Thursday, January 09, 2014

Peyton Place,continuing story!!

Het is hier weer lachen geblazen. Nu we hier een poosje wonen ,leren we veel mensen kennen en hier heten we voor iedereen Bob en Connie. vanmorgen hadden we een afspraak met een garage in Vera. Bob was tegen een muurtje aangereden en de rechter achter lamp was kapot We moesten er al om tien uur zijn en dat lukte nog net. Ze hadden daar en wachtkamertje mét koffie machine.na een kwartiertje kwam de juffrouw en zei ,dat we maandag moesten terug komen , want ze hadden geen lamp. We gingen weer in de auto zitten en ineens kwam ze weer naar ons toe rennen , of we een uurtje tijd hadden ,want ze hadden tóch een lamp . Nou ja , we hadden tijd genoeg en wij zijn gaan wandelen en toen we terug kwamen stond de auto al klaar. Vóórdat we wegreden vanmorgen zocht Bob zijn beurs. Nou ,die zou wel ergens liggen dachten wij , maar eenmaal thuis konden we em nérgens vinden. Alle kastjes onderste boven en..... daarna droefenis ,de beurs was wéeg!.Ben nog naar het restaurantje geweest waar we hadden gegeten , maar er was niets gevonden. Aangekomen op de camping ging ik nog even was muntjes halen en vertelde de portier wat ons was overkomen. maar mijn Spaans is zo bar slecht , de arme man begreep er niets van en riep de hulp in van een passerende Hollander, die het Spaans wat beter beheerst. Ik liet hem vragen of het zin had om naar de politie te gaan ,maar hij moest er om lachen . Nee hoor , dat heeft geen enkele zin. Enfin ik naar Bob , computer starten ,om de bank te bellen om zijn kaartje te blokkeren . Maar dat lukte niet. dan maar even Chris bellen . Maar die had het druk , hij zou me zó weer terug skypen . kort om ,het zat effe flink tegen . Ben toen maar naar de wasmachines gegaan en toen ik terugkwam lag Bob lekker te maffen op een van onze lig stoelen . Benen lekker hoog .Onder zijn stoel, half verborgen door een handdoek zie ik een glimp van Bob zijn beurs .Natuurlijk heb ik hem wakker gemaakt .Wat was hij blij , want zijn rijbewijs en zijn bankkaartje en lidmaatschappen van ANWB enz. zaten er in. Na het afwassen ben ik nog even naar die Hollanders gegaan ,die me met Spaans hielpen en vertel hun ,dat ik de beurs weer had gevonden. Ik moest een binnen komen , zodat ik de roddel van de camping kon horen. De roddel over Connie en Bob! Connie was naar de politie geweest en de politie had de beurs gevonden en zojuist waren ze op weg naar Cuevas de Almalzora om de beurs weer op te halen! Die Hollandse mevrouw was net van plan om haar man te vertellen ,dat hij mij had moeten troosten , want ze had aan mijn stem gehoord , dat ik overstuur was. die mevrouw is bijna blind en voelt situaties misschien beter aan. ":Nou hoef ik ook geen ruzie met je te maken" zie ze tegen haar man. Er kwam ook nog een mevrouw bij ons vragen wáar ik nou eigenlijk mijn tas had verloren?????wat en verhaal he?

2 comments:

Anonymous said...

Mooi verhaal en het eindigt bijna zo als het verhaal van de man die uit een raam van de derde verdieping viel. Drie keer door vertellen en hij viel uit de negende.
Doris en ik hadden een vorstelijk hotel in Bad Reichenhall.Een groot verwarmd zwembad,een badmantel en een grote baddoek lag al klaar op de kamer. Om het hele bad ligstoelen, gratis mineraalwater.Ontbijtbuffet en avondbuffet waren geweldig. De kamers waren enorm elk met een grote badkamer en een kleedkamer.Een bibliotheek was er ook.
Normaal niet te betalen ,maar Doris heeft een neus voor bijzondere arrangementen en dit was een arrangement van Ameropa treinreizen naar steden.Ondanks dat Bad Reichenhall in Oberbayern ligt, zijn we er via Salzburg gekomen, met een S-Bahn, die bij een paar verkeersknooppunten in Salzburg stopte.
Samen met nog een mevrouw van 91 jaar, die vlotter door de sneeuw liep als ik, nadat we met een salongondel naar boven op de " Predigtstuhl"( 2.600 m) voeren, hebben we enorm genoten en hadden tot op één dag prachtig weer met veel zon. Het hotel lag aan het begin van de voetgangerszone. Langs de rivier de Saalach konden we fantastische wandelingen maken. Twee huizen van het hotel was een bioscoop met net zo'n interessant programma als de Schauburg in Ka. We waren in twee voorstellingen. Alles voor herhaling vatbaar.
Liefs en groeten
Reen

Anonymous said...

Nou Con en Bob,weer een heel verhaal en ik moet wel even kwijt, is niet de eerste keer. Heb ik jullie destijds niet zo' n nektasje met koord gegeven, zodat je belangrijke dingen direkt op je lijf draagt, inbraak gevoelig en ook voor verstrooide mensen die alles kwijt raken.
Nou lieverds, geniet van alles en we horen elkaar weer. Oh ja een, maandag gaan Claudine en Robert richting Zwarte Woud. Ze zitten toch te ver weg bij jou en hebben geen auto meer, dus.... maar het maaien verhaal doet nog steeds de ronde hoor!! hahahaha.... Dag allemaal, lieve dikke kus uit Agel

Followers

Blog Archive

About Me

My photo
Annen, Drenthe, Netherlands
Was altijd een harde werker, heb veel tijd in mijn patienten geinvesteerd, cursussen gevolgd. Veel plezier gehad in mijn werk. In mijn vrije tijd veel aan sport gedaan. Diepzeeduiken, surfen, fitnissen, fietsen en wandelen. Genoten van mijn twee kinderen. Af en toe een biosje pikken, matig televisie kijken, lees graag de krant en heb altijd wel een boek waar ik in bezig ben.. Maak mijn huis schoon omdat het moet, kan niet tegen rotzooi of een vies huis. Hou van dieren, kijk dus graag naar Animal planet. Wil eigenlijk graag een kat maar zolang we grote reizen maken kan dat niet. Ik hou ook veel van bloemen en een mooie tuin. Mijn achterplaatsje lijkt er dus niet op maar we leven hier met z'n tweetjes en Bob wil tegels. Ben een tevreden mens. Hoop dat ik nog een poosje mee mag draaien.