Opa in aktie

Nina vond,dat de dansende opa toch eigenlijk niet mocht ontbreken.Ze had er een foto van op haar blog gepaatst een die heb ik er nu afgepikt en op de mijne geplakt.
Wat je niet allemaal met een rechter muisknop kan doen! Als opa Bobbie muziek hoort gaat dat gegarandeerd door zijn benen en iedere keer kijk ik weer mijn ogen uit.
Als ik met hem dans,dan merkt hij dat helemaal niet.Dan kan ik net zo goed Sinterklaas of de buurvrouw zijn.Hij gaat op in de muziek en danst helemmaal alleen en zijn elastieke beentjes swingen de pan uit.Hij ontwaakt pas weer uit zijn trance,als zijn adem wat moeilijker gaat en hij te heet wordt.Maar dansen doet hij graag en vol overgave,thats a fact!
Dans maar eens met hem!
Het was heet vandaag,we hebben niet veel ondernomen.vanmiddag even naar het zuidlaardermeer,we wilden kijken naar het surfen maar er was geen wind en maar een enkele stuntelende surfer.We hadden de ligstoelen meegenomen en onbehoorlijk lang lekker liggen pitten.Eerst wel een fikse wandeling gemaakt,alles op zijn tijd.
Morgen komen Johan en Linda en Marinke.Linda laat haar nagels beschilderen en Bob heeft woeste plannen met Johan en Marinke is voor mij!

Even einde verhaal

Tenslotte onze Gijs met een van de buurkindertjes,waar hij zojuist zijn zoveelste aai ontvangt.Geen gek leven hoor voor zo een hond,iedereen vind je lief en vind je leuk en wil met je spelen.
Reen is weer thuis en Bob komt morgen weer terug uit Karlsruhe.
Dat was wel even een schrik.Zaterdag avond kwam Doris naar me toe en zei dat Renie me nodig had.Ik ren naar boven en daar zat Reen op bed ,helemaal beroerd.Na even wat vragen ben ik bliksems snel naar mijn buurvrouw gerend,die gelijk met me meekwam.Zij is ziekenverzorgster.
112 bellen,vond ze en dat heb ik gedaan.Een hele rustige mevrouw informeerde wat er aan de hand was en na enig ruggenspraak met haar collega's zei ze:De ambulance is onderweg,zorg even voor verzekeringspapieren en nachtkleding.Nog geen vijf minuten later waren ze er al en ook boven.Reen werd aan een machine gekoppeld,die ook gelijk verbinding heeft met het ziekenhuis.Dat was snel inpakken en wegwezen.Ik mocht mee in de ambulance en alles in zo een ziekenhuis loopt op rolletjes.De broeder deed zijn verslag,de dokter stelde wat vragen,de zuster koppelde haar aan een bloeddrukmeter en aan een hartbewakingsapparaat en een uur later mocht ik mee naar boven,waar Reen op de hartbewaking werd gedeponeerd.Ze lag daar vorstelijk,mooie kamer en verplegend personeel om haar heen.Geen hartinfarkt Godzijdank.Wel ernstige hartritmestoornissen.Ze werd aan een infuus gelegd,waar onderandere een medicijn in zat voor afwateren..Ze vertelde dat ze liters water had verloren.De volgende dag was ze al aardig opgeknapt,lag net even te pitten toen we om het hoekje keken.De dag erop mocht ze weer naar huis.
Ze moet een pacemaker hebben,maar dan van Duits origien,want die schijnen net wat anders te werken.
Thuisgekomen hebben we overlegd hoe het nu verder moest.Zowel Doris als Reen wilden naar huis,maar Reen kon dat stuk niet alleen rijden en Doris dorst het niet aan,die was een automaat gewend. Dus stapte de volgende dag mijn Bobje achter het stuur en reed met de dames naar Karlsruhe.Daar zit hij nu nog.Reen heeft onderweg ook een best eind gereden,maar ze voelde zich veilig met Bob naast haar.
Morgen komt Bob weer thuis en haal ik hem van het station.Wat een kerel he?.
Intussen heb ik het huis weer op orde gebracht en doe nog wat kleine klusjes.

Van 18 oktober tot 26 oktober komen de drie meiden weer herfstvakantie hier vieren,dan kan het feest weer opnieuw beginnen.!6 oktober trouwen Saskia en Hans,dus dan vliegen we even heen en weer naar Nistelrode.Zo blijven we aangenaam bezig.

Dat werkt lekker he en het geeft niet hoe oud je bent,zolang je maar kan zitten op een krukje.Marinke is hier vol overgavee bezig een waterferfschilderij te maken.Niet afpakken hoor,want dan wordt ze woedend.Je mag ook niet helpen.En dan kliedert ze naar hartelusst,soms op de tafel,want dan scheurt het papier door de hoeveelheid water.Maar blijf af,zolang ze nog inspiratie heeft.Daarna mag het kunstwerk (met gaten)mee naar mamma toe

Koffie drinken buiten

boompie klimmen

Ze zijn hier echt niet aan het paaldansen,maar volgens hun immagionation klimmen ze nou in die boom.

Altijd,als het mooi weer is wordt er buiten gespeeld,vaak op de speelplaats,maar ook vaak op het binnenplaatsje.Ilse is meestal de gangmaker.Ze heeft veel fantasie en op de foto zie je aktie van een spel.Een moet op de bank zitten en een soort verhaal vertellen en de anderen moeten het onmiddellijk uitbeelden.Ze lachen zich zelf vaak een kriek,omdat het zo lekker gek is.Ja,hoe klim je in een boom,als die er niet staat,nou,gewoon in de waslijnpaal!Hier volgen nog een paar aktie foto's




alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5226918694481359666" />

Afterthoughts.

Zo,dat was even een werk zeg,dat uploaden duurt toch zo lang.
Nu wil ik ook nog even wat foto's van thuis laten zien,hoe de meiden hier hebben gespeeld boven en beneden en gezellig buiten zitten met ze'n allen.Maar dat doe ik nu niet.Nu ga ik op de fiets naar Zuidlaren.even naar het kruidvat,horloges kijken en goedkope pennen kopen die in de aanbieding zijn.Misschien neem ik een lekkere piza mee naar huis,sauna laat ik nog maar even zitten.
Mijn nep horloge vistte ik uit de wasmachine.,ik was er zo blij mee verdorie.Ik wil geen duur horloge,jullie snappen nu misschien waarom!
Half drie,mooie tijd om te stoppen

Suzie ,onze geaddopteerde kleindochter had zich voor het feest zo mooi aangekleed.Een echte dame,niets ontbrak.Haar prachtige jurk moest het echter wel ontgelden,Mamma Danielle zal em wel moeten wassen,want ook zij heeft naar hartelust gespeeld,ik zag haar lekker op de grond liggen en als je handen vuil zijn,nou wat doe je dan?? Maar dat hoort er allmaal bij!


Suzie

Els was ook van de partij en hoort helemaal bij de familie.Voor haar en voor mij hardstikke fijn.Ze gaat even op vakantie en we hebben alvast afgesproken dat de meiden van 18 oktober tot 26 oktober bij ons herfstvakantie komen vieren. Hier kan je ook zien,dat Dennis een echte kerel is geworden,geslaagd voor zijn opleiding en hij heeft gelijk een baan!Wat mooi is dat.Hij vind het werk mooi,hij krijgt een prima salaris en wat zijn humor betreft,lijkt hij op opa.Met hem kan je ook lekker lachen

twee dochters,heel verschillend maar mij even lief!

Mooi he,zo een onderonsje? Wat zitten ze daar gezellig te praten.Een fijne foto voor mij om naar te kijken

Dit is best een byzondere foto van Milla,want hier is ze toch intensief bezig met eten een ik weet dat het niet haar faforiete bezigheid is.
Ik hoop maar,dat het haar gesmaakt heeft!

Hier de drie meisjes bezig met het toneelstukje.Wat hadden ze een pret en wat deden ze het leuk.Ik ben trots op die drie meiden,zeker weten!

Opa Bobbie,bezig met het uitpakken van de vele cadeaux en aan onze snuiten is te zien,wat we er van vonden! We gaan samen ballon vliegen,daar gaan we heerlijk van genieten.Wat een grandioos idee van jullie!

Diefstal!!!

Deze foto,met de twee oma's en Milla heb ik van Nina gepikt.Nu weten jullie allemaal,dat ik ook stelen kan.Is die kleine niet om te stelen met de Spaanse zonnehoed?



Deze foto met de twee oma's en Milla
Lieve Nina,ik heb een paar foto's van je gestolen,nml de volgende vier.Niet iedereen kan jouw blog lezen en deze vond ik zo prachtig.Please forgive me???IK wil ze graag aan iedereen laten zien.

verjaardag Bob

Voor Bob en mij was het eigenlijk een groot feest.Linda had gevraagd of we een lokatie wilden zoeken,waar de kinderen niet alsmaar braaf op de stoel moesten zitten.
Danielle had ons verteld over Zeyen en dat het eten er zo heerlijk was.
Dus zijn we op een ochtend eens even wezen kijken en de eigenaar had alle begrip voor rondrennende peuters."Lao maor lop'n heur!
Iedereen heeft genoeg kunnen eten en drinken .Bob en ik konden overal even aanschuiven.Dat is familiefeest.Wij waren heel tevreden en ik denk de moeders ook,want hun kroost kon zich daar uitleven en dan zijn ze niet lastig.Ik heb geen traantje gezien.
Kleine Floris schijnt wel even te hebben gehuild,maar dat is de enige manier voor zo een klein kruimeltje om ons duidelijk te maken,dat hij nou verdorie al weer honger heeft!
Thuis hadden we het ook gezellig.Brit en Frans sliepen in de caravan,Reen op de babykamer en Doris was innig tevreden met de logeerkamer.van de meiden ,die boven op de zolder sliepen kwam ook geen commentaar,dus dat was dik in orde.

Toen we Gijs naar Gieten moesten brengen,voor zijn oogoperatie,liepen we om kwart voor negen op straat,alle winkels waren nog dicht.
Nu is daar een uiterst deftig hotel,waarvan ik weet,dat de koffie daar goed is,dus Bob en ik zijn daar even gaan zitten.
Langs ons tafeltje kwamen alsmaar dametjes op leeftijd voorbij,die zich bedienden op een soort ontbijtbuffet.
Ik vroeg aan de serveerter of ik dat eens even van dicht bij mocht bekijken en daar werd mijn plan geboren om dat thuis ook te doen.Zet de hele boel op de aanrecht.ook de borden en het bestek,koffie en thee,broodjes en broodbeleg en verdraaid,dat loopt al een trein. De kinderen vonden het ook leuk.Wie eten had uitgezocht ging gewoon ergens zitten(meestal aan de tafel) en ik had geen centje zorgen en niemand hoefde bij wijze van spreke de boter door te geven.
Mijn gaste Doris en ook Reen,maakten een giga fruitbord en dat werd meestal helemaal leeggegeten,ook door de kinderen.
In huize Bik is tien uur koffie tijd en Doris en Reen hebben daar zo van genoten. Doris wilde dan op de gong slaan en dan hoorde je de voetjes van de dames naar beneden rennen.En dan effe lekker klessebessen,over allerlei onderwerpen.
Kortom,het was allemaal ontzettend gezellig en de tijd vloog voorbij.
Nu zit ik eenzaam achter dit toetsenbord,Bob zit in Karlsruhe,die heeft Reen en Doris begeleid,want Reen heeft even in het ziekenhuis gelegen en voelde zich niet sterk (of safe) genoeg om de hele reis (600 km.) alleen achter het stuur te zitten.
Bob komt zaterdag weer thuis en laat zich lekker door die twee dames verwennen,reken maar van Yes!
Eerlijk gezegd,na al die drukte vind ik het ook wel even fijn om in alle rust van dit huis te genieten,ik hoef niet te koken of koffie te zetten of noem maar op,ik ben even helemaal vrij.Ik denk erover om vanmiddag een saunaatje te pikken,dat heb ik lang niet gedaan en dat vind ik zoiets lux en lekker.
Nu ga ik even de bovenverdieping stofzuigen,ik doe wel huishoudelijk werk,maar in zeer beperkte mate,het word hier nu niet meer vuil en ik heb tot zaterdagmiddag de tijd om alles weer terug te brengen in ze'n oude staat.
Reen wilde graag een foto van de tachtig jarige zien en ik wilde der rest van de familie er ook op hebben,dus nu ga ik weer foto's zoeken.

Onze Bram verveelde zich niet hoor.
Die heeft lekker gespeeld en ik hoop dat hij ook wat warm eten gegeten heeft,ik heb het niet gezien.Maar zo te zien smaakt hem dit ijsje wel

Laura met onze nieuwste familieaanwinst.Die heeft zich aan zijn eigen "Buffet"te goed gedaan

Marinke had het geweldig naar haar zin,ze kon maar rennen waar ze maar wilde.
Af en toe heb ik een rondje meegerend!

Dit is Jorik.Hij vond daar wel iets lekkers ,de eigenaar had veel verschillende soorten hapjes op de zelfbedieningstafel gezet.Ook Jalmar liet het zich goed smaken.

foto's genoeg,hier komen er nog een paar!
Hier zitten Danielle,Doris en Hilde lekker te babbelen

Drie mooie meisjes,die er echt zin in hadden.llekker bij mij in de auto.
Op het feest hebben ze ons nog een indruk gegeven van opa's leven.Eerst toen hij drie was,toen op achttienjarige leeftijd,daarna kwam het trouwen van oma Connie en aan het eind een afgrijselijke voorstelling van een oude man met een rollater en een hele ouwe oma Connie,die maar om een koekje zeurde.Nou ja,dood gingen we ook en we hopen maar dat we net zo charmmant de pijp uitgaan als ze ons lieten zien!!



de drie meiden de Leeuw.Brit,Reen en Connie

onze opa Bobbie

Niet te geloven,maar hij is nu echt tachtig jaar.Iedereen die hem ziet schat hem veel jonger!Daar is hij maar wat trots op!Nou hij heeft heel wat te verduren gehad de afgelopen dagen.Heeeeeeeeeeeeeeel veel bezoek,een fijn feest,prachtige cadeaux,wat wil een mens nog meer.
De bezoekers kwamen al ruim voor de veertiende.Allereerst kwam Gijs.Die bepaalde gelijk het programma van de dag,want een hond kan nou eenmaal niet gewoon effe naar de w.c.,Die moet uitgelaten worden.Bob en ik zijn vijf weken lang elke morgen om vijf voor zeven uit ons bed gerold,gauw naar beneden,hond uitlaten.Vaak had Gijs het toch niet meer gered,dus pieste hij naar believen in de kamer of de keuken en dat was dus dweilen geblazen..Maar Gijs is een hele lieve hond en geeft bij ons een spannende tijd meegemaakt.Een operatie aan zijn ooglid,een wrat die verwijderd werd van zijn wang,zijn tanden gepoetst door de dierenarts,roesje,heen en weer naar Gieten,ik geef het je te doen.!!
Gijs werd onmiddellijk geaksepteerd door de hele buurt en horden kinderen kwamen vragen of ze met Gijs mochten wandelen,waar we heel blij mee waren.Nou mis ik dat grijze monster,hij scharrelde altijd achter mijn benen,waar ik ook liep.Als ik op de bank ging zitten,lag hij aan mijn voeten en wandelen vond hij heerlijk,vooral als we naar het bos gingen,want dan mocht hij los rennen en snuffelen.
Al gauw kwamen Ilse en Nathalie en Suzanne.Die pikten de bovenverdieping in.
Op die zolder is wat gespeeld en geknutseld en lekkere rotzooi gemaakt.Alleen was ik dit keer een beetje strenger,s'avonds moest het worden opgeruimd en dat deden ze echt!Kort daarna kwamen Reen en Doris.Dat was dus huisje vol.
Gezellig was het aan tafel,veel gebabbel,lekker gegeten,veel handen die meehielpen met de afwas en dan altijd weer de gezellige koffie en thee rondes,waar de meiden op gebrand waren.Wat was er nou weer voor lekkers bij de koffie of thee?
Het weer was niet altijd mooi,maar soms konden ze toch buiten spelen en werd de groep uitgebreid met de buurmeisjes en jongens,die onveranderlijk ook weer mee naar boven sjouwden als het weer begon te regenen.
Moeders uit de buurt die hun kroost weer kwamen ophalen,brullen onder aan de trap....Jaaaaaaaaa,ik kom zooooooooooooooo!!!!
Intussen veel telefoontjes van Jet en Alfred,die niet konden komen vanwege de pacemaker die Jet moest hebben,van Jaap,die ook niet kon komen,vanwege de hoge kosten,van kennissen die alvast wilden feliciteren,het was werhkelijk een aaneenschakeling van gebeurtenissen.
Maar eindelijk was het dan toch twaalf juni,de dag van het feest.daar schrijf ik straks over,even de foto's opzoeken