Thursday, November 12, 2009

vakantie??

`Vaak vragen mensen ons : Wamnneer gaan jullie weer?
Wij dachten een tijdje geleden aan een verblijf op Bali of Lombok ,twee maanden of zo.Maar helaas, dat staat nu allemaal op losse schroeven.
We zijn een week bij Reen geweest .De eerste dag werd Reen voor een nacht opgenomen in het ziekenhuis , want ze was allerberoerdst.
Ze had al geprobeerd om ons te bereiken want ze wilde dat we omkeerden ze zag de bui al hangen. Gelukkig kreeg ze ons niet te pakken en konden we haar dus helpen.
De volgendemorgen begon Bob te sukkelen.Beetje pijn in zijn rechter heup.dat werd met het uur en de dag erger. Hij zakte soms compleet er door heen.
Op de woensdagmorgen kwam hij kreunend zijn bed uit en wilde naar huis. Hij voelde zich ellendig. Beetje druk op de borst vaak uit bed geweest om te plassen echt ziekig.
We namen zijn bloeddruk op en dat wisselde zo griezelig.
Onze huisarts ,die ik vanuit Karlsruhe belde vond het onverantwoord ,dat ik zo maar naar huis ging rijden , dus bleef ons niets anders over on eventueel een dokter te consulteren.
Hij werd echter plotseling zo ziek ,Reen bedacht zich niet en belde de noodarts en dat duurde ongeveer drie minuten voordat de ambulance er was. De broeders vertrouwden het ook niet ,dus hup in de ambulance en naar het ziekenhuis.
Dat was nou juist ,wat Bob wilde voorkomen.In Godsnaam niet naar dat ziekenhuis ,maar lekker naar huis.
Blij dat het zo gegaan is.Daar hebben ze ook hem gestabiliseerd en vrijdag kon ik hem weer ophalen
Hij had in die paar dagen wel een flinke jas uitgetrokken (4 kilo!)
Op zaterdag zijn we naar huis gereden.Heel kalmpjes ,vaak even stoppen ,koffie drinken en op advies van Reen een stukje lopen.Tegen half vier kwamen we in de buurt van Emmen en daar zijn we even een Toekan binnen gewipt en lekker warm gegeten.
Roelien had onze kachel aangezet ,het huis was lekker warm. We waren allebei gelukkig om weer thuis te zijn.
Met Reen gaat het allemaal ook weer goed.Die heeft af en toe wat zij noemt een zakdag , zo een dag dat ze veel last heeft van haar hart en dan niet weet of ze bezig is een infarkt te krijgen.
Ze woont heel dicht bij het ziekenhuis en ze zijn daar heel aardig en competent ! Als het moet hebben ze haar zo in veiligheid.
Nu zijn we al weer een paar dagen thuis en beginnen weer een beetje aan karweitjes te denken en met ze'n tweetjes poetsen we het huis.
Roelien komt me wel weer helpen ,maar die is met haar hele familie , ziek geweest.

Zo , nu zijn jullie weer op de hoogte. We hebben allerlei afspraken lopen .Bob voor zijn rikketik en ik voor mijn hand. Intussen zijn we ondanks het bar slechte weer toch weer aan het lopen geslagen en dat gaat prima.
Volgende week komt Camilla hier logeren en daar zien we allebei naar uit , dat is echt gezellig.

3 comments:

Anonymous said...

Fijn, dat jullie weer lopen, dat klinkt goed.Dan denk ik dat je heup weer redelijk meedoet, Bob.Ik loop ook elke dag en voel me erna altijd beter. Dat huis schoonmaken komt vanzelf weer eens een keer aan de beurt en het hoeft niet persé in één keer. Een uitspraak van Betty Friedan voor de vrouwen: In een hoek van je huis zit de huishouding en loert op je.(Het is maar hoe lang je er tegen kunt, tot je je gepakt voelt.)
Deze week Dinsdag was echt een akelige, druiperige, mistige en naargeestige Novemberdag. Ik was in de stad onderweg en dacht ineens , wat zal ik in mijn trieste eentje thuis gaan eten. Dus ben ik in een passage naar het "all you can eat" voor 6.50 € gestapt. Een indisch buffet , waar had ik graag met jullie heen gewild had. Ik heb daar lekker met gezelschap om me heen gegeten. Op de terugweg de tram gepakt. Er kwam een aardig meisje tegenover me zitten en ze lachte zo vriendelijk naar mij, dat ik dacht zonnetje in November.
Thuis gekomen trok ik mijn jas uit, hing hem aan de kapstok en keek terwijl in de spiegel. Meteen begreep ik waar die vriendelijke lach vandaan kwam, er zat een tamelijk groot stuk slablad op mijn bovenlip.
Liefs en groeten
Reen

Harrie en Rieny Somers said...

Lieve Connie. Ik schrik toch wel van je je laatste bericht op je blog. We zijn er hier nog niet uit wat er nu werkelijk met Bob aan de hand is geweest, laat je dat nog eens weten? Je weet dat we altijd met jullie meeleven en dit is geen nieuwsgierigheid. Groeten uit Palomares Bajo van Harrie en Rieny.

Anonymous said...

Even lachen om jou Reen! Het is hier pestpokke weer!

Connie er zit nog steeds een paar koppige euro's in de dobbelsteen verdikke!

Bob, ik hoop dat het weer veel beter met je gaat!!!!!!!!!!!!!!

Els

Followers

Blog Archive

About Me

My photo
Annen, Drenthe, Netherlands
Was altijd een harde werker, heb veel tijd in mijn patienten geinvesteerd, cursussen gevolgd. Veel plezier gehad in mijn werk. In mijn vrije tijd veel aan sport gedaan. Diepzeeduiken, surfen, fitnissen, fietsen en wandelen. Genoten van mijn twee kinderen. Af en toe een biosje pikken, matig televisie kijken, lees graag de krant en heb altijd wel een boek waar ik in bezig ben.. Maak mijn huis schoon omdat het moet, kan niet tegen rotzooi of een vies huis. Hou van dieren, kijk dus graag naar Animal planet. Wil eigenlijk graag een kat maar zolang we grote reizen maken kan dat niet. Ik hou ook veel van bloemen en een mooie tuin. Mijn achterplaatsje lijkt er dus niet op maar we leven hier met z'n tweetjes en Bob wil tegels. Ben een tevreden mens. Hoop dat ik nog een poosje mee mag draaien.