Reen is nog een week langer gebleven op speciaal verzoek van Sarah.Dit week end kwam ze logeren , samen met Marinke.
We hadden ons er allebei op verheugd en leuke plannetjes gesmeed.
We zijn met de meiden naar Sprookjeshof geweest en dat was dolle pret.De Sprookjeshof is nu uitgebreid met een soortement Balloris , maar met zoveel te spelen ,daar kan je wel een dag je vermaken.
Marinke en Sarah kozen allereerst voor de grote glijbaan.Die is net zo breed als onze huiskamer en vreselijk hoog.En dat rende maar de steile trappen op ,een kleed achter zich aanslepend. daar word je al moe van als je er naar kijkt.
De sprookjeshof op zich had zoveel attrakties voor de dametjes ,die kwamen gewoon niet uitgespeeld.
Moter racen , bootje varen schommelen ,springen , glijden ,sprookjes bekijken en beluisteren , het was een feest voor hen.
Gelukkig dat we allebei op een kind konden passen ,want de dames zijn ondernemend hoor!
Rénnen ,achter de geiten aan ,wij hiér duwen en dáár vasthouden en dan weer opvangen ,dat was wat je noemt een pittig middagje.
Het in slaap komen had nogal wat voeten in de aarde , Marinke is niet moe te krijgen en Sarah zag er ook geen been in om lekker wakker te blijven en pret te maken.
Om half elf sliepen ze pas.Geen wonder hoor ,na zo een opwindende dag!
Vanmorgen hebben we het feit gevierd ,dat Marinke was blijven slapen.Logeren is voor haar nog een beetje eng.We hebben haar op een stoel gezet en voor haar gezongen en haar toen drie keer de l;ucht in getild!Sarah natuurlijk ook.Zo ,nu even de foto's erbnij zoeken.
2 comments:
Benijdenswaardig hoe een kind slapen kan, alle knuffels liggen op de grond.
Leuke foto
Reen
Dat was een heerlijke thuiskomst, afgehaald door Peter, die niet alleen boodschappen voor de volgende dag meegebracht had , maar ook een zelf toebereide maaltijd. Het was nog zo warm, dat we op het balkon konden eten.
De volgende morgen ben ik alleen nog naar de markt gegaan, Doris had zich anngekondigd.We hebben samen gegeten,ze had twee konzertkaarten.We hadden elkaar 4 weken lang niet gezien.Ze had zo veel te vertellen, dat we op het nippertje de garage van het staatstheater bereikten. Ik zou eruit springen, omdat er net een hevige onweersbui losbarste, maar ik bleef in de haast met haar tas en de mijne in de gordel hangen.Ze reed al weer haast een meter , even een benauwd ogenblik. We haalden het nog maar net , voordat de deuren dicht gingen.Het was een bijzonder konzert: Britten voor de pauze - niet zo mijn gusto - maar daarna het eerste klavierkonzert van Brahms met een Rus als solist, het was geweldig. Nog nooit heb ik zo dicht bij het podium gezeten , in de derde rij. Mijn abonnementsplaats is gelukkig bovenin.
Bij Britten wrong zich de dirigent met zijn hele lichaam vlak voor onze neuzen in irriterende bochten. Hij deed me denken aan een turkse politieagent, die op een kruispunt in Istanboel het verkeer regelde , voordat er verkeerslichten waren. De Turken gaven hem de bijnaam : "automatik Mustafa ".
Vanmorgen was ik bij mijn buurvrouw om haar wat te brengen en te bedanken voor de goede verzorging van de planten en de post. Met een paar kilo tomaten uit eigen tuin ben ik er weer
vandaan gekomen. Meer als genoeg voor Peter , Doris en mij. Haar hele keuken ligt vol met de oogst van dit jaar.Jammer, dat ik geen tomaten naar jullie mailen kan.
Nog eens heel , heel hartelijk bedankt voor de fijne tijd bij jullie.
Ook a.u.b. de hartelijke groeten aan Roelien, Charissa en Marcella
Liefs
Reen
Post a Comment