Aardse bezittingen

Nu ben ik toch al 72 en nog ken ik mezelf niet .Ben ik verrast over mijn eigen (tamelijk felle )reaktie.
Here comes the story.
20 maart ben ik geopereerd aan mijn linker hand.
Omdat het een dubbele operatie was , maakte de chirurg er een dagopname van.
Om negen uur wordt je dan door zo een schattig verpleegsterje geholpen.
Je krijgt allerlei instrukties . Je moet je uitkleden en een operatiehemd aantrekken.
dan moet je een paar pilletjes slikken en dan komen ze je halen.
Eigenlijk was het niet zo een grote operatie , maar toch wordt alles er voor uit de kast getrokken.
Mensen die je komen vertellen wat er gaat gebeuren en je intussen allerlei naalden in je donder steken..Tijdens dit gebeuren zag een zuster dat ik mijn "juwelen"nog droeg en die moesten verwijderd worden .Ik schrijf mijn juwelen tussen twee haakjes , jullie moeten weten ,dat ik maar een kettinkje heb en een trouwring en nog een andere ring en dat is mijn hele bezit . Die heb ik altijd aan . Want ,die heb ik van Bob gekregen!
De zuster stak ze in haar zak en ik was al zo slaperig van dat pilletje , ik vergat het gelijk weer.
Na de operatie was het heel raar om te voelen ,dat je je arm niet kan besturen. Die was helemaal verdoofd . Zo moet het voelen als je een hersenbloeding hebt gehad .
Enfin na een poosje op de uitslaapkamer brachten ze me weer terug en bleef ik in bed ,tot ik een kop thee had genuttigd en een boterham had gegeten.
Bob kwam me halen , maar eerst moet je nog naar de w.c . zodat ze zeker weten dat alles nog goed is.
Daarna ging ik nog een beetje dizzy mee in de auto en naar huis en die avond op tijd naar bed.
Pas de volgende dag ,na het douchen en aankleden merkte ik ,dat ik mijn juwelen kwijt was en dat is best gek !
Dus ,beetje paniekerig opbellen naar het ziekenhuis en na wat rondbellen vonden ze de spullen nog in het laadje van mijn nachtkastje .
Ik blij en nadat we de katten terug hadden gebracht zijn we naar Hardenberg gereden en hebben de spullen weer opgehaald .
Ik kon het kettinkje niet omdoen , want er zat een knoopje in en mijn vingers waren nog zo stijf van de operatie . Dus legde ik dat ding naast de telefoon en toen ik eindelijk zover was om het weer om te doen , was het weg. Ik kreeg bijna onmiddelijk zo de pest in ,echt op mezelf!
Het is maar een doodgewoon kettinkje , dus je zou zeggen ,waar zeur je over ! Maar ik had het gekregen van Bob voor mijn verjaardag en tegelijkertijd waren we tien jaar getrouwd .
Ik ben een vreselijke slordevos en ik moet daar altijd tegen vechten . Daarom is het in mijn huis zo netjes , want als ik het niet op ze'n plaats leg kan ik het later niet meer vinden .
Warrige kop ? Enfin 'wat gebeurd er ? Bob staat te schreeuwen onder aan de trap :" Connie.....
ik heb je kettinkje terug gevonden."Ik had gezocht op de gekste plekken . Daar kan je wel gek van worden ! En Bob vind em.
Hij hing op een latje onder mijn stoel .Hoe die daar gekomen is , Joost mag het weten . Maar ik was zoooooooooooooo gelukkig !!
Wat kan een mens zich druk maken over zoiets kleins. Maar ik was echt helemaal van streek en Bob troostte me maar , hij wist wel zeker dat het ergens zou opduiken . Hij had gelijk en later realiseerde ik me pas hoe emotioneel een mens kan worden van zoiets kleins.
Aardse goederen !
Ik heb wel gezegd , dat mijn trouwring ook met me meegaat als ik dood ben . Zoooooooo gehecht ben ik aan die paar kleine zaken.
Ook had ik van Bob eens een horloge gekregen van tien euro ,in Spanje op de markt.
dat gekke ding belandde in de wasmaschien en na zo een heftige wasbeurt deed ie het natuurlijk niet meer.
Wat heb ik allemaal niet ondernomen om dat klokje weer aan het tikken te krijgen.
Overigens ,hij doet het weer!!!!! Ook daar was ik weer eens heel slordig geweest IK had em in mijn broekzak gestopt en toen in de wasmaschine.Ik was woest op mezelf.
Ik heb geld genoeg om duizend nieuwe te kopen , maar ik was gehecht aan dat kleine dinkie zo simpel is dat!!
Ik heb zeker op een of andere knop gedrukt ,alles wordt nu cursief geschreven .
Enfin , ik kan weer vrij ademen .Vrijdag moet ik naar Hardenberg ,want dan moeten de hechtingen er weer uit.


Daarna zal ik weer opnieuw moeten worden geoperreerd aan mijn vinger want mijn vinger is door de operatie geen zier beter geworden.