Gerben

Wat moet ik als ik Gerben niet als overbuur had? Dan zou ik volledig verdrinken in computersores.
Ik dacht dat ik een up-date aangetikt had ,installeert Google Windows 10 !!!!
Om gek van te worden. Mijn Gmail verdween en ook mijn blog werkte niet meer. Vanmiddag liet ik mijn bezoek uit en zag ik in een flits Gerben thuis komen. Ik weet ,dat hij druk bezig is zich een plaats te veroveren in de maatschappij en ik vroeg hem of ik tien minuten van zijn tijd mocht claimen. Hij was er bijna gelijk en hoe hij het gedaan heeft weet ik niet ,maar alles functioneert weer en ik kan weer schrijven.  Hij kan toveren !Ik hoop dat hij nog lang in de buurt blijft wonen, maar ik weet dat hij straks ook verder weg gaat wonen en tegen die tijd moet ik het toch kunnen he? Ik moet maar een boek Windows 10  aan gaan schaffen.
Het is  hier nu volledig herfst en geen weer om eens even lekker buiten te lopen. Regen en koude windvlagen en vieze straten en de afgevallen bladeren vormen vieze hopen en die mooie groene bomen zijn nu zo goed als kaal!
Je zou bijna  denken dat de ondergang van de wereld nabij is ,maar ik heb wel gezien ,dat sommige bomen al bezig zijn nieuwe knoppen te vormen . Ik moet net als iedereen gewoon geduld hebben en rustig wachten op het voorjaar.
Linda  en Johan hebben mij een zalige middag bezorgd. Ze kwamen voor Bob  zorgen en ik ben met Laura naar de sauna geweest . Ik zat er de eerste tien minuten als een zoutzak en met dikke tranen aan de bar ,maar Laura hielp me er over heen. :" Kom op zei ze ,we gaan de sauna in, daar zijn we hier voor". Heerlijk, eerst een kop koffie . Na zes verschillende sauna's een zwemsessie ,een koud dompelbad en een zalig bubbelbad zijn we uit eten gegaan en toen naar huis. Ik was bekaf ,maar geestelijk weer helemaal monter .Ik  ging om twaalf uur hier weg en was pas om dik kwart over acht weer thuis.Dat gaan we nog eens doen in januari ,Linda heeft het me al toegezegd. Ik zeg niet meer nee als iemand me wat aanbied ., Ik ben er alleen maar dankbaar voor. Zo komen Linda en Johan een kerst diner koken en ik mag niets  doen. Wat een heerlijk vooruitzicht. geen boodschappen  doen helemaal geen zorgen , ik ga het hier gezellig maken met kaarsjes en een kerstboom  en van dit alles genieten. Ik mis Spanje en de zon ,maar als ik nu achterom kijk ,ben ik alleen maar dankbaar ,dat ik dit allemaal heb kunnen doen , samen met Bob.dat hebben we tenminste gehad en nu kunnen we er over praten en  soms kijken we nog eens naar de foto's. Ik heb er een paar duizend!