Buiteling!

Gisteren zijn we met de e-bikes naar Zuidlaren gefietst.Boodschappen doen. Op de terugweg gingen we nog even naar C1000 en volgeladen wilden we weer huiswaards. maar dat ging mooi niet door. Bob viel om tijdens het opstappen.twee dames schoten gelijk te hulp.Zo vlug kon ik niet van de fiets afstappen.Eén ondersteunde zijn hoofd en de ander begon tegen Bob te praten terwijl ze gelijk zijn pols controleerde. "Áfbliven" .zei ze tegen mij.Nou ja ,het staat ook niet op mijn voorhoofd ,dat dit mijn man was. dat heb ik haar maar even duidelijk gemaakt en gevieren (er kwam nog een sterke kerel bij) hebben we ons baasje weer op de pootjes gezet. Hij had een lelijke ontvelling op zijn toch al zere arm. We zijn de supermarkt weer ingegaan en gevraagd naar een EHBO koffertje. Dat stelde allemaal niet zo veel voor.Maar wat we geweldig vonden was het aanbod om Bob even naar huis te brengen met de auto. Dat hebben ze gedaan. Zijn fiets kon mee in de auto en ik ben er achter aan gesjeesd. Ze hebben zijn fiets thuis afgezet en hem toen gelijk naar de dokter gebracht. Daar hebben zijn eigen dokter en een assistente de boel grondig schoon gemaakt en een keurige check-over er achter aan. Hij kreeg twee tetanus spuiten en en berg verband mee naar huis. Het deed hem wel een beetje zeer , zo ee wond schrijnt. Enfin ,vanmorgen is hij weer vrolijk met Dirk en Gerben in de auto gestapt op weg naar Winsum, de piano ophalen.Ik heb de koffie klaar en alle deuren open ,hij kan zo naar binnen. Ze kunnen nu elk moment eraan komen,dus ik ga sluiten!