verjaardag Bob

Voor Bob en mij was het eigenlijk een groot feest.Linda had gevraagd of we een lokatie wilden zoeken,waar de kinderen niet alsmaar braaf op de stoel moesten zitten.
Danielle had ons verteld over Zeyen en dat het eten er zo heerlijk was.
Dus zijn we op een ochtend eens even wezen kijken en de eigenaar had alle begrip voor rondrennende peuters."Lao maor lop'n heur!
Iedereen heeft genoeg kunnen eten en drinken .Bob en ik konden overal even aanschuiven.Dat is familiefeest.Wij waren heel tevreden en ik denk de moeders ook,want hun kroost kon zich daar uitleven en dan zijn ze niet lastig.Ik heb geen traantje gezien.
Kleine Floris schijnt wel even te hebben gehuild,maar dat is de enige manier voor zo een klein kruimeltje om ons duidelijk te maken,dat hij nou verdorie al weer honger heeft!
Thuis hadden we het ook gezellig.Brit en Frans sliepen in de caravan,Reen op de babykamer en Doris was innig tevreden met de logeerkamer.van de meiden ,die boven op de zolder sliepen kwam ook geen commentaar,dus dat was dik in orde.

Toen we Gijs naar Gieten moesten brengen,voor zijn oogoperatie,liepen we om kwart voor negen op straat,alle winkels waren nog dicht.
Nu is daar een uiterst deftig hotel,waarvan ik weet,dat de koffie daar goed is,dus Bob en ik zijn daar even gaan zitten.
Langs ons tafeltje kwamen alsmaar dametjes op leeftijd voorbij,die zich bedienden op een soort ontbijtbuffet.
Ik vroeg aan de serveerter of ik dat eens even van dicht bij mocht bekijken en daar werd mijn plan geboren om dat thuis ook te doen.Zet de hele boel op de aanrecht.ook de borden en het bestek,koffie en thee,broodjes en broodbeleg en verdraaid,dat loopt al een trein. De kinderen vonden het ook leuk.Wie eten had uitgezocht ging gewoon ergens zitten(meestal aan de tafel) en ik had geen centje zorgen en niemand hoefde bij wijze van spreke de boter door te geven.
Mijn gaste Doris en ook Reen,maakten een giga fruitbord en dat werd meestal helemaal leeggegeten,ook door de kinderen.
In huize Bik is tien uur koffie tijd en Doris en Reen hebben daar zo van genoten. Doris wilde dan op de gong slaan en dan hoorde je de voetjes van de dames naar beneden rennen.En dan effe lekker klessebessen,over allerlei onderwerpen.
Kortom,het was allemaal ontzettend gezellig en de tijd vloog voorbij.
Nu zit ik eenzaam achter dit toetsenbord,Bob zit in Karlsruhe,die heeft Reen en Doris begeleid,want Reen heeft even in het ziekenhuis gelegen en voelde zich niet sterk (of safe) genoeg om de hele reis (600 km.) alleen achter het stuur te zitten.
Bob komt zaterdag weer thuis en laat zich lekker door die twee dames verwennen,reken maar van Yes!
Eerlijk gezegd,na al die drukte vind ik het ook wel even fijn om in alle rust van dit huis te genieten,ik hoef niet te koken of koffie te zetten of noem maar op,ik ben even helemaal vrij.Ik denk erover om vanmiddag een saunaatje te pikken,dat heb ik lang niet gedaan en dat vind ik zoiets lux en lekker.
Nu ga ik even de bovenverdieping stofzuigen,ik doe wel huishoudelijk werk,maar in zeer beperkte mate,het word hier nu niet meer vuil en ik heb tot zaterdagmiddag de tijd om alles weer terug te brengen in ze'n oude staat.
Reen wilde graag een foto van de tachtig jarige zien en ik wilde der rest van de familie er ook op hebben,dus nu ga ik weer foto's zoeken.