aan,dat ze me ging scrubben.Een of ander goedje,met korreltjes erin.Dat deed ze echt stevig.Daarna kwam ze met een grote bak groene prut en daar werd ik tot aan mijn nek mee ingesmeerd.Algen in poeder vorm,aangemaakt met heet water.Stinken jongens,je reinste garnalen lucht.Maar er ging een plastic over heen en toen een warmtedeken en nog een gewatteerde deken en een zalig muziekje (Net de golven van de zee en helemaal vredig) Loei heet zweefde ik weg naar dromenland.Wat was dat prettig
Ja,en dan moet je er weer uit,hup onder de douche.De juffrow stond er naar te kijken en gaf me tips,waar nog klodders zaten.Heb wel een stief kwartiertje staan boenen.
Daarna hielp ze me weer netjes in mijn badjas en moest ik naar de rustkamer,waar ze al een heerlijk glas jus voor me had neergezet.Stoel achterover,gedachten op nul,verder dromen.maar in mijn hoofd kwam toch iets van onrust,want ik wilde toch lekker in de sauna.Dus na een kwartier ben ik naar beneden gegaan en dook ik de sauna in,die het mildst was,nml.60 graden.ik was al zo lang niet meer in een sauna geweest,ik wilde rustig weer wennen.
Daana op voor de volgende behandeling.De schoonheidsspecialiste.Ik kwam er met een natte kop en nog helemaal nagloeiend en voor ik het wist had ze me al op haar behandeltafel.
Ik had al iets gelezenover keien.Ik kreeg er twee in mijn handen,zalig warm.
twee onder mijn schouderbladen,twee in mijn zij,een op mijn borstbeen en acht.....tussen mijn tenen,hele kleintjes.Daarna werden mijn voeten ingepakt en kreeg ik mijn schoonheiddsbehandeling.Vaardige vingertjes,smeerden mijn gezicht vol met allerlei heerlijke geurige cremes en daarna begon de massage.Vooraf kreeg ik trouwens weer zo een stinkmasker van Algen,maar ze had er wat andere geuren bij in gedaan.Terwijl ik lag op te drogen met dat masker,ging ze met mijn voeten aan de gang.die werden eerst gemasseerd,daarna in het vet gezet en toen weer toegedekt.
Na bijna drie kwartier was het feest weer afgelopen en na ween kwartiertje liggen ben ik weer in de sauna gedoken.
Deze keer met rozenkwarts,wat is dat lekker zeg!
Daarna uitgebreid onder de steenkoude douche,totdat ik weer op een beetje normale temp.was.Goed gezweten deze keer.Het water loopt echt als een kraan van je lichaam af en dat voelt zo prettig.
Na ongeveer tien minuten wachten werd ik binnen geroepen bij de masseur.
Nu heb ik wel een beetje complexenwat de bovenkant van mijn lichaam betreft,maar ook deze man toonde alle begrip en voor ik het wist was ik netjes afgedekt.
Ook dit kan ik jullie aanbevelen.Hij heeft mij helemaal gekneed,van top tot teen
Zelfs mijn oren werden gekneed en als sluitstuk,werd ik helemaal geschud.Hij pakte mijn grote teen,tilde zo mijn hele been een stukje van de grond en net als een hond die met zijn speeltje schud,zo werd ik geschudq
heerlijk heerlijk.
Daarna werd ik gerammeld,heel grof.
Hij zei,dat het een nieuwe methode was en en ineens was het weer afgelopen en jammer,maar ik moest er maar weer uit.
Kreeg het advies om maar weer flink te drinken en verder kalm aan te doen.Met lood in mijn benen en slaperig-honderd procent voldaan ben ik weer in de auto gestapt.Half acht was ik weer thuis en om half elf lag ik al in bed,nadat ik al twee keer bij de t.v. in slaap was gevallen.
Wat een feest was dat,zo een hele dag voor mij alleen.
Jongens,allemaal nog hardstikke bedankt.
veel liefs van een schoon geboende Constance!

De messen zijn geslepen!!!!!!

Het gaat echt gebeuren mensen,a.s.donderdag word ik gebakken,gekookt,geknepen,ondergedompeld in geheimzinnige stoffen.....................Connie goes AnHolts!!Beautycentrum
Daar heb ik vreselijk veel zin in.Ik heb een heerlijk programma uitgezocht,met alle luxe en comfort en ik ga waanzinnig genieten,reken maar van Yes!
Mijn karkas wordt ondergedompeld in de heerlijkste olien en ik ga uitgebreid bakken in de sauna. En deze keer laat ik me eens lekker kneden,hoop ik,door een goeie masseur of masseuse.
Ik had het al zo vaak uitgesteld en vanmorgen dacht ik opeens..............Bij het uitsoppen van de caravan ........................er moet iets lekkerders zijn dan dit.Weg met de sopdoek,weg met het sop,Ik wil zelf in bad!
Dus,mijn kaartje opgezocht,lees terloops nog even de bijgesloten brief en daar lees ik,dat dit papier geldig is tot................februari.
Ben gelijk gaan wandelen met de hond,ik kon het centrum niet te pakken krijgen en ik was woest op mezelf.
Thuisgekomen,pakt Bob nog een keer het papiertje en lacht me vierkant uit.
Het is een heel jaar geldig.
Heerlijk heerlijk.heb gelijk een afspraak gemaakt.
Ik wil dit helemaal alleen genieten.Bob bod me aan om me weg te brengen,maar nee,nee,dit uitje is van het begin tot het einde helemaal van mij.
Dat heb ik van jullie gekregen en daar wil ik elke minuut van consumeren.
Zoiets doe je maar een keer in je leven.
Donderdag verspil ik honderdveertig euro!!!!.Aan mezelf!!!
Hupsake,ze gaan allemaal op aan luxe en plezier .
Donderdagavond ligt een schoongeboende,doorgeknede,opgeknapte Constance in haar bed,na te genieten,zeker weten!!!Dank zij jullie.
Nog twee nachtjes slapen nog even geduld maar dan is het donderdeg, mijn dag!
Ik vertel het jullie wel....hoe het was en zo...
Ben compleet in de wolken.

Gerben,Daan en hond Gijs

Het lupt mie over de leerzen!

Toen ik nog in Zeegse woonde las ik altijd het Nieuwsblad van het Noorden.Elke zaterdag stond daar een Drents stukje in en dat ging over de veldwachter en mevrouw Koetje.Tranen heb ik daar om gelachen en ik belde Reen nog wel eens op om het haar voor te lezen.Die vond dat ook altijd zo lollig.Enfin,die bewuste veldwachter liep het ook altijd over de leerzen,met andere woorden het werd hem vaak te veel.
Ik kan verdorie niet eens meer rustig op de w.c. zitten!
Mijn oog valt voordurend op allerlei zaken,die niet in de plee thuis horen.Spinnen en spinnenwebben en de wastafel die meer zwart dan wit is,inclusief de zeepfles
.O K,dan maar weer even een doekje pakken . Als ik een douchje pik,om weereeens zelf even weer fris te worden,wat ziet mijn oog????? Ja hoor,vuile vegen,een vies douchegordijn en lange spinnendraden voor het kleine raammpje,dus......even een doekje pakken en de ladder en de vim en en en en ...poetsen maar weer. De meeste was ligt weer in de kast (nog een lading!) en de caravan is viesss!!!!!!!!!!!!!.
Als ik dan s avonds lekker in mijn bed lig en tevreden rond kijk,zie ik opeens weer spinnenwebben en die deur mag ook wel eens een sopje.
Als ik s.morgens mijn schoenen pak,zie ik opeens,dat ze hardstikke vies zijn,die moeten even schoon.
De planten schreeuwen om water,de auto moet leeg,gauw even koffie zetten,bed opmaken,vlees uit de diepvries,het houd gewoon nooit op,kortom lieve mensen, HET LUPT ME OVER DE LEERZEN!!!!!!
Kennen jullie dat,dat gevoel van nooit een schoon geweten,want er moet nog zoveel.
Nu zit ik achter de PC en ik zie effe helemaal niets. Nou ja,het toetsenbord zit nog vol kindervingertjes en het scherm ook en mijn rechteroog ziet nog wel de stapel onafgewerkte post.
Maar bij mij in de buurt wonen twee redders,want die komen elke dag Gijs halen,onze tijdelijke loge. Nou,Gijs vindt het geweldig. Gewapend met twee hondenkoekjes en de riem trekken ze er op uit en dan is het hier even rustig.
Gijs heeft mij uitgekozen tot zijn aanspreek punt.Hij gaat dan recht voor me zitten en ademt gezellig zijn hondenvoerlucht in mijn gezicht .dat is echt niet meer lekker.En dan legt hij vertrouwelijk zijn natte baard op mijn knie en zijn hele kleine staartje kwispelt vrolijk en zo lokt hij mij naar buiten en dan gaan we maar weer lopen.Wij hebben samen al heel wat kilometertjes achter de rug.Leef gezond,neem een hond!
Maar die twee overbuurtjes nemen soms mijn taak over.Ze heten Gerben en Daan.Ze hadden al een idee om een hondenwandel centrale op te richten,dat brengt wat snoepgeld in het laadje.
Die hond krijgt er nooit genoeg van,hij speelt met de bal,maakt dol dwaze sprongen,hij lijkt in de verste verte niet op een ouwe hond en toch heeft hij al aardig wat jaartjes geconsumeerd ik geloof een stuk of vijftien???Kortom,Gijs is een lieve leuke hond en slim is hij ook.

s Ávonds moet hij na de laatste wandeling in zijn mand in de keuken en daar heeft hij geen zin in.Linda had mij verteld,dat ze plasjes van hem had gevonden en daar heb ik geen zin in!
Zo gauw we de lichten uit gaan doen smeert Gijs em onder de tafel en loert achterdochtig naar ons.
Maar als we om zeven uurt hem weer verlossen en hij zijn eerste rondje krijgt is alle leed weer geleden.
Gister bonsde een woedende mevrouw op het raam.Eerlijk gezegd,dacht ik dat ze hulp nodig had,dus ik ren gauw naar haar toe,maar ze wees op Gijs en haar tuin.
Daarna ging ze door de knieen en bekende dat ze best veel van dieren hield en Gijs kreeg een aai.
Begrijpelijk,het is niet leuk al die hondenpoepvoor je deur.
Zo,van Gerben en Daan heb ik een foto gemaakt.samen met Gijs.Die moet perse in mijn blog.

Nog een klein verslag van Polen.Het is vandaag negen juli.

We hebben een paar grote steden bezocht zoals Jelenia Gora,Breslau en Krakau en wat beroemde kleine stadjes,zoals Wallstad en Grusau, bekend om hun kerken.We hebben en paar Synagogen bezocht,waarvan ik echt van genoten heb.Een hele kleine en ook en hele grote.die kleine wordt nog steeds gebruikt en er achter is een joodse begraafplaats,met de zo bekende steentjes op de grafstenen en de opgevouwen briefjes.Ik ben nieuwschierig genoeg om er eentje te lezen,maar uit respekt voor de doden blijf ik er toch maar af. Op een graf lag zelfs geld.
In de grote synagoge hingen aan de muur allemaal grote informatie borden over de Joodse kultuur van de wieg tot het graf.Mijn vader moet dit allemaal hebben meegemaakt.

Ik wist bijvoorbeeld niet,dat een jonge van dertien mag trouwen en dat er om een dood kind anders wordt getreurd dan bijvoorbeeld om een moeder of vader.
Als ik weer eens in Amstredam ben,ga ik nog eens op snor naar dergelijke boeken.

We waren eigenlijk van plan om een grotere reis te maken met veel meer steden,maar eerstens ging dat niet om dat Reen niet lekker werd en tweedens, je neemt niets meer op als je zoveel ziet,dit was meer dan genoeg

Onvergetelijk voor mij was het bezoek aan Auswich.Ik heb er zoveel over gelezen en zoveel foto's gezien.Maar je keel wordt dichtgeknepen als je er werkelijk binnen komt.
Reen en ik hadden het allebei te kwaad.We hebben op de plaats gestaan,waar die soldaat de mensen of naar links of naar rechts stuurde met een luizig handgebaar.
Links betekende direkt naar de gaskamer,rechts nog even uitgebuit worden.

We hebben de martelkamers gezien,waar veroordeelden drie dagen letterlijk moesten staan in een ruimte van 60 bij 60 centimeter en een meter hoog Ook palen waar mensen aan werden opgehangen aan hun handen,die achter hun rug waren vastgebonden.daarvan gingen ze niet dood,maar hun armen werden wel uit het lid getrokken.Ook de kleine cellen,waar terdoodveroordeelden letterlijk de hongerdood moesten sterven'.

We zijn ook in de barakken geweest waar zeven tot negen mensen in een bed moesten slapen en we hebben de " toiletten" gezien,een cementen plaat,waar twee rijen gaten in zaten,waar de ontlasting een halve meter lager neer viel,zonder waterspoeling,zonder closetpapier,daar bleef het dan liggen.Onvoorstelbaar.
De mensen die nog even werden uitgebuit (zeventien uren werken per dag) kregen een stel kleren,die pas uitgingen als ze aan de beurt waren voor de gaskamer.

Nu heb ik met eigen ogen gezien door wat voor een hel mijn familie is gegaan en ik zal het nooit meer vergeten.

We zijn daarna nog twee dagen gebleven en toen zijn Bob en ik weer naar huis gegaan.
Niemand heeft ons lastig gevallen,iedereen was aardig en de jeugd stond voor ons op in de tram en bus.Zoiets doet me wel wat.

Reen en Gerd hebben op de laatste camping nog een echt volksfeest meegemaakt,met dansen en zingen en bier en worst. dat vonden ze grandioos.

De dag dat we weggingen was Gerd in mineur,want hij was zijn buideltje met geld kwijt.Daar zat voor een aardig kapitaaltje in. Hij had dat aan zijn riem hangen met twee lusjes.Natuurlijk werd de hele caravan op de kop gezet en Reen werd het op laatst zat en vond,dat Gerd zich er maar mee moest verzoenen,het was weg en daar mee uit!!!!. Dat is geen eenvoudige zaak.
Ik zei tegen Gerd,dat ik dacht,dat dat gekke ding toch weer tevoorschijn zou komen en dat ik nu al vast een weddenschap met hem afsloot .ik wilde graag een reep chocolade met nootjes! Daar ben ik gek op!

Nou jongens,die krijg ik,want Reen belde me de volgende dag op,de buidel was terrrecht,die zat gewoon klem in zijn broekspijp.Hoe vinden jullie die!?

We zijn weer thuis en nu slobberen we al het familie nieuws weer op.Chris en Nina hebben een huis gevonden,Wat fijn voor ze!
Marinke loopt als een kieviet,wij hebben voor drie weken een hond (Gijs van Annelies en Alfons) en die hebben we met de buurkinderen eerst maar eens in bad gestopt,want die stonk een uur in de wind.Mijn overbuurjongetjes vonden het een feest en Gijs vond het heerlijk..De was is weer schoon en nu beginnen we heel langzaam aan de caravan.

Ik heb een nieuw fotoprogramma en weet nog niet hoe ik de foto's hier in kan krijgen,maar ik heb ergens in Eindhoven iemand zitten die me op weg kan helpen,die ga ik binnenkort eens bellen.

Bob is 14 juli jarig,iedereen is van harte welkom.Natuurlijk maken we een groot feest als dit manneke 80 wordt,daar moet ik nog even over broeden,maar gevierd wordt dat op de zaterdag ervoor,dus schrijf dat maar alvast in je agenda van volgend jaar!!

Polen - deel 2. Van Jelenia Gora tot Breslau

Onze eerste grote stad was Jelenia Gora... daar hebben we een mooie kerk bekeken. Wel een beetje donker maar prachtig beschilderd. Een uitgesproken Barocco kerk. Daarna een heerlijke stadsboemel om vervolgens ongeveer een eeuw op de bus te wachten.

De volgende dag zijn we naar Grussou gereden, waar een beroemde kloosterkerk te bezichtigen was .Toen we er aan kwamen was in de grote kerk een dienst bezig. Deze kerken zijn echt opgeknapt en de muurschilderingen bijgewerkt. Wie er ooit nog eens de kans krijgt moet daar heen, het is adembenemend. Ook het kleine kerkje wat er naast staat. Een klein schatje.

Gisteren zijn we naar Breslau gereden en voordat we daar aan toe kwamen even naar en klein dorpje, dat heet Wahlstad. De kerk heet Legnica Pole (of hij staat daar???). In ieder geval, we hadden veel geluk, want eigenlijk was het gesloten maar een mevrouw heeft em voor ons open gemaakt.




Ook weer zo iets moois, niet te vergelijken met die saaie kerken in Nederland. Vandaag hebben we een Synagoge bekeken en een boemel door de stad. Daarbij hebben we de Universiteit van binnen bekeken en liet de concierce ons even in de aula kijken.

We hebben ook nog de Dom bekeken maar die vond ik oer lelijk. Door toedoen van Reen vonden we een oud wijfie bereid ons twee afgesloten afdelingen te laten zien en dat was indrukwekkend.

We hebben het naar onze zin, redelijk weer, af en toe een bui, niks te klagen. De camping is mooi, wat willen we nog meer?

Groeten van ons alle vier en we melden ons wel weer!

Polen, reisverslag 1

Hallo allemaal.

De reis naar bijna de grens van Polen liep gesmeerd,we hebben Reen en Gerd ontmoet in het Spreewald. Makkelijk he,met die telefoontjes. Pech voor Reen was, dat ze ziek werd en dus bleven we een paar dagen daar,voordat we naar Polen gingen.

Vandaag hebben we onze eerste grote stad bezocht,mooie kerk gezien en gezellig door de stad gelopen. We zijn wel geschrokken van het aantal bedelaars. Ze gaan ook niet weg, blijven steeds vlak bij je staan en brabbelen maar in hun eigen taaltje en op laatst geven we maar wat.

Het landschap is schitterend mooi en afwisselend en in de verte zien we vanaf deze camping het reuzegebergte. Nou,het zijn ook echt reuzen. Gisteravond hebben we onze eerste boodschappen gedaan en geld getrokken uit een automaat.

Je kan hier echt alles krijgen.heerlijke broodjes en veel vers fruit. De mensen zijn vriendelijk en sommigen spreken Duits of Engels en de rest doet het met handen en voeten.

Reen is nog steeds niet helemaal gezond, hoest heel erg en heeft het soms behoorlijk benauwd. Maar ze is een echte Leeuw,dus doet zo veel mogenlijk mee.

Vanavond worden we gehaald met een taxie en gaan we echt Pools eten. Onze campingbeheerder is Nederlander en die zal er voor zorgen dat we op de goede plek komen. De camping is netjes en schoon,heerlijke douches. Van hier uit maken we een paar tripjes,dus als iemand nog wil schrijven, ik kan hier mijn e-mail ophalen op mijn hotmail.

We hebben het verder goed hier,koken om de beurt en eten in elkaars tent. Er wordt natuurlijk veel geklaverjast en we kletsen wat af. Gerd heeft deze reis de regie en dat bevalt ons best,hij heeft veel voorbereid. We beginnen in het zuiden en zien wel waar we eindigen.

We proberen natuurlijk een beetje Pools op te pikken en" dank je wel" klinkt ongeveer als: "Tienkoeien".We zien hier de letters ook een beetje anders en de woorden zijn vaak moeilijk uit te spreken omdat er soms vier medeklinkers achter elkaar staan.Wie weet spreken we het een beetje voordat we thuis komen?????

Hartelijke groeten van ons viertjes en als er iets bijzonders te vermelden valt melden we ons weer.

UITlaten!!

De dames zijn het niet altijd met oma eens.Waarom nou iedere keer douchen??
Suzanne weet het zeker,allemaal onzin.Ik ben niet vies en ik stink niet en mamma zegt.......!!
Daar trap ik dus mooi niet in.Ik kreeg veel boze blikken,todat ze onder het warme water stonden en dan hoor je Lalalalala!
Enfin,ik besloot het deze keer toch eens degelijk aan te pakken en vlak voor de koffie riep ik de dames voor een kleine vergadering bijeen.Wat nou weer?????,wilde Nathalie weten en met een zucht schoven Ilse en Suzannen ook hun stoel bij.
Mijn vraag aan hun:Wie weet wat een uitlaatpijp is?"Ilse wist het gelijk.Mijn volgende vraag hebben mensen ook een uitlaatpijp.Jaaaaaaaaaa"!!!,gilde Nathalie en gaf zichzelf een tik op de billen.Goed zo Nathalie.!Hoeveel uiklaatpijpen heeft een mens eigenlijk?.Ilse:"Uit je mond kan je ook stinken"
Nou,zweetvoeten ,die zijn ook akelig,dat wist Nathalie wel.Laten we eens gaan tellen.
We telden er negen.Dus je kan uit negen gaten stinken,nou,dat is nog al wat.
Dus,daar moet je wel wat aan doen.
Ilse:"o.k,o.k,douchen!
Elke auto verspreid uitlaatgassen en ieder mens kan dat dus ook.Wij zijn ook een soort mnotertje. :"Weet je wat ik nou het rottige vind?",vroeg ik.Nee,dat wisten ze niet.
Veel mensen ruiken dat je stinkt,maar ze zeggen het je niet,ze gniffelen erover en achter je rug knijpen ze hun neus dicht.
Nu waren ze alledrie heftig geinteresseerd.Dat is gemeen! Dus dames,daarom wil oma dat je elke dag even je afspoelt,dan kan nooit iemand iets van je zeggen..Nou,ze waren het helemaal met me eens,dus als je eens geen zin meer hebt in een douche

Denk dan maar aan je uitlaatpijpen......!

Kleindochters

Natuurlijk ben ik apetrots op ze en ook nog eens een keertje stapelgek.Voor sommigen ben ik eigenlijk een nep-oma maar zo voel ik het niet,ze zijn me allemaal lief.
De laatste weken hebben we een lawine van dat kleine grut in huis gehad,op bezoek en zelfs ook slapen en daar hebben Bob en ik met volle teugen van genoten.
Ilse is mijn oudste kleindochter en dat wordt al echt een tiener,met giecheltjes en wijze uitspraken en ongelofelijk gezellig om ze in je huis te hebben.Ze is een klein moedertje over al de anderen,bij haar hoef ik niet al te lang te zeuren als ik iets gedaan wil hebben en als ik echt even fout zit corrigeert ze me rustig en prettig.Heel vaak als Ilse er is,komen horden jonge meiden uit de buurt hier ook binnen ,met Ilse als aanvoerster.Als Ilse er maar is,dan is alles goed.Mijn moooiste momenten met haar zijn,als we even helemaal alleen zijn en ze me nog iets heeft te vertellen voor dat ik naar beneden ga.De laatste keer heeft ze voor me gezongen en ik vond dat heerlijk.
Dan komt onze Nathalie.dat is net zo een rauwdouwer als ik.Onze kleren zijn vaak even vies,onze snoepzucht best te vergelijken ,onze karakters lijken ook op elkaar.
Een sterk ontwikkeld gevoel voor onrecht en onze tenen zijn ongeveer even lang!
Als ik haar sávonds onder stop,dan zeg ik :"Ga der onder en dan schreeuwt Nathalie "met je donder!" en dan krijg ik me toch een heerlijke knuffel! Als ze soms verdrietig is,dan vinden we samen er iets op,waardoor het beter gaat en voor ik het weet holt ze dan weer naar buiten en stort ze zich weer in de groep.
Suzanne is eigenlijk helemaal niets van mij,maar ze heeft ons aangenomen als Opa en Oma en ze hoort er helemaal bij.Suzanne heeft ook een heel sterk ontwikkeld gevoel voor wat eerlijk is.Ze kan heel verontwaardigd (en gedecideerd!) vertellen waar em nou de schoen wringt en kijk dan maar eens in die donkere kijkers,dan ben je gelijk overtuigd.Ze draait fantastisch mee in ons circus,ze is creatief,wil graag wat leren en ze kan ook zo heerlijk je welterusten knuffelen.Ruimt haar eigen rotzooi tamelijk netjes op en ze luisterd goed.Die houden we erin!
Dan hebben we Marinke. Die kleine bliksem kan al loslopen sinds eergisteren..Nog wel een beetje wiebelig en ze vind het nog wel een expiriment,maar ze doet het.Soms staat ze ergens en is ze al overgestoken voordat ze het zelf beseft.Mooi hoor.
Marinke is ontzettend lief,lacht altijd en zoekt interaktie.Dus...kiekeboe..kriebel de kriebel..gekke gezichten trekken of je verstoppen,ze doet onmiddllijk mee en schatert het dan uit.
Het is heerlijk om met haar te wandelen,ze ziet alles en kan helemaal in extase geraken van een grote boom.Wat ze niet lust beland op de grond,daar heeft ze twee honden voor,die de zaak opschonen,dus dat is geen problemen..Ze is lang voor haar leeftijd en volgens het cosultaatsiebureau een beetje te licht,maar het is gewoon een heel mooi meisje .Gister mocht ik haar even verschonen.Nou,vergeet dat even maar gelijk. Ze draaide en kronkelde dat het een lust was en ik moest me werkelijk inspannen om die luier aan te krijgen.Ze is oersterk!
Dan Camilla.Die heeft een nachtje bij ons geslapen en dan ook echt geslapen.Die slaapt gewoon de klok rond,twaalf uur en dan wordt ze fit en vrolijk wakker.
Ik weet,dat je een kind niet zo direkt moet pakken en knuffelen,die moet eerst aan je wennen,vooral als je ze niet vaak ziet.
Camilla kijkt eerst even de kat uit de boom,lekker veilig bij pappa en mamma,maar na een uurtje komt ze goed los en dan is het mijn beurt.Ik ga graag alleen met zo een kleintje wandelen.Camilla vertelt hele verhalen,ziet alles om zich heen en schenkt me de allerkliefste glimlachjes.We zijn samen naar de geitjes en de eendjes geweest en we hebben een fijne wandeling door Annen gemaakt.ik pluk bloempjes voor haar en zij bekijkt ze intens.Als ze weet hoe die inelkaar zit,gaat het handje uit de wandelwagen en laat ze het vallen.Dan is het weer tijd om wat anders te plukken en dan volgt hetzelfde ritueel.Ze heeft bij ons aan tafel in de kinderstoel gezeten en dat is bere gezellig.Ze mag gauw weer komen logeren.Geen centje last met die dame.
Dan hebben we Sarah.Die heeft ook een nachtje bij ons geslapen en die pit ook lekker door tot een uur of zes.Ik had al afgesproken met de moeder dat ik haar zou pakken als ze wakker werd,want beide ouders hebben een druk bestaan en dan is het fijn als je even kan uitslapen.De kleine heeft lekker bij ons in bed gelegen,haar kleine vingertjes onderzoeken alles wat ze maar kan vastgrijpen.Wat denk je van Bob zijn oog? Dat glimt toch mooi? En wat is het lekker krabben met je nageltjes op je wang of op je handen,ze is constant bezig.Soms tilt ze haar hoofd op en blijft dan eindeloos zo liggen.Nou jongens,probeer dat maar eens,dat is een buikspier oefening van jewelste.Ook op haar buik liggend staat ze haar mannetje,ze ligt dan in een soort hoepeltje,met vaak ook de bovenbeentjes van de vloer.Amazing!Ze lijkt op haar pappa,heeft de apsolute charme van haar mamma en wij vinden haar een klein wondertje.Lief,gemakkelijk nou als dat zo blijft,dan willen Bob en ik er zelf ook zo een!
We hebben natuurlijk ook nog een GROTE kleindochter die inmiddels al drie jaar zelf mamma is en haar zoon Bram,vinden wij ,moet maar in het programma met de praatjesmakers.Je lacht je wild,wat die kleine er uit gooit.Hij is gek op opa Overgrootvader dus he?),wil met hem vechten en met mij gaat hij wandelen.
Hij kruipt achter mijn been als de hond te groot is die op ons pad komt,weet van alles te vertellen en heeft zo van die zinnetjes,die Laura ook niet zouden misstaan.
Hij zegt bijvoorbeeld :"De eenden zijn er nu vandoor!"Zo eigenwijs, maar leuk. Hij duwt mijn hand opzij en klimt vervolgens op mijn schoot om gezellig naar Bob de Bouwer op de t.v. te kijken.Al heel gauw heeft hij door,dat die oma wel is te porren om van de stoel af te komen.Nou,ik ga graag hoor!
Wat een stoet kinderen he,allemaal heel verschillend ,maar zo lief.We hopen dat ze ons tot aan ons eindje komen bezoeken.
Natuurlijk hebben we ook kleinzonen.Dan kan ik weer van vooraf aan beginnen.
Dennis,Jalmar en Jorik zijn een stel fijne kerels,leven wel wat ver van ons af,maar toen ze klein waren,kwamen ze vaak logeren en dat was altijd dolle pret.
Nu komen ze wat minder vaak en hebben zo hun eigen interessen,maar het is nog steeds gezellig als ze een keer komen aanwaaien. En dan hebben we Bob junior.Dat is ook een grote kerel,die al zelf voor de klas staat.We zien hem de laatste tijd wat vaker en ook met hem hebben we een leuk contakt,echt familie dus!
Wij zijn rijk gezegend met al dat grut,we zien ze graag en als ze weer weg zijn,dan praten we er nog lang over.
Heb je dit gezien en dat gehoord en en.. en... en...!!!
Dan heb ik nog twee kleintjes in Amerika.
We zien Gregory op de skijpe.Ze hebben zijn koppie zowat kaal geschoren en hij ziet er echt uit als een Amerikaantje. Hij is net jarig geweest ,dat was zijn eerste verjaardag.Van hem weet ik niet veel.Zijn zusje Katie heb ik vorig jaar veel mee opgetrokken.Dat is een blonde schoonheid.Lief en af en toe lekker kattig en altijd in voor een nieuw spelletje.Ook met haar heb ik eindeloos gewandeld en buiten gespeeld en leer je een kind echt kennen.Dat was ook heerlijk.Katherine wordt vier op de 31 ste mei.
Kortom,Bob en ik voelen ons echt hele rijke grootouders en jullie kunnen echt niet vaak genoeg komen.Ons huis is groot genoeg en als we te oud of te moe worden,dan wassen jullie toch voor ons af en maken de bedden op?????

Afgesproken!!

foto's volgen!

moederdag

Zo,ik heb de buit wel weer goed binnen!!!!
Gisteravond werd er hier een reusachtig bouquet bloemen besteld.waarvan ik bijna direkt een foto heb gemaakt. Echt prachtige bos.chris en Nina,welbedankt!
Vanmorgen werd ik gewekt,dooor Ilse en Suzanne met thee en een volgeladen beschuit.heerlijk.En dan kom ik beneden,heeft Suzanne prachtig de tafel gedekt,als dat niet verwennen is!.Dus ben ik heel blij met deze lieve familie!
We hebben gisteren zo gezellig geknutseld,Hilde kwam helpen en alle vijf meiden hebben nu een eigen windmolen.daar maak ik straks nog even en foto van,het was echt ploeteren voor ze,maar ze doen het allemaal!Straks komen Laura en Bram nog even aanwippen,vanmiddag moet Suzannen helaas vroeger weg en nu ga ik de lunch voor ze klaar maken.Zigauw er een van het ploegje weg moet,lopen de anderen met de ziel onder de arm.De meisjes van hiernaast moeten met hun ouders mee,op oma visite en dat vinden Ilse ,Nathalie en Suzanne balen!!Dit is weer eens een ouderwets heerlijk weekend

moederdag

thuis.!

Het is heerlijk om weer thuis te zijn,al is het eerst even een soort rijstebrij van werkjes,waar we doorheen moeten.Maar Bob helpt dapper mee en het ergste is inmiddels achter de rug.
We denken nog vaak aan de laatste rit in Tanger,voordat we op de boot stapten.
We hadden nog even een paar boodschappen gedaan in Marjane,een van de modernste en grootste supermarkten van Marokko. We vonden dat er erg veel bewaking op het terrein rond liep en we zagen ook,dat kleine jongentjes van het terrein werden weggejaagd.
we zijn gaan tanken,ook nog op dat terrein en de tankbediende attentdeerde ons op die kleinen schoffies,die enige belangstelling toonden voor onze caravan.Dat waren we wel gewend en we letten er verder niet op. we reden het terrein af,een heuveltje naar beneden en daar zaten drie jongens ook naar ons te kijken.Eenmaal op de weg,kwam ons een klein jochie tegemoed,die op zijn mond en op zijn buik wees ,maar we hadden half Marokko al wat gegeven,dus zeiden we deze keer nee..Ineens,we stonden te wachten voor het stoplicht zet Bob zijn auto in zijn achteruit en gaf even flink gas en die jongenns die we zagen bleken achter onze caravan te zitten en die stoven weg.
We draaien de hoek om en opeeens komt er een vrachtauto naast ons rijden,wijst op zijn ogen en dan op onze caravan,Bob stopt en ik spring eruit en kijk of er iets kapot is.Voor alle zekerheid ga ik nog even binned kijken,zie ik daar een vent op mijn bed zitten.met zijn handen in mijn tas,die ik had klaar gezet voor de boot.
Wat ik allemaal gebruld heb weet ik niet meer,maar hij sprong met zijn vuile poten van mijn bed en vloog langs me heen de deur uit.Inmiddels kwam Bob er ook aan en toen ontdekten we het kapotte raam.Daar hadden ze hun vingers onder gezet en alle sluitingen los getrokken.Hij was gewoon door het raam naar binnen gewipt en op zijn gemak aan het woelen in onze pyama's en schone kleren voor aan boord.De verleiding was groot om hem een flinke schop onder zijn gat te geven toen hij bij de deur stond,maar gelukkig niet gedaan ,anders zat ik nu misschien in een Marokkaanse gevangenis,wegen het recht in eigen hand nemen.
Mijn laptop lag op nog geen twintig centimeter van hem af,wat een geluk dat we op tijd stopten,want ik had er zoveel foto's op staan.We waren allebei van streek en blij dat we het terrein van de boot snel vonden.daar waren we veel te vroeg,maar veilig.
Drie verschillende soorten politieagenten hebben we gevraagd of ze een rapportje voor ons wilden schrijven,maar nee hoor,we moesten dan weer terug naar de stad naar het hoofdbureau.Nou,daar hadden we echt geen zin meer in.Heel veel meer uren moesten we daarna wachten voordat we op de boot konden en dit keer was het eten koud en onsmakelijk..Die avond lagen we gauw op bed en de volgende dag hebben we genoten van het varen.
In Sete aangekomen zijn we weer richting onze vertrouwde camping gereden,waar we net op tijd waren om croquetjes en patat te bestellen,want die worden daar en keer per week gebakken.De volgende dag zijn we naar kleine(groter dan ik!!!)Con gereden en hebben we heerlijk bij zitten kletsen.De volgende dag zijn we nog een keer naar haar toegegaan en hebben we meegedaan met een klaverjaswedstrijd.Kleine Con werd eerste en ik derde en we hebben zoveel gelachen,het was een hele gezellige ploeg Nederlanders.
Daarna zijn we naar Reen en Gerd gereden,met een tussenstop op een hele romantische camping.met bruggetjes en watertjes en leuke hoekjes om te staan.
bij Reen en Gerd hebben we een paar hele gezellige dagen doorgebracht en natuurlijk cultureel bijgetankt.Deze keer hebben we Die Entfurung aus dem Serrai gezien.Mozart,met zijn snelle loopjes en nootjes al klinkende belletjes heeft ons weer helemaal in de ban gekregen.Mooie stemmen.Er waren deze keer veel kinderen.Een klein meisje sprak me aan in de pauze en wilde weten hoe ik het allemaal had gevonden.dat moest ze zeker van school doen,want de vragen waren heel goed.Ik vond dat zo leuk.toen ze klaar was maakte ze een soort knix en danste ze met haar vriendin weer weg.Was echt zo leuk.
Morgen komen Robert en Wilma met de kids (Zeg maar rustig grote kerels ) en die bliven een nachtje slapen.We hebben de kleine Marinke weer even gezien en bewonderd en ook dat was zo leuk.
Volgende week komen de meiden ons huis weer vullen,dus het echte leven is ook weer begonnen.
Dank jullie allemaal voor de gezellige commentaren en nu zal ik wel wat minder schrijven,maar we zijn weer te bereiken,dus kom maar op!!!!

Assilah 2

Reen,we bellen je zo gauw we naar boven rijden,dat is beloofd.
Con,we gaan kijken naar zo een ding,we hebben er massa's gezien in de grote steden,maar nu zitten we op het platte land.Misschien nog in Tanger.We gaan toch even sleuren met die hut van jou he?,als je het een keer weet,wil je niet meer zonder.We gaan maar weer op de ouwe camping staan waar we altijd staan,de camping van Anneke is ons te lastig.We bellen je wel als we er zijn,volgens mij komen we om negen uur in de ochtend in Sete aan.We rijden dan op ons dooie gemakkie terug naar de camping.Dit is ons laatste bericht uit het heerlijke Marokko,tot ziens in Europa.
sÁvonds na zeven uur zijn we bijna altijd telefonisch bereikbaar op ons marokkaans nummer.Er is een tijdsverschil van twee uren met Nederland.Het is hier twee uur vroeger.We treffen het nog steeds met het mooie weer,er was maar een beetje regen nu en dan.Jullie hebben inmiddels hoog zomer he?De jarige van deze maand bellen we wel in Frankrijk.groeten van Bob en mij en tot ziens.

Laatste dagen in Rabat en Sale

Altijd weer leek om de comments te lezen.ja,we zagen er die avond echt heel netjes uit.naast ons was een soort tafel,waar water in zat en daar dreven geurige rozenblaadjes in.het was echt heel sjiek en een perfekte bediening.daar hebben we van genoten.
Nu zijn we Rabat en Sale aan het verkennen. Dit is een soort dubbelstad,aan de ene kant van de rivier is het Rabat en aan de andere kant Sale. Gerd,we zijn in Sale in een oude school voor de koran geweest.Ik heb er heel veel foto's van gemaakt.Die school is in 1300 gebouwd en traditie getrouw heeft het in het midden een "open"dak Nu ligt er glas over heen.We mochten ook naar boven,waar allemaal piepe kleine studentenkamertjes waren.Als je de deur van zo een kamertje dicht doet,krijg je geen frisse lucht meer.Maar verder was het er mooi.
gisteren kwamen we uit de camping en ik hoorde een vreemd geluid. Vijf jongetjes waren aan het stenen gooien.Ik werd natuurlijk boos en stak mijn vinger op en deed net of ik mijn telefoontje pakte om de politie te bellen.Nou,die waren gauw foetsie!
We zijn ook naar het koninklijk paleis geweest.je mag er tamelijk dicht bij komen .bij de toegangspoort wel te verstaan .De foto probeer ik in dit verhaal te stoppen.We krijgen nu af en toe regen,maar nog steeds kunnen we er op uit.
In een archiologisch museum had ik al een heleboel foto's gemaakt en opeens kwam er een kerel,die me dit verbood.
Een poosje later komt er een vent en bied me aan voor 50 dirham de bewakingscamera's even uit te schakelen.
lekker corrupt he? Maar we zijn er niet op in gegaan.Hij zakte ook nog even met de prijs,maar ik had al voldoende foto's gemaakt.
Af en toe duiken we een Mc.Donalds in voor een kop koffie,een ijsje en de toilet.De koffie is daar uitzonderlijk goed en het ijs ook.de toiletten niet altijd..
Vandaag gaan we nog even een hele oude Kasbah bekijken en nu stort ik me maar weer op de foto's Kleine Con,je weet dat we de 21e er aan komen he? Nog bedankt voor je foto's,het zal er wel fraai uitzien allemaal.
Nina,heb jij een Tachine? Ik ben ook benieuwd of ik dit verslag later nog met foto's kan opleuken???Liefs allemaal en tot gauw.

nog een paar foto's

Soms lukt het even niet,maar we proberen het nog eens.eerst een fotovan het heerlijke eten.

El Jadida

We zijn weer terug op de camping van El Jadida en staan nu tussen een stelletje gezellige mensen.Een gezinnetje Marokkanen en aan de andere kant twee Fransen.We brabbellen heel wat af en steeds weer komen er woorden terug,die we allang begraven hadden.We spreken nu echt een beetje Frans en wonder boven wonder...ze begrijpen ons.
We hebben een bal gekocht voor twee euro en ik heb drie kleine buurtjes sta bal geleerd.Even begrepen ze er niets van en gingen er met de bal vandoor,maar na vijf minuten waren ze wat je noemt helemaal in.Staan als een standbeeld,in de gekste houdingen en ze hadden er vreselijk lol in. Ik trouwens ook.De moeder kwam ook even kijken en speelde even later ook mee,compleet met hoge hakken,lange jurk en warme sjaal om de kop.
Vandaag zijn we even gaan kijken op het strand. Er is daar een restaurannt op het strand,waar niets anders dan kerels zitten.Waar zijn al die vrouwen,vroegen we ons af.
Die Mohammed heeft wel wat op zijn geweten hoor,want genieten is er voor de vrouwen niet bij.Onze buurvrouw heeft gisteren voor ons gekookt.Couscous met rundvlees en allerlei soorten groenten.heerlijk.Hier bblijven we nog een dag of wat en dan gaan we via Casa Blanca en Rabat langzaam richting Tanger.Er zijn nog wat mooie plaatsen onderweg,waar we even willen neuzen.We zijn nog steeds goed gezond en inmiddels toch wel bere bruin.Ik probeer nog even wat foto's.de vorigen,daarop zag dat brutale kleine schoenpoetsertje en we proberen nu wat foto's van Marakesh,o.a van het heerlijke diner en het zo bekende plein.

Marakesh twee.

We kennen de weg hier al aardig goed.Bob sjeest als een volleerde Marokaan door de straten hier en toetert net zo hard mee als die andere dolle kerels.
Allereerst het diner van Chris en Nina. We hebben onze auto in een parkeergarage gezet en zijn verder gegaan met een petit taxiDat was een dolle rit,tussen mensen en ezels en brommers.het laatste stukje moesten we lopen en een klein marokkaantje rook gelijk busines en bracht ons naar het restaurant.Een heel prachtig gebouw,met een soortement open dak,alleen hadden ze er een tent overheen gespannen.We hebben al vele huizen gezien,die volgens dit principe zijn gebouwd.De bediening liet niets te wensen over,we mochten even op het dakterras kijken,maar het was hun te koud om daar te bedienen.
het eten was zo zalig,ik had een kogelbiefstuk (nog nooit gehad!) en Bob een bord vol allerlei soorten vlees.Chris had gezegd,neem er maar een wijntje bij en dus bestelde ik een echte Marokkaanse wijn.Die bleek achteraf waanzinnig duur te zijn,dus hebben we de halve fles later meegenomen naar de camping.ik heb nog nooit zo een lekkere wijn gedronkeen,dus was het het geld wel waard.
Jongens,nog eens bedankt,het was geweldig.
daarna en even zo dolle rit weert terug,dat kan je echt niemand vertellen.
Linda,de negentiende stappen we op de boot,gaan dan naar kleine Con voor een paar dagen,dan een wekie naar Reen ,dus eind van deze maand komen we weer terug.
Morgen gaan we weer op pad.Fons,pa was heel gelaten over de camera (of super beheerst!!),we hebben gewoon een nieuwe gekocht.!
We hebben hier twee keer de koning gezien en we zien ook,dat er met man en macht aan het aanzien van de stad wordt gewerkt.Planten en bloemen en palmbomen en veel nieuwe huizen.Nu nog even ons allerlaatste avontuur,waar Bob helemaal uit zijn slof schoot.
We hadden een museum bekeken en ik wilde nog even naar de synagoge en dat hoorde een kerel.Oh,kom maar,ik wijs die wel even.wat doe je dan he,gewoon meelopen.
de synagoge was in verband met de feestdagen helaas gesloten en die vent zou ons wel even de weg eruit laten zien.We kwamen ................toevallig!!!!!!!..... langs zijn huis en ach,kom maar even binnen.Kopje thee en daar werd ik ingesmeerd met een soort kalk op mij gezicht en Bob,die al een beetje kwaad werd,kreeg ook een veeg over zijn neus.daarna begon hij zijn handel aan te prijzen en Bpb werd bloedje nijdig.Om de man een plezier tedoen kocht ik wat safraan en wat kalk en ik schrok me rot van de prijs.Dus gaf ik gauw de helft terug en Bob sprong overeind,helemaal pis nijdig en brulde,NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!
de man sprong opzij een voor we het wisten waren we weer buiten,twintig euro lichter en een woedende Bob..de man vond,dat we nog te weinig hadden betaald,wat een schooier he? Enfin,we hebben eerst maar eens een stukje gelopen en toen de bui was gezakt (dat gaat ook heel snel bij Bob) lekker koffie en een broodje op een terras gebruikt.Het was natuurlijk mijn schuld en ik had het echt te laat door. ik vond het geheel juist zo bere gezellig.Ik zie nu al de kkerels al gniffelen.
Zo,morgen dus weer op pad richting Casa blanca,we melden ons wel weer.

Marakesh

Wat een mooie reis was dat hier naar toe.Met de caravan dwars door de Hoge Atlas,dat is daar zijn heen ervaring.Bob doet dat geweldig en het is hier en daar erg stijl en diepe afgronden en vaak geen afrastering langs de kanten.het waqs weer een byzondere ervaring..We kwamen helemaal gaar hier aan.Na even zoeken vonden we de weg naar de camping en verder was het een fluitje van een cent.Caravan neerzetten,koffie maken en uitblazen. Het is hier wel een heel andere temperatuur,beetje frisser als aan de oceaan,maar vooral vandaag,toch zeer aangenaam.De avonden zijn duidelijk koeler.De volgende dag zijn we maar eens op stap gegaan.Auto ergens neergezet (bewaakt) en marcheren maar!.Fijn naar de shouk.Daar zijn honderden kleine winkeltjes en werkplaatsen en voor we het wisten waren we hopeloos verdwaald.Ineens werden we allebei zo moe,we wilden er weer uit.Mar dat gaat zo maar niet.Een vriendelijke dame bracht ons naar de poort en toen bleek,dat we heel ver uit de richting waren gelopen.dus namen we een taxi.Opgelucht gingen we weer naar onze auto.we zaten er net twee tellen in,zegt Bob:"Waar is mijn Jas?"Ja,helaas,in de taxi.Nog een seconde later miste ik mijn camera en we moeten elkaar wel verbijsterd hebben aangekeken..We hadden zijn nummer niet genoteerd eeeen dus konden we de spullen wel vergeten!.dat was echt even slikken en later een beetje woelen in bed,wat had ik de pest in.
Enfin,we hebben gisteren een nieuwe camera gekocht en die doet het goed.het is een super kodak,met 5 m.pixels.We zijn gelopen naar het grote plein Jemaa-El-Fna_ ,(Chris en Nina weten daar de weg)
,waar het al en drukte van belang was.Slangenbezweerders,kerels met gedresseerde apen en watermannen.We hebben dar een tentje opgezocht om een kleinigheid te eten.Daarna natuurlijk de Souks weer ingedoeken en toen weer terug naar de auto.We hadden al gezien,dat er veel militairen en politie op de been was en het bleek,dat de koning in aantocht was..Dus hebben we een minuut of veertig gewacht en ja hoor,daar kwam hij aan.Hij stond recht op in zijn prachtige zwarte Mercedes cabriolet.
Hij zwaaide vrolijk naar ons en dat vonden we geweldig.Vanavond gaan we uit eten,traktatie van Nina en Chris..We hebben ons er netjes voor aangekleed.Bedankt Nina en Sas,voor de mooie fot"'s,wat een mooie meiden!Linda,fijn,dat Marinke weer beter is.Liefs,Connie en Bob

test photo upload!

Test with photo by Nina... Connie, it works!!! There is nothing wrong with your photo upload!

Connie, now you can login with your hotmail email account and use the same password.

If you want to upload photos, click on the little button which looks colourful on the top left handside of the box in which you have to type. It is next to the letters ABC (for spelling check). Once you click on the square colourful symbol, you would be given the option to upload. Choose your file and upload as you have always done. Uploading may take time from where you are . The internet connection may not be as fast as it is in Holland.

Please call us once you arrive in Marrakesh so that I can arrange for the dinner for you at La Fondouk.

Love, Nina

Tagasouth vaarwel!

Daar gaan we dan weer.Vanmorgen hebben we maar weer eens schoon schip gemaakt,auto gewassen en uitgezogen,kleedjes geklopt en weer alles reisklaar gemaakt.Morgen vroeg gaan we voor een dag of vier naar Marakesh.We nemen toch de route door de bergen en het binnenland.Die hebben we al een stukje verkend,toen we op weg gingen naar Taroudannt
daar had ik een brief over geschreven,maar die is niet goed door gekomen,helaas.
Die reis was zo byzonder,want een marokaan had ons aangeboden om die mooie stad te gaan bekijken.We waren nog maar net buiten Agadir ,toen werden we aangehouden door een paar lekkere corrupte politieagentjes,die twee honderd dirham wilden hebben.Want zeiden ze,je mag niet zo maar een marokaan meenemen.Na veel protesten van onze kant mocht hij dan toch weer instappen ,maar we moesten toch honderd dirham dokken.Natuurlijk kreeg hij geen ticket voor de "boete" en wij moesten wel lachen,want ze waren met vijf man,dus hadden ze maar twintig dirham de man gevangen.Al met al is dat hier nog een kapitaal.het betekend twintig sigaretten of twintig stokbroden,dus ja kan er wel wat mee hier!Die stad is helemaal ommuurd en wij kwamen allereerst in een paleis,wat omgetoverd is tot hotel.We zijn ,bleek achteraf er wel eens eerder geweest.daarna hebben we een toertje met een rijtuig gemaakt(nou ja,gammele koets)
en dat was kostelijk.Hij stopte hier en daar,want dan moest ik een foto maken.Opeens hielden we midden in de kasba halt en die man vertelde,dat er hier familie van hem woonde en voor we het wisten zaten we weer aan de thee,brood,jam,pindasaus,pannekoeken en andere heerlijkheden van Marokko.De pest was,dat we net een heerlijke tachine achter de kiezen hadden,maar met een beetje goede wil,propten we er nog een beetje in.Die mevrouw zag er zo mooi uit en ik vroeg of ik haar kleren eens aan mocht.Ja hoor,kom maar mee.Dus ik mee in de gardarobe van die dame.daar hingen nog twee outfits en verder helemaal niets.ja,nog een hoek met slofjes. Nou zeg,wat lollig,natuurlijk ging ik op de foto.Ze vroeg of we wilden blijven slapen.daar voelden we niet veel voor en Bob verzon een smoes,dat hij zijn medicijnen niet bij zich had en hij liet gelijk maar effe zijn grote snee op zijn borstkas zien.Lachen was dat,want alles moet hier eigenlijk bedekt blijven.. Op de terugweg naar Agadir verdwaalden we nog even,dus kwamen we laat weer thuis,maar het was een leuke dag met weer zo hartelijke mensen.
Enfin,morgen gaan we dus weer op pad en we zullen Chris en Nina daar bellen als we wat op adem zijn gekomen,want het is een rot eind met de caravan.Die hebben daar wat in het vat voor ons en we zijn stik nieuwsgierig natuurlijk
Het is heel onbeleefd om niet te eten als je uitgenodigd wordt en ze zien er hier geen been in om je een handje te helpen,ze proppen het bijna in je mond.
We hadden van mensen op de camping gehoord ,waar je zo lekker vis kan eten en dat bijnavoor niets!.Nou ja,een paar bacillen gratis,die vooralsukses hadden bij Bob,hij kon er niet tegen rennen!Enfin,onze achterbuurman gaf hem een slok uit een fles en ik had nog pillen en volgens mij zijn de bakterien weer dood.Ik had tijd genoeg om naar het toilet te gaan en heb voor alle zekerheid ook maar een slok medicijn genomen.We zijn nog niet tegen alles bestand!
In marakesh gaan we weer op zoek naar een internet,maar eerst gaan we wat musea bezoeken en proberen in een moskee te loeren.
Dit was het weer voor vandaag,dag allemaal.
Fons,dank je wel dat je zo vaak reageert,dat is echt gezellig en fijn.Trouwens heel veel sterkte,want jullie zullen zeker steun en toeverlaat zijn voor jullie buren.

Hiep hiep hoera!

Deze aanhef geld natuurlijk onze Bob Gosewisch,die is vandaag jarig..Ik geloof niet dat ik het juiste e-mail adres van jullie heb,dus Fons,stuur je me dat nog even?Vandaag is het voor het eerst in hele lange tijd een beetje bewolkt.Voor de bevolking hoop ik,dat het eens flink gaat plenzen,de aarde barst hier gewoon van de droogte.
We zijn met twee Marocanen mee de bergen in geweest.We gaan altijd naar Tagazouth om te e-mailen en een van die twee vertelde dat zijn zus hier woonde en vroeg of we een keer mee wilden.Ja,wij wel natuurlijk!!.Dus gingen we donderdag op pad en dachten,dat we hier moesten uitstappen.Maar,we moesten hier met de auto naar boven klauteren en nog ongeveer tien kilometer door de bergen zwerven.Altijd weer hetzelfde liedje,smalle paadjes,doodenge bochten en geen afzettingen langs de randen.Ook deze tocht hebben we overleefd.Het huis waar ze woonden,zag er vreselijk uit,alleen kale stenen aan de buitenkant.Maar binnen kijk je je ogen uit.Nu hebben we ondekt,dat iedere marokaan een kamer reserveert voor de visite.dat is een lange,smalle ruimte,waar tapijten op de grond liggen en kussens tegen de muur staan.wel een stuk of zestien.Vroeger in Drente hadden ze de opkamer voor de visite of voor de zondag.
Zijn zus had een heerlijke tachine voor ons klaargemaakt en ook hier weer,zat ze telkens met de vingers erin,om de lekkere stukjes vlees voor Bob en mij eruit te vissen.
Ze hadden een zoon van twaalf en een meisje van elf en daar werden we al gauw goede maatjes mee.Na het eten zijn we nog even in de auto gestapt om naar een meertje te kijken,waar jonge meisjes met ezeltjes water halen om de was te kunnen doen.dat water ziet er vies uit en er drijft van alles in.heb er foto's van gemaakt.Daarna hebben we nog een andere familie bezocht,ook met een lelijk huis van buiten,maar binnen echt prachtig.
Nu weten we ook waarom de huizen niet worden afgebouwd.Als ze het zo laten hoeven ze minder belasting te betalen.Als je niet uitkijkt drink je hier de hele dag zoete thee ,met eigen gebakken brood,honing en roomboter.Zij had ook nog koek voor ond gebakken en als rolmpsen gingen we weer naar huis.Een heerlijke dag.
Ik roep nog maar eens: Koekoek laat je geluid eens horen,want we krijgen weinig post.laat dat werk nou maar even liggen mensen en tik eens wat op je computer en wat ons betreft,stuur het maar even!!!???hartelijke groeten allemaal,dit is voorlopig even de laatste maal,weet niet hoe dat in Marakesh gaat.Hier gebruik ik mijn eigen laptop en dat werkt natuurlijk fijn.Nina,can you have a look,why I cannot get pictures in my blog?I tried a hundred times.groetjes,

Connie en Bob

De waterval.

We hebben nu een soort zoon,die af en toe komt thee drinken.Hij heeft ons geleerd hoe je Maroccan whisky (thee dus ) moet maken.Wij vroegen hem naar een weggetje,wat we op de kaart hadden ontdekt en hij wilde graag met ons mee.Aan het einde van de weg was namelijk een enorme waterval en echt de moeite waard om te zien. Wij waren benieuwd en om half twee s'middags gingen we op pad..Al heel gauw,veranderde de toegangsweg in een akelig smal weggetje,met diepe afgronden aan de ene kant en grove brokken steen boven onze hoofden,die er uitzagen of ze zo naar beneden zouden donderen.En dat 45 kilometer lang en kronkelen als de pieten.Bob is zo langzamerhand een volleerde chauffeur en we tuften gemoedelijk met een vaartje van 40 km door de bergen en genoten. Els,dit was wat voor jou,want overal stonden kleine tentjes,houten gammele hutjes,waar de mensen fossielen tentoon stellen.Heel geweldig mooi.Sommige fossielen slijpen ze glad,sommige hakken ze voorzichtig midden door,zodat je het hele beest kan zien.Grote torren,maar ook horens van hele grote soortement dinausaurissen.Hij had een boek met platen en liet ons die beesten zien.
Ik heb een kapotte steen gekocht met kristallen erin.
Maar goed,aan de weg kwam maar geen einde en oplaatst zijn we gestopt om even thee te drinken,we werden echt moe van al dat gedraai en gekronkel.Zelfs van hele mooie dingen kan je echt moe worden.Het bleek,dat we nog drie kilometer door moesten rijden naar de waterval.dat deden we dus..het weggetje bleek tevens het einde te zijn van de route en het was griezelig smal en steil.
We waren nog maar net op pad,ongeveer een halve kilometer en hadden een doof stomme passagier opgepikt,die ons met rare geluiden en veel gebaren ons zijn dankbaarheid toonde.En ja hoor,ineens kwam er van de andere kant een beest van een kampeerwagen en die was niet van zins om voor ons opzij te gaan.Het mannetje sprong uit de auto en gebaarde woest,dat ie weg moest,maar dat hielp allemaal niets.Bob zette de auto rustig in zijn achteruit en karde vijftig meter terug en plakte de auto tegen de bergwand.Toen moest die andere auto ons wel voorbij en dat ging echt op de milllimeter.Dat mannetje dankte Allah en ons en sloeg Bob waarderend op zijn schouder.Het was ook echt knap wat ie deed.Naar beneden was echt een hele toer en beneden wachtte ons allerlei mensen die busines in ons zagen.Vooral een klein brutaal kereltje,die ons wel even de weg wilde wijzen.dat deed hij dan ook.Aan het einde kregen we de WATERVAL te zien.Het was een miezerig klein straaltje water,net een verstopte douchekraan.
dat was lachen.Maar ze hadden nog iets voor ons in petto,want de waterval had een klein meertje gevormd en een man kleedde zich uit en klom een heel eind naar boven op de rotsen en dook ter onzer vermaak naar beneden.dat was echt spektakulair.Ik gaf hem 10 dirham,maar dat vond hij niet genoeg,maar veel meer had ik niet aan klein geld,dus nam hij genoegen met 13.
Het kleinen brutale rot jochie weigerde de Dirham die ik hem gaf en eistte tien dirham.Die had ik niet. onderweg naar de auto vond ik nog een restaurantje,waar ik kon wisselen,want ik moest natuurlijk ook de parkeerwachter nog van dirhams voorzien.Zeer tevreden met zijn vijf dirham ,ging dat kleine apie er van door,maar niet nadat hij twee snoepies uit mijn doosje pikte inplaats van een! We zagen,dat er aan een nieuwe bredere toegangs weg werd gebouwd,maar dat zal nog wel even duren Tegen de tijd dat jullie er eens gaan kijken,zal het wel klaar zijn.
Het moet eerst maar eens flink gaan regenen.
Onderweg kwamen we ook veel kinderen voorbij,die mint aanboden,op hele verlate plekken.Doodeng!
We zijn voor morgen uitgenodigd om couscous te komen eten boven op de berg met al die kinderen.Nou,daar verheugen we ons op.Dit is wel een hele fijne trip,dat kan ik jullie verzekeren.
vandaag gaan we boodschappen doen in Agadir.
Ron,welgefeliciteerd met je verjaardag,allemaal hartelijke groeten en tot de volgende update!
Met foto's erin werken gaat helaas niet meer,dus komen jullie maar kijken als we weer thuis zijn.